Zalecana dawka to 6 mg brolucizumabu (0,05 ml roztw.) podawanego we wstrzyknięciu do ciała szklistego co 4 tyg. (co m-c) w przypadku pierwszych 3 dawek. Następnie lekarz może indywidualnie ustalić odstępy między dawkami w zależności od aktywności choroby ocenianej na podstawie ostrości wzroku i/lub parametrów anatomicznych. Sugeruje się, by oceny aktywności choroby dokonać po 16 tyg. (4 m-cach) od rozpoczęcia leczenia. U pacjentów bez aktywności choroby należy rozważyć dawkowanie co 12 tyg. (3 m-ce). U pacjentów z aktywnością choroby należy rozważyć dawkowanie co 8 tyg. (2 m-ce). Lekarz może następnie indywidualnie ustalać odstępy pomiędzy dawkami na podstawie aktywności choroby. Jeżeli parametry wzrokowe i anatomiczne wskazują, że pacjent nie odnosi korzyści z kontynuacji leczenia, powinno się przerwać stosowanie produktu leczniczego. Pacjenci w podeszłym wieku. Dostosowanie dawkowania nie jest konieczne u pacjentów w wieku 65 lat lub starszych. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek. Dostosowanie dawkowania nie jest konieczne u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby. Nie badano stosowania brolucizumabu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Dostosowanie dawkowania nie jest wymagane u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Dzieci i młodzież. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności brolucizumabu u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Dane nie są dostępne.

Produkt leczniczy jest przeznaczony do podawania wyłącznie do ciała szklistego. Należy sprawdzić wzrokowo roztw. do wstrzyk. przed podaniem. Procedurę wstrzyk. do ciała szklistego należy przeprowadzać w warunkach aseptycznych, które obejmują zastosowanie chirurgicznego odkażania rąk, użycie jałowych rękawiczek, jałowego obłożenia chirurgicznego i jałowej rozwórki powiek (lub innego podobnego przyrządu). W ramach środków ostrożności należy zapewnić dostęp do sprzętu umożliwiającego wykonanie w sposób jałowy paracentezy. Przed podaniem leku do ciała szklistego należy uważnie przeprowadzić wywiad medyczny z pacjentem, aby stwierdzić czy nie występowały u niego reakcje nadwrażliwości. Przed wstrzyk. leku należy zastosować odpowiednie znieczulenie i miejscowo środek bakteriobójczy o szerokim spektrum działania do odkażania skóry wokół oka, powieki i powierzchni gałki ocznej. Igłę iniekcyjną należy wprowadzić 3,5-4,0 mm za rąbkiem rogówki do ciała szklistego, unikając południka poziomego i kierując ją do części centralnej gałki ocznej. Następnie należy powoli wstrzyk. lek w objętości 0,05 ml; należy wybierać różne miejsca wkłucia na twardówce podczas kolejnych wstrzyknięć. Bezpośrednio po wstrzyk. do ciała szklistego pacjenci powinni być monitorowani pod kątem zwiększenia ciśnienia śródgałkowego. Odpowiednie monitorowanie może polegać na kontroli ukrwienia nerwu wzrokowego lub wykonaniu tonometrii. W razie konieczności należy zapewnić dostępność jałowego sprzętu do wykonania paracentezy. Po wstrzyk. do ciała szklistego należy pouczyć pacjentów, by niezwłocznie zgłaszali wszelkie objawy sugerujące zapalenie wnętrza gałki ocznej (np. ból oka, zaczerwienienie oka, światłowstręt, nieostre widzenie). Ampułko-strzykawka jest przeznaczona wyłącznie do jednorazowego użytku. Każdą ampułkostrzykawkę należy użyć do leczenia tylko jednego oka. Dlatego, że objętość roztw. w amp.-strzyk. (0,165 ml) jest większa niż zalecana dawka (0,05 ml), część roztw. zawartego w amp.-strzyk. należy usunąć przed podaniem. Wstrzyk. całej objętości amp.-strzyk. mogłoby spowodować przedawkowanie. Aby usunąć pęcherzyk powietrza wraz z nadmiarem produktu leczniczego należy powoli naciskać tłok aż do chwili, gdy brzeg poniżej wypukłości gumowej uszczelki zrówna się z oznaczeniem dawki 0,05 ml (co odpowiada 50 µl, tj. dawce 6 mg brolucizumabu). Fiolka jest przeznaczona wyłącznie do jednorazowego użytku. Każdą fiol. należy użyć do leczenia tylko jednego oka. Dlatego, że objętość roztw. w fiol. (0,23 ml) jest większa niż zalecana dawka (0,05 ml), część roztw. zawartego w fiol. należy usunąć przed podaniem. Wstrzyk. całej objętości fiol. mogłoby spowodować przedawkowanie. Aby usunąć pęcherzyk powietrza wraz z nadmiarem produktu leczniczego, należy ostrożnie usunąć powietrze ze strzykawki i dostosować dawkę do oznaczenia 0,05 ml (co odpowiada 50 µl, tj. dawce 6 mg brolucizumabu). Instrukcja przygotowania produktu leczniczego przed podaniem, patrz ChPL.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Pacjenci z czynnymi zakażeniami oka lub jego okolic, lub pacjenci, u których są one podejrzewane. Pacjenci z czynnym ciężkim zapaleniem wnętrza gałki ocznej.

