Dorośli (w tym osoby w podeszłym wieku). Zalecana dawka produktu to 1 kaps./dobę. Produkt stosowany jest jako zamiennik terapii dwulekowej (dutasteryd i chlorowodorek tamsulosyny) w celu uproszczenia schematu leczenia. Zaburzenia czynności nerek. Nie przeprowadzono badań oceniających wpływ zaburzeń czynności nerek na farmakokinetykę dutasterydu. Nie przewiduje się konieczności dostosowania dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Zaburzenia czynności wątroby. Nie przeprowadzono badań oceniających wpływ zaburzeń czynności wątroby na farmakokinetykę dutasterydu, dlatego należy zachować ostrożność u pacjentów z lekkimi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby. Nie ma konieczności zmiany dawkowania tamsulosyny u pacjentów z łagodną do umiarkowanej niewydolnością wątroby. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, stosowanie produktu jest przeciwwskazane. Dzieci i młodzież. Nie ma właściwego wskazania do stosowania produktu u dzieci. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności dutasterydu i tamsulosyny u dzieci w wieku poniżej 18 lat. Aktualnie dane przedstawiono w ChPL.

Do stosowania doustnego. Należy poinstruować pacjenta o konieczności przyjmowania kaps. ok. 30 min. po tym samym posiłku każdego dnia. Kaps. należy połykać w całości. Nie należy ich żuć ani otwierać, ponieważ zaburza to zmodyfikowane uwalnianie tamsulosyny. Kontakt z zawartością kaps. miękkiej z dutasterydem znajdujacej się w kaps. twardej może powodować podrażnienie błony śluzowej jamy ustnej i gardła.

Produkt przeciwwskazany jest: u kobiet, dzieci i młodzieży; u pacjentów z nadwrażliwością na dutasteryd, inne inhibitory 5-a-reduktazy, tamsulosynę (również w przypadku obrzęku naczynioruchowego spowodowanego tamsulosyną), soję, orzeszki ziemne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą; u pacjentów z niedociśnieniem ortostatycznym w wywiadzie; u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.

Leczenie skojarzone powinno być zlecone po dokładnej analizie stosunku korzyści do ryzyka z uwagi na potencjalne zwiększenie ryzyka wystąpienia działań niepożądanych (w tym niewydolności serca) oraz po rozważeniu alternatywnych opcji leczenia, również monoterapii. Celem badania REDUCE, będącego badaniem 4-letnim, wieloośrodkowym, randomizowanym, podwójnie zaślepionym i kontrolowanym placebo, było obserwowanie wpływu podawania 0,5 mg dutasterydu na dobę pacjentom z grupy wysokiego ryzyka zachorowania na raka gruczołu krokowego [grupa obejmowała mężczyzn w wieku od 50 do 75 lat z poziomem PSA (z ang. prostate-specific antigen – swoisty antygen sterczowy) 2,5-10 ng/ml oraz negatywną biopsją gruczołu krokowego wykonaną 6 m-cy przed włączeniem pacjenta do badania klinicznego] w stosunku do placebo. Wyniki tego badania wykazały zwiększoną częstość występowania raka gruczołu krokowego, klasyfikowanego na 8-10 punktów w skali Gleasona, wśród mężczyzn stosujących dutasteryd (n=29, 0,9%) w porównaniu do grupy przyjmującej placebo (n=19, 0,6%). Związek pomiędzy przyjmowaniem dutasterydu i występowaniem raka gruczołu krokowego, klasyfikowanego na 8-10 punktów w skali Gleasona, jest niejasny. Dlatego też, mężczyźni przyjmujący ten produkt leczniczy powinni być regularnie obserwowani pod kątem możliwości wystąpienia raka gruczołu