Produkt leczniczy jest podawany w infuzji dożylnej raz/4 tyg. Pacjenci o mc. <35 kg lub >199 kg. Zalecana dawka to 3 mg/kg mc. Objętość (w ml) do pobrania z fiolki (fiolek) należy obliczyć w następujący sposób: 0,3 x mc pacjenta (w kg). Pacjenci o mc. od 35 kg do 199 kg. Zalecana dawka zależy od mc. pacjenta i należy ją modyfikować wyłącznie w przypadku znaczących zmian mc. Schemat dawkowania fiolek koncentratu dla pacjentów o mc. Od 35 kg do 199 kg: mc. 35-41 kg - dawka reslizumabu 100 mg, liczba fiolek 10 ml - 1, liczba fiolek 2,5 ml - 0; mc. 42-49 kg, dawka 125 mg, liczba fiolek 10 ml - 1, liczba fiolek 2,5 ml - 1; mc. 50-58 kg, dawka 150 mg, liczba fiolek 10 ml - 1, liczba fiolek 2,5 ml - 2; mc. 59-66 kg, dawka 175 mg, liczba fiolek 10 ml - 1, liczba fiolek 2,5 ml - 3; mc. 67-74 kg, dawka 200 mg, liczba fiolek 10 ml - 2, liczba fiolek 2,5 ml - 0; mc. 75-83 kg, dawka 225 mg, liczba fiolek 10 ml - 2, liczba fiolek 2,5 ml - 1; mc. 84-91 kg, dawka 250 mg, liczba fiolek 10 ml - 2, liczba fiolek 2,5 ml - 2; mc. 92-99 kg, dawka 275 mg, liczba fiolek 10 ml - 2, liczba fiolek 2,5 ml - 3; mc. 100-108 kg, dawka 300 mg, liczba fiolek 10 ml - 3, liczba fiolek 2,5 ml - 0, mc. 109-116 kg, dawka 325, liczba fiolek 10 ml - 3, liczba fiolek 2,5 ml - 1; mc. 117-124 kg, dawka 350 mg, liczba fiolek 10 ml - 3, liczba fiolek 2,5 ml - 2; mc. 125-133 kg, dawka 375 mg, liczba fiolek 10 ml - 3, liczba fiolek 2,5 ml - 3, mc. 134-141 kg, dawka 400 mg, liczba fiolek 10 ml - 4, liczba fiolek 2,5 ml - 0; mc. 142-149 kg, dawka 425 mg, liczba fiolek 10 ml - 4, liczba fiolek 2,5 ml - 1; mc. 150-158 kg, dawka 450 mg, liczba fiolek 10 ml - 4, liczba fiolek 2,5 ml - 2; mc. 159-166 kg, dawka 475 mg, liczba fiolek 10 ml - 4, liczba fiolek 2,5 ml - 3, mc. 167-174 kg, dawka 500 mg, liczba fiolek 10 ml - 5, liczba fiolek 2,5 ml - 0; mc. 175-183 kg, dawka 525 mg, liczba fiolek 10 ml - 5, liczba fiolek 2,5 ml - 1; mc. 184-191 kg - dawka 550 kg, liczba fiolek 10 ml - 5, liczba fiolek 2,5 ml - 2; mc. 192-199 kg - dawka 575 kg, liczba fiolek 10 ml - 5, liczba fiolek 2,5 ml - 3. Schemat dawkowania jest oparty na maks. dawce 3 mg/kg. Należy zastosować nominalną objętość fiolek (10 ml lub 2,5 ml dla każdej fiolki). Nie prowadzono badań u pacjentów o mc. pow. 188 kg. Czas trwania leczenia. Produkt leczniczy jest przeznaczony do długotrwałego leczenia. Decyzja o kontynuowaniu leczenia powinna być podejmowana co najmniej raz w roku, na podstawie oceny ciężkości choroby i poziomu kontroli zaostrzeń. Pominięcie dawki. W przypadku pominięcia infuzji reslizumabu w zaplanowanym terminie należy jak najszybciej podać wskazaną dawkę według odpowiedniego schematu. Nie wolno podawać dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Osoby w podeszłym wieku. Dostępne są ograniczone dane dotyczące stosowania reslizumabu u pacjentów w wieku pow. 75 lat. Ze względu na podobną ekspozycję na reslizumab, obserwowaną u pacjentów w wieku ł65 lat i pacjentów 18 - <65 lat, nie jest zalecane dostosowanie dawki. Zaburzenia czynności nerek. Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Zaburzenia czynności wątroby. Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Dzieci i młodzież. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego u dzieci i młodzieży w wieku <17 lat dla wskazania produktu leczniczego. Dane nie są dostępne dla dzieci w wieku poniżej 11 lat. Aktualne dane dotyczące młodzieży 12-17 lat, patrz ChPL, brak zaleceń dotyczących dawkowania.