W celu poprawienia identyfikowalności biologicznych produktów leczniczych, należy czytelnie zapisać nazwę i numer serii podawanego produktu. Wstrzyknięcia do ciała szklistego, w tym wstrzyk. produktu leczniczego, były związane z występowaniem zapalenia wnętrza gałki ocznej, zapalenia śródgałkowego, zaćmy pourazowej i odwarstwienia siatkówki. Podczas stosowania produktu zgłaszano przypadki niedrożności tętnicy siatkówki. Podczas każdego podania produktu należy stosować odpowiednie aseptyczne techniki wstrzykiwań. Należy poinformować pacjentów, by bezzwłocznie zgłaszali wszelkie objawy mogące sugerować wystąpienie wyżej wymienionych zdarzeń. Odnotowano przemijające zwiększenie ciśnienia śródgałkowego w ciągu 30 minut od wstrzyk. do ciała szklistego po podaniu inhibitorów czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego (ang. VEGF), w tym brolucizumabu. Należy zachować szczególne środki ostrożności u pacjentów z niekontrolowaną jaskrą (nie wstrzykiwać produktu leczniczego, gdy ciśnienie śródgałkowe wynosi ł30 mmHg). Musi być monitorowane zarówno ciśnienie śródgałkowe jak i ukrwienie nerwu wzrokowego, oraz wdrożone odpowiednie postępowanie dotyczące ciśnienia śródgałkowego i ukrwienia nerwu wzrokowego. Nie badano bezpieczeństwa stosowania i skuteczności brolucizumabu podawanego jednocześnie do obojga oczu. Ze względu na to, że brolucizumab jest białkiem terapeutycznym, ma on potencjalne działanie immunogenne. Należy pouczyć pacjentów, by informowali swojego lekarza prowadzącego w przypadku wystąpienia takich objawów, jak ból oka lub zwiększone uczucie dyskomfortu, pogorszenie zaczerwienienia oka, nieostre lub osłabione widzenie oraz zwiększenie liczby małych cząstek w polu widzenia bądź zwiększoną wrażliwość na światło. Dane na temat jednoczesnego stosowania produktu z innymi produktami leczniczymi anty- VEGF w tym samym oku nie są dostępne. Brolucizumabu nie należy podawać jednocześnie z innymi produktami leczniczymi anty-VEGF (o działaniu układowym lub miejscowym po podaniu do oka). Wstrzymanie leczenia: w przypadku terapii innymi produktami anty-VEGF podawanymi do ciała szklistego, podanie dawki produktu należy wstrzymać i nie wznawiać wcześniej niż w zaplanowanym terminie podania kolejnej dawki, w przypadku, gdy wystąpi: pogorszenie najlepszej skorygowanej ostrości wzroku (BCVA) o .30 liter w porównaniu z ostatnią oceną ostrości wzroku; przerwanie ciągłości siatkówki; krwotok podsiatkówkowy obejmujący centrum dołka siatkówki, lub jeżeli wielkość krwotoku wynosi ł50% całkowitej powierzchni zmiany; przeprowadzenie lub planowanie operacji wewnątrzgałkowej w ciągu 28 dni poprzedzających zabieg lub 28 dni po zabiegu. Do czynników ryzyka związanych z rozwojem przedarcia nabłonka barwnikowego siatkówki po leczeniu wysiękowej postaci AMD produktami anty-VEGF należy rozległe i/lub wysokie odwarstwienie nabłonka barwnikowego siatkówki. Rozpoczynając leczenie brolucizumabem należy zachować ostrożność u pacjentów z tymi czynnikami ryzyka przedarcia nabłonka barwnikowego siatkówki. Leczenie należy przerwać u pacjentów z przedarciowym odwarstwieniem siatkówki lub otworami w plamce 3. lub 4. stopnia. Po podaniu inhibitorów VEGF do ciała szklistego zgłaszano występowanie ogólnoustrojowych zdarzeń niepożądanych, w tym krwotoków niedotyczących oczu i tętniczych zdarzeń zakrzepowozatorowych. Istnieje teoretyczne ryzyko, że zdarzenia te mogą mieć związek z zahamowaniem VEGF. Dane dotyczące bezpieczeństwa w leczeniu pacjentów z AMD, u których w wywiadzie wystąpił udar, przemijający napad niedokrwienny lub zawał mięśnia sercowego w ciągu ostatnich 3 m-cy są ograniczone. Należy zachować ostrożność podczas leczenia tych pacjentów. Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na jednostkę dawkowania, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”. Produkt leczniczy wywiera niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, ze względu na możliwe przemijające zaburzenia widzenia po wstrzyknięciu produktu do ciała szklistego i związane z nim badanie oka. Pacjenci nie powinni prowadzić pojazdów ani nie obsługiwać maszyn do czasu powrotu wzroku do normy.

