Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Krótkotrwałe, objawowe leczenie bólu błony śluzowej jamy ustnej, dziąseł i warg. Żel jest wskazany do stosowania u dorosłych, młodzieży i dzieci od 6 lat.
Dla dorosłych i młodzieży, ilość żelu wielkości groszku (ok. 0,2 g żelu (chlorowodorek lidokainy 4 mg)) stosuje się 4-8x/dobę. Dawka dobowa nie powinna być większa niż 40 mg lidokainy. Dzieci i młodzież. U dzieci w wieku od 6 lat należy stosować do 4x/dobę ilość żelu wielkości groszku (około 0,2 g żelu (chlorowodorek lidokainy 4 mg)). Jeśli dolegliwości pacjenta utrzymują się dłużej niż 2 dni i ich przyczyna jest nieznana, pacjent powinien skonsultować się ze stomatologiem lub lekarzem.
Podanie na śluzówkę jamy ustnej. Lek należy nakładać na bolesne miejsca i delikatnie wcierać. Jeśli pacjenta ma nowy aparat dentystyczny, cienką warstwę produktu leczniczego powinien zastosować na bolące miejsca.
Chociaż wchłaniana ilość lidokainy jest wyraźnie mniejsza po podaniu miejscowym żelu niż przy znieczuleniu nasiękowym lub znieczuleniu nerwu, nie można całkowicie wykluczyć działania ogólnoustrojowego, jeśli wchłanianie jest bardzo duże (znacznie uszkodzona błona śluzowa). Dlatego należy unikać stosowania w dużych ilościach u pacjentów z ciężkimi chorobami, w szczególności z zaburzeniami przewodzenia, niewyrównaną niewydolnością serca lub ciężką chorobą wątroby lub chorobą nerek. Należy zachować ostrożność podczas spożywania gorących napojów lub jedzenia w ciągu 45 minut od nałożenia żelu, aby zapobiec zadławieniu, ugryzieniu języka lub oparzeniom. Lek zawiera chlorek benzalkoniowy, podrażnia, może powodować reakcje skórne.
Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji. Istotne interakcje kliniczne są mało prawdopodobne, ze względu na stosowanie miejscowe i ilości zastosowanego żelu. Jednak działanie przeciwbólowe innych środków miejscowo znieczulających może być zwiększone. Znane interakcje dla lidokainy (leki przeciwarytmiczne, leki blokujące receptory beta) nie są istotne w przypadku stosowania produktu na błonę śluzową jamy ustnej.
Brak wystarczających danych dotyczących stosowania produktu leczniczego u kobiet w okresie ciąży. Lidokaina może przenikać przez barierę łożyska i może być wchłaniana przez tkanki płodu. Zagrożenie dla ludzi nie jest znane. Produktu nie należy stosować w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Lidokaina w niewielkich ilościach przenika do mleka matki. Podczas stosowania produktu w dawkach leczniczych nie należy się spodziewać wpływu na organizm dzieci karmionych piersią.
Bardzo rzadko. Zaburzenia układu immunologicznego: nadwrażliwość, reakcja anafilaktyczna, wstrząs anafilaktyczny. Zaburzenia układu nerwowego: uczucie pieczenia błony śluzowej, niedoczulica, zaburzenia smaku. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: świąd, pokrzywka (miejscowo), kontaktowe zapalenie skóry, wysypka. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: obrzęk miejscowy, reakcja miejscowa, rumień w miejscu podania, ból w miejscu podania. Lidokaina podawana miejscowo może powodować reakcje alergiczne, a gdy się wchłonie, reakcje ogólnoustrojowe. Występowanie i intensywność reakcji ogólnoustrojowych zależy od stężenia lidokainy w surowicy (wpływ miejsca podania i dawki), stanu pacjenta, czynności wątroby, wieku, masy ciała i chorób współistniejących - chorób serca i nadczynności tarczycy.
Do chwili obecnej nie są znane przypadki zatrucia produktem leczniczym. W przypadku ogólnoustrojowego działania niepożądanego zalecane są następujące środki ostrożności: utrzymać drożne drogi oddechowe, sprawdzić ciśnienie krwi, tętno i szerokość źrenicy, ułożyć pacjenta poziomo z nogami powyżej serca w przypadku ostrego i zagrażającego życiu zmniejszenia ciśnienia tętniczego, podać leki beta-sympatykomimetyczne (np. izoprenalinę), w przypadku skurczu diazepam (5-10 mg dożylnie), jeśli wzrasta napięcie układu współczulnego (bradykardia) atropinę (0,5-1 mg dożylnie), w razie potrzeby podawać tlen, uzupełnić dożylnie płyny i przeprowadzić reanimację.
Lidokaina odwracalnie hamuje otwarcie kanałów sodowych i tym samym wzrost potencjału czynnościowego. Substancja czynna wiąże się ze specyficznym receptorem kanału sodowego, hamuje transportu jonów i wzrost potencjału czynnościowego. Przekazywanie impulsów nerwowych jest zahamowane miejscowo. Odczuwanie bólu jest hamowane. Cienkie włókna nerwowe bez osłonki mielinowej są szybciej blokowane niż grube motoryczne włókna nerwowe. Odczuwanie jest wyłączane w następującej kolejności: ból, temperatura, dotyk i nacisk.
Ładowanie komentarzy nie powiodło się. Spróbuj ponownie za chwilę.
Nasza strona używa plików cookies, czyli ciasteczek.
Do czego są one potrzebne mogą dowiedzieć się Państwo tutaj Korzystając ze strony, wyrażają Państwo zgodę na używanie ciasteczek (cookies). Ustawienia dotyczące przechowywania ciasteczek można zmienić w swojej przeglądarce.
OŚWIADCZENIE
Wejście do serwisu dla lekarzy i farmaceutów wymaga
potwierdzenia oświadczenia widocznego na stronie. Jeśli nie spełniasz wymienionych
warunków, kliknij przycisk Pomiń.
LekSeek Polska Spółka z o. o. Sp.k. oświadcza, że udostępniany ze strony: receptuariusz.pl
program informatyczny do wystawiania recept jest tylko narzędziem pomocniczym ułatwiającym
sporządzenie recepty, a zastosowanie konkretnego leku w określonej dawce jest w każdym wypadku
elementem indywidualnej terapii, której postać jest wynikiem medycznego rozpoznania stanu zdrowia
danego pacjenta dokonanego przez lekarza medycyny i na jego wyłączną odpowiedzialność zarówno pod
względem medycznym, jak i formalnej zgodności wystawianej recepty z właściwymi przepisami i
wymaganiami instytucji publicznoprawnych zajmujących się organizacją, regulacją i finansowaniem rynku usług medycznych.
Komentarze [0]