Dawkę produktu należy stopniowo zwiększać w zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta, w celu optymalizacji równowagi pomiędzy skutecznością i tolerancją. Zawiesinę perampanelu należy przyjmować doustnie, raz/dobę bezpośrednio przed snem. Produkt można przyjmować w czasie posiłków lub pomiędzy posiłkami, jednak zaleca się przyjmowanie go zawsze w tych samych warunkach. Należy zachować ostrożność, zmieniając postać stosowanego produktu (z tabl. na zaw. lub odwrotnie). Lekarz powinien zapisać najwłaściwszą postać farmaceutyczną i moc produktu w zależności od mc. i dawki. Napady częściowe. Wykazano, że leczenie perampanelem w dawkach od 4 mg/dobę do 12 mg/dobę jest skuteczne w przypadku częściowych napadów padaczkowych; szczegóły, patrz ChPL. Osoby dorosłe i młodzież ł12 lat. Leczenie produktem należy rozpocząć od dawki 2 mg/dobę (4 ml/dobę). Dawkę można zwiększać o 2 mg (4 ml) (raz/tydz. lub raz/2 tyg., zgodnie ze znajdującymi się poniżej zaleceniami dotyczącymi T0,5), w zależności od odpowiedzi klinicznej i tolerancji, do dawki podtrzymującej od 4 mg/dobę (8 ml/dobę) do 8 mg/dobę (16 ml/dobę). W zależności od indywidualnej odpowiedzi klinicznej i tolerancji po dawce 8 mg/dobę (16 ml/dobę), dawkę można stopniowo zwiększać o 2 mg/dobę (4 ml/dobę) do 12 mg/dobę (24 ml/dobę). U pacjentów przyjmujących jednocześnie produkty lecznicze, które nie skracają T0,5 perampanelu, dawkę można zwiększać nie częściej niż raz/2 tyg. U pacjentów przyjmujących jednocześnie produkty lecznicze, które skracają T0,5 perampanelu, dawkę można zwiększać nie częściej niż raz/tydz. Dzieci (4-11 lat) o mc. ł30 kg. Leczenie produktem należy rozpocząć od dawki 2 mg/dobę (4 ml/dobę). Dawkę można zwiększać o 2 mg (4 ml/dobę)(raz/tydz. lub raz/2 tyg., zgodnie z podanymi poniżej danymi dotyczącymi T0,5), w zależności od odpowiedzi klinicznej i tolerancji, do dawki podtrzymującej od 4 mg/dobę (8 ml/dobę) do 8 mg/dobę (16 ml/dobę). W zależności od indywidualnej odpowiedzi klinicznej i tolerancji przy dawce 8 mg/dobę (16 ml/dobę) dawkę można stopniowo zwiększać o 2 mg/dobę (4 ml/dobę) do 12 mg/dobę (24 ml/dobę). U pacjentów przyjmujących jednocześnie produkty lecznicze, które nie skracają okresu półtrwania perampanelu, dawkę można zwiększać nie częściej niż co 2 tyg. U pacjentów przyjmujących jednocześnie produkty lecznicze, które skracają T0,5 perampanelu, dawkę można zwiększać nie częściej niż co tydz. Dzieci (4-11 lat) o mc. od 20 kg do <30 kg. Leczenie produktem należy rozpocząć od dawki 1 mg/dobę (2 ml/dobę). Dawkę można zwiększać o 1 mg (2 ml/dobę) (raz/tydz. lub raz/2 tyg., zgodnie z podanymi poniżej danymi dotyczącymi T0,5), w zależności od odpowiedzi klinicznej i tolerancji, do dawki podtrzymującej od 4 mg/dobę (8 ml/dobę) do 6 mg/dobę (12 ml/dobę). W zależności od indywidualnej odpowiedzi klinicznej i tolerancji przy dawce 6 mg/dobę (12 ml/dobę) dawkę można stopniowo zwiększać o 1 mg/dobę (2 ml/dobę) do 8 mg/dobę (16 ml/dobę). U pacjentów przyjmujących jednocześnie produkty lecznicze, które nie skracają T0,5 perampanelu, dawkę można zwiększać nie częściej niż co 2 tyg. U pacjentów przyjmujących jednocześnie produkty lecznicze, które skracają okres półtrwania perampanelu, dawkę można zwiększać nie częściej niż co tydz. Dzieci (4-11 lat) o mc. <20 kg. Leczenie produktem należy rozpocząć od dawki 1 mg/dobę (2 ml/dobę). Dawkę można zwiększać o 1 mg (2 ml/dobę) (raz/tydz. lub raz/2 tyg., zgodnie z podanymi poniżej danymi dotyczącymi T0,5), w zależności od odpowiedzi klinicznej i tolerancji, do