Profil bezpieczeństwa jest oparty o dane zgromadzone od 2 672 pacjentów biorących udział w 10-ciu badaniach klinicznych z zastosowaniem ewerolimusu, w skład których wchodziło 5 randomizowanych, z podwójnie zaślepioną próbą, kontrolowanych placebo badań III fazy oraz 5 otwartych badań I fazy i II fazy w ramach zatwierdzonych wskazań. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi (występującymi ł1/10) zgromadzonymi z danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania są (w malejącej kolejności): zapalenie jamy ustnej, wysypka, zmęczenie, biegunka, zakażenia, mdłości, zmniejszenie apetytu, niedokrwistość, zaburzenie smaku, zapalenie płuc, obrzęk obwodowy, hiperglikemia, osłabienie, świąd, zmniejszenie wagi ciała, hipercholesterolemia, krwawienie z nosa, kaszel i ból głowy. Najczęstsze działania niepożądane stopnia 3-4 (częstość występowania ł1/100 do <1/10) to zapalenie jamy ustnej, niedokrwistość, hiperglikemia, zakażenia, zmęczenie, biegunka, zapalenie płuc, osłabienie, małopłytkowość, neutropenia, duszność, białkomocz, limfopenia, krwotoki, hipofosfatemia, wysypka, nadciśnienie, zapalenie płuc, wzrost aktywności aminotransferazy alaninowej (ALT), wzrost aktywności aminotransferazy asparaginianowej (AST) i cukrzyca. Nasilenie działań niepożądanych stopniowano wg CTCAE, wersja 3.0 i 4.03. Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (bardzo często) zakażenia. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo często) niedokrwistość; (często) małopłytkowość, neutropenia, leukopenia, limfopenia; (niezbyt często) pancytopenia; (rzadko) wybiórcza aplazja czerwonokrwinkowa. Zaburzenia układu immunologicznego: (niezbyt często) nadwrażliwość. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (bardzo często) zmniejszenie apetytu, hiperglikemia, hypercholesterolemia; (często) hipertriglicerydemia, hipofosfatemia, cukrzyca, hiperlipidemia, hipokaliemia, odwodnienie, hipokalcemia. Zaburzenia psychiczne: (często) bezsenność. Zaburzenia układu nerwowego: (bardzo często) zaburzenia smaku, ból głowy; (niezbyt często) brak smaku. Zaburzenia oka: (często) obrzęk powiek; (niezbyt często) zapalenie spojówek. Zaburzenia serca: (niezbyt często) zastoinowa niewydolność serca. Zaburzenia naczyniowe: (często) krwotok, nadciśnienie; (niezbyt często) uderzenia gorąca, zakrzepica żył głębokich. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (bardzo często) zapalenie płuc, krwawienie z nosa, kaszel; (często) duszność; (niezbyt często) krwioplucie, zatorowość płucna; (rzadko) zespół ostrej niewydolności oddechowej. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) zapalenie jamy ustnej, biegunka, mdłości; (często) wymioty, suchość jamy ustnej, ból brzucha, zapalenie błon śluzowych, ból jamy ustnej, niestrawność, utrudnienia połykania. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (często) zwiększona aktywność aminotransferazy asparaginianowej, zwiększona aktywność aminotransferazy alaninowej. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (bardzo często) wysypka, świąd; (często) suchość skóry, zmiany w obrębie paznokci, łysienie o łagodnym nasileniu, trądzik, rumień, łamliwość paznokci, zespół ręka-stopa, złuszczanie skóry, zmiany skórne; (rzadko) obrzęk naczynioruchowy. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (często) ból stawów. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (często) białkomocz, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, niewydolność nerek; (niezbyt często) zwiększona częstość oddawania moczu w ciągu dnia, ostra niewydolność nerek. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (często) nieregularne miesiączkowanie; (niezbyt często) brak miesiączki. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo często) zmęczenie, osłabienie, obrzęk obwodowy; (często) gorączka; (niezbyt często) ból w klatce piersiowej nie pochodzenia sercowego, utrudnione gojenie się ran. Badania diagnostyczne: (bardzo często) zmniejszenie mc., szczegóły patrz ChPL. W badaniach klinicznych oraz na podstawie zgłoszeń spontanicznych po wprowadzeniu ewerolimusu do obrotu, podawanie ewerolimusu wiązano z ciężkimi przypadkami reaktywacji wirusowego zapalenia wątroby typu B, włącznie z przypadkami prowadzącymi do zgonu. Reaktywacja zakażenia jest spodziewanym działaniem w okresie występowania immunosupresji. W badaniach klinicznych oraz na podstawie zgłoszeń spontanicznych po wprowadzeniu ewerolimusu do obrotu, stwierdzono związek ewerolimusu z przypadkami niewydolności nerek (włącznie z przypadkami prowadzącymi do śmierci) i białkomoczem. Zaleca się kontrolowanie czynności nerek. W badaniach klinicznych i na podstawie zgłoszeń spontanicznych zebranych po wprowadzeniu ewerolimusu do obrotu, podawanie ewerolimusu wiązano z przypadkami braku miesiączki (wtórnego braku miesiączki i innych zaburzeń menstruacyjnych). W badaniach klinicznych i spontanicznych doniesieniach po wprowadzeniu ewerolimusu do obrotu stwierdzono związek ewerolimusu z przypadkami pneumocystozowego zapalenia płuc wywołanego przez Pneumocystis jirovecii (carinii) (PJP, PCP), z których część zakończyła się zgonem pacjenta. W badaniach klinicznych i spontanicznych doniesieniach po wprowadzeniu ewerolimusu do obrotu zgłaszano występowanie obrzęku naczynioruchowego, wraz z jednoczesnym stosowaniem inhibitorów ACE i bez. W łączonej populacji, ocenianej pod względem bezpieczeństwa, 37% pacjentów leczonych ewerolimusem było w wieku ł65 lat. Liczba pacjentów, u których wystąpiły działania niepożądane prowadzące do zakończenia leczenia była wyższa w grupie pacjentów w wieku ł65 lat (20% vs. 13%). Najczęstszymi działaniami niepożądanymi prowadzącymi do zakończenia leczenia były: zapalenie płuc (w tym choroba śródmiąższowa płuc), zapalenie jamy ustnej, uczucie zmęczenia i duszność.
Komentarze [0]