Pacjentki dorosłe i w podeszłym wieku. Zalecana dawka leku wynosi 2,5 mg raz/dobę. U pacjentek w podeszłym wieku nie ma konieczności modyfikowania dawki. U pacjentek z zaawansowanym rakiem piersi lub z obecnością przerzutów leczenie produktem leczniczym należy kontynuować do czasu ewidentnej progresji choroby nowotworowej. W leczeniu uzupełniającym lub przedłużonym leczeniu uzupełniającym terapię produktem leczniczym należy kontynuować przez 5 lat lub do czasu wystąpienia wznowy nowotworu, w zależności od tego co nastąpi jako 1-sze. W leczeniu uzupełniającym można też rozważyć schemat leczenia sekwencyjnego (letrozol przez 2 lata a następnie tamosyfen przez 3 lata). W leczeniu neoadjuwantowym terapię produktem leczniczym można kontynuować przez 4-8 m-cy, aby uzyskać optymalne zmniejszenie guza. Jeśli odpowiedź jest niewystarczająca, leczenie produktem leczniczym należy przerwać i zaplanować operację i/lub omówić z pacjentką inne możliwości leczenia. Dzieci i młodzież. Nie zaleca się stosowania produktu u dzieci i młodzieży. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu u dzieci i młodzieży do 17. rż. Dostępne dane są ograniczone i nie można sformułować żadnych zaleceń dotyczących dawkowania. Zaburzenia czynności nerek. Nie ma konieczności modyfikowania dawki produktu leczniczego u pacjentek z zaburzoną czynnością nerek z ClCr ł 10 ml/min. Dostępne dane dotyczące niewydolności nerek z ClCr mniejszym niż 10 ml/min są niewystarczające. Zaburzenia czynności wątroby. Nie ma konieczności modyfikowania dawki. Produkt leczniczy u pacjentek z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby (stopień A lub B według skali Childa-Pugha). Dostępne dane dotyczące pacjentek z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby są niewystarczające. Pacjentki z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby (stopień C według Childa-Pugha) wymagają ścisłego monitorowania.

Lek można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłku. Pominiętą dawkę leku należy przyjąć tak szybko, jak to możliwe. Jeśli jednak nadchodzi już czas przyjęcia kolejnej dawki, należy pominąć zapomnianą dawkę leku i powrócić do zwykłego planu dawkowania. Nie należy podwajać dawki leku, ponieważ po podaniu dawek dobowych przekraczających zalecaną dawkę wynoszącą 2,5 mg obserwowano nieproporcjonalne zwiększenie pola AUC.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą; kobiety przed menopauzą; ciąża; karmienie piersią.

U pacjentek, u których nie ma pewności, czy są po menopauzie, przed włączeniem leczenia produktem leczniczym należy określić aktywność hormonu luteinizującego (ang. LH), hormonu folikulotropowego (ang. FSH) i/lub estradiolu. Tylko kobiety po menopauzie mogą otrzymywać leczenie produktem leczniczym. Preparat nie został przebadany u wystarczającej liczby osób z ClCr mniejszym niż 10 ml/min. Przed podaniem produktu leczniczego u takich chorych należy starannie rozważyć potencjalne ryzyko i korzyści związane z leczeniem. U osób z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby (stopień C według Childa-Pugha) ekspozycja układowa i T0,5 w końcowej fazie eliminacji były około 2-krotnie większe w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami. W związku z tym takie pacjentki wymagają ścisłej kontroli. Produkt jest silnym lekiem zmniejszającym stężenia estrogenów. U kobiet z wywiadem osteoporozy i/lub złamań kostnych, lub ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia osteoporozy przed włączeniem leczenia uzupełniającego lub przedłużonego leczenia uzupełniającego należy formalnie ocenić gęstość mineralną kości i prowadzić dalszą kontrolę w czasie i po leczeniu letrozolem. W razie potrzeby należy włączyć leczenie lub profilaktykę osteoporozy i prowadzić staranną obserwację. W leczeniu uzupełniającym można też rozważyć leczenie sekwencyjne (letrozol przez 2 lata a natępnie tamoksyfen przez 3 lata) w zależności od profilu bezpieczeństwa u pacjentki. Należy unikać jednoczesnego podawania produktu leczniczego z tamoksyfenem, innymi lekami antyestrogenowymi lub lekami zawierającymi estrogeny , gdyż wymienione substancje mogą osłabiać farmakologiczne działanie letrozolu. W związku z tym, że tabl. zawierają laktozę, produkt leczniczy nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Produkt leczniczy ma niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. W związku z tym, że w czasie stosowania obserwowano zmęczenie i zawroty głowy, a w niezbyt częstych przypadkach opisywano senność, w czasie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych zaleca się ostrożność.

