Zalecana dawka produktu u pacjentek dorosłych, w tym w podeszłym wieku: 1 tabl. raz/dobę. U pacjentek po menopauzie z wczesnym rakiem piersi, u których stwierdzono w guzie obecność receptora estrogenowego, zaleca się hormonalne leczenie uzupełniające przez 5 lat. Dzieci i młodzież. Nie ma dostępnych danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania anastrozolu u dzieci i młodzieży. Anastrozol nie jest wskazany do stosowania u dzieci i młodzieży. Zaburzenia czynności nerek. U pacjentek z łagodną i umiarkowaną niewydolnością nerek nie jest konieczna zmiana dawkowania anastrozolu. W przypadku stosowania u pacjentek z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek należy zachować ostrożność. Zaburzenia czynności wątroby. U pacjentek z łagodną niewydolnością wątroby nie jest konieczna zmiana dawkowania produktu. Zaleca się zachowanie ostrożności w przypadku stosowania u pacjentek z umiarkowanymi do ciężkich zaburzeniami wątroby.

Dorośli oraz osoby w podeszłym wieku: preparat podaje się doustnie w postaci tabl. w dawce 1 mg raz/dobę.

Produkt leczniczy jest przeciwwskazany: u pacjentek w okresie ciąży i karmienia piersią; u pacjentek ze stwierdzoną nadwrażliwością na anastrozol lub którąkolwiek substancję pomocniczą produktu.

Stosowanie anastrozolu nie jest zalecane u kobiet przed menopauzą, gdyż nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności jego stosowania w tej grupie pacjentek. W celu potwierdzenia menopauzy u pacjentek, u których istnieje wątpliwość co do fazy hormonalnej, zaleca się wykonanie oznaczenia stężenia hormonów: hormonu luteinizującego [LH], hormonu stymulującego wydzielanie folikuliny [FSH] i estradiolu w celu potwierdzenia menopauzy. Nie ma danych dotyczących jednoczesnego stosowania anastrozolu z analogami LHRH. Należy unikać jednoczesnego stosowania tamoksyfenu lub leków zawierających estrogeny z produktem leczniczym, ponieważ zmniejsza to jego działanie farmakologiczne. Podobnie jak inne leki zmniejszające stężenie estrogenów we krwi, anastrozol może powodować zmniejszenie gęstości mineralnej kości, co może skutkować zwiększeniem ryzyka wystąpienia złamań kości. Kobiety z rozpoznaną osteoporozą lub z ryzykiem jej wystąpienia powinny mieć wykonane badanie densytometryczne kości (np. metodą DEXA) przed rozpoczęciem leczenia i regularnie powtarzane podczas leczenia. Jeżeli istnieją wskazania, należy rozpocząć leczenie lub profilaktykę osteoporozy i regularnie kontrolować jego skuteczność. Należy rozważyć zastosowanie leków specjalistycznych, np. bisfosfonianów, które mogą zahamować utratę minerałów spowodowaną stosowaniem anastrozolu u pacjentek po menopauzie. Nie przeprowadzono badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania anastrozolu u pacjentek z rakiem piersi, z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentek z niewydolnością wątroby może się zwiększyć ekspozycja na anastrozol. Podczas stosowania produktu u pacjentek z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby należy zachować ostrożność. Leczenie powinno być oparte na ocenie korzyści i ryzyka u każdej pacjentki. Anastrozol nie był badany u pacjentek z rakiem piersi, z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. U pacjentek z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek nie zwiększa się ekspozycja na anastrozol. U pacjentek z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek produkt należy stosować ostrożnie. Stosowanie anastrozolu nie jest zalecane u dzieci i młodzieży, gdyż nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności jego stosowania w tej grupie pacjentów. Atrozol nie powinien być stosowany u chłopców z niedoborem hormonu wzrostu w połączeniu z terapią hormonem wzrostu. W głównym badaniu klinicznym nie wykazano skuteczności i nie ustalono bezpieczeństwa stosowania. Ponieważ anastrozol zmniejsza stężenie estradiolu, produktu nie wolno stosować u dziewcząt z niedoborem hormonu wzrostu jako uzupełnienia leczenia hormonem wzrostu. Długoterminowe dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania u dzieci i młodzieży są niedostępne. Produkt leczniczy zawiera laktozę. Nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozygalaktozy. Anastrozol nie wykazuje żadnego lub wykazuje jedynie nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych. W trakcie leczenia anastrozolem może wystąpić osłabienie i senność. Jeżeli takie objawy wystąpią i się utrzymują, należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn w ruchu.