dawki podtrzymującej od 2 mg/dobę (4 ml/dobę) do 4 mg/dobę (8 ml/dobę). W zależności od indywidualnej odpowiedzi klinicznej i tolerancji przy dawce 4 mg/dobę (8 ml/dobę) dawkę można stopniowo zwiększać o 0,5 mg/dobę (1 ml/dobę) do 6 mg/dobę (12 ml/dobę). U pacjentów przyjmujących jednocześnie produkty lecznicze, które nie skracają T0,5 perampanelu, dawkę można zwiększać nie częściej niż co 2 tyg. U pacjentów przyjmujących jednocześnie produkty lecznicze, które skracają T0,5 perampanelu, dawkę można zwiększać nie częściej niż co tydz. Napady toniczno-kloniczne pierwotnie uogólnione. Wykazano, że leczenie perampanelem w dawkach do 8 mg/dobę jest skuteczne w przypadku napadów padaczkowych toniczno-klonicznych pierwotnie uogólnionych; szczegóły, patrz ChPL. Osoby dorosłe i młodzież w wieku ł12 lat. Leczenie produktem należy rozpocząć od dawki 2 mg/dobę (4 ml/dobę). Dawkę można zwiększać o 2 mg (4 ml) (raz/tydz. lub raz/2 tyg., zgodnie ze znajdującymi się poniżej zaleceniami dotyczącymi T0,5), w zależności od odpowiedzi klinicznej i tolerancji, do dawki podtrzymującej wynoszącej do 8 mg/dobę (16 ml/dobę). W zależności od indywidualnej odpowiedzi klinicznej i tolerancji po dawce 8 mg/dobę (16 ml/dobę), dawkę można zwiększyć do 12 mg/dobę (24 ml/dobę), co może być skuteczne u niektórych pacjentów. U pacjentów przyjmujących jednocześnie produkty lecznicze, które nie skracają T0,5 perampanelu, dawkę należy zwiększać nie częściej niż raz/2 tyg. U pacjentów przyjmujących jednocześnie produkty lecznicze, które skracają T0,5 perampanelu, dawkę należy zwiększać nie częściej niż raz/tydz. Dzieci (7-11 lat) o mc. ł30 kg. Leczenie produktem należy rozpocząć od dawki 2 mg/dobę (4 ml/dobę). Dawkę można zwiększać o 2 mg (4 ml) (raz/tydz. lub raz/2 tyg., zgodnie z podanymi poniżej danymi dotyczącymi T0,5), w zależności od odpowiedzi klinicznej i tolerancji, do dawki podtrzymującej od 4 mg/dobę (8 ml/dobę) do 8 mg/dobę (16 ml/dobę). W zależności od indywidualnej odpowiedzi klinicznej i tolerancji przy dawce 8 mg/dobę (16 ml/dobę) dawkę można stopniowo zwiększać o 2 mg/dobę (4 ml/dobę) do 12 mg/dobę (24 ml/dobę). U pacjentów przyjmujących jednocześnie produkty lecznicze, które nie skracają T0,5 perampanelu, dawkę można zwiększać nie częściej niż co 2 tyg. U pacjentów przyjmujących jednocześnie produkty lecznicze, które skracają T0,5 perampanelu, dawkę można zwiększać nie częściej niż co tydz. Dzieci (7-11 lat) o mc. od 20 kg do <30 kg. Leczenie produktem należy rozpocząć od dawki 1 mg/dobę (2 ml/dobę). Dawkę można zwiększać o 1 mg (2 ml) (raz/tydz. lub raz/2 tyg., zgodnie z podanymi poniżej danymi dotyczącymi T0,5), w zależności od odpowiedzi klinicznej i tolerancji, do dawki podtrzymującej od 4 mg/dobę (8 ml/dobę) do 6 mg/dobę (12 ml/dobę). W zależności od indywidualnej odpowiedzi klinicznej i tolerancji przy dawce 6 ml/dobę dawkę można stopniowo zwiększać o 1 mg/dobę (2 ml/dobę) do 8 mg/dobę (16 ml/dobę). U pacjentów przyjmujących jednocześnie produkty lecznicze, które nie skracają okresu półtrwania perampanelu, dawkę można zwiększać nie częściej niż co 2 tyg. U pacjentów przyjmujących jednocześnie produkty lecznicze, które skracają T0,5 perampanelu, dawkę można zwiększać nie częściej niż co tydz. Dzieci (7-11 lat) o mc. <20 kg. Leczenie produktem należy rozpocząć od dawki 1 mg/dobę (2 ml/dobę). Dawkę można zwiększać o 1 mg (2 ml) (raz/tydz. lub raz/2 tyg., zgodnie z podanymi poniżej danymi dotyczącymi T0,5), w zależności od odpowiedzi klinicznej i tolerancji, do dawki podtrzymującej od 2 mg/dobę (4 ml/dobę) do 4 mg/dobę (8 ml/dobę). W zależności od indywidualnej odpowiedzi klinicznej i tolerancji przy dawce 4 mg/dobę (8 ml/dobę) dawkę można stopniowo zwiększać o 0,5 mg/dobę (1 ml/dobę) do 6 mg/dobę (12 ml/dobę). U pacjentów przyjmujących jednocześnie produkty lecznicze, które nie skracają T0,5 perampanelu, dawkę można zwiększać nie częściej niż co 2 tyg. U pacjentów przyjmujących jednocześnie produkty lecznicze, które skracają T0,5 perampanelu, dawkę można zwiększać nie częściej niż co tydz. Zaprzestanie stosowania. Zaleca się stopniowe odstawianie produktu w celu minimalizacji ryzyka nawrotu napadów. Jednak ze względu na długi T0,5 i związane z tym powolne zmniejszanie się stężenia w osoczu, w razie absolutnej konieczności możliwe jest nagłe przerwanie leczenia perampanelem. Pominięcie dawek. Pominięcie pojedynczej dawki: w związku z tym, że perampanel ma długi T0,5, pacjent powinien poczekać i przyjąć kolejną dawkę zgodnie ze schematem dawkowania. W razie pominięcia więcej niż 1 dawki w okresie krótszym niż 5-krotność T0,5 perampanelu [3 tyg. dla pacjentów, którzy nie stosują leków przeciwpadaczkowych przyspieszających metabolizm perampanelu, 1 tydz. dla pacjentów, którzy stosują leki przeciwpadaczkowe przyspieszające metabolizm perampanelu], należy rozważyć ponowne rozpoczęcie leczenia od ostatnio stosowanej dawki. Jeżeli pacjent przerwał stosowanie perampanelu na dłużej niż 5-krotność T0,5, należy postępować zgodnie z powyższymi zaleceniami dotyczącymi dawkowania początkowego. Pacjenci w podeszłym wieku (65 lat i powyżej). Do badań klinicznych dotyczących stosowania produktu w leczeniu padaczki nie włączono wystarczającej liczby pacjentów w wieku 65 lat i starszych, aby można ustalić, czy osoby takie nie reagują w sposób odmienny od młodszych pacjentów. Analiza danych dotyczących bezpieczeństwa pochodzących od 905 pacjentów w podeszłym wieku leczonych perampanelem (w badaniach przeprowadzonych metodą podwójnie ślepej próby, we wskazaniach innych niż padaczka), nie wykazała zależnych od wieku różnic w profilu bezpieczeństwa. Wyniki te, wraz ze stwierdzonym brakiem zależnych od wieku różnic w ekspozycji na perampanel, wskazują, że nie jest konieczne dostosowywanie dawki u osób w podeszłym wieku. Należy zachować ostrożność, stosując perampanel u osób w podeszłym wieku, mając na uwadze możliwość wystąpienia interakcji lekowej u pacjentów leczonych wieloma produktami leczniczymi. Zaburzenia czynności nerek. Nie ma konieczności dostosowywania dawki u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności nerek. Nie zaleca się stosowania perampanelu u pacjentów z umiarkowanymi ani z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub u pacjentów poddawanych hemodializie. Zaburzenia czynności wątroby. U pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby dawkę należy zwiększać w zależności od odpowiedzi klinicznej i tolerancji. U pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby dawkowanie można rozpocząć od 2 mg/dobę (4 ml). Dawkę należy zwiększać o 2 mg (4 ml) w odstępach nie krótszych niż 2 tyg., w zależności od tolerancji i skuteczności. U pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby nie należy przekraczać dawki 8 mg perampanelu. Nie zaleca się stosowania produktu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Dzieci i młodzież. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności perampanelu u dzieci w wieku do 4 lat z napadami częściowymi ani u dzieci w wieku do 7 lat z pierwotnie uogólnionymi napadami toniczno-klonicznymi.

