Najważniejszymi ciężkimi działaniami niepożądanymi zgłaszanymi u pacjentów otrzymujących aksytynib były tętnicze epizody zatorowe i zakrzepowe, żylne epizody zatorowe i zakrzepowe, krwotok (w tym krwotok z przewodu pokarmowego, krwotok mózgowy i krwioplucie), perforacja przewodu pokarmowego i powstawanie przetoki, przełom nadciśnieniowy i zespół tylnej odwracalnej encefalopatii. Najczęstsze działania niepożądane (20%) obserwowane po leczeniu aksytynibem to: biegunka, nadciśnienie tętnicze, zmęczenie, dysfonia, nudności, zmniejszenie apetytu oraz erytrodyzestezja dłoniowo-podeszwowa (zespół ręka-stopa). Działania niepożądane zgłaszane w badaniu RCC u pacjentów otrzymujących aksytynib. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (często) niedokrwistość, małopłytkowość; (niezbyt często) neutropenia, policytemiab, leukopenia. Zaburzenia endokrynologiczne: (bardzo często) niedoczynność tarczycy; (niezbyt często) nadczynność tarczycy. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (bardzo często) zmniejszenie apetytu; (często) odwodnienie; (niezbyt często) hiperkaliemia, hiperkalcemia. Zaburzenia układu nerwowego: (bardzo często) mól głowy, zaburzenia smaku; (często) zawroty głowy; (niezbyt często) zespół tylnej odwracalnej encefalopatii. Zaburzenia ucha i błędnika: (często) szumy uszne. Zaburzenia naczyniowe: (bardzo często) nadciśnienie tętnicze, krwotok; (często) żylne epizody zatorowe i zakrzepowe, tętnicze epizody zatorowe i zakrzepowe; (niezbyt często) przełom nadciśnieniowy. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (bardzo często) dysfonia; (często) duszność, kaszel, ból jamy ustnej i gardła. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) biegunka, wymioty, nudności, zapalenie jamy ustnej, zaparcia; (często) ból brzucha, ból w nadbrzuszu, dyspepsja, wzdęcie, guzki krwawnicze; (niezbyt często) oerforacja przewodu pokarmowego, przetoka odbytu. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (bardzo często) erytrodyzestezja dłoniowo-podeszwowa (zespół ręka-stopa), wysypka, suchość skóry; (często) świąd, rumień, łysienie. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (często) ból mięśni, ból stawów, ból w kończynie. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (bardzo często) białkomocz; (często) niewydolność nerek. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo często) zmęczenie, astenia, zapalenie błon śluzowych. Badania diagnostyczne: (bardzo często) zwiększenie mc.; (często) zwiększenie stężenia TSH, zwiększenie stężenia lipazy, zwiększenie stężenia AspAT/AlAT, zwiększenie stężenia fosfatazy zasadowej, zwiększenie stężenia amylazy; (niezbyt często) zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi, zwiększenie stężenia kreatyniny. Szczegóły dotyczące działań niepożądanych - patrz ChPL. W kontrolowanym badaniu klinicznym aksytynibu w leczeniu pacjentów z rakiem nerkowokomórkowym, niedoczynność tarczycy zgłaszano u 18,4% pacjentów, a nadczynność tarczycy u 0,6% pacjentów. Zwiększenie stężenia hormonu stymulującego tarczycę (ang. TSH) zgłoszono jako działanie niepożądane u 4,5% pacjentów otrzymujących aksytynib. W czasie rutynowych badań laboratoryjnych stwierdzono, że u pacjentów z TSH <5 µU/ml przed leczeniem