2-6 tabl./dobę w dawkach podzielonych.

Przyjmuje się, że całkowite dzienne zapotrzebowanie organizmu na magnez nie przekracza 5 mg/kg mc., a przy zapobieganiu niedoborom potasu podaje się do 780 mg jonu/dobę.

Niewydolność nerek, zakażenia dróg moczowych, hiperkaliemia, hipermagnezemia, blok przedsionkowo-komorowy, myasthenia gravis.

Nie podawać bez wiedzy lekarza w chorobach nowotworowych. Przy długotrwałym stosowaniu i w razie ciężkiej biegunki oraz u pacjentów leczonych glikozydami nasercowymi należy kontrolować poziom magnezu i potasu w surowicy krwi, a w razie potrzeby także w erytrocytach. Ostrożnie stosować u pacjentów z chorobą wrzodową żołądka.

Wchłanianie magnezu zmniejsza się w obecności fosforanów, wapnia, lipidów i fitynianów w diecie. Związki magnezu zmniejszają wchłanianie tetracyklin, żelaza, związków fluoru i leków przeciwzakrzepowych pochodnych warfaryny. Antybiotyki aminoglikozydowe, leki moczopędne pętlowe, cisplatyna, cykloseryna, mitramycyna, amfoterycyna B, mineralokortykosteroidy - nasilają wydalanie magnezu. Leki moczopędne oszczędzające potas oraz inne leki zawierające potas mogą zwiększać stężenie tego pierwiastka w surowicy.

Zarówno magnez, jak i potas uznano za bezpieczne w czasie ciąży. Oba jony przekraczają barierę łożyskową, zawarte są w mleku karmiących (lecz przy stabilnym zwykle poziomie osoczowym są to ilości fizjologiczne i niezbędne dla prawidłowego rozwoju płodu lub noworodka). Przy stosowaniu leku w czasie ciąży wskazana jest konsultacja z lekarzem prowadzącym, który wskaże właściwą dawkę leku.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (rzadko) zwłaszcza u chorych z zaburzeniami czynności nerek może wystąpić hiperkaliemiapodrażnienie przewodu pokarmowego (bóle brzucha, nudności, biegunka, wymioty). Zaburzenia serca: ( rzadko) nieregularna i wolna praca serca. Zaburzenia żołądka i jelit: (rzadko).

Objawami przedawkowania przy podaniu doustnym są biegunki lub wymioty. Przy ciężkich zatruciach podaje się dożylnie sole wapnia lub dokonuje dializy.

Magnez jest fizjologicznym antagonistą wapnia, jonem działającym wewnątrz komórek gdzie aktywizuje działanie około 300 enzymów, między innymi regulujących syntezę i wykorzystanie związków bogatoenergetycznych (zależnych od ATP - azy) oraz glikolitycznych. Wpływa na syntezę kwasów nukleinowych i przepuszczalność błon komórkowych, obniża poziom cholesterolu, ma udział w mechanizmie skurczu miocytów i naczyń krwionośnych. Potas jest głównym kationem płynu wewnątrzkomórkowego (fizjologicznym antagonistą sodu) o podstawowym znaczeniu dla zachowania równowagi kwasowo-zasadowej i elektrodynamicznych właściwości komórek. Aktywuje liczne reakcje enzymatyczne i ma podstawowe znaczenie dla wielu procesów fizjologicznych, między innymi wpływa na przewodnictwo nerwowe, kurczliwość mięśnia sercowego, mięśni gładkich i szkieletowych, wydzielanie żołądkowe, pracę nerek, syntezę tkanek i metabolizm węglowodanów. Magnez i potas ściśle współdziałają ze sobą w wielu procesach fizjologicznych.

1 tabl. zawiera 250 mg potasu wodoroasparaginianu oraz 250 mg magnezu wodoroasparaginianu, co odpowiada 54 mg jonów potasu oraz 17 mg jonów magnezu.