Produkt przeznaczony jest do podania doustnego. Przygotowanie: przed użyciem należy umieścić w szyjce but. dostarczoną w opakowaniu wciskaną nasadkę. Nasadka powinna pozostać tam przez cały czas korzystania z butelki. Doustną strzykawkę należy umieścić w nasadce, odwrócić but. i pobrać z niej dawkę leku. Po każdym użyciu należy zamknąć but. wieczkiem. Wieczko będzie szczelne, jeżeli nasadka została zainstalowana prawidłowo.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

U pacjentów leczonych przeciwpadaczkowymi produktami leczniczymi w różnych wskazaniach zgłaszano występowanie myśli i zachowań samobójczych. Metaanaliza wyników randomizowanych, kontrolowanych placebo badań z zastosowaniem leków przeciwpadaczkowych wykazała również niewielki wzrost ryzyka wystąpienia myśli i zachowań samobójczych. Mechanizm tego ryzyka nie jest znany, a dostępne dane nie wykluczają zwiększonego ryzyka po zastosowaniu perampanelu. W związku z tym, pacjentów (dzieci, młodzież i dorosłych) należy obserwować pod kątem wystąpienia myśli i zachowań samobójczych oraz należy rozważyć włączenie odpowiedniego leczenia. Pacjentów (i ich opiekunów) należy poinformować, aby w razie wystąpienia myśli i zachowań samobójczych zgłosili się po poradę do lekarza. W związku z leczeniem perampanelem zgłaszano występowanie ciężkich skórnych działań niepożądanych (SCARs), w tym reakcji na lek przebiegającej z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (DRESS) i zespołu Stevens-Johnsona (SJS), które mogą zagrażać życiu lub prowadzić do zgonu. Przepisując lek, należy poinformować pacjentów o możliwych objawach przedmiotowych i podmiotowych, a następnie uważnie monitorować pod kątem reakcji skórnych. Do objawów DRESS należą zwykle, między innymi, gorączka, wysypka związana z zajęciem innego układu narządów, limfadenopatia, nieprawidłowe wyniki testów czynności wątroby oraz eozynofilia. Należy pamiętać, że wczesne objawy nadwrażliwości, takie jak gorączka czy limfadenopatia, mogą występować nawet bez widocznej wysypki. Do objawów SJS należą zwykle, między innymi, oddzielenie się skóry (martwica naskórka/pęcherz) <10%, rumieniowate zmiany skórne (zlewne), gwałtowna progresja, bolesne atypowe zmiany o wyglądzie tarczy strzelniczej i/lub szeroko rozpowszechnione purpurowe plamki, lub duży rumień (zlewny), pęcherze/nadżerka w obrębie więcej niż dwóch błon śluzowych. W razie stwierdzenia przedmiotowych i podmiotowych objawów wskazujących na wystąpienie tego rodzaju działań niepożądanych należy niezwłocznie odstawić perampanel i rozważyć alternatywną metodę leczenia (stosownie do sytuacji). Jeśli w związku ze stosowaniem perampanelu u pacjenta wystąpiła ciężka reakcja, taka jak SJS lub DRESS, w żadnym wypadku nie należy ponownie rozpoczynać leczenia perampanelem u tego pacjenta. Napady nieświadomości i miokloniczne to 2 rodzaje napadów uogólnionych, które często występują u pacjentów z idiopatyczną, uogólnioną padaczką. Wiadomo, że inne leki przeciwpadaczkowe wywołują lub nasilają napady tego typu. Pacjenci, u których występują napady nieświadomości lub napady miokloniczne, powinni być obserwowani podczas leczenia produktem. Perampanel może powodować zawroty głowy oraz senność i dlatego może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Produkt podawany w dawce 12 mg/dobę może zmniejszać skuteczność hormonalnych środków antykoncepcyjnych zawierających progestageny. W związku z tym, zaleca się stosowanie dodatkowych, innych niż hormonalne metod antykoncepcji w trakcie stosowania produktu. Zaobserwowano podwyższone ryzyko upadków, szczególnie u osób w podeszłym wieku. Przyczyna tego jest niejasna. U pacjentów leczonych perampanelem zgłaszano występowanie agresywnych, wrogich i nietypowych zachowań. W