Anastrozol in vitro hamuje aktywność izoenzymów CYP 1A2, 2C8/9 i 3A4. Badania kliniczne z antypiryną i warfaryną wskazują, że anastrozol w dawce 1 mg nie hamował znacząco metabolizmu antypiryny i R- i S-warfaryny co wskazuje, że jednoczesne podawanie anastrozolu z innymi produktami leczniczymi nie wydaje się powodować klinicznie istotnych interakcji lekowych z udziałem izoenzymów CYP. Enzymy biorące udział w procesie metabolizmu anastrozolu nie zostały zidentyfikowane. Cymetydyna, która jest słabym niespecyficznym inhibitorem izoenzymów CYP nie ma wpływu na stężenie anastrozolu w osoczu. Nie jest znany wpływ silnych inhibitorów CYP. Nie stwierdzono występowania interakcji u pacjentek leczonych jednocześnie anastrozolem i innymi, zwykle przepisywanymi lekami. Nie wykazano też znaczących klinicznie interakcji z bisfosfonianami. W czasie leczenia anastrozolem nie należy podawać leków zawierających estrogeny, gdyż mogą one osłabiać skuteczność anastrozolu. Nie stosować jednocześnie anastrozolu i tamoksyfenu.

Nie ma danych na temat stosowania anastrozolu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na płodność. Anastrozol jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży. Nie ma danych na temat stosowania anastrozolu w okresie karmienia piersią. Anastrozol jest przeciwskazany u kobiet karmiących piersią.

Działania niepożądane zgłaszane z badań klinicznych, badań po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu lub raportów spontanicznych. O ile nie zaznaczono inaczej, wyszczególnione kategorie częstości występowania zostały skalkulowane na podstawie liczby zdarzeń niepożądanych zaobserwowanych w dużym badaniu III fazy [ATAC], przeprowadzonym u 9 366 pacjentek po menopauzie z operacyjnym rakiem piersi, leczonych uzupełniająco przez 5 lat (anastrozol, tamoksyfen w monoterapii lub stosowane jednocześnie, badanie ATAC). Działania niepożądane według klasyfikacji układów i narządów (SOC) oraz częstości występowania. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (często) anoreksja, hipercholesterolemia; (niezbyt często) hiperkalcemia (z towarzyszącym zwiększeniem stężenia parathormonu lub bez). Zaburzenia układu nerwowego: (bardzo często) ból głowy; (często) senność, zespół cieśni nadgarstka - przypadki zespołu cieśni nadgarstka zgłaszane były w większej liczbie u pacjentek stosujących anastrozol w trakcie badań klinicznych niż u tych zażywających tamoksyfen. Jednak większość tych przypadków jest zgłaszana u pacjentek posiadających predyspozycje do tego schorzenia., zaburzenia czucia (w tym parestezje, utrata smaku i zaburzenia smaku). Zaburzenia naczyniowe: (bardzo często) uderzenia gorąca. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) nudności; (często) biegunka, wymioty. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (często) zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej, AlAT i AspAT w surowicy; (niezbyt często) zwiększenie aktywności gammaglutamylotransferazy (gamma-GT) i stężenia bilirubiny w surowicy, zapalenie wątroby. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (bardzo często) wysypka; (często) ścieńczenie i przerzedzenie włosów, reakcje alergiczne; (niezbyt często) pokrzywka; (rzadko) rumień wielopostaciowy, reakcje anafilaktoidalne, zapalenie naczyń skórnych, w tym przypadki plamicy Henocha-Schönleina - zapalenie naczyń skórnych i przypadki plamicy Henocha-Schönleina nie były obserwowane u pacjentek w badaniu ATAC, dlatego częstość tego zdarzenia można określić jako “rzadko” (ł 1/10 000, <1/1000) w oparciu o najmniej korzystną wartość estymacji punktowej; (bardzo rzadko) zespół Stevens-Johnsona, obrzęk naczynioruchowy. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (bardzo często) bóle i sztywność stawów, zapalenie stawów, osteoporoza; (często) bóle kości, bóle mięśni; (niezbyt często) palec trzaskający. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (często) suchość pochwy, krwawienia z pochwy - krwawienia z pochwy obserwowano często, zwykle u pacjentek z zaawansowanym rakiem piersi, podczas pierwszych kilku tyg. po zmianie terapii z hormonalnej na terapię anastrozolem. Jeśli krwawienie się przedłuża należy rozważyć zmianę leczenia. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo często) osłabienie. Określone działania niepożądane ATAC: uderzenia gorąca, bóle i sztywność stawów, zaburzenia nastroju, zmęczenie/osłabienie, nudności i wymioty, złamania kości, złamania nadgarstka, złamania kręgosłupa, złamania głowy kości udowej, zaćma, krwawienia z pochwy, choroba niedokrwienna serca, dławica piersiowa, zawał mięśnia sercowego, zaburzenia dotyczące tętnic wieńcowych, niedokrwienie mięśnia sercowego, wydzielina z pochwy, zdarzenia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, powikłania zakrzepowo-zatorowe dotyczące żył głębokich włącznie z zatorowością płucną, zdarzenia niedokrwienne mózgu, rak endometrium. Dla mediany okresu obserwacji 68 miesięcy częstość złamań w grupie otrzymującej anastrozol wynosiła 22 na 1000 pacjento-lat i 15 na 1000 pacjento-lat w grupie otrzymującej tamoksyfen. Częstość złamań obserwowana w grupie stosującej anastrozol była zbliżona do częstości obserwowanej w populacji pacjentek po menopauzie dobranych według wieku. Częstość występowania osteoporozy wynosiła 10,5% u pacjentek leczonych anastrozolem oraz 7,3% u pacjentek leczonych tamoksyfenem. Nie ma danych potwierdzających, że częstość złamań i występowania osteoporozy obserwowana w badaniu ATAC wśród pacjentek przyjmujących anastrozol wskazuje na ochronne działanie tamoksyfenu, swoiste działanie anastrozolu, czy też oba wymienione działania.

