Ubichinol spełnia kluczową rolę w produkcji energii w organizmie ludzkim, jednocześnie utrzymując prawidłową pracę serca i niskie ciśnienie krwi. Bardzo często ta witaminopochodna substancja nazywana jest "paliwem dla komórek", gdyż jest niezbędna w procesie wytwarzania energii. Koenzym Q10 występuje w kilku różnych postaciach. Dwie najważniejsze formy to: ubichinon (forma utleniona) oraz ubichinol (aktywna postać). To właśnie aktywna forma koenzymu Q10 - ubichinol odpowiada za cenne właściwości tej substancji. Dostarczany z pożywienia lub z suplementem diety koenzym Q10 musi zostać zamieniony w postać aktywną aby zaczął działać. Ta przemiana następuje w układzie pokarmowym i zależy od aktywności kompleksu enzymów. Nie każdy organizm może przetworzyć formę nieaktywną w aktywną. U osób starszych, palących papierosy, przewlekle chorych (np.: diabetycy, osoby z chorobami układu sercowo-naczyniowego) proces ten jest zaburzony i suplementacja nieaktywnym Q10 nie przyniesie zauważalnych efektów. Należy wtedy przyjmować Q10 w formie aktywnej, która jest bezpośrednio przyswajana przez organizm i daje szybki, wyraźny efekt. Należy podkreślić, że działanie antyoksydacyjne wykazuje tylko aktywna forma koenzymu Q10 - ubichinol. Jako substancja o silnych właściwościach antyoksydacyjnych, chroni komórkę przed toksycznymi skutkami działania wolnych rodników tlenowych, powstających w wyniku działania różnych czynników środowiskowych (np. promienie słoneczne, metale ciężkie, warstwa ozonowa, zanieczyszczone środowisko, dym tytoniowy) oraz w wielu endogennych procesach biochemicznych w organizmie człowieka, w tym np. podczas biotransformacji niektórych leków. Te i inne właściwości koenzymu Q10 uzasadniają wykorzystanie koenzymu Q10 w terapii chorób, które mogą być wynikiem niedostatecznego wytwarzania energii lub działania szkodliwych wolnych rodników. Przyczyną niedoboru koenzymu Q10 w organizmie człowieka może być zwiększone zapotrzebowanie na tę substancję, a więc u osób wykonujących intensywne wysiłki fizyczne (np. sportowcy) oraz w stanach, którym towarzyszy przyspieszona przemiana energii (np. nadczynność tarczycy). Niedobór tej substancji towarzyszy takim chorobom, jak m.in. : niewydolność serca, choroby mięśni, choroby układu nerwowego oraz wątroby. Bardzo istotny jest fakt, że u osób starszych zawartość koenzymu Q10 jest dużo mniejsza niż u osób młodych. Także palenie papierosów wpływa na niedobór tej substancji w tkankach i narządach naszego organizmu. Zauważono także, że statyny - leki obniżające cholesterol mogą blokować biosyntezę nie tylko cholesterolu, ale również koenzymu Q10. Dochodzi do tego, ponieważ oba związki mają ten sam szlak metaboliczny. Szlak metaboliczny koenzymu Q10 (zwany szlakiem mewalonianu), prowadzi także do syntezy dolicholu, a w końcowym etapie do syntezy cholesterolu. Związek pomiędzy syntezą koenzymu Q10 i syntezą cholesterolu został potwierdzony w badaniach, w których szybkość powstawania obu związków mierzono w obecności inhibitorów przemiany HMG-CoA w mewalonian. W badaniach tych udowodniono, że hamowanie syntezy mewalonianu nie tylko obniża stężenie cholesterolu we krwi, ale także wpływa na zmniejszenie zawartości koenzymu Q10 w tkankach. W ten właśnie sposób statyny - leki hamujące reduktazę HMG-CoA - obniżają zarówno stężenie cholesterolu, jak i koenzymu Q10.