Opatrunek do owrzodzeń podudzi, odleżyn I-IV stopnia, powierzchownych oparzeń oraz miejscach po pobraniu tkanek do przeszczepu. Opatrunek o charakterystycznym kształcie "motyla", to nowa generacja opatrunków specjalistycznych. Kształt opatrunku pozwala na jego zastosowanie w miejscach szczególnie trudnych do zaopatrzenia, takich jak okolica kości krzyżowej kręgosłupa, łokcie, kolana i pięty. Przezroczyste, hydrokoloidowe brzegi opatrunku ochraniają skórę oraz optymalizują warunki gojenia i dojrzewania zniszczonej skóry wokół rany. Dodatkowo pacjenci po zastosowaniu opatrunków odczuwają zmniejszenie dolegliwości bólowych. Wpływa na to ochronne działanie opatrunku na zakończenia nerwowe i ziarninującą tkankę. Opatrunek zbudowany jest z higroskopijnych cząsteczek naturalnej celulozy z dodatkiem alginianu wapniowego, tworzących syntetyczną, elastyczną masę. Powierzchnia hydrokoloidu pokryta jest przez półprzepuszczalną, "inteligentną" błonę poliuretanową. Dzięki temu warstwa zewnętrzna ma zdolność regulacji stopnia parowania w zależności od objętości wydzielanego wysięku. Takie cechy opatrunku pozwalają na utrzymanie optymalnego, wilgotnego środowiska gojenia rany ułatwiającego w ten sposób usuwanie niepełnowartościowych tkanek z rany i przyspieszającego proces gojenia. Opatrunki mają wbudowany system sygnalizowania zmiany opatrunku tzw. " efekt sygnalizacji świetlnej". Przed założeniem opatrunku, ranę należy oczyścić i przemyć płynem do przemywania. Następnie delikatnie osuszyć okolice rany. Dobór właściwego rozmiaru opatrunku zależy od wielkości rany. Opatrunek powinien być większy o 1-2 cm. od brzegów rany. Przed założeniem należy go ogrzać w rękach tak, aby opatrunek nabrał temperatury zbliżonej do temperatury ciała pacjenta, będzie przez to bardziej elastyczny podczas zakładania. Po założeniu opatrunku na ranę należy go delikatnie przytrzymać przez ok. 30 sekund w celu lepszego jego przylegania. Nie stosować u pacjentów uczulonych na jeden lub kilka składników opatrunku, nie stosować przy odsłoniętych kościach, mięśniach i ścięgnach, nie stosować u pacjentów z infekcjami swoistymi, takimi jak gruźlica, kiła, trąd.