krokowego. Przed rozpoczęciem leczenia produktem należy zbadać pacjenta pod kątem występowania innych uwarunkowań, które mogą wywoływać takie same objawy, jak łagodny rozrost gruczołu krokowego. Palpacyjne badanie odbytnicy i, w razie konieczności, oznaczanie antygenu specyficznego dla gruczołu krokowego (PSA) należy wykonać przed leczeniem, a następnie w regularnych odstępach czasu. Oznaczanie stężenia swoistego antygenu sterczowego (PSA) w surowicy stanowi istotny wskaźnik w wykrywaniu raka gruczołu krokowego. Produkt leczniczy powoduje zmniejszenie średniego stężenia tego antygenu w surowicy o ok. 50% po 6 m-ach leczenia. Pacjenci przyjmujący produkt leczniczy powinni mieć ponownie oznaczone nowe wyjściowe stężenie PSA po 6 m-ach terapii. Następnie stężenie powinno być również regularnie monitorowane. Jakikolwiek potwierdzony wzrost stężenia antygenu w trakcie terapii produktem leczniczym w stosunku do najniższego jego poziomu, może świadczyć o wystąpieniu raka gruczołu krokowego (szczególnie raka wysokiego stopnia) lub o niestosowaniu się pacjenta do zaleceń dotyczących leczenia produktem i powinno być dokładnie ocenione, nawet jeśli zmienione wartości zawierają się w zakresie wyników badań uzyskiwanych standardowo u mężczyzn nie przyjmujących inhibitora 5-a-reduktazy. W trakcie wykonywania porównania stężenia PSA u pacjenta przyjmującego dutasteryd należy również wziąć pod uwagę jego wcześniejsze wyniki PSA. Leczenie z zastosowaniem produktu nie wpływa na stosowanie PSA jako narzędzia wspomagającego rozpoznanie raka gruczołu krokowego po ustaleniu nowego wyjściowego stężenia PSA. Całkowite stężenie PSA wraca do wartości wyjściowej w ciągu 6 m-cy od zakończenia leczenia. Nawet pod wpływem produktu leczniczego, stosunek wolnego PSA do całkowitego PSA pozostaje stały. Jeśli lekarz zdecyduje się używać wartości wolnego PSA wyrażonej w procentach w diagnostyce raka gruczołu krokowego u mężczyzn stosujących produkt leczniczy, nie jest wymagane skorygowanie otrzymanej wartości. W dwóch czteroletnich badaniach klinicznych częstość występowania niewydolności serca (wspólna nazwa określająca zgłoszone zdarzenia, głównie niewydolność serca i zastoinową niewydolność serca) była nieznacznie większa wśród pacjentów przyjmujących w skojarzeniu dutasteryd i antagonistę receptora a1-adrenergicznego, głównie tamsulosynę, niż wśród pacjentów, u których nie stosowano leczenia skojarzonego. Jednakże, częstość występowania niewydolności serca w tych badaniach była niższa we wszystkich aktywnie leczonych grupach w porównaniu z grupą placebo, a inne dostępne dane dotyczące stosowania dutasterydu lub antagonistów receptora a1-adrenergicznego nie potwierdzają twierdzenia o zwiększonym ryzyku dla układu sercowo-naczyniowego. W trakcie badań klinicznych oraz w okresie po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu zanotowano rzadkie przypadki zgłoszeń wystąpienia nowotworów piersi u mężczyzn stosujących dutasteryd. Jednak badania epidemiologiczne nie wykazały wzrostu ryzyka zachorowania na nowotwór piersi u mężczyzn przyjmujących inhibitory 5-a-reduktazy. Lekarz powinien poinstruować pacjenta, że należy niezwłocznie zgłosić wszelkie zmiany zauważone w tkance sutka, takie jak pojawienie się guzków czy też wydzielina z brodawki sutkowej. Dutasteryd wchłaniany jest przez skórę, dlatego kobiety, dzieci i młodzież muszą unikać kontaktu z uszkodzonymi kaps.. W przypadku kontaktu z uszkodzonymi kapsułkami, powierzchnię kontaktu należy natychmiast przemyć wodą z mydłem. Nie przeprowadzono badań nad produktem u pacjentów z chorobą wątroby. Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego u pacjentów z lekkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (ClCr <10 ml/min), ponieważ nie prowadzono badań w tej grupie pacjentów. Tak jak w przypadku innych antagonistów receptora a1-adrenergicznego, w pojedynczych przypadkach, podczas stosowania tamsulosyny mogą wystąpić spadki ciśnienia krwi, w wyniku których rzadko mogą wystąpić omdlenia. Podczas wystąpienia pierwszych objawów niedociśnienia ortostatycznego (zawroty głowy, osłabienie), pacjent powinien usiąść lub położyć się do czasu ustąpienia objawów. U niektórych pacjentów przyjmujących w przeszłości lub aktualnie tamsulosynę, podczas zabiegu usunięcia zaćmy, obserwowano śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (ang. IFIS - typ zespołu małej źrenicy). IFIS może zwiększać ryzyko wystąpienia powikłań podczas i po zabiegu. Z tego powodu u pacjentów, u których planowany jest zabieg usunięcia zaćmy, nie jest zalecane rozpoczynanie stosowania tamsulosyny. Podczas kwalifikacji do zabiegu chirurgicznego chirurdzy operujący zaćmę i okuliści powinni zebrać wywiad czy pacjenci z zaplanowanymi zabiegami usunięcia zaćmy przyjmują lub przyjmowali tamsulosynę, aby zabezpieczyć odpowiednie środki na wypadek wystąpienia IFIS. Przerwanie stosowania tamsulosyny 1-2 tyg. przed operacją zaćmy jest czasami uważane za pomocne, ale nie ustalono jeszcze korzyści i czasu jej przerwania przed operacją zaćmy. IFIS zgłaszano również u pacjentów, którzy przerywali stosowanie tamsulosyny przez dłuższy czas przed operacją zaćmy. Chlorowodorku tamsulosyny nie należy stosować w skojarzeniu z silnymi inhibitorami CYP3A4 u pacjentów, którzy słabo metabolizują CYP2D6. Chlorowodorek tamsulosyny należy stosować z zachowaniem ostrożności w skojarzeniu z silnym i umiarkowanym inhibitorem CYP3A4. Ten produkt leczniczy zawiera 299,46 mg glikolu propylenowego w każdej kaps. twardej, co odpowiada 4,27 mg/kg mc. Leczenie dutasterydem nie powinno wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednak należy poinformować pacjentów o możliwości wystąpienia objawów takich jak zawroty głowy podczas stosowania tamsulosyny.

Dutasteryd. Inf. dotyczące zmniejszenia stężenia PSA w surowicy w trakcie przyjmowania dutasterydu oraz zalecenia dotyczące diagnostyki raka stercza przedstawiono w ChPL. Wpływ innych produktów leczniczych na farmakokinetykę dutasterydu. Stosowanie z inhibitorami CYP3A4 i/lub P-glikoproteiny: dutasteryd jest eliminowany głównie poprzez przemiany metaboliczne. W badaniach in vitro wykazano, że głównymi enzymami uczestniczącymi w metabolizowaniu dutasterydu są CYP3A4 oraz CYP3A5. Nie przeprowadzono formalnych badań interakcji z silnymi inhibitorami CYP3A4. Jednak w populacyjnych badaniach farmakokinetycznych stwierdzono zwiększenie stężenia dutasterydu w surowicy odpowiednio o ok. 1,6-1,8 raza u niewielkiej liczby pacjentów przyjmujących równocześnie werapamil lub diltiazem (umiarkowane inhibitory CYP3A4 i inhibitory P-glikoproteiny) w porównaniu z innymi