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji.

Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną metodę antykoncepcji podczas leczenia brolucizumabem i przynajmniej przez jeden m-c po przyjęciu ostatniej dawki, kończąc leczenie brolucizumabem. Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania brolucizumabu u kobiet w okresie ciąży. Badania na zwierzętach dotyczące szkodliwego wpływu na reprodukcję są niewystarczające. Mimo, iż ekspozycja ogólnoustrojowa po podaniu leku do oka jest bardzo mała, brolucizumabu nie należy stosować podczas ciąży chyba, że potencjalne korzyści przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu. Nie wiadomo, czy brolucizumab przenika do mleka ludzkiego. Nie można wykluczyć zagrożenia dla noworodków/dzieci karmionych piersią. Nie zaleca się podawania brolucizumabu podczas karmienia piersią i nie należy rozpoczynać karmienia piersią przez co najmniej jeden m-c po przyjęciu ostatniej dawki, kończąc leczenie brolucizumabem. Należy podjąć decyzję czy przerwać karmienie piersią czy przerwać podawanie brolucizumabu, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki. Nie przeprowadzono badań wpływu na reprodukcję i płodność. Wykazano, że zahamowanie VEGF wpływa na rozwój pęcherzyka jajnikowego, czynność ciałka żółtego i płodność. Na podstawie mechanizmu działania inhibitorów VEGF, istnieje potencjalne ryzyko wpływu na reprodukcję u kobiet oraz rozwoju zarodka i płodu.

