Stosowanie produktu leczniczego powinien rozpocząć lekarz mający doświadczenie w prowadzeniu terapii przeciwnowotworowej. Zalecana dawka frukwintynibu wynosi 5 mg (1 kaps. 5 mg) raz/dobę przyjmowana w przybliżeniu o tej samej porze codziennie przez 21 kolejnych dni, po których następuje 7-dniowy okres przerwy, co stanowi kompletny cykl trwający 28 dni. Czas trwania leczenia. Leczenie frukwintynibem należy kontynuować do wystąpienia progresji choroby lub nieakceptowalnej toksyczności. Pominięcie dawki lub wymioty. Jeżeli od przyjęcia pominiętej dawki minęło mniej niż 12 h, należy ją przyjąć, a następną dawkę przyjąć tak, jak zaplanowano. Jeżeli od przyjęcia pominiętej dawki minęło więcej niż 12 h, należy ją pominąć, a następną dawkę przyjąć tak, jak zaplanowano. Jeżeli u pacjenta wystąpiły wymioty po przyjęciu dawki, nie należy ponownie przyjmować dawki w tym samym dniu, lecz kolejnego dnia wznowić stosowanie zgodnie z zaleceniami lekarza. Dostosowanie dawki z powodu wystąpienia działań niepożądanych. Dawkę należy modyfikować w oparciu o bezpieczeństwo i tolerancję. Stosowanie frukwintynibu należy przerwać na stałe u pacjentów, którzy nie są w stanie tolerować dawki 3 mg przyjmowanej raz/dobę. Zalecany schemat zmniejszania dawki produktu leczniczego. Pierwsze zmniejszenie dawki: 4 mg raz/dobę, 4 kaps. o dawce 1 mg raz/dobę. Drugie zmniejszenie dawki: 3 mg raz/dobę, 3 kaps. o dawce 1 mg raz/dobę. Zalecana modyfikacja dawki produktu leczniczego z powodu wystąpienia działań niepożądanych. Nadciśnienie. Stopień 3. nasilenia: wstrzymać stosowanie, jeśli nadciśnienie w stopniu 3. utrzymuje się pomimo rozpoczęcia lub modyfikacji leczenia przeciwnadciśnieniowego; jeżeli nadciśnienie ulega poprawie do stopnia 1. lub poziomu wyjściowego, wznowić stosowanie w zmniejszonej dawce. Jeśli u pacjenta nadal występuje nadciśnienie w stopniu 3. po przyjmowaniu dawki 3 mg/dobę, należy przerwać stosowanie na stałe. Stopień 4. nasilenia: przerwać stosowanie na stałe. Zdarzenia krwotoczne. Stopień 2. nasilenia: wstrzymać stosowanie aż do momentu całkowitego ustąpienia krwawienia lub poprawie do stopnia 1.; wznowić stosowanie w zmniejszonej dawce. Jeśli u pacjenta nadal występują zdarzenia krwotoczne w stopniu 2. po przyjmowaniu dawki 3 mg/dobę, przerwać stosowanie na stałe. Stopień ł3. nasilenia: przerwać stosowanie na stałe. Białkomocz. ł2 g/24 h: wstrzymać stosowanie aż do momentu całkowitego braku obecności białka w moczu lub zmniejszenia jego poziomu do <1 g/24 h (Stopień 1.); wznowić stosowanie w zmniejszonej dawce. Jeśli u pacjenta nadal występuje białkomocz na poziomie ł2 g/24 h po przyjmowaniu dawki 3 mg/dobę, należy przerwać stosowanie