Metabolizm letrozolu przebiega częściowo z udziałem CYP2A6 i CYP3A4. Cymetydyna, słaby niespecyficzny inhibitor enzymów CYP450 nie miała wpływu na stężenia letrozolu w osoczu. Wpływ silnych inhibitorów CYP450 nie jest znany. Jak dotąd nie ma doświadczenia klinicznego ze stosowaniem produktu leczniczego w połączeniu z estrogenami lub innymi lekami przeciwnowotworowymi poza tamoksyfenem. Tamoksyfen, inne leki antyestrogenowe i leki zawierające estrogeny mogą osłabiać farmakologiczne działanie letrozolu. Poza tym wykazano, że jednoczesne podawanie tamoksyfenu i letrozolu może prowadzić do znacznego zmniejszenia stężeń letrozolu w osoczu. Należy unikać jednoczesnego stosowania letrozolu z tamoksyfenem, innymi lekami antyestrogenowymi lub estrogenami. In vitro letrozol hamuje izoenzymy cytochromu P450 2A6 i w umiarkowanym stopniu 2C19, ale kliniczne znaczenie tego zjawiska nie jest znane. Zaleca się jednak ostrożność w razie jednoczesnego stosowania letrozolu z produktami leczniczymi, których eliminacja jest zależna przede wszystkim od tych izoenzymów i które mają wąski indeks terapeutyczny (np. fenytoina, klopidogrel).

Produkt leczniczy można stosować jedynie u kobiet, u których wyraźnie potwierdzono przebycie menopauzy. W związku z tym, że istnieją doniesienia o wznowieniu czynności jajników w czasie leczenia produktem leczniczym, pomimo wyraźnego stanu pomenopauzalnego na początku terapii, jeśli to konieczne, lekarz powinien omówić z pacjentką odpowiednie metody antykoncepcji. Doświadczenie ze stosowaniem leku u ludzi, opisujące pojedyncze przypadki wad wrodzonych (sklejenie warg sromowych, obojnacze narządy płciowe) wskazuje, że lek stosowany w czasie ciąży może powodować wady rozwojowe. Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję. Preparat jest przeciwwskazany w czasie ciąży. Nie wiadomo, czy letrozol i jego metabolity są wydzielane do mleka kobiecego. Nie można wykluczyć zagrożenia dla noworodków i/lub niemowląt. Lek jest przeciwwskazany w czasie karmienia piersią.