badaniach klinicznych z udziałem pacjentów leczonych perampanelem agresję, złość, rozdrażnienie i zaburzenia psychotyczne zgłaszano częściej po zastosowaniu większych dawek leku. Większość tych zdarzeń miała nasilenie łagodne lub umiarkowane i ustępowała samoistnie lub po dostosowaniu dawki. Jednakże niektórzy pacjenci mieli myśli o skrzywdzeniu innych osób, napaści fizycznej lub zastraszeniu (<1% w badaniach klinicznych dotyczących perampanelu). Zgłaszano występowanie myśli samobójczych u pacjentów. Należy pouczyć pacjentów i opiekunów, aby w razie zaobserwowania znaczących zmian nastroju lub wzorców zachowań, natychmiast powiadomili o tym fachowy personel medyczny. W razie wystąpienia takich objawów należy zmniejszyć dawkę perampanelu, a jeśli objawy mają ciężki charakter - rozważyć przerwanie leczenia. W przypadku pacjentów z nadużywaniem leków w wywiadzie, należy zachować ostrożność, a pacjenta należy obserwować pod kątem objawów nadużywania perampanelu. Odsetek pacjentów odpowiadających na leczenie po dodaniu perampanelu w ustalonych dawkach do jednocześnie stosowanych przeciwpadaczkowych produktów leczniczych indukujących CYP3A (karbamazepina, fenytoina, okskarbazepina) był mniejszy niż po dodaniu go do przeciwpadaczkowych produktów leczniczych niebędącymi induktorami enzymów. W przypadku zmiany leczenia z wykorzystaniem przeciwpadaczkowych produktów leczniczych niebędących induktorami na leczenie z wykorzystaniem przeciwpadaczkowych produktów leczniczych indukujących enzymy i na odwrót należy obserwować odpowiedź pacjenta na leczenie. W zależności od indywidualnej odpowiedzi klinicznej i tolerancji, dawkę można każdorazowo zwiększać lub zmniejszać o 2 mg. Jednoczesne stosowanie z innymi (nie przeciwpadaczkowe) produktami leczniczymi indukującymi lub hamującymi cytochrom P450. W przypadku włączenia lub odstawienia produktów leczniczych będących induktorami lub inhibitorami cytochrom P450, należy uważnie obserwować tolerancję i odpowiedź kliniczną pacjenta, ponieważ stężenie perampanelu w osoczu może się zmniejszyć lub zwiększyć; konieczne może być odpowiednie dostosowanie dawki perampanelu. Zgłaszano przypadki hepatotoksyczności (głównie podwyższone poziomy enzymów wątrobowych) w związku ze stosowaniem perampanelu w skojarzeniu z innymi lekami przeciwpadaczkowymi. W przypadku stwierdzenia podwyższonych poziomów enzymów wątrobowych należy rozważyć monitorowanie czynności wątroby. Produkt zawiera sorbitol (E420), produkt zawiera 175 mg sorbitolu w każdym ml. Pacjenci z dziedziczną nietolerancją fruktozy nie mogą przyjmować tego produktu leczniczego. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania produktu zawiesina doustna oraz innych przeciwpadaczkowych produktów leczniczych zawierających sorbitol, ponieważ połączone spożycie więcej niż 1 g sorbitolu może wpływać na wchłanianie niektórych produktów leczniczych. Produkt zawiera kwas benzoesowy (E210) i benzoesan sodu (E211), produkt zawiera <0,005 mg kwasu benzoesowego i 1,1 mg benzoesanu sodu w każdym ml. Kwas benzoesowy i benzoesany mogą wypierać bilirubinę z albuminy. Zwiększona bilirubinemia występująca w następstwie wypierania z albuminy może zwiększać ryzyko żółtaczki u noworodków, która może rozwinąć się w żółtaczkę jąder podkorowych mózgu. Produkt wywiera umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Perampanel może powodować zawroty głowy i senność, dlatego może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Zaleca się, aby pacjenci nie prowadzili pojazdów mechanicznych, nie obsługiwali skomplikowanych maszyn i nie podejmowali innych potencjalnie niebezpiecznych czynności przed stwierdzeniem, czy perampanel nie ma negatywnego wpływu na ich zdolność do wykonywania tych czynności.