na stałe. Przerwać stosowanie na stałe w przypadku wystąpienia zespołu nerczycowego. Nieprawidłowości w badaniach czynności wątroby. Stopień 2. lub 3.: wstrzymać stosowanie aż do momentu, gdy nieprawidłowości w badaniach czynności wątroby powrócą do stopnia 1. lub poziomu wyjściowego; wznowić stosowanie w zmniejszonej dawce. Jeśli u pacjenta nadal występują nieprawidłowości w badaniach czynności wątroby w stopniu 2. lub 3. po przyjmowaniu dawki 3 mg/dobę, należy przerwać stosowanie na stałe. Podwyższenie aktywności aminotransferazy alaninowej (ALT) lub aminotransferazy asparaginowej (AST) stopnia ł2 (>3 x GGN) przy jednoczesnym podwyższeniu poziomu bilirubiny całkowitej >2 x GGN przy braku cholestazy; nieprawidłowości w badaniach czynności wątroby stopnia 4.: przerwać stosowanie na stałe. Zespół erytrodyzestezji dłoniowopodeszwowej (PPES). Stopień 2. nasilenia: zastosować leczenie wspomagające; wstrzymać stosowanie aż do momentu, gdy PPES ulegnie poprawie do stopnia 1. lub poziomu wyjściowego; wznowić stosowanie na tym samym poziomie dawki. Stopień 3. nasilenia: zastosować leczenie wspomagające; wstrzymać stosowanie aż do momentu, gdy PPES ulegnie poprawie do stopnia 1. lub poziomu wyjściowego; wznowić stosowanie w zmniejszonej dawce. Jeśli u pacjenta nadal występuje PPES w stopniu 3. po przyjmowaniu dawki 3 mg/dobę, należy przerwać stosowanie na stałe. Inne działania niepożądane. Stopień 3. nasilenia: wstrzymać stosowanie aż do momentu, gdy reakcja ulegnie poprawie do stopnia 1. lub poziomu wyjściowego; wznowić stosowanie w zmniejszonej dawce. Jeśli u pacjenta nadal występują inne działania niepożądane w stopniu 3. po przyjmowaniu dawki 3 mg/dobę, przerwać stosowanie na stałe. Stopień 4. nasilenia: przerwać stosowanie. Rozważyć wznowienie stosowania w zmniejszonej dawce, jeśli toksyczność ulegnie poprawie do stopnia 1. lub poziomu wyjściowego, a potencjalne korzyści będą przeważały nad zagrożeniami, szczegóły patrz ChPL. Zaburzenia czynności nerek. W przypadku pacjentów z łagodnymi, umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek nie jest wymagane dostosowanie dawki. Zaburzenia czynności wątroby. W przypadku pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby nie jest wymagane dostosowanie dawki. Stosowanie produktu leczniczego nie jest zalecane u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, ponieważ produkt leczniczy nie był badany w tej populacji. Osoby w podeszłym wieku. U pacjentów w wieku 65 lat lub starszych nie jest konieczne dostosowanie dawki. Dzieci i młodzież. Stosowanie produktu leczniczego u dzieci i młodzieży nie jest właściwe we wskazaniu rak jelita grubego z przerzutami.