pacjentami. Długotrwałe stosowanie dutasterydu jednocześnie z silnymi inhibitorami CYP3A4 (np.: rytonawir, indynawir, nefazodon, itrakonazol, ketokonazol przyjmowane doustnie) może spowodować zwiększenie stężenia dutasterydu w surowicy. Zwiększona ekspozycja na dutasteryd prawdopodobnie nie powoduje nasilenia zahamowania 5-a-reduktazy. Należy jednak brać pod uwagę zmniejszenie częstości podawania dutasterydu w przypadku wystąpienia działań niepożądanych. Należy zauważyć, że w przypadku zahamowania enzymów, długi T0,5 może być dodatkowo przedłużony i może upłynąć więcej niż 6 m-cy równoczesnej terapii zanim osiągnięty zostanie nowy stan stacjonarny. Przyjęcie 12 g cholestyraminy godzinę po podaniu pojedynczej dawki 5 mg dutasterydu nie wpływa na farmakokinetykę dutasterydu. W badaniu obejmującym małą liczbę zdrowych mężczyzn (n = 24) dutasteryd stosowany przez 2 tyg. w dawce 0,5 mg/dobę nie wywierał wpływu na farmakokinetykę tamsulosyny ani terazosyny. W badaniu tym nie stwierdzono również oznak interakcji farmakodynamicznych. Dutasteryd nie wpływa na farmakokinetykę warfaryny i digoksyny. Wskazuje to, że dutasteryd nie hamuje, ani nie aktywuje CYP2C9 ani P-glikoproteiny. W badaniach in vitro oceniających interakcje wykazano, że dutasteryd nie hamuje enzymów CYP1A2, CYP2D6, CYP2C9, CYP2C19 i CYP3A4. Tamsulosyna. Jednoczesne stosowanie tamsulosyny i innych antagonistow receptora a1-adrenergicznego może powodować działanie obniżające ciśnienie krwi. Jednoczesne stosowanie tamsulosyny chlorowodorku i silnych inhibitorów CYP3A4 może prowadzić do zwiększonej ekspozycji na tamsulosyny chlorowodorek. Jednoczesne podawanie z ketokonazolem (znany silny inhibitor CYP3A4) powodowało wzrost AUC i Cmax tamsulosyny chlorowodorku, odpowiednio o współczynnik 2,8 i 2,2. Chlorowodorku tamsulosyny nie należy stosować w skojarzeniu z silnymi inhibitorami CYP3A4 u pacjentów, którzy słabo metabolizują z udziałem CYP2D6. Chlorowodorek tamsulosyny należy stosować z zachowaniem ostrożności w skojarzeniu z silnymi i umiarkowanym inhibitorami CYP3A4. Jednoczesne stosowanie tamsulosyny chlorowodorku i paroksetyny, silnego inhibitora CYP2D6, powodowało wzrost Cmax i AUC tamsulosyny chlorowodorku, odpowiednio o współczynnik 1,3 i 1,6, jednak wzrost ten nie jest znaczący klinicznie. Nie stwierdzono interakcji pomiędzy tamsulosyny chlorowodorkiem podawanym jednocześnie z atenololem, enalaprylem czy teofiliną. Równocześnie stosowana cymetydyna powoduje zwiększenie stężenia tamsulosyny w osoczu, podczas gdy stężenie furosemidu spada, ale ponieważ poziomy pozostają w zakresie prawidłowego zakresu, dawkowanie nie musi być modyfikowane. W badaniach in vitro diazepam, propranolol, trichlorometiazyd, chlormadynon, amitryptylina, diklofenak, glibenklamid, symwastatyna i warfaryna nie wpływają na stężenie wolnej frakcji tamsulosyny w osoczu ludzkim. Podobnie, tamsulosyna nie zmienia stężenia w osoczu wolnej frakcji diazepamu, propranololu, trichlorometiazydu i chlormadynonu. Diklofenak i warfaryna mogą zwiększać szybkość eliminacji tamsulosyny. W niewielkim badaniu (n=24) wśród zdrowych mężczyzn narodowości chińskiej, tamsulosyna (0,2 mg/dobę) nie miała wpływu na farmakokinetykę dutasterydu. Nie było znaczących zmian w AUC i Cmax dutasterydu w obecności lub nieobecności tamsulosyny.