Produkt nie jest uznawany za silny induktor lub inhibitor enzymów cytochromu P450 lub transferazy glukuronylowej (UGT). Wykazano, że u zdrowych kobiet produkt podawany przez 21 dni w dawce 12 mg (ale nie w dawce 4 lub 8 mg/dobę) jednocześnie ze złożonymi doustnymi środkami antykoncepcyjnymi zmniejszał ekspozycję na lewonorgestrel (średnie wartości Cmax i AUC były niższe o 40%). Wartość AUC etynyloestradiolu nie zmieniała się pod wpływem produktu w dawce 12 mg, natomiast wartość Cmax była mniejsza o 18%. W związku z tym u kobiet, u których konieczne jest stosowanie produktu w dawce 12 mg/dobę, należy uwzględnić możliwość obniżenia skuteczności hormonalnych środków antykoncepcyjnych zawierających progesteron i stosować dodatkową, skuteczną metodę antykoncepcji (wewnątrzmaciczna wkładka antykoncepcyjna, prezerwatywa). Prawdopodobne interakcje produktu z innymi lekami przeciwpadaczkowymi oceniano w badaniach klinicznych. Wpływ produktu leczniczego (w dawce do 12 mg raz/dobę) na farmakokinetykę innych leków przeciwpadaczkowych oceniano w zbiorczej analizie farmakokinetycznej populacji z trzech badań klinicznych III fazy z udziałem młodzieży i osób dorosłych z napadami częściowymi. W kolejnej zbiorczej analizie farmakokinetycznej populacji z dwudziestu badań fazy I z udziałem zdrowych pacjentów otrzymujących produkt w dawce do 36 mg oraz z 1 badania fazy II i 6 badań fazy III z udziałem dzieci, młodzieży i osób dorosłych z napadami częściowymi lub z napadami toniczno-klonicznymi uogólnionymi pierwotnie otrzymujących produkt w dawce do 16 mg raz/dobę, oceniano wpływ innych jednocześnie podawanych leków przeciwpadaczkowych na klirens perampanelu; szczegóły patrz ChPL. W oparciu o wyniki analizy farmakokinetyki populacyjnej pacjentów z napadami padaczkowymi częściowymi oraz pacjentów z napadami toniczno-klonicznymi pierwotnie uogólnionymi stwierdzono, że całkowity klirens produktu wzrastał po jednoczesnym podaniu z karbamazepiną (3-krotnie), fenytoiną lub okskarbazepiną (2-krotnie). Substancje te są znanymi induktorami enzymów metabolicznych. Należy pamiętać o tym działaniu i uwzględnić go w przypadku uzupełniania schematu leczenia pacjenta o wymienione leki przeciwpadaczkowe lub w przypadku ich odstawiania. Klonazepam, lewetiracetam, fenobarbital, topiramat, zonisamid, klobazam, lamotrygina ani kwas walproinowy nie wpływały w sposób istotny klinicznie na klirens produktu Fycompa. W analizie farmakokinetyki populacyjnej pacjentów z napadami częściowymi produkt w najwyższych poddawanych ocenie dawkach (12 mg/dobę) nie wpływał w sposób klinicznie istotny na klirens klonazepamu, lewetiracetamu, fenobarbitalu, fenytoiny, topiramatu, zonisamidu, karbamazepiny, klobazamu, lamotryginy ani kwasu walproinowego. Wykazano, że perampanel zmniejsza klirens okskarbazepiny o 26%. Okskarbazepina jest szybko metabolizowana przez reduktazę cytozolową do aktywnego metabolitu, monohydroksykarbazepiny. Nie jest znany wpływ perampanelu na stężenie monohydroksykarbazepiny. Perampanel podaje się w dawce pozwalającej na uzyskanie działania klinicznego, niezależnie od innych leków przeciwpadaczkowych. U osób zdrowych produkt (6 mg raz/dobę, przez 20 dni) zmniejszał wartość AUC midazolamu o 13%. Nie można wykluczyć dalszego zmniejszenia ekspozycji na midazolam (lub inny wrażliwy substrat CYP3A) po większych dawkach produktu. Przypuszcza się, że silne induktory cytochromu P450, takie jak ryfampicyna i dziurawiec, zmniejszają stężenie perampanelu i nie można wykluczyć ryzyka wystąpienia w ich obecności wyższych stężeń reaktywnych metabolitów w osoczu. Wykazano, że felbamat zmniejsza stężenie niektórych produktów leczniczych i może również zmniejszać stężenie perampanelu. U osób zdrowych ketokonazol będący inhibitorem cytochromu P450 3A4 (400 mg raz/dobę, przez 10 dni) powodował wzrost wartości AUC perampanelu o 20% i wydłużenie T0,5 perampanelu o 15% (67,8 h vs. 58,4 h). Nie można wykluczyć silniejszego efektu w przypadku skojarzonego stosowania perampanelu z inhibitorem cytochromu CYP3A o dłuższym niż ketokonazol okresie półtrwania lub w przypadku długookresowego podawania inhibitora. U osób zdrowych produkt (4 mg raz/dobę, przez 19 dni) nie wpływał na wartości Cmax i AUC dla lewodopy. W badaniu interakcji farmakodynamicznych z udziałem osób zdrowych wykazano, że wpływ perampanelu na wykonywanie zadań, które wymagają koncentracji oraz czujności, takich jak zdolność prowadzenia pojazdów, był addytywny lub wysoce addytywny do wpływu, jaki wywiera sam alkohol. Wielokrotne podawanie perampanelu w dawce 12 mg/dobę powodowało nasilenie uczucia gniewu, splątania i depresji, zgodnie z oceną z wykorzystaniem pięciopunktowej skali POMS. Działania te można również zaobserwować po podawaniu produktu w skojarzeniu z innymi przeciwdepresyjnymi produktami leczniczymi hamującymi czynność OUN. Badania dotyczące interakcji przeprowadzono wyłącznie u dorosłych. W analizie populacyjnej danych farmakokinetycznych dotyczących młodzieży ł12 lat oraz dzieci w wieku 4-11 lat nie stwierdzono istotnych różnic w porównaniu do populacji osób dorosłych.