Kaps. można przyjmować z jedzeniem lub bez jedzenia i należy połykać je w całości. Kaps. nie należy żuć, rozpuszczać ani otwierać, ponieważ potencjalny wpływ takich ingerencji jest nieznany.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

U pacjentów leczonych frukwintynibem zgłaszano występowanie nadciśnienia, w tym również przełomu nadciśnieniowego. Przed rozpoczęciem leczenia frukwintynibem pacjentów z wcześniej rozpoznanym nadciśnieniem należy monitorować i poddawać odpowiedniej kontroli zgodnie ze standardową praktyką medyczną. Postępowanie medyczne w przypadku nadciśnienia polega na stosowaniu przeciwnadciśnieniowych produktów leczniczych i dostosowywaniu dawki frukwintynibu w razie potrzeby. Stosowanie frukwintynibu należy przerwać na stałe w przypadku nadciśnienia, którego nie można kontrolować terapią przeciwnadciśnieniową lub u pacjentów z przełomem nadciśnieniowym. U pacjentów leczonych frukwintynibem zgłaszano występowanie zdarzeń krwotocznych, w tym zdarzeń dotyczących przewodu pokarmowego. Po leczeniu frukwintynibem u pacjentów zgłaszano występowanie poważnych, a czasem śmiertelnych zdarzeń związanych z krwawieniem. U pacjentów, u których występuje ryzyko krwawienia, w tym otrzymujących leki przeciwzakrzepowe lub inne produkty lecznicze zwiększające ryzyko krwawienia, należy monitorować profil hematologiczny i profil krzepnięcia zgodnie ze standardową praktyką medyczną. W przypadku ciężkiego krwawienia wymagającego natychmiastowej interwencji medycznej należy przerwać na stałe stosowanie frukwintynibu. U pacjentów leczonych frukwintynibem zgłaszano występowanie perforacji przewodu pokarmowego, w tym również przypadki zakończone zgonem. Podczas leczenia frukwintynibem pacjentów należy okresowo monitorować pod kątem objawów perforacji przewodu pokarmowego. U pacjentów, u których doszło do perforacji przewodu pokarmowego, należy przerwać na stałe stosowanie frukwintynibu. U pacjentów leczonych frukwintynibem dochodziło do wystąpienia białkomoczu. Przed rozpoczęciem i w trakcie leczenia frukwintynibem należy monitorować pacjentów pod kątem białkomoczu zgodnie ze standardową praktyką medyczną. Jeśli w teście paskowym z moczu zostanie wykryty białkomocz na poziomie ł2 g/24 h, może być konieczne zastosowanie przerw w dawkowaniu, dostosowanie dawki lub przerwanie stosowania. U pacjentów, u których doszło do rozwoju zespołu nerczycowego, należy przerwać na stałe stosowanie frukwintynibu. Zespół erytrodyzestezji dłoniowo-podeszwowej jest najczęściej zgłaszanym dermatologicznym działaniem niepożądanym. W przypadku wykrycia reakcji skórnych stopnia ł2. może być konieczne zastosowanie przerw w dawkowaniu, dostosowanie dawki lub przerwanie stosowania. Podczas leczenia frukwintynibem w badaniach klinicznych zgłaszano występowanie PRES u jednego pacjenta (0,1%). Zespół tylnej odwracalnej encefalopatii jest rzadkim zaburzeniem neurologicznym, które może objawiać się bólem głowy, napadami padaczkowymi, letargiem, splątaniem, zmianami stanu psychicznego, ślepotą i innymi zaburzeniami widzenia lub zaburzeniami neurologicznymi, z towarzyszącym nadciśnieniem lub bez niego. Rozpoznanie PRES wymaga potwierdzenia przez badanie obrazowe mózgu, najlepiej wykonane metodą rezonansu magnetycznego (MRI). U tych pacjentów, u których doszło do rozwoju PRES, zaleca się przerwanie stosowania frukwintynibu wraz z kontrolą nadciśnienia i wspomagającym postępowaniem medycznym w przypadku innych objawów. U jednego pacjenta leczonego frukwintynibem w badaniach klinicznych zgłaszano utrudnione gojenie się ran (0,1%). Pacjentom zaleca się wstrzymanie stosowania frukwintynibu przez co najmniej 2 tyg. przed operacją. Zgodnie ze wskazaniami klinicznymi, nie należy wznawiać podawania frukwintynibu przez co najmniej 2 tyg. po operacji, gdy istnieją dowody na prawidłowe gojenie się ran. Zaleca się unikanie rozpoczynania leczenia frukwintynibem u pacjentów, u których w ciągu ostatnich 6 m-cy wystąpiły zdarzenia zakrzepowo-zatorowe (w tym zakrzepica żył głębokich i zatorowość płucna) lub jeśli w ciągu ostatnich 12 m-cy wystąpił u nich udar i/lub przemijający napad niedokrwienny. W przypadku podejrzenia zakrzepicy tętniczej należy natychmiast przerwać stosowanie frukwintynibu. Frukwintynib 1 mg w postaci kaps. zawiera tartrazynę (E102) i żółcień pomarańczową (E110), które mogą powodować reakcje alergiczne. Frukwintynib 5 mg w postaci kaps. zawiera czerwień Allura AC (E129), która może powodować reakcje alergiczne. Frukwintynib wywiera niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Po podaniu frukwintynibu może wystąpić zmęczenie.