Częstość występowania reakcji niepożądanych po letrozolu określono głównie na podstawie danych zebranych z badań klinicznych. Reakcje niepożądane występowały nawet u 1/3 leczonych letrozolem pacjentek mających przerzuty nowotworowe i u ok. 80% pacjentek otrzymujących leczenie uzupełniające lub przedłużone leczenie uzupełniające. Większość reakcji niepożądanych występowała w 1-szych tyg. leczenia. Do najczęstszych reakcji niepożądanych opisywanych w badaniach klinicznych należą: uderzenia gorąca, hipercholesterolemia, bóle stawów, zmęczenie, nasilone poty i nudności. Inne istotne reakcje niepożądane, jakie mogą występować podczas leczenia letrozolem są to: zdarzenia dotyczące kości, tj.: osteoporoza i/lub złamania kości oraz zdarzenia sercowo-naczyniowe (w tym zdarzenia mózgowo-naczyniowe i zakrzepowo-zatorowe). Częstość występowania reakcji niepożądanych po letrozolu określono głównie na podstawie danych zebranych z badań klinicznych. W badaniach klinicznych i po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu opisywano następujące działania niepożądane. Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (niezbyt często) zakażenie układu moczowego. Nowotwory, łagodne, złośliwe i nieokreślone (w tym cysty i polipy): (niezbyt często) ból guza (działania niepożądane po zastosowaniu produktu leczniczego opisywane jedynie u chorych z przerzutami). Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (niezbyt często) leukopenia. Zaburzenia układu immunologicznego: (nieznana) reakcja anafilaktyczna. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (bardzo często) hipercholesterolemia; (często) brak łaknienia, zwiększenie łaknienia. Zaburzenia psychiczne: (często) depresja; (niezbyt często) lęk (w tym nerwowość), drażliwość. Zaburzenia układu nerwowego: (często) bóle głowy, zawroty głowy; (niezbyt często) senność, bezsenność, zaburzenia pamięci, zaburzenia czucia (w tym parestezje i osłabienie czucia), zaburzenia smaku, zdarzenia mózgowo-naczyniowe, zespół cieśni nadgarstka. Zaburzenia oka: (niezbyt często) zaćma, podrażnienie oka, nieostre widzenie. Zaburzenia serca: (niezbyt często) Kołatanie serca (działania niepożądane po zastosowaniu produktu leczniczego opisywane jedynie u chorych z przerzutami), tachykardia, incydenty niedokrwienia serca (pojawienie się nowej lub zaostrzenie istniejącej dławicy piersiowej, dławica wymagająca leczenia chirurgicznego, zawał mięśnia serca i niedokrwienie mięśnia serca). Zaburzenia naczyniowe: (bardzo często) uderzenia gorąca; (często) nadciśnienie; (niezbyt często) zakrzepowe zapalenie żył (w tym zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych i głębokich); (rzadko) zatorowość płucna, zakrzepica tęrnicza, udar niedokrwienny mózgu. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (niezbyt często) duszność, kaszel. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) nudności, niestrawność (działania niepożądane po zastosowaniu produktu leczniczego opisywane jedynie u chorych z przerzutami), zaparcie, bóle brzucha, biegunka, wymioty; (niezbyt często) suchość w ustach, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej (działania niepożądane po zastosowaniu produktu leczniczego opisywane jedynie u chorych z przerzutami). Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (niezbyt często) zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych; (nieznana) zapalenie wątroby. Zaburzenia skóry i tanki podskórnej: (bardzo często) zwiększona potliwość; (często) łysienie, wysypka (w tym wysypka rumieniowa, plamisto-grudkowa, łuszczycopodobna, pęcherzykowa), suchość skóry; (niezbyt często) świąd skóry, pokrzywka; (nieznana) obrzęk naczyniowo-ruchowy, marwtica toksyczno-rozpływna naskórka, rumień wielopostaciowy. Zaburzenia układu mięśniowo-szieletowego i tkanki łącznej: (bardzo często) bóle stawów; (często) bóle mięśni, bóle kości (działania niepożądane po zastosowaniu produktu leczniczego opisywane jedynie u chorych z przerzutami), osteoporoza, złamania kości; (niezbyt często) zapalenie stawów; (nieznana) palec zatrzaskujący. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (niezbyt często) częstsze oddawanie moczu. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (często) krwawienie z dróg rodnych; (niezbyt często) wydzielina z pochwy, suchość w pochwie, ból piersi. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo często) zmęczenie (w tym osłabienie, złe samopoczucie); (często) obrzęki obwodowe; (niezbyt często) ogólny obrzęk, gorączka, suchość błon śluzowych, wzmożone pragnienie. Badania diagnostyczne: (często) zwiększenie mc.; (niezbyt często) zmniejszenie mc. Niektóre działania niepożądane w czasie leczenia uzupełniającego były opisywane z istotnie różną częstością. Uzupełniająca monoterapia letrozolem w porównaniu z monoterapią tamoksyfenem - zdarzenia niepożądane wykazujące istotne różnice w częstości występowania - patrz ChPL. Leczenie sekwencyjne w porównaniu z letrozolem w monoterapii - zdarzenia niepożądane wykazujące istotne różnice w częstości występowania - patrz ChPL. Opis wybranych działań niepożądanych. Działania niepożądane dotyczące serca. W leczeniu uzupełniającym, zgłaszano następujące zdarzenia niepożądane podczas stosowania odpowiednio letrozolu i tamoskyfenu (mediana czasu leczenia 60 m-cy plus 30 dni): dławica wymagająca leczenia operacyjnego (1,0% w porównaniu z 1,0%); niewydolność serca (1,1% w porównaniu z 0,6%); nadciśnienie (5,6% w porównaniu z 5,7%); zdarzenie mózgowo-naczyniowe i/lub przemijający napad niedokrwienny mózgu (2,1% w porównaniu z 1,9%). W przedłużonym leczeniu uzupełniającym podczas stosowania odpowiednio letrozolu (mediana czasu leczenia 5 lat) i placebo (mediana czasu podawania 3 lata) opisywano: dławicę wymagającą leczenia operacyjnego (0,8% w porównaniu z 0,6 %); pojawienie się nowej lub zaostrzenie istniejącej dławicy piersiowej (1,4% w porównaniu z 1,0%); zawał mięśnia serca (1,0% w porównaniu z 0,7%); zdarzenie zakrzepowo-zatorowe (0,9% w porównaniu z 0,3%); udar mózgu i/lub przemijający napad niedokrwienny mózgu (1,5% w porównaniu z 0,8%). Działania niepożądane dotyczące układu szieletowego. W przedłużonym leczeniu uzupełniającym złamania kości lub osteoporoza występowały u istotnie większej liczby chorych leczonych letrozolem (złamania kości 10,4%, osteoporoza 12,2%) niż u chorych w ramieniu placebo (odpowiednio 5,8% i 6,4%). Mediana czasu leczenia wynosiła 5 lat dla letrozolu i 3 lata dla placebo. Szczegóły dotyczące działań niepożądanych - patrz ChPL.