Do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych należało pogorszenie ostrości wzroku (7,3%), zaćma (7,0%), wylew spojówkowy (6,3%) i męty w ciele szklistym (5,1%). Do najcięższych działań niepożądanych należały: ślepota (0,8%), zapalenie wnętrza gałki ocznej (0,7%), niedrożność tętnicy siatkówki (0,8%) oraz odwarstwienie siatkówki (0,7%). Zaburzenia układu immunologicznego: (często) nadwrażliwość (w tym pokrzywka, wysypka, świąd, rumień). Zaburzenia oka: (często) obniżenie ostrości wzroku, krwotok siatkówkowy, zapalenie błony naczyniowej, zapalenie tęczówki, odłączenie ciała szklistego, przedarcie siatkówki, zaćma, wylew spojówkowy, męty w ciele ciała szklistym, ból oka, wzrost ciśnienia śródgałkowego, zapalenie spojówek, przedarcie nabłonka barwnikowego siatkówki, niewyraźne widzenie, otarcie rogówki, punkcikowate zapalenie rogówki; (niezbyt często) ślepota, zapalenie wnętrza gałki ocznej, niedrożność tętnicy siatkówki, odwarstwienie siatkówki, przekrwienie spojówek, nasilone łzawienie, nieprawidłowe odczucia w oku, odwarstwienie nabłonka barwnikowego siatkówki, zapalenie ciała szklistego, zapalenie w obrębie komory przedniej oka, zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego, odczyn zapalny w komorze przedniej, obrzęk rogówki, krwotok do ciała szklistego. Immunogenność: istnieje potencjalne ryzyko wystąpienia odpowiedzi immunologicznej u pacjentów leczonych produktem leczniczym. Po podawaniu produktu leczniczego przez 88 tyg., przeciwciała przeciwko brolucizumabowi pojawiające się w czasie leczenia wykryto u 23-25% pacjentów. Wśród pacjentów z przeciwciałami pojawiającymi się w czasie leczenia zaobserwowano większą liczbę działań niepożądanych dotyczących zapalenia śródgałkowego. Znaczenie kliniczne przeciwciał przeciwko brolucizumabowi dla bezpieczeństwa jego stosowania nie jest obecnie znane. Przeciwciała przeciwko brolucizumabowi nie wiązały się z wpływem na skuteczność kliniczną. Działania niepożądane związane z grupą leku: istnieje teoretyczne ryzyko wystąpienia tętniczych zdarzeń zakrzepowo-zatorowych, w tym udaru i zawału mięśnia sercowego po podaniu do ciała szklistego inhibitorów VEGF. W badaniach klinicznych z brolucizumabem stosowanym u pacjentów z AMD odnotowano małą częstość występowania tętniczych zdarzeń zakrzepowo-zatorowych. Nie stwierdzono istotnych różnic pomiędzy grupami leczonymi brolucizumabem i grupami leczonymi lekiem porównawczym.

Przedawkowanie polegające na podaniu większej niż zalecana objętości wstrzyknięcia może zwiększyć ciśnienie śródgałkowe. Dlatego w przypadku przedawkowania należy monitorować ciśnienie śródgałkowe oraz, jeśli lekarz prowadzący uzna to za konieczne, wdrożyć odpowiednie leczenie.

Brolucizumab jest humanizowanym jednołańcuchowym fragmentem przeciwciała monoklonalnego Fv (scFv) o masie cząsteczkowej ~26 kDa. Nasilone przesyłanie sygnałów na szlaku czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego A (VEGF-A) jest związane z patologiczną angiogenezą w gałce ocznej i obrzękiem siatkówki. Brolucizumab wiąże się z wysokim powinowactwem z izoformami VEGF-A (np. VEGF110, VEGF121 i VEGF165), przez co zapobiega wiązaniu VEGF-A ze swoimi receptorami VEGFR-1 i VEGFR-2. Hamując wiązanie VEGF-A, brolucizumab powstrzymuje proliferację komórek śródbłonka, a tym samym redukuje patologiczną neowaskularyzację i zmniejsza przepuszczalność naczyń.

1 ml roztw. do wstrzyk. zawiera 120 mg brolucizumabu (Brolucizumab jest humanizowanym jednołańcuchowym fragmentem przeciwciała monoklonalnego Fv (scFv) wytwarzanym metodą rekombinacji DNA w komórkach Escherichia coli).