Dorośli, w tym pacjenci w podeszłym wieku. Dawka dobowa to 40 mg (1 kaps.). Produkt leczniczy może być stosowany w monoterapii lub w leczeniu skojarzonym. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek. Nie jest konieczna zmiana dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby. Produkt należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub u pacjentów stosujących leki mogące działać toksycznie na wątrobę. Dzieci i młodzież. Stosowanie doksycykliny u dzieci <12 lat jest przeciwwskazane.

Kaps. należy stosować rano na czczo lub 1 h przed lub 2 h po posiłku. Kaps. należy popić odpowiednią ilością wody w celu zminimalizowania ryzyka podrażnienia oraz owrzodzenia przełyku. Stan pacjenta należy ocenić po 6 tyg. i, jeśli nie obserwuje się działania leku, rozważyć zaprzestanie leczenia. W trakcie badań klinicznych pacjenci otrzymywali lek przez 16 tyg. Po zaprzestaniu leczenia zmiany zwykle powracały w okresie 4-tyg. kontroli. Dlatego też zaleca się ponowną ocenę pacjenta po 4 tyg. od zakończenia leczenia.

Nadwrażliwość na substancję czynną, na inne tetracykliny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Niemowlęta i dzieci do 12 lat. II i III trymestr ciąży. Leczenie jednoczesne z doustnym stosowaniem retynoidów. Nie przepisywać doksycykliny pacjentom z rozpoznaniem lub podejrzeniem achlorhydrii ani pacjentom po operacji pomostowania omijającego lub wyłączającego dwunastnicę.

Produkt zawiera doksycyklinę w postaci zapewniającej przeciwzapalne stężenie w osoczu poniżej progu przeciwbakteryjnego. Produktu nie należy stosować w leczeniu zakażeń spowodowanych przez drobnoustroje wrażliwe (lub przypuszczalnie wrażliwe) na doksycyklinę. Tetracykliny w postaci stałej mogą spowodować podrażnienia oraz owrzodzenia przełyku. Aby uniknąć podrażnień przełyku i owrzodzeń, produkt należy przyjmować z odpowiednią ilością płynu (wody). Pacjent powinien połykać kaps. pozostając wyprostowanym w pozycji siedzącej lub stojącej. Chociaż w trakcie badań klinicznych produktu nie zaobserwowano nadmiernego wzrostu oportunistycznych drobnoustrojów, takich jak drożdżaki, stosowanie tetracyklin w większych dawkach może spowodować wzrost niewrażliwych drobnoustrojów, w tym grzybów, które nie są wrażliwe na lek. Choć nie zaobserwowano tego w trakcie badań klinicznych leku, stosowanie tetracyklin w większych dawkach może spowodować zwiększenie częstości występowania kandydozy pochwy. Produkt leczniczy należy stosować szczególnie ostrożnie u pacjentów, u których wcześniej występowała skłonność do wzrostu drożdżaków. Jeśli podejrzewa się nadkażenie, należy podjąć odpowiednie środki, w tym rozważyć odstawienie produktu. Leczenie wyższymi dawkami tetracyklin związane jest z pojawieniem się opornych bakterii jelitowych, takich jak enterokoki i pałeczki jelitowe. Choć nie zostało to zaobserwowane w trakcie badań klinicznych z małymi dawkami doksycykliny (40 mg/dobę), u pacjentów leczonych produktem nie można wykluczyć ryzyka rozwoju oporności fizjologicznej mikroflory. Stężenie doksycykliny we krwi pacjentów leczonych produktem jest niższe niż u pacjentów stosujących konwencjonalne postaci leków przeciwbakteryjnych zawierających doksycyklinę. Niemniej jednak, w związku z brakiem danych potwierdzających bezpieczeństwo stosowania niższych dawek u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby, produkt należy ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością wątroby lub u pacjentów otrzymujących leki o możliwym działaniu toksycznym na wątrobę. Antyanaboliczne działanie tetracyklin może powodować zwiększenie stężenia azotu mocznikowego we krwi. Dotychczasowe badania wskazują, że nie występuje to podczas stosowania doksycykliny u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek. Biodostępność doksycykliny zmniejsza się w przypadku podwyższonego pH. Należy zachować szczególną ostrożność podczas leczenia pacjentów z miastenią, ponieważ istnieje ryzyko pogorszenia ich stanu. Wszyscy pacjenci przyjmujący doksycyklinę, w tym produkt, powinni w trakcie przyjmowania doksycykliny unikać nadmiaru światła słonecznego lub sztucznego światła ultrafioletowego oraz przerwać terapię, jeśli wystąpią objawy fototoksyczności (np. wysypka skórna itp.) Należy rozważyć zastosowanie kremów ochronnych z filtrem lub blokerów UV. Należy zaprzestać leczenia przy pierwszych oznakach nadwrażliwości na światło. Podczas leczenia doksycykliną istnieje ryzyko rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy. Jeśli w trakcie leczenia produktem Efracea wystąpi biegunka, należy wziąć pod uwagę rozpoznanie rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy oraz podjąć odpowiednie leczenie. Może to oznaczać odstawienie doksycykliny oraz rozpoczęcie swoistej terapii antybiotykowej. Nie należy w tej sytuacji stosować środków hamujących perystaltykę. Produktu nie należy stosować u pacjentów z objawami ocznymi trądziku [takimi, jak trądzik różowaty oczny i/lub zapalenie powiek lub zapalenie gruczołów tarczkowych], ponieważ dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania i skuteczności w tej populacji są ograniczone. Jeżeli objawy takie pojawią się w trakcie leczenia, należy odstawić lek, a pacjenta skierować do okulisty. U ludzi podawanie tetracyklin w okresie rozwoju uzębienia może spowodować trwałe przebarwienie zębów (żółto-szaro-brązowe). Reakcja ta jest bardziej typowa po długotrwałym stosowaniu leku, ale została również zaobserwowana podczas powtarzanych krótkotrwałych kuracji. Stwierdzano również niedorozwój szkliwa. Doksycyklina tworzy trwały kompleks z wapniem we wszystkich tkankach kościotwórczych. U wcześniaków otrzymujących tetracyklinę doustnie w dawkach 25 mg/kg co 6 h zaobserwowano zmniejszenie tempa wzrostu kości strzałkowej. Wykazano, że reakcja ta ustępuje po zaprzestaniu podawania leku. Jeśli wystąpi ciężka ostra reakcja nadwrażliwości (np. reakcja anafilaktyczna), należy natychmiast przerwać leczenie produktem oraz zastosować typowe postępowanie ratunkowe (np. podanie leków przeciwhistaminowych, kortykosteroidów, leków sympatykomimetycznych, oraz, w razie konieczności, zastosowanie oddychania wspomaganego). U niektórych pacjentów zakażonych krętkami może wystąpić reakcja Jarischa-Herxheimera wkrótce po rozpoczęciu leczenia doksycykliną. Należy uspokoić pacjenta informując, że jest to na ogół samoograniczający się skutek leczenia zakażeń krętkami za pomocą antybiotyku. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego. Tusz do nadruków kaps. zawiera czerwień Allura AC, lak glinowy (E129), który może powodować reakcje alergiczne. Doksycyklina nie ma wpływu lub ma nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn.

