Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (niezbyt często) kandydoza, grzybicze zapalenie ucha, zapalenie ucha środkowego drugiego ucha. Zaburzenia układu nerwowego: (często) zaburzenia smaku; (niezbyt często) parestezje (mrowienie w uszach), zawroty głowy, ból głowy, płacz. Zaburzenia ucha i błędnika; (często) ból ucha, uczucie dyskomfortu ucha, świąd ucha; (niezbyt często) niedosłuch, szum w uszach, wyciek z ucha, uczucie zatkanego ucha, zaburzenia błony bębenkowej, obrzęk małżowiny usznej. Zaburzenia widzenia: (nieznane) nieostre widzenie. Zaburzenia naczyniowe: (niezbyt często) zaczerwienienie. Zaburzenia żołądka i jelit: (niezbyt często) wymioty. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (niezbyt często) łuszczenie skóry, wysypka rumieniowata, wysypka, ziarnina. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu: (niezbyt często) rozdrażnienie, zmęczenie podania. Badania diagnostyczne: (niezbyt często) pozostawanie resztek produktu leczniczego. Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach: (niezbyt często) niedrożność drenu (niedrożność rurki tympanostomijnej). Zaburzenia układu immunologicznego: (nieznane) reakcje alergiczne. U pacjentów stosujących ogólnoustrojowo leczenie chinolonami opisywano poważne, w pojedynczych przypadkach zakończone zgonem, reakcje nadwrażliwości (anafilaktyczne) nawet tuż po podaniu pierwszej dawki. Niektórym reakcjom towarzyszyła zapaść sercowo-naczyniowa, utrata przytomności, obrzęk naczynioruchowy (w tym obrzęk krtaniowy, gardłowy lub obrzęk twarzy), niedrożność dróg oddechowych, duszności, pokrzywka i świąd. U pacjentów otrzymujących fluorochinolony ogólnoustrojowo opisywano pęknięcia ścięgien barku, dłoni, Achillesa i innych ścięgien, które wymagały interwencji chirurgicznej lub spowodowały długotrwałą niepełnosprawność. Badania kliniczne i obserwacje po wprowadzeniu do obrotu fluorochinolonów podawanych ogólnoustrojowo wskazują, że ryzyko wystąpienia tych pęknięć w ścięgnach pod dużym obciążeniem, w tym ścięgnach Achillesa, może być zwiększone u pacjentów otrzymujących kortykosteroidy, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku. Do tej pory, dane kliniczne i obserwacje po wprowadzeniu leku do obrotu nie wykazały wyraźnego związku między podawaniem cyprofloksacyny miejscowo do ucha, a niepożądanymi działaniami dotyczącymi układu mięśniowo-szkieletowego i tkanki łącznej. Produkt okazał się bezpieczny do stosowania u dzieci w wieku 6 m-cy i starszych.
Komentarze [0]