Po doustnym przyjęciu kaps., węgiel leczniczy uwalnia się z niej w ciągu kilkunastu minut i adsorbuje na swojej znacznie rozbudowanej powierzchni substancje znajdujące się w przewodzie pokarmowym, w tym toksyny bakteryjne, utrudniając ich wchłanianie z przewodu pokarmowego; zatrzymuje też na swojej powierzchni drobnoustroje (bakterie, grzyby). Mechanizm adsorpcji nie wiąże się z interakcją chemiczną, ale z właściwościami fizycznymi i siłami elektrostatycznymi. Węgiel leczniczy jest najsilniejszym środkiem adsorbującym stosowanym w lecznictwie. Adsorbcji na powierzchni węgla ulega większość stałych produktów leczniczych (salicylany, barbiturany, benzodiazepiny, fenotiazyny, klonidyna, kokaina, środki pobudzające OUN, glikozydy nasercowe, NLPZ, nikotyna, paracetamol, inhibitory MAO, propranolol, fenytoina, środki blokujące receptory b-adrenergiczne, chinina, związki purynowe, zydowudyna). Węgiel leczniczy nie adsorbuje rozpuszczalników organicznych, w tym alkoholi, słabo adsorbuje sole mineralne rozpuszczalne w wodzie.
Komentarze [0]