Podawanie frukwintynibu w skojarzeniu z ryfampicyną (silnym induktorem CYP3A) w dawce 600 mg raz/dobę spowodowało zmniejszenie AUCinf frukwintynibu o 65% i spowodowało obniżenie Cmax o 12%. Należy unikać jednoczesnego stosowania frukwintynibu z silnymi i umiarkowanymi induktorami CYP3A. Podawanie frukwintynibu w skojarzeniu z itrakonazolem (silnym inhibitorem CYP3A) w dawce 200 mg 2x/dobę nie doprowadziło do istotnych klinicznie zmian w zakresie pola powierzchni pod krzywą zależności stężenia od czasu (AUC) oraz Cmax frukwintynibu. Podczas jednoczesnego stosowania wraz z inhibitorami CYP3A nie jest potrzebne dostosowywanie dawki frukwintynibu. Podawanie frukwintynibu w skojarzeniu z rabeprazolem (inhibitorem pompy protonowej) w dawce 40 mg raz/dobę nie spowodowało znaczących klinicznie zmian w AUC frukwintynibu. Podczas jednoczesnego stosowania wraz z lekami obniżającymi poziom kwasu żołądkowego nie jest potrzebne dostosowywanie dawki frukwintynibu. Podawanie w skojarzeniu pojedynczej dawki eteksylanu dabigatranu wynoszącej 150 mg (substrat P-gp) wraz z pojedynczą dawką frukwintynibu wynoszącą 5 mg spowodowało obniżenie AUC dabigatranu o 9%. Nie jest zalecane dostosowywanie dawki substratów P-gp podczas jednoczesnego stosowania z frukwintynibem. Jednoczesne podawanie pojedynczej dawki 10 mg rozuwastatyny (substrat BCRP) wraz z pojedynczą dawką 5 mg frukwintynibu spowodowało obniżenie AUC rozuwastatyny o 19%. Nie jest zalecane dostosowywanie dawki substratów BCRP podczas jednoczesnego stosowania z frukwintynibem.

Kobietom w wieku rozrodczym zaleca się stosowanie wysoce skutecznej metody antykoncepcji podczas leczenia frukwintynibem oraz przez co najmniej 2 tyg. po przyjęciu ostatniej dawki frukwintynibu. Brak dostępnych danych klinicznych dotyczących stosowania frukwintynibu u kobiet w ciąży. W oparciu o mechanizm działania, frukwintynib może wywierać szkodliwy wpływ na płód. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję, w tym wywoływanie wad rozwojowych u płodu. Produktu leczniczego nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że stan kliniczny kobiety wymaga podawania frukwintynibu. Jeśli frukwintynib jest stosowany podczas ciąży lub jeśli pacjentka zajdzie w ciążę podczas leczenia, musi ona zostać poinformowana o potencjalnych zagrożeniach dla płodu. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania frukwintynibu podczas karmienia piersią. Nie wiadomo, czy frukwintynib lub jego metabolity przenikają do mleka ludzkiego. Brak danych z badań na zwierzętach dotyczących przenikania frukwintynibu do mleka zwierząt. Nie można wykluczyć zagrożenia dla noworodków/dzieci karmionych piersią. Nie należy karmić piersią podczas leczenia oraz przez 2 tyg. po przyjęciu ostatniej dawki. Brak danych dotyczących wpływu frukwintynibu na płodność u ludzi. Badania na zwierzętach wykazały, że frukwintynib może wywierać szkodliwy wpływ na płodność u samców i samic.

Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi są nadciśnienie (49,3%), anoreksja (35,6%), białkomocz (35,5%), PPES (34,6%), niedoczynność tarczycy (32,4%), dysfonia (28,6%), biegunka (26,3%) i astenia (24,5%). Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi stopnia ł3. są nadciśnienie (19,1%) i PPES. Najczęściej występującymi poważnymi działaniami niepożądanymi są krwotok z przewodu pokarmowego (1,5%), zapalenie płuc (1,5%), nadciśnienie (1,5%) i perforacja przewodu pokarmowego (1,3%). Częstość przerywania leczenia z powodu wystąpienia działań niepożądanych wynosi 7,6%. Najczęściej występującym działaniem niepożądanym prowadzącym do przerwania leczenia jest białkomocz (1,6%). Częstość zmniejszania dawki z powodu wystąpienia działań niepożądanych wynosi 20,5%. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi prowadzącymi do zmniejszania dawki są PPES (6,4%), nadciśnienie (3,7%) i białkomocz (3,4%). Częstość występowania działań niepożądanych oparto na danych zbiorczych z badań klinicznych prowadzonych z udziałem 911 pacjentów z wcześniej leczonym mCRC. Pacjenci otrzymywali co najmniej 1 dawkę (5 mg) frukwintynibu w monoterapii (5 mg raz/dobę przez 3 tyg./1 tydz. przerwy) podczas mediany czasu wynoszącej 3,68 m-ca. Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (często) zapalenie płuc, zakażenia górnych dróg oddechowych, zakażenia bakteryjne. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo często) małopłytkowość; (często) leukopenia, neutropenia. Zaburzenia endokrynologiczne: (bardzo często) niedoczynność tarczycy. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (bardzo często) anoreksja; (często) hpokaliemia. Zaburzenia układu nerwowego: (niezbyt często) zespół tylnej odwracalnej encefalopatii. Zaburzenia naczyniowe: (bardzo często) nadciśnienie; (nieznana) rozwarstwienie aorty. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (bardzo często) dysfonia; (często) krwawienie z nosa, ból gardła. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) biegunka, zapalenie jamy ustnej; (często) krwotok z przewodu pokarmowego, perforacja przewodu pokarmowego, zwiększona aktywność enzymów trzustkowych, ból w jamie ustnej; (niezbyt często) zapalenie trzustki. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (bardzo często) zwiększona aktywność aminotransferazy asparaginianowej, zwiększona aktywność bilirubiny całkowitej, zwiększona aktywność aminotransferazy alaninowej; (niezbyt często) zapalenie pęcherzyka żółciowego. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (bardzo często) zespół erytrodyzestezji dłoniowopodeszwowej; (często) wysypka. Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej: (bardzo często) dyskomfort mięśniowo-szkieletowy, ból stawów. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (bardzo często) białkomocz. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo często) astenia, zmęczenie; (często) zapalenie błony śluzowej; (niezbyt często) utrudnione gojenie się ran, szczegóły patrz ChPL. Dane dotyczące następujących wybranych działań niepożądanych pochodzą od pacjentów, którzy otrzymali co najmniej 1 dawkę (5 mg) frukwintynibu (5 mg raz/dobę przez 3 tyg./1 tydz. przerwy) w ramach 3 randomizowanych kontrolowanych placebo badań (2012-013-00CH1; 2013-013-00CH1/FRESCO; 2019-013-GLOB1/FRESCO-2). Nadciśnienie zgłaszano u 47,4% pacjentów w grupie otrzymującej frukwintynib. Około połowa tych zdarzeń miała miejsce w trakcie pierwszych 2 tyg. po rozpoczęciu leczenia frukwintynibem. Zdarzenia dotyczące nadciśnienie w stopniu ł3. zgłaszano u 18,4% pacjentów w grupie otrzymującej frukwintynib. Mediana czasu do początku występowania objawów u pacjentów leczonych frukwintynibem wynosiła 15 dni (zakres: od 1 dnia do 7,6 m-ca). U 3 pacjentów (0,4%) leczonych frukwintynibem doszło do przełomu nadciśnieniowego. W większości przypadków nastąpiło wyzdrowienie lub ustąpienie objawów po przerwaniu stosowania lub zmniejszeniu dawki, co miało miejsce odpowiednio u 3,1% i 3,7% pacjentów. U 0,5% pacjentów nadciśnienie doprowadziło do przerwania na stałe stosowania leczenia. Zdarzenia krwotoczne zgłaszano u 26,5% pacjentów w grupie otrzymującej frukwintynib i u 14,6% pacjentów w grupie placebo. Większość zdarzeń krwotocznych u pacjentów leczonych frukwintynibem występowała w stopniu nasilenia od łagodnego do umiarkowanego (częstość występowania zdarzeń krwotocznych stopnia ł3. wynosiła 2,0% w grupie otrzymującej frukwintynib). Mediana czasu do wystąpienia objawów u pacjentów leczonych frukwitynibem wyniosła 23 dni (zakres: od 1 dnia do 9,8 m-ca). Zdarzenia krwotoczne, które zakończyły się zgonem odnotowano u 0,5% pacjentów w grupie otrzymującej frukwintynib. Częstość występowania zdarzeń krwotocznych prowadzących do przerwania stosowania wynosiła 1,2%. Najczęściej występującymi zdarzeniami krwotocznymi był krwotok z przewodu pokarmowego (7%) i krwawienie z nosa (5,6%). Najczęściej zgłaszanym poważnym zdarzeniem krwotocznym był krwotok z przewodu pokarmowego, który zgłaszano u 1,5% pacjentów w grupie otrzymującej frukwintynib w porównaniu do 0,5% pacjentów w grupie placebo. Zdarzenia perforacji przewodu pokarmowego odnotowano u 1,5% pacjentów w grupie otrzymującej frukwintynib. Perforację przewodu pokarmowego, która zakończyła się zgonem zgłoszono u 0,1% pacjentów leczonych frukwintynibem. Najczęstszym rodzajem perforacji przewodu pokarmowego była perforacja jelita (0,8%). Częstość występowania zdarzeń perforacji przewodu pokarmowego prowadzących do przerwania stosowania wynosiła 1,0%. Białkomocz zgłaszano u 32,9% pacjentów w grupie otrzymującej frukwintynib. Większość zdarzeń białkomoczu u pacjentów leczonych frukwintynibem występowała w stopniu nasilenia od łagodnego do umiarkowanego (częstość występowania białkomoczu stopnia ł3. wynosiła 2,8% w grupie otrzymującej frukwintynib). Mediana czasu do początku występowania objawów u pacjentów leczonych frukwintynibem wynosiła 28 dni (zakres: od 6 dni do 1,3 roku). W większości przypadków wyzdrowienie lub ustąpienie objawów nastąpiło po przerwaniu stosowania lub zmniejszeniu dawki. U 1,8% pacjentów leczonych frukwintynibem białkomocz doprowadził do przerwania na stałe stosowania leczenia. Zespół erytrodyzestezji dłoniowo-podeszwowej zgłaszano u 32,7% pacjentów w grupie otrzymującej frukwintynib. Częstość występowania PPES stopnia ł3. w grupie otrzymującej frukwintynib wynosiła 8,5%. Mediana czasu do początku występowania objawów u pacjentów leczonych frukwintynibem wynosiła 20 dni (zakres: od 1 dnia do 7,4 m-ca). W większości przypadków nastąpiło wyzdrowienie lub