Opisano pojedyncze przypadki przedawkowania letrozolu. Nie jest znane żadne specyficzne leczenie przedawkowania. Postępowanie powinno polegać na leczeniu objawowym i podtrzymującym.

W przypadkach, gdy wzrost tkanki guza zależy od obecności estrogenów, wyeliminowanie stymulacji wzrostu nowotworu przez estrogeny jest niezbędnym warunkiem uzyskania odpowiedzi nowotworu na leczenie. Stosuje się wówczas terapię endokrynologiczną. U kobiet po menopauzie estrogeny powstają głównie pod wpływem działania enzymu - aromatazy, która przekształca androgeny nadnerczowe, przede wszystkim androstendion i testosteron, do estronu i estradiolu. Supresję biosyntezy estrogenów w tkankach obwodowych i w samej tkance nowotworowej można więc uzyskać poprzez specyficzne zahamowanie enzymu aromatazy. Letrozol jest niesteroidowym inhibitorem aromatazy. Hamuje enzym aromatazę poprzez kompetycyjne wiązanie się z hemem cytochromu P450 aromatazy prowadząc do zmniejszenia biosyntezy estrogenów we wszystkich tkankach, w których jest obecny. U zdrowych kobiet po menopauzie pojedyncze dawki letrozolu 0,1 mg, 0,5 mg i 2,5 mg hamują stężenia estronu i estradiolu w surowicy odpowiednio o 75%, 78% i 78% w stosunku do stanu wyjściowego. Maks. supresję uzyskuje się w okresie 48-78 h.

1 tabl. zawiera 2,5 mg letrozolu.