Dane kliniczne dotyczące przypadkowego przedawkowania anastrozolu są ograniczone. W badaniach na zwierzętach anastrozol wykazuje niewielką ostrą toksyczność. W badaniach klinicznych stosowano różne dawki leku, do 60 mg jednorazowo u zdrowych ochotników (mężczyzn) i do 10 mg na dobę u kobiet po menopauzie z zaawansowanym rakiem piersi. Dawki te były dobrze tolerowane. Nie ustalono wielkości dawki jednorazowej anastrozolu, jaka może wywołać zagrożenie życia. Nie ma swoistej odtrutki dla anastrozolu. W razie przedawkowania należy stosować leczenie objawowe, uwzględniając możliwość zatrucia wieloma substancjami. U osoby przytomnej można wywołać wymioty. Ze względu na niewielki stopień wiązania się anastrozolu z białkami skutecznym sposobem leczenia przedawkowania może być dializa. Wskazane jest ogólne leczenie objawowe, w tym częste monitorowanie istotnych parametrów fizjologicznych i ścisła obserwacja pacjentki.

Anastrozol jest silnym i wysoce selektywnym niesteroidowym inhibitorem aromatazy. U kobiet po menopauzie estradiol jest wytwarzany w tkankach obwodowych przez konwersję androstendionu do estronu przy udziale kompleksu aromatazy. Estron jest następnie przekształcany w estradiol. Z badań klinicznych wynika, że u kobiet z rakiem piersi korzystne jest zmniejszenie stężenia estradiolu we krwi. U kobiet po menopauzie podanie anastrozolu w dawce 1 mg/dobę powoduje zahamowanie wytwarzania estradiolu o ponad 80%. Anastrozol nie wykazuje aktywności progestagenowej, androgenowej ani estrogenowej. Anastrozol w dawce 10 mg/dobę nie wpływa na biosyntezę kortyzolu i aldosteronu ocenianą przed stymulacją wydzielania przez ACTH lub po niej. Stąd w czasie leczenia anastrozolem nie jest konieczna suplementacja kortykosteroidów (glikokortykosteroidów i mineralokortykosteroidów).

1 tabl. powl. zawiera 1 mg anastrozolu.