nastąpiło zwiększenie stężenia TSH do ł10 µU/ml u 32,2% pacjentów otrzymujących aksytynib. W kontrolowanym badaniu klinicznym aksytynibu w leczeniu pacjentów z rakiem nerkowokomórkowym, działania niepożądane w postaci tętniczych epizodów zatorowych i zakrzepowych zgłoszono u 1,9% pacjentów otrzymujących aksytynib. Działania niepożądane w postaci epizodów zatorowych i zakrzepowych stopnia 3/4 zgłaszano u 1,7% pacjentów otrzymujących aksytynib (w tym zatorowość płucną, zakrzepicę żył głębokich oraz zamknięcie i/lub zakrzepicę żyły siatkówki). U 1 pacjenta (0,3%) otrzymującego aksytynib zgłoszono zatorowość płucną prowadzącą do zgonu. W kontrolowanym badaniu klinicznym aksytynibu w leczeniu pacjentów z rakiem nerkowokomórkowym, działania niepożądane w postaci tętniczych epizodów zatorowych i zakrzepowych stopnia 3./4. zgłoszono u 1,1% pacjentów otrzymujących aksytynib. Najczęstszym tętniczym zdarzeniem zatorowym i zakrzepowym był przemijający napad niedokrwienny (0,8%). U jednego pacjenta (0,3%) otrzymującego aksytynib zgłoszono incydent naczyniowo-mózgowy prowadzący do zgonu. W badaniach aksytynibu stosowanego w monoterapii (n=699), działania niepożądane w postaci tętniczych epizodów zatorowych i zakrzepowych (w tym przemijający napad niedokrwienny, zawał mięśnia sercowego oraz udar mózgu) zgłoszono u 1,0% pacjentów otrzymujących aksytynib. W kontrolowanym badaniu klinicznym aksytynibu w leczeniu pacjentów z rakiem nerkowokomórkowym, policytemię zgłoszono u 0,3% pacjentów otrzymujących aksytynib. W rutynowych badaniach laboratoryjnych zwiększenie stężenia hemoglobiny > GGN stwierdzono u 9,7% pacjentów otrzymujących aksytynib. W 4 badaniach klinicznych aksytynibu w leczeniu pacjentów z rakiem nerkowokomórkowym (n=537), zwiększenie stężenia hemoglobiny >GGN stwierdzono u 13,6% pacjentów otrzymujących aksytynib. W kontrolowanym badaniu klinicznym aksytynibu w leczeniu pacjentów z rakiem nerkowokomórkowym, z którego wyłączono pacjentów z nieleczonymi przerzutami do mózgu, działania niepożądane w postaci krwotoku zgłoszono u 10,6% pacjentów otrzymujących aksytynib. Najczęstszymi krwotocznymi działaniami niepożądanymi u pacjentów leczonych aksytynibem było krwawienie z nosa (5,3%), krwiomocz (1,4%), krwawienie z odbytu (1,1%) oraz krwawienie z dziąseł (1,1%). Krwotoczne działania niepożądane stopnia ł3 zgłoszono u 0,8% pacjentów otrzymujących aksytynib (w tym krwotok mózgowy, krwotok z żołądka oraz krwotok z dolnego odcinka przewodu pokarmowego). U jednego pacjenta (0,3%) otrzymującego aksytynib zgłoszono krwotok o przebiegu śmiertelnym (krwotok z żołądka). W badaniach aksytynibu w monoterapii (n=699), krwioplucie zgłoszono jako działanie niepożądane u 1,6% pacjentów, w tym w jednym przypadku (0,1%) było to zdarzenie stopnia ł3. W kontrolowanym badaniu klinicznym aksytynibu w leczeniu pacjentów z rakiem nerkowokomórkowym, perforację przewodu pokarmowego zgłoszono u jednego pacjenta (0,3%, częstość występowania ze wszystkich przyczyn) otrzymującego aksytynib. W badaniach aksytynibu w monoterapii (n=699), przetoki zgłaszano u 0,7% pacjentów (częstość występowania ze wszystkich przyczyn) i perforację przewodu pokarmowego o przebiegu śmiertelnym zgłoszono u 1 pacjenta (0,1%).
Komentarze [0]