Podanie dożylne. Produkt leczniczy jest przeznaczony wyłącznie do inf. dożylnej. Nie wolno go podawać podskórnie, doustnie ani domięśniowo. Odpowiednią objętość produktu leczniczego należy dodać do worka infuzyjnego zawierającego 50 ml roztw. chlorku sodu 9 mg/ml (0,9%) do inf. Objętość (w ml) do pobrania z fiol. należy obliczyć w następujący sposób: 0,3 x mc. pacjenta (w kg). Rozcieńczony produkt leczniczy należy następnie podać w postaci 20-50-min. inf. dożylnej przez jałowy, niepirogenny, jednorazowy zestaw do inf. z filtrem o niskiej zdolności wiązania białek (0,2 µm). Produktu leczniczego nie wolno podawać w postaci wstrzyknięcia (bolusa) ani nierozcieńczonego koncentratu. Inf. należy natychmiast przerwać, jeśli u pacjenta wystąpi reakcja nadwrażliwości na reslizumab lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Instrukcja dotycząca rozcieńczania produktu leczniczego przed podaniem, patrz ChPL.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Reslizumabu nie należy stosować w leczeniu nagłych zaostrzeń astmy. Podczas leczenia mogą wystąpić objawy związane z astmą lub zaostrzenia astmy. Należy poinformować pacjentów, że jeśli po rozpoczęciu leczenia objawy astmy nie będą prawidłowo kontrolowane lub nasilą się, to należy zasięgnąć porady lekarskiej. Zgłaszano występowanie ostrych reakcji ogólnoustrojowych, w tym reakcji anafilaktycznych w związku z leczeniem reslizumabem. Takie działania niepożądane obserwowano w czasie inf. oraz w ciągu 20 min. od zakończenia inf. Pacjentów należy monitorować w czasie podawania reslizumabu oraz przez odpowiedni czas po podaniu. W przypadku wystąpienia reakcji anafilaktycznej należy natychmiast przerwać podawanie reslizumabu i zapewnić odpowiednie leczenie; leczenie reslizumabem należy przerwać na stałe. Eozynofile mogą uczestniczyć w odpowiedzi immunologicznej na niektóre zakażenia pasożytami jelitowymi. U pacjentów z uprzednio występującymi zakażeniami pasożytami jelitowymi należy zastosować leczenie przeciwpasożytnicze przed rozpoczęciem terapii reslizumabem. Jeśli zakażenie wystąpi u pacjentów podczas otrzymywania leczenia reslizumabem i pacjenci nie będą reagować na leczenie przeciwpasożytnicze, należy rozważyć tymczasowe przerwanie terapii. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje się za "wolny od sodu". Lek nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Nie przeprowadzono formalnych badań klinicznych dotyczących interakcji reslizumabu z innymi produktami leczniczymi. Dane in vitro wskazują, że jest mało prawdopodobne, aby IL-5 i reslizumab wpływały na aktywność CYP1A2, 3A4 lub 2B6. Na podstawie charakterystyki reslizumabu nie są oczekiwane interakcje z innymi lekami. Wyniki analizy farmakokinetyki populacyjnej potwierdzają, że jednoczesne stosowanie antagonistów leukotrienów lub kortykosteroidów działających ogólnoustrojowo nie ma wpływu na farmakokinetykę reslizumabu. Reslizumabu nie badano u pacjentów przyjmujących jednocześnie immunosupresyjne produkty lecznicze inne niż kortykosteroidy doustne; z tego powodu profil bezpieczeństwa stosowania i skuteczności reslizumabu u tych pacjentów jest nieznany. Reslizumabu nie badano u pacjentów otrzymujących żywe szczepionki. Nie ma dostępnych danych dotyczących wtórnego przeniesienia zakażenia z osób otrzymujących żywe szczepionki na pacjentów otrzymujących reslizumab lub odpowiedzi na nowe immunizacje u pacjentów otrzymujących reslizumab.

Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane (mniej niż 300 kobiet w ciąży) dotyczące stosowania reslizumabu u kobiet w okresie ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego wpływu na reprodukcję. W celu zachowania ostrożności zaleca się unikanie stosowania produktu w okresie ciąży. Reslizumab ma długi T0,5. Należy wziąć to pod uwagę. Nie wiadomo, czy reslizumab przenika do mleka ludzkiego. Na podstawie dostępnych danych farmakodynamicznych/toksykologicznych dotyczących zwierząt stwierdzono przenikanie reslizumabu do mleka. U ludzi podczas pierwszych kilku dni po porodzie przeciwciała mogą przedostać się do krwioobiegu noworodków wraz z mlekiem. W tym krótkim okresie nie można wykluczyć ryzyka dla karmionego piersią noworodka. Następnie, produkt można stosować w okresie karmienia piersią, jeśli zajdzie taka potrzeba. Brak danych dotyczących wpływu na płodność u ludzi. Dostępne dane niekliniczne nie wskazują na istnienie wpływu na płodność.

