Produkt leczniczy powinien być przepisywany przez lekarzy mających doświadczenie w stosowaniu terapii przeciwnowotworowej. Zalecana dawka początkowa produktu leczniczego u dorosłych to 35 mg/m2 pc./dawkę podawana doustnie2x/dobę od 1. do 5. dnia oraz od 8. do 12. dnia każdego 28-dniowego cyklu, podawana tak długo, jak długo obserwuje się korzyści z leczenia lub do momentu wystąpienia niemożliwych do zaakceptowania objawów toksyczności. Dawkę oblicza się na podstawie pc. pacjenta. Nie należy przekraczać 80 mg/dawkę. Jeśli dawki pominięto lub wstrzymano, pacjent nie powinien przyjąć pominiętych dawek. Dawka początkowa obliczona na podstawie powierzchni ciała pacjenta. Szczegóły patrz ChPL. Zalecana modyfikacja dawki. Może być konieczne dostosowanie dawki, ze względu na bezpieczeństwo pacjenta oraz tolerowanie przez niego leku. Zezwala się maks. na 3 zmniejszenia dawki do minimalnej dawki 20 mg/m2 pc. 2x/dobę. Nie zezwala się na zwiększenie dawki, jeśli była wcześniej zmniejszona. W przypadku wystąpienia u pacjentów hematologicznych i/lub niehematologicznych objawów toksyczności należy przestrzegać kryteriów przerwania, wznowienia i zmniejszenia dawkowania. Kryteria przerwania dawkowania oraz kryteria wznowienia terapii w przypadku hematologicznych objawów toksyczności związanych z zahamowaniem czynności szpiku kostnego. Szczegóły patrz ChPL. Zalecane modyfikacje dawki produktu leczniczego w przypadku hematologicznych i niehematologicznych działań niepożądanych. Szczegóły patrz ChPL. Zmniejszenie dawki według powierzchni ciała pacjenta. Szczegóły patrz ChPL. Zaburzenie czynności nerek. Łagodne zaburzenie czynności nerek (ClCr 60-89 ml/min) lub umiarkowane zaburzenie czynności nerek (ClCr 30-59 ml/min). U pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek nie zaleca się dostosowania dawki początkowej. Ciężkie zaburzenie czynności nerek (ClCr wynoszący 15-29 ml/min). U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek zaleca się początkową dawkę wynoszącą 20 mg/m2pc. 2x/dobę. Na podstawie indywidualnego profilu bezpieczeństwa i tolerowania leku zezwala się na jedno zmniejszenie dawki do minimalnej dