Należy unikać jednoczesnego stosowania produktu z NLPZ, w tym również z selektywnymi inhibitorami cyklooksygenazy-2. Pacjenci, u których występuje astma, powinni zasięgnąć porady lekarza przed zastosowaniem ibuprofenu. Działania niepożądane mogą zostać ograniczone poprzez stosowanie najmniejszych skutecznych dawek przez najkrótszy czas konieczny do kontrolowania objawów (patrz Dawkowanie oraz wpływ na układ pokarmowy i sercowo-naczyniowy poniżej). Pacjentów stosujących długotrwale leki z grupy NLPZ należy poddawać regularnej kontroli medycznej w celu monitorowania działań niepożądanych. Produkt leczniczy należy podawać tylko po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka w następujących przypadkach: toczeń rumieniowaty układowy (SLE) i inne choroby autoimmunologiczne, wrodzone zaburzenia metabolizmu porfiryn (np. ostra przerywana porfiria), I i II trymestr ciąży, laktacja. Szczególną ostrożność należy zachować w następujących przypadkach: choroby przewodu pokarmowego, włączając przewlekłe stany zapalne jelit (wrzodziejące zapalenie jelita, choroba Crohna), niewydolność serca i nadciśnienie tętnicze krwi, zaburzenia czynności nerek, zaburzenia czynności wątroby, zaburzona hematopoeza, zaburzenia krzepnięcia krwi, choroby alergiczne, katar sienny, przewlekła opuchlizna błon śluzowych lub przewlekła obturacyjna choroba płuc lub astma oskrzelowa, bezpośrednio po rozległym zabiegu chirurgicznym. Obserwowano krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacje, które mogą być śmiertelne, podczas stosowania wszystkich NLPZ, w każdym okresie leczenia, z lub bez pojawienia się wcześniejszych objawów ostrzegawczych lub występowania zdarzeń dotyczących przewodu pokarmowego w wywiadzie. Ryzyko wystąpienia krwawień z przewodu pokarmowego, owrzodzeń lub perforacji jest większe wraz ze zwiększeniem dawki NPLZ oraz u pacjentów z owrzodzeniami w wywiadzie, zwłaszcza jeśli powikłane jest krwawieniem lub perforacją i u pacjentów w podeszłym wieku. U takich pacjentów leczenie należy rozpoczynać od najmniejszych możliwych dawek. U tych pacjentów a także u pacjentów, którzy wymagają jednoczesnego stosowania małych dawek kwasu acetylosalicylowego lub innych leków, które zwiększają ryzyko zdarzeń dotyczących przewodu pokarmowego, należy rozważyć jednoczesne podawanie leków osłonowych (np. mizoprostol lub inhibitory pompy protonowej). Pacjenci, u których w wywiadzie występuje działanie toksyczne na przewód pokarmowy, a zwłaszcza pacjenci w podeszłym wieku, powinni zgłaszać wszystkie niepokojące objawy w obrębie jamy brzusznej (zwłaszcza krwawienie z przewodu pokarmowego), szczególnie jeśli takie objawy wystąpią na początku leczenia. Ostrożność jest zalecana u pacjentów otrzymujących jednocześnie leki zwiększające ryzyko owrzodzeń lub krwawień, takie jak kortykosteroidy, antykoagulanty, tj. warfaryna lub heparyna, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny lub inhibitory agregacji płytek krwi takie jak kwas acetylosalicylowy. Jeżeli u pacjentów otrzymujących lek wystąpi krwawienie z przewodu pokarmowego lub owrzodzenie, leczenie należy przerwać. Leki z grupy NLPZ należy podawać z ostrożnością pacjentom z chorobą przewodu pokarmowego w wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita, choroba Crohna), ponieważ ich stan może się pogorszyć. U pacjentów w podeszłym wieku występuje zwiększone ryzyko działań niepożądanych wywołanych stosowaniem NLPZ, zwłaszcza krwawień z przewodu pokarmowego i perforacji, które mogą być śmiertelne. Właściwe monitorowanie i porada lekarska jest zalecana u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie i/lub zastoinową niewydolnością serca o nasileniu łagodnym do umiarkowanego, ponieważ podczas leczenia NLPZ obserwowano zatrzymywanie płynów, nadciśnienie tętnicze i obrzęk. Badania kliniczne wskazują, że stosowanie ibuprofenu, szczególnie w dużych dawkach (2400 mg/dobę) może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zakrzepicy tętnic (np. zawał mięśnia sercowego lub udar mózgu). Badania epidemiologiczne nie wskazują, aby podawanie małych dawek ibuprofenu (tj. Ł1200 mg/dobę) było związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia zakrzepowych zdarzeń sercowo-naczyniowych. Pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca (klasa II-III w klasyfikacji NYHA), chorobą niedokrwienną serca, chorobą naczyń obwodowych i (lub) chorobami naczyń mózgowych należy leczyć ibuprofenem jedynie po dokładnej ocenie, unikając wysokich dawek (2400 mg/dobę). Dokładną ocenę należy przeprowadzić także przed rozpoczęciem długotrwałego leczenia pacjentów z czynnikami ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych (np. nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu), szczególnie jeśli konieczne jest używanie wysokich dawek (2400 mg/dobę). Doniesienia o ciężkich reakcjach skórnych, czasami śmiertelnych, włączając złuszczające zapalenie skóry, syndrom Stevens-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka były bardzo rzadko zgłaszane podczas stosowania NLPZ. Największe ryzyko takich reakcji zdaje się występować na początku leczenia, w większości przypadków miało miejsce w pierwszym m-cu leczenia. Zgłaszano przypadki ostrej uogólnionej osutki krostkowej (AGEP) związane ze stosowaniem produktów zawierających ibuprofen. Należy przerwać leczenie produktem w przypadku wystąpienia pierwszych objawów wysypki skórnej, zmian patologicznych błony śluzowej lub innych symptomów nadwrażliwości. Ibuprofen może być przyczyną zatrzymywania sodu, potasu i płynów w organizmie pacjentów, którzy wcześniej nie chorowali na choroby nerek, ponieważ jest to wynikiem wpływu na perfuzję nerek. To z kolei może powodować obrzęk lub prowadzić nawet do niewydolności serca lub nadciśnienia tętniczego u pacjentów z predyspozycjami do takich zaburzeń. Tak jak w przypadku innych leków z grupy NLPZ, długotrwałe stosowanie ibuprofenu u zwierząt powodowało martwicę brodawek nerkowych i inne patologiczne zmiany w nerkach. U ludzi obserwowano ostre śródmiąższowe zapalenie nerek z hematurią, proteinurią i czasami zespołem nerczycowym. Przypadki toksycznego działania na nerki obserwowano także u pacjentów, u których prostaglandyny pełnią rolę wyrównawczą w utrzymaniu perfuzji nerek. U tych pacjentów podawanie leków z grupy NLPZ może powodować zależne od dawki zahamowanie tworzenia się prostaglandyn i zmiany w przepływie krwi przez nerki, który może przyśpieszać jawną dekompensację nerek. Pacjenci z największym ryzykiem wystąpienia takich reakcji to pacjenci z zaburzeniami czynności nerek, niewydolnością serca, zaburzeniami czynności wątroby, przyjmujący leki moczopędne i inhibitory ACE oraz pacjenci w podeszłym wieku. Pacjenci, u których zostanie przerwane leczenie lekami z grupy NLPZ zwykle wracają do stanu z okresu przed leczeniem. U chorych na toczeń rumieniowaty układowy (SLE) i mieszaną układową chorobę tkanki łącznej ryzyko aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych wzrasta. Obserwowano objawy aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych takie jak: sztywność karku, ból głowy, nudności, wymioty, gorączka i dezorientacja. U pacjentów leczonych ibuprofenem notowane były rzadkie przypadki aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Pomimo że prawdopodobnie przypadki zachorowań są częstsze u pacjentów chorych na toczeń rumieniowaty układowy (SLE) i mieszaną układową chorobę tkanki łącznej, odnotowano je również u pacjentów, którzy nie chorują na chorobę przewlekłą. Skurcz oskrzeli, pokrzywka lub obrzęk naczynioruchowy mogą nagle wystąpić u pacjentów, którzy chorują lub w przeszłości chorowali na astmę oskrzelową, przewlekły katar, zapalenie zatok, polipy nosa, migdałki podniebienne lub choroby alergiczne. Ibuprofen może maskować oznaki lub objawy zakażenia (gorączka, ból i obrzęk). W szczególności, ospa wietrzna może być źródłem ciężkich powikłań zakażeń skóry i tkanek miękkich. Nie można wykluczyć wpływu NLPZ na pogorszenie się objawów takiego zakażenia. Dlatego też, zaleca się unikania stosowania ibuprofenu w przypadku wystąpienia ospy wietrznej. Podczas długotrwałego leczenia, dużymi dawkami leków przeciwbólowych, mogą wystąpić bóle głowy, których nie należy leczyć zwiększonymi dawkami tych leków. Nawykowe przyjmowanie leków przeciwbólowych, zwłaszcza w skojarzeniu z innymi lekami przeciwbólowymi, może spowodować trwałe uszkodzenie nerek i ryzyko niewydolności nerek (nefropatia po zastosowaniu leków przeciwbólowych). Ibuprofen może czasowo hamować agregację płytek krwi i wydłużać czas krwawienia. Dlatego też należy uważnie obserwować pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia lub poddawanych leczeniu lekami przeciwzakrzepowymi. W przypadku długotrwałego leczenia ibuprofenem, konieczna jest okresowa kontrola czynności wątroby i nerek jak również liczby krwinek, zwłaszcza u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka. Należy unikać spożywania alkoholu, ponieważ może to spowodować nasilenie działań niepożądanych leków NLPZ, zwłaszcza działań niepożądanych dotyczących przewodu pokarmowego lub OUN. Pacjenci przyjmujący ibuprofen powinni zgłaszać do lekarza oznaki lub objawy owrzodzenia lub krwawienia z przewodu pokarmowego, nieostre widzenie lub inne objawy dotyczące oczu, wysypkę skórną, zwiększenie masy ciała lub obrzęk. W przypadku stosowania produktu leczniczego u odwodnionych dzieci i młodzieży istnieje ryzyko wystąpienia zaburzenia czynności nerek. Produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na 1 tabl., to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”. Ibuprofen nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Jednak działania niepożądane, spowodowane dużymi dawkami produktu, takie jak zmęczenie, senność, zawroty głowy (zgłaszane często) i zaburzenia widzenia (zgłaszane niezbyt często), mogą w pojedynczych przypadkach zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Działanie to może być nasilone w przypadku jednoczesnego spożywania alkoholu.
Komentarze [0]