Produkt nie jest zalecany do stosowania u kobiet w wieku rozrodczym nie stosujących skutecznej metody antykoncepcji, chyba że jest to konieczne. Stosowanie produktu może zmniejszyć skuteczność hormonalnych środków antykoncepcyjnych zawierających progesteron. W związku z tym zaleca się stosowanie dodatkowo antykoncepcji niehormonalnej. Istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania perampanelu u kobiet w okresie ciąży (mniej niż 300 zakończonych ciąż). Badania na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego u szczurów i królików, jednak gdy podawano go w dawkach toksycznych dla matki, zaobserwowano działanie toksyczne na zarodek u szczurów. Produkt nie jest zalecany do stosowania w okresie ciąży. Na podstawie badań na szczurach w okresie laktacji stwierdzono przenikanie perampanelu/metabolitów do mleka. Nie wiadomo, czy perampanel przenika do mleka ludzkiego. Nie można wykluczyć zagrożenia dla noworodków/dzieci. Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią, czy przerwać podawanie produktu, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki. W badaniach płodności prowadzonych na szczurach zaobserwowano wydłużone i nieregularne okresy rui u samic, którym podawano wysokie dawki leku (30 mg/dobę). Zmiany te nie powodowały jednak zaburzeń płodności ani wczesnego rozwoju embrionalnego. Nie stwierdzono wpływu na płodność u samców. Nie określono wpływu perampanelu na płodność u ludzi.

We wszystkich kontrolowanych i niekontrolowanych badaniach klinicznych przeprowadzonych wśród pacjentów z częściowymi napadami padaczkowymi, 1639 pacjentów otrzymywało perampanel, z czego 1147 leczono przez okres 6 m-cy, a 703 przez okres dłuższy niż 12 m-cy. W kontrolowanych i niekontrolowanych badaniach klinicznych przeprowadzonych wśród pacjentów z napadami toniczno-klonicznymi pierwotnie uogólnionymi 114 pacjentów otrzymywało perampanel, z czego 68 leczono przez okres 6 m-cy, a 36 przez okres dłuższy niż 12 m-cy. Działania niepożądane prowadzące do przerwania leczenia: w kontrolowanych badaniach klinicznych III fazy dotyczących częściowych napadów padaczkowych odsetek terapii zakończonych odstawieniem leku z powodu wystąpienia działań niepożądanych wynosił 1,7% (3/172), 4,2% (18/431) i 13,7% (35/255) u pacjentów randomizowanych do grup przyjmujących perampanel odpowiednio w dawkach 4 mg, 8 mg i 12 mg/dobę oraz 1,4% (6/442) u pacjentów randomizowanych do grupy otrzymującej placebo. Do działań niepożądanych, które najczęściej (ł1% w całej grupie przyjmujących perampanel oraz częściej niż w grupie placebo) prowadziły do przerwania leczenia, zalicza się zawroty głowy oraz senność. W kontrolowanych badaniach klinicznych III fazy dotyczących napadów toniczno-klonicznych pierwotnie uogólnionych odsetek terapii zakończonych odstawieniem leku z powodu wystąpienia działań niepożądanych wynosił 4,9% (4/81) u pacjentów randomizowanych do grupy przyjmującej perampanel w dawce 8 mg/dobę oraz 1,2% (1/82) u pacjentów randomizowanych do grupy otrzymującej placebo. Działaniem niepożądanym, którego wystąpienie najczęściej (ł2% w całej grupie przyjmujących perampanel oraz częściej niż w grupie placebo) prowadziło do przerwania leczenia, były zawroty głowy. W związku z leczeniem perampanelem zgłaszano występowanie ciężkich skórnych działań niepożądanych (SCARs), w tym reakcji na lek przebiegającej z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (DRESS). Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (często) zmniejszenie łaknienia, zwiększenie łaknienia. Zaburzenia psychiczne: (często) agresja, gniew, lęk, stan splątania; (niezbyt często) myśli samobójcze, próby samobójcze, halucynacje, zaburzenia psychotyczne. Zaburzenia układu nerwowego: (bardzo często) zawroty głowy, senność; (często) ataksja, dyzartria, zaburzenia równowagi, drażliwość. Zaburzenia oka: (często) podwójne widzenie, nieostre widzenie. Zaburzenia ucha i błędnika: (często) zawroty głowy. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) nudności. Zaburzenia skory i tkanki podskórnej: (nieznana) reakcja na lek przebiegająca z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (DRESS), zespół Stevens-Johnsona (SJS). Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (często) ból pleców. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) zaburzenia chodu, zmęczenie. Badania diagnostyczne: (często) zwiększona mc. Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach: (często) upadki. Jak wynika z bazy danych uzyskanych podczas badań klinicznych prowadzonych metodą podwójnie ślepej próby, dotyczących częściowych napadów padaczkowych i napadów toniczno-klonicznych pierwotnie uogólnionych, z udziałem 196 osób w wieku młodzieńczym poddanych ekspozycji na perampanel, ogólny profil bezpieczeństwa u osób w wieku młodzieńczym jest podobny do tego u osób dorosłych, z wyjątkiem agresji, którą częściej obserwowano u młodzieży. Jak wynika z informacji dostępnych w bazie danych wieloośrodkowego badania klinicznego prowadzonego metodą otwartej próby z udziałem 180 pacjentów pediatrycznych leczonych perampanelem, ogólny profil bezpieczeństwa u dzieci był podobny do profilu obserwowanego u młodzieży i osób dorosłych, z wyjątkiem senności, drażliwości, agresji i pobudzenia, które częściej stwierdzano w badaniu prowadzonym u dzieci niż w badaniach prowadzonych u młodzieży i osób dorosłych. Dostępne dane dotyczące dzieci nie wskazują na jakikolwiek istotny klinicznie wpływ perampanelu na parametry wzrostu czy rozwoju organizmu, takie jak, m.in., masa ciała, wzrost, czynność tarczycy, poziom insulinopodobnego czynnika wzrostu 1 (IGF-1), funkcje poznawcze (oceniane za pomocą skali oceny stanu neuropsychicznego Aldenkampa-Bakera (ang. ABNAS)), zachowanie (oceniane za pomocą listy kontrolnej zachowania dziecka (ang. CBCL)) i zręczność manualna (oceniana za pomocą testu Lafayette'a z użyciem tablicy z otworami na kołki (ang. LGPT)). Nie są natomiast znane długoterminowe [obejmujące okres powyżej 1 roku] efekty oddziaływania tego produktu leczniczego na zdolność do nauki, inteligencję, wzrost organizmu, czynność gruczołów wydzielania wewnętrznego ani dojrzewanie płciowe u dzieci.

Po wprowadzeniu produktu do obrotu odnotowano przypadki świadomego i przypadkowego przedawkowania perampanelu u pacjentów pediatrycznych w dawkach do 36 mg oraz u pacjentów dorosłych w dawkach do 300 mg. Obserwowane działania niepożądane obejmowały zaburzenia psychiczne, pobudzenie, zachowania agresywne, śpiączkę i obniżony poziom świadomości. U pacjentów nastąpił powrót do zdrowia bez następstw. Nie istnieje swoiste antidotum na działanie perampanelu. Wskazane jest ogólne leczenie wspomagające, w tym monitorowanie funkcji życiowych i obserwacja stanu klinicznego pacjenta. Z powodu długiego T0,5 skutki działania perampanelu mogą utrzymywać się przez długi czas. Jest mało prawdopodobne, aby specjalne środki zaradcze, takie jak wymuszona diureza, dializa lub hemoperfuzja, miały jakiekolwiek znaczenie, ze względu na niski klirens nerkowy perampanelu.

Perampanel jest pierwszą substancją z grupy selektywnych, niekompetycyjnych antagonistów glutaminergicznych receptorów jonotropowych AMPA (kwas alfa-amino-3-hydroksy-5-metylo-4- izoksazolepropionowy) na neuronach postsynaptycznych. Glutaminian jest głównym neuroprzekaźnikiem pobudzającym w OUN i ma udział w rozwoju zaburzeń neurologicznych spowodowanych nadmiernym pobudzeniem neuronów. Przypuszcza się, że aktywacja receptorów AMPA przez glutaminian odpowiada za najszybsze przewodzenie stanu czynnego między neuronami w mózgu. W badaniach in vitro perampanel nie współzawodniczył z AMPA o wiązanie do receptora AMPA, jednak był wypierany przez niekompetycyjnych antagonistów receptorów AMPA. Wskazuje to na fakt, że perampanel jest niekompetycyjnym antagonistą receptora AMPA. W warunkach in vitro perampanel hamował wzrost stężenia wapnia wewnątrzkomórkowego indukowany przez AMPA (ale nie przez NMDA). W warunkach in vivo perampanel znacząco wydłużał okres bez napadów w modelu napadów padaczkowych indukowanych przez AMPA. Dokładny mechanizm działania przeciwpadaczkowego perampanelu u ludzi w dalszym ciągu wymaga wyjaśnienia.

1 ml zaw. doustnej zawiera 0,5 mg perampanelu.