Najczęściej występującym działaniem niepożądanym zgłaszanym podczas leczenia było podwyższone stężenie kinazy kreatynowej we krwi, które wystąpiło u ok. 2% pacjentów. Reakcja anafilaktyczna wystąpiła u mniej niż 1% pacjentów. W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, odsetek pacjentów którzy przerwali udział w badaniu z powodu dowolnego zdarzenia niepożądanego wynosił 5% zarówno dla grupy otrzymującej 3 mg/kg reslizumabu, jak i placebo. Ogółem 2195 pacjentów otrzymało co najmniej 1 dawkę reslizumabu. Wśród tych pacjentów, 1 006 pacjentów z astmą było narażonych przez co najmniej 6 m-cy, 759 przez co najmniej 1 rok i 237 przez okres dłuższy niż 2 lata (do 3 lat). Następujące działania niepożądane zgłaszano dla reslizumabu podczas kontrolowanych placebo badań klinicznych astmy przez okres do 52 tyg. leczenia w dawce 3 mg/kg, podawanej dożylnie (1028 pacjentów). Zaburzenia układu immunologicznego: (niezbyt często) reakcja anafilaktyczna. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (niezbyt często) ból mięśni. Badania diagnostyczne: (często) zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej we krwi. Podczas kontrolowanych placebo i otwartych badań astmy poważne działanie niepożądane w postaci reakcji anafilaktycznej zgłoszono i uznano za powiązane z reslizumabem u 3 pacjentów (0,19%). Reakcje takie obserwowano w czasie lub w ciągu 20 min. od zakończenia inf. reslizumabu i zgłaszano je już po podaniu drugiej dawki reslizumabu. Reakcje ustąpiły całkowicie po standardowym leczeniu, bez żadnych skutków. Objawy obejmowały zajęcie skóry lub błon śluzowych, duszność, świszczący oddech, objawy jelitowo-żołądkowe i dreszcze. Przypadki te prowadziły do przerwania leczenia. Z powodu nakładania się objawów przedmiotowych i podmiotowych nie było możliwe rozróżnienie we wszystkich przypadkach między reakcją anafilaktyczną, inną reakcją nadwrażliwości i reakcją związaną z inf. Ból mięśni zgłaszano u 0,97% pacjentów (10 z 1028) w grupie przyjmującej 3 mg/kg reslizumabu w kontrolowanych placebo badaniach astmy w porównaniu z 0,55% pacjentów (4 z 730) w grupie otrzymującej placebo. Podwyższone stężenie kinazy kreatynowej we krwi miało charakter przejściowy i bezobjawowy oraz nie prowadziło do przerwania leczenia. W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, u 6 z 1028 pacjentów (0,6%) otrzymujących 3 mg/kg reslizumabu odnotowano co najmniej jeden nowotwór złośliwy w porównaniu do 2 z 730 pacjentów (0,3%) w grupie placebo. Nowotwory złośliwe obserwowane w grupie pacjentów leczonych reslizumabem miały zróżnicowany charakter i nie odnotowano zgrupowania nowotworów z określonego typu tkanki. Doświadczenie dotyczące stosowania u dzieci i młodzieży jest ograniczone. Dane nie wskazują na różnicę w zakresie profilu bezpieczeństwa reslizumabu u dzieci i młodzieży w porównaniu z profilem bezpieczeństwa stosowania u dorosłych pacjentów.

Największą dawką pojedynczą, podawaną dożylnie, było 12,1 mg/kg i nie miało to konsekwencji klinicznych dla pacjenta. W przypadku przedawkowania zaleca się monitorowanie pacjenta pod kątem objawów przedmiotowych i podmiotowych działań niepożądanych i zastosowanie odpowiedniego leczenia objawowego.

Reslizumab jest humanizowanym przeciwciałem monoklonalnym (IgG4, k) przeciwko ludzkiej interleukinie 5 (IL-5). Reslizumab wiąże się swoiście z IL-5 i zakłóca wiązanie się IL-5 z receptorem na powierzchni komórki. IL-5 jest główną cytokiną odpowiedzialną za różnicowanie, dojrzewanie, rekrutowanie i aktywację ludzkich eozynofili. Reslizumab wiąże się z ludzką IL-5 z powinowactwem przy stężeniach pikomolarnych, blokując jej funkcje biologiczne, co prowadzi do zmniejszenia przeżywalności i aktywności eozynofili.

1 ml konc. zawiera 10 mg reslizumabu.