Produkt jest przeciwwskazany u kobiet. Nie prowadzono badań oceniających wpływu produktu leczniczego na przebieg ciąży, laktację i płodność. Poniższe stwierdzenia odzwierciedlają informacje dostępne z badań poszczególnych substancji czynnych. Podobnie jak inne inhibitory 5-a-reduktazy, dutasteryd hamuje przekształcanie testosteronu do dihydrotestosteronu, przez co podawany kobietom w ciąży, może potencjalnie hamować rozwój zewnętrznych narządów płciowych u płodu płci męskiej. Niewielkie stężenia dutasterydu stwierdzono w nasieniu pacjentów przyjmujących dutasteryd. Nie wiadomo czy w przypadku, gdy kobieta w ciąży ma kontakt z nasieniem mężczyzny leczonego dutasterydem wystąpi niekorzystny wpływ na płód płci męskiej (największe ryzyko w pierwszych 16 tyg. ciąży). Tak jak w przypadku stosowania wszystkich inhibitorów 5-a-reduktazy, w celu uniknięcia kontaktu z nasieniem, zalecane jest stosowanie prezerwatywy przez mężczyznę, którego partnerka jest lub może być w ciąży. Nie wiadomo, czy dutasteryd przenika do mleka matki. Istnieją doniesienia o wpływie dutasterydu na cechy nasienia (zmniejszenie liczebności plemników, objętości nasienia i ruchliwości plemników) u zdrowych mężczyzn. Nie można zatem wykluczyć zmniejszenia płodności u mężczyzn. Wpływ tamsulosyny chlorowodorku na liczebność i aktywność plemników nie był oceniany.

Dane z czteroletniego badania CombAT, porównującego dutasteryd w dawce 0,5 mg/dobę (n=1623) i tamsulosynę w dawce 0,4 mg/dobę (n=1611) w skojarzeniu i w monoterapii wykazały, że częstość występowania zdarzeń niepożądanych, uznanych przez badacza za związane ze stosowanym leczeniem, wynosiła w pierwszym, drugim, trzecim i czwartym roku terapii odpowiednio 22%, 6%, 4% i 2% dla terapii skojarzonej dutasterydem i tamsulosyną, 15%, 6%, 3% i 2% dla monoterapii dutasterydem oraz 13%, 5%, 2% i 2% dla monoterapii tamsulosyną. Większa częstość występowania zdarzeń niepożądanych w grupie terapii skojarzonej w pierwszym roku leczenia wynikała z większej liczby zaburzeń układu rozrodczego, zwłaszcza zaburzeń wytrysku nasienia, stwierdzanych w tej grupie. Tamsulosyna. Zaburzenia układu nerwowego: (rzadko) omdlenie; (często) zawroty głowy; (niezbyt często) ból głowy. Zaburzenia serca: (niezbyt często) kołatania serca. Zaburzenia naczyniowe: (niebyt często) niedociśnienie ortostatyczne. Zaburzenia oddychania, klatki piersiowej i śródpiersia: (niezbyt często) nieżyt nosa. Zaburzenia żołądka i jelit: (niezbyt często) zaparcie, biegunka, nudności, wymioty. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (rzadko) obrzęk naczynioruchowy; (bardzo rzadko) zespół Stevens-Johnsona; (niezbyt często) pokrzywka, wysypka, świąd. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (często) zaburzenia ejakulacji. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (niezbyt często) astenia. Dutasteryd. Zaburzenia serca: (niezbyt często) niewydolność serca. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (często) impotencja, zaburzenia libido, zaburzenia ejakulacji, zaburzenia piersi. Badanie REDUCE wykazało większą częstość występowania raka gruczołu krokowego o stopniu złośliwości 8-10 punktów w skali Gleasona u pacjentów leczonych dutasterydem w porównaniu z grupą placebo. Nie ustalono czy na wyniki badania miało wpływ działanie dutasterydu prowadzące do zmniejszenia objętości gruczołu krokowego, czy czynniki związane z badaniem. Zgłaszano następujące przypadki podczas badań klinicznych oraz