ustąpienie objawów po przerwaniu stosowania lub zmniejszeniu dawki, co miało miejsce odpowiednio u 6,4% i 6,3% pacjentów. U 0,5% pacjentów leczonych z powodu PPES doszło do przerwania na stałe stosowania leczenia. Wśród pacjentów otrzymujących frukwintynib w monoterapii w ramach badań klinicznych odnotowano jeden przypadek (0,1%) PRES (stopnia 4.). PRES zgłaszano również w ramach zastosowania po wprowadzeniu do obrotu. We wszystkich przypadkach zdarzeń PRES objawy ustąpiły po leczeniu i przerwaniu podawania. Niedoczynność tarczycy zgłaszano u 31,5% pacjentów w grupie otrzymującej frukwintynib. Częstość występowania zaburzenia funkcji tarczycy stopnia ł3. w grupie otrzymującej frukwintynib była niewielka (0,3%). Mediana czasu do początku występowania objawów u pacjentów leczonych frukwintynibem wynosiła 56 dni (zakres: od 18 dni do 1,4 roku). Żadne ze zdarzeń nie doprowadziło do zmniejszenia dawki albo przerwania leczenia. Zakażenia zgłaszano u 23,4% pacjentów w grupie otrzymującej frukwintynib i u 13,3% pacjentów w grupie placebo. Większość przypadków zakażeń u pacjentów leczonych frukwintynibem miała nasilenie łagodne do umiarkowanego (zakażenia stopnia ł3. stanowiły 6% w grupie otrzymującej frukwintynib). Ciężkie zakażenia zgłoszono u 4,1% pacjentów i zakażenia zakończone zgonem zgłoszono u 1,0% pacjentów w grupie otrzymującej frukwintynib. Częstość występowania zakażeń prowadzących do przerwania stosowania wyniosła 0,9%. Najczęstszą reakcją infekcyjną było zakażenie górnych dróg oddechowych (5,0%). Najczęściej zgłaszanym poważnym zakażeniem było zapalenie płuc (1,4%). Nieprawidłowości w badaniach czynności wątroby zgłoszono u 36,4% pacjentów w grupie otrzymującej frukwintynib i u 23,5% pacjentów w grupie placebo. Większość zaburzeń wątroby i dróg żółciowych u pacjentów leczonych frukwintynibem miała nasilenie łagodne do umiarkowanego (częstość występowania nieprawidłowości w badaniach czynności wątroby stopnia ł3. wynosiła 8,8% w grupie otrzymującej frukwintynib). Najczęstszymi nieprawidłowościami w badaniach czynności wątroby były podwyższenie poziomu AspAT (18,1%), podwyższenie poziomu bilirubiny całkowitej (18,3%) i podwyższenie poziomu ALT (15,5%). Mediana czasu do wystąpienia choroby u pacjentów leczonych frukwintynibem wyniosła 28 dni (zakres: od 4 dni do 12 m-cy). Poważne nieprawidłowości w badaniach czynności wątroby zgłoszono u 2,3% pacjentów i zakończone zgonem nieprawidłowości w badaniach czynności wątroby zgłoszono u 0,3% pacjentów w grupie otrzymującej frukwintynib. Nieprawidłowości w badaniach czynności wątroby doprowadziły do przerwania i zmniejszenia dawki odpowiednio u 4,6% i 2,0% pacjentów oraz do trwałego przerwania leczenia u 1,5% pacjentów.

Największą dawką frukwintynibu jaka była badana w ramach badań klinicznych było 6 mg/dobę. Efekty przedawkowania frukwintynibu są nieznane i nie jest znane antidotum na przedawkowanie frukwintynibu. W przypadku przedawkowania należy przerwać stosowanie frukwintynibu, zastosować ogólne środki wspomagające i prowadzić obserwację aż do osiągnięcia stabilizacji klinicznej.

Frukwintynib jest selektywnym inhibitorem kinaz tyrozynowych VEGFR-1, -2 i -3, którego działanie przeciwnowotworowe wynika z hamowania angiogenezy guza.

1 kaps. twarda zawiera 1 mg lub 5 mg frukwintynibu.