Podanie na skórę. Dawka zależy od rozległości i umiejscowienia chorobowo zmienionego miejsca. Wyciśniętą na gazę cienką warstwę maści nakłada się na oczyszczoną, zmienioną chorobowo skórę 1-3x/dobę co 6-8 h. Nie należy stosować produktu dłużej niż przez 14 dni. Dzieci i młodzież. Nie stosować u noworodków i dzieci w wieku do 11 lat. Stosowanie miejscowe chloramfenikolu w okresie dojrzewania powinno być ograniczone do niezbędnego minimum.

Nadwrażliwość na chloramfenikol, olej arachidowy lub którąkolwiek substancję pomocniczą preparatu. Nie należy stosować preparatu: w okresie ciąży i karmienia piersią, u noworodków, dzieci w wieku do 11 lat (1%), noworodków, dzieci i młodzieży w wieku do 18 lat (2%), u pacjentów z chorobami wątroby lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, u pacjentów z chorobami szpiku kostnego, zaburzeniami hemopoezy lub z nieprawidłowym składem krwi w wywiadzie, zapobiegawczo, w nadwrażliwości na orzeszki ziemne lub soję, gdyż preparat zawiera olej arachidowy (z orzeszków ziemnych).

Nie stosować dłużej niż jest to konieczne, tj. do ustąpienia objawów. Stosowanie preparatu przez okres dłuższy niż 14 dni lub na rozległą powierzchnię skóry, zwiększa ryzyko ciężkich działań niepożądanych chloramfenikolu. Należy unikać powtórnego leczenia preparatem zawierającym chloramfenikol. Nie należy stosować preparatu jednocześnie z innymi lekami, które mogą powodować zahamowanie czynności szpiku kostnego. Preparat zawiera olej arachidowy (z orzeszków ziemnych). Jeśli u pacjenta występuje uczulenie na orzeszki ziemne lub soję, nie należy stosować tego preparatu. Ze względu na zawartość lanoliny preparat może powodować miejscowe reakcje skórne (np. kontaktowe zapalenie skóry).

Chloramfenikolu nie należy podawać jednocześnie z penicylinami i cefalosporynami, ze względu na działanie antagonistyczne. Nie należy podawać chloramfenikolu z antybiotykami makrolidowymi, gdyż mają ten sam mechanizm działania (uszkodzenie syntezy białka, wiązanie tego samego miejsca w rybosomie). Chloramfenikol jest inhibitorem wielu enzymów mikrosomalnych, w wyniku czego nasila działanie i przedłuża czas działania wielu leków metabolizowanych w wątrobie, tj. tolbutamidu, chlorpropamidu, fenytoiny, cyklofosfamidu i warfaryny, co może być przyczyną ciężkich działań toksycznych tych leków. Chloramfenikol zaburza syntezę wit. K, dlatego u pacjentów przyjmujących jednocześnie leki przeciwzakrzepowe, konieczne jest ścisłe monitorowanie czasu protrombinowego. Chloramfenikol nasila działanie hipoglikemizujące pochodnych sulfonylomocznika, powoduje zwiększenie stężenia i przedłużenie okresu półtrwania we krwi pochodnych dihydroksykumaryny oraz znacznie nasila toksyczne działanie na układ krwiotwórczy wielu leków, np. fenylbutazonu, indometacyny i kotrymoksazolu. Chloramfenikolu w postaci maści nie powinno się stosować jednocześnie ze stosowaną miejscowo erytromycyną, z uwagi na konkurencyjny mechanizm działania tych leków. Interakcje z innymi lekami stosowanymi miejscowo nie są znane.

Nie stosować w okresie ciąży i karmienia piersią.

Może wystąpić podrażnienie w postaci zaczerwienienia, kłucia, świądu, obrzęk angioneurotyczny, zapalenie skóry oraz skórne reakcje uczuleniowe, które są wskazaniem do odstawienia leku (pokrzywka, rumień). Może wystąpić nadkażenie drożdżakami. W rzadkich przypadkach podczas miejscowego stosowania chloramfenikolu opisywano uszkodzenie szpiku kostnego z anemią aplastyczną włącznie i nieprawidłowy skład krwi.

Brak danych.

Chloramfenikol jest antybiotykiem o szerokim zakresie działania bakteriostatycznego na bakterie Gram(-) i Gram(+), krętki i riketsje. Chloramfenikol działa na Haemophilus influenzae, Salmonella spp., Neisseria spp., Klebsiella spp., Streptococcus pneumoniae i bakterie beztlenowe (umiarkowanie wobec Bacteroides fragilis, silnie wobec Propionibacterium acnes). Ponadto działa on na Staphylococcus spp., Streptococcus pyogenes, Escherichia coli, Proteus mirabilis, Shigella spp., Serratia marcescens, Mycoplasma spp., Rickettsia spp., Chlamydia spp. Oporne na działanie chloramfenikolu są Pseudomonas aeruginosa, prątki kwasoodporne, niektóre laseczki z rodzaju Bacillus. Mechanizm działania chloramfenikolu polega na hamowaniu biosyntezy białek (utrudnia polimeryzację aminokwasów do polipeptydów) i lipidów w komórce bakteryjnej. Działanie to jest następstwem wiązania z podjednostką 50S rybosomu, wskutek czego dochodzi do wybiórczego zahamowania aktywności peptydylotransferazy.

1 g maści zawiera 10 mg lub 20 mg chloramfenikolu.