po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu: rak gruczołu piersiowego u mężczyzn. Dane uzyskane po wprowadzeniu do obrotu. Inf. na temat działań niepożądanych uzyskane po wprowadzeniu do międzynarodowego obrotu pochodzą ze zgłoszeń spontanicznych i dlatego nie można określić rzeczywistej częstości występowania tych zdarzeń. Dutasteryd. Zaburzenia układu immunologicznego: (nieznana) reakcje alergiczne, w tym wysypka, świąd, pokrzywka, miejscowy obrzęk i obrzęk naczynioruchowy. Zaburzenia psychiczne: (nieznana) depresja. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (niezbyt często) łysienie (głównie utrata owłosienia ciała), nadmierne owłosienie. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (nieznana) ból i obrzęk jąder. Tamsulosyna. W powiązaniu z tamsulosyną zgłaszano migotanie przedsionków, arytmię, tachykardię, duszność. Częstość występowania tych działań ani rola tamsulosyny w ich występowaniu nie mogą być jednoznacznie określone. Podczas nadzoru po wprowadzeniu do obrotu odnotowano przypadki śródoperacyjnego zespołu wiotkiej tęczówki (IFIS), typu zespołu małej źrenicy, występujące w czasie operacji usunięcia zaćmy.

Poniższe stwierdzenia odzwierciedlają dostępne inf. dotyczące poszczególnych substancji czynnych. Dutasteryd. W badaniach na ochotnikach podawanie dutasterydu w pojedynczej dawce dobowej do 40 mg (80 - krotność dawki leczniczej) przez 7 dni nie wywołało istotnych działań niepożądanych. W badaniach klinicznych dawka 5 mg/dobę stosowana przez 6 m-cy nie powodowała innych działań niepożądanych niż obserwowane w grupie przyjmującej produkt leczniczy w dawce 0,5 mg/dobę. Nie ma specyficznego antidotum, dlatego w przypadku podejrzenia przedawkowania dutasterydu zaleca się zastosowanie leczenia objawowego. Tamsulosyna. Objawy. Przedawkowanie tamsulosyny chlorowodorku może potencjalnie wywoływać silne działanie obniżające ciśnienie. Ciężkie działania obniżające ciśnienie tętnicze obserwowano na różnych poziomach przedawkowania. Leczenie. W przypadku wystąpienia objawów ostrego niedociśnienia po przedawkowaniu należy wdrożyć odpowiednie wsparcie układu sercowo-naczyniowego. Ułożenie pacjenta w pozycji leżącej może spowodować powrót prawidłowego ciśnienia i doprowadzić do normalizacji częstości pracy serca. Gdy takie postępowanie nie jest skuteczne, należy zastosować produkty lecznicze zwiększające objętość krwi krążącej i, w razie konieczności, zwężające naczynia. Należy monitorować czynność nerek i stosować leczenie objawowe. Mało prawdopodobne, by dializa była skuteczna w leczeniu przedawkowania, ponieważ tamsulosyna bardzo silnie wiąże się z białkami osocza. W celu zmniejszenia wchłaniania z przewodu pokarmowego można prowokować wymioty. W przypadku zażycia dużych ilości produktu leczniczego można wykonać płukanie żołądka oraz podać węgiel leczniczy i osmotyczne środki przeczyszczające, takie jak siarczan sodu.

Dutasteryd-tamsulosyna jest połączeniem dwóch produktów leczniczych: dutasterydu, podwójnego inhibitora 5-a-reduktazy (5 ARI) i tamsulosyny chlorowodorku, antagonisty receptorów adrenergicznych a1a i a1d. Oba mają komplementarny mechanizm działania szybko łagodząc objawy choroby, zwiększając przepływ cewkowy i zmniejszając ryzyko ostrego zatrzymania moczu i konieczności zastosowania leczenia chirurgicznego łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.

1 kaps. twarda zawiera 0,5 mg dutasterydu i 0,4 mg tamsulosyny chlorowodorku (co odpowiada 0,367 mg tamsulosyny).