Poniższe zalecenia dotyczące możliwych interakcji pomiędzy doksycykliną a innymi lekami oparte są na doświadczeniach z większymi niż w produkcie dawkami, stosowanymi zwykle w produktach przeciwbakteryjnych zawierających doksycyklinę. Niemniej jednak w chwili obecnej nie ma wystarczających danych, aby można było zapewnić, że interakcje zaobserwowane po podaniu większych dawek doksycykliny nie wystąpią podczas stosowania produktu. Na wchłanianie doksycykliny z przewodu pokarmowego mogą mieć wpływ 2- lub 3-wartościowe jony, takie jak glin, cynk, wapń (występujące np. w mleku, nabiale i sokach zawierających wapń), magnez (występujący np. w lekach zobojętniających sok żołądkowy) lub preparaty zawierające żelazo, węgiel aktywowany, cholestyramina, chelaty bizmutu i sukralfat. W związku z tym powyższe produkty żywnościowe lub lecznicze należy przyjmować po 2-3 h od zastosowania doksycykliny. Produkty lecznicze podwyższające pH soku żołądkowego mogą zmniejszać wchłanianie doksycykliny i należy je przyjmować co najmniej 2 h po doksycyklinie. Chinapryl może zmniejszać wchłanianie doksycykliny ze względu na wysoką zawartość magnezu w tabl. Ryfampicyna, barbiturany, karbamazepina, difenylohydantoina, prymidon, fenytoina i długotrwałe nadużywanie alkoholu mogą przyspieszać rozpad doksycykliny z powodu indukowania enzymów w wątrobie, skracając tym samym jej T0,5. Może to powodować subterapeutyczne stężenie doksycykliny. Jednoczesne stosowanie cyklosporyny powoduje skrócenie okresu półtrwania doksycykliny. Jeśli doksycyklina jest podawana krótko przed, w trakcie lub po kuracji izotretynoiną, istnieje możliwość wzajemnego nasilenia działania leków, powodującego przemijające zwiększenie ciśnienia wewnątrz czaszki (zwiększone nadciśnienie wewnątrzczaszkowe). Należy więc unikać jednoczesnego ich stosowania. Produkty lecznicze o działaniu bakteriostatycznym, w tym doksycyklina, mogą mieć wpływ na działanie bakteriobójcze penicyliny i antybiotyków b-laktamowych. Nie zaleca się więc jednoczesnego stosowania doksycykliny i antybiotyków b-laktamowych. Jednoczesne zastosowanie tetracyklin i metoksyfluranu może prowadzić do toksyczności nerek ze skutkiem śmiertelnym. Wykazano, że doksycyklina nasila działanie hipoglikemizujące doustnych leków przeciwcukrzycowych pochodnych sulfonylomocznika. Podczas jednoczesnego stosowania należy obserwować stężenie glukozy we krwi, a w razie konieczności ograniczyć dawki sulfonylomocznika. Wykazano, że doksycyklina zmniejsza aktywność protrombiny w osoczu, nasilając tym samym działanie leków przeciwzakrzepowych z grupy dikumarolu. Podczas jednoczesnego stosowania z tymi lekami należy obserwować parametry krzepnięcia, w tym międzynarodowy współczynnik znormalizowany (ang. INR), a w razie konieczności ograniczyć dawki leków przeciwzakrzepowych. Należy pamiętać, że może zwiększyć się ryzyko krwawienia.

Badania na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego. U ludzi, stosowanie tetracyklin u ograniczonej liczby kobiet w ciąży nie wywołało dotychczas żadnych swoistych wad rozwojowych. Podawanie tetracyklin w II i III trymestrze powodowało trwałe przebarwienie zębów mlecznych potomstwa. Dlatego też stosowanie doksycykliny jest przeciwwskazane w II i III trymestrze ciąży. Niewielkie ilości tetracyklin przenikają do mleka kobiecego. Doksycyklinę można stosować u kobiet karmiących piersią tylko przez krótki czas. Długotrwałe stosowanie doksycykliny może spowodować znaczące jej wchłanianie przez karmione dziecko i dlatego jest niewskazane ze względu na teoretyczne ryzyko przebarwienia zębów i zmniejszenia tempa rozwoju kości u dziecka karmionego piersią. Podawanie w pokarmie samcom i samicom szczurów rasy Sprague-Dawley doksycykliny miało wpływ na płodność i zdolności rozrodcze. Wpływ leku na płodność u ludzi jest nieznany.

W trakcie głównych, kontrolowanych placebo badań klinicznych nad stosowaniem produktu w leczeniu trądziku różowatego, 269 pacjentów otrzymywało przez 16 tyg. raz/dobę 40 mg produktu, a 268 pacjentów - placebo. Działania niepożądane dotyczące przewodu pokarmowego ogółem wystąpiły u większej liczby pacjentów przyjmujących lek (13,4%), niż placebo (8,6%). Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi u pacjentów przyjmujących lek, tj. takimi, które wystąpiły u ł3% pacjentów przyjmujących lek, a zarazem, co najmniej o 1% więcej, niż u pacjentów przyjmujących placebo, było zapalenie nosa i gardła, biegunka i nadciśnienie. Działania niepożądane a po zastosowaniu produktu w leczeniu trądziku różowatego podczas głównych, randomizowanych badań klinicznych, z grupą kontrolną otrzymującą placebo. Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (często) zapalenie nosa i gardła, zapalenie zatok, zakażenie grzybicze. Zaburzenia psychiczne: (często) lęk. Zaburzenia układu nerwowego: (często) ból głowy zatokowy. Zaburzenia naczyniowe: (często) nadciśnienie. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) biegunka, ból w nadbrzuszu, suchość w jamie ustnej. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (często) ból pleców. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) ból. Badania diagnostyczne: (często) zwiększona aktywność AspAT, podwyższone ciśnienie krwi, zwiększona aktywność LDH we krwi, podwyższone stężenie glukozy we krwi. Łagodne nadciśnienie wewnątrzczaszkowe oraz ból głowy (nieznana) nie może być określona na podstawie dostępnych danych) były zgłaszane podczas obserwacji po wprowadzeniu leku do obrotu. U pacjentów przyjmujących tetracykliny zaobserwowano przedstawione poniżej działania niepożądane. Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (bardzo rzadko) zakażenie drożdżakowe odbytowo-płciowe. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (rzadko) małopłytkowość, neutropenia, eozynofilia; (bardzo rzadko) niedokrwistość hemolityczna. Zaburzenia układu immunologicznego: (rzadko) reakcje nadwrażliwości, w tym reakcja anafilaktyczna. Notowano również plamicę rzekomoanafilaktyczną. Zaburzenia endokrynologiczne: (bardzo rzadko) podczas długotrwałego stosowania tetracyklin zgłaszano brązowo-czarne mikroskopijne zabarwienia miąższu tarczycy. Czynność tarczycy pozostawała prawidłowa. Zaburzenia układu nerwowego: (rzadko) łagodne nadciśnienie śródczaszkowe; (bardzo rzadko) wypukłe ciemiączko u niemowląt. Jeśli wystąpią objawy zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego, leczenie należy przerwać. Objawy te znikają szybko po odstawieniu leku. Zaburzenia serca: (rzadko) zapalenie osierdzia. Zaburzenia żołądka i jelit: (rzadko) nudności, wymioty, biegunka, jadłowstręt; (bardzo rzadko) zapalenie języka, dysfagia, zapalenie jelita cienkiego i okrężnicy. Zapalenie przełyku i owrzodzenie przełyku najczęściej zgłaszano u pacjentów przyjmujących doksycyklinę w postaci hyklanu, w kaps. Większość z tych pacjentów przyjmowała lek tuż przed położeniem się do łóżka. Zaburzenia wątroby: (rzadko) działanie toksyczne na wątrobę. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (rzadko) wysypki grudkowo-plamkowe i rumieniowate, nadwrażliwość skóry na światło, pokrzywka; (bardzo rzadko) zapalenie skóry złuszczające, obrzęk naczynioruchowy; (nieznana) fotoonycholiza. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (bardzo rzadko) zaostrzenie tocznia rumieniowatego układowego. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (rzadko) podwyższone stężenie mocznika we krwi. Wystąpienie działań niepożądanych typowych dla leków z grupy tetracyklin są mniej prawdopodobne podczas stosowania produktu, z powodu zmniejszonego dawkowania i związanych z tym względnie niskich stężeń w osoczu. Niemniej jednak klinicysta powinien zawsze brać pod uwagę możliwość wystąpienia działań niepożądanych i powinien odpowiednio kontrolować pacjentów. Następujące działania niepożądane były obserwowane u pacjentów stosujących doksycyklinę. Zaburzenia układu immunologicznego: (nieznana) reakcja Jarischa-Herxheimera.

Dotychczas nie opisano przypadku istotnej ostrej toksyczności po jednorazowym doustnym przyjęciu wielokrotności leczniczej dawki doksycykliny. Jednak w przypadku przedawkowania istnieje ryzyko uszkodzenia miąższu wątroby i nerek oraz zapalenia trzustki. Zazwyczaj stosowana dawka leku jest o ponad połowę mniejsza od zwykłej dawki doksycykliny, stosowanej w terapii przeciwbakteryjnej. Klinicyści powinni więc pamiętać, że w wielu przypadkach przedawkowanie może prowadzić do powstania stężenia doksycykliny we krwi w zakresie terapeutycznym leczenia przeciwbakteryjnego, dla którego istnieje wiele danych, potwierdzających bezpieczeństwo stosowania produktu leczniczego. W takich przypadkach zaleca się obserwację. W przypadku znacznego przedawkowania należy natychmiast przerwać podawanie doksycykliny oraz zastosować odpowiednie leczenie objawowe. Wchłanianie jelitowe doksycykliny należy zmniejszyć poprzez podanie leków zobojętniających sok żołądkowy, zawierających sole magnezu lub wapnia, w celu wytworzenia niewchłanialnych kompleksów chelatowych z doksycykliną. Należy rozważyć płukanie żołądka. Dializa nie zmienia okresu półtrwania doksycykliny w surowicy, nie przyniesie więc korzyści w przypadku przedawkowania.

Patofizjologia zapalnych zmian grudkowo-krostkowych w trądziku różowatym jest, po części, procesem, w którym pośredniczą neutrofile. Wykazano, iż doksycyklina hamuje aktywność neutrofili oraz kilka reakcji prozapalnych, w tym reakcji związanych z fosfolipazą A2, endogennym tlenkiem azotu oraz interleukiną 6. Znaczenie kliniczne tych ustaleń nie jest do tej pory znane.

1 kaps. zawiera 40 mg doksycykliny, w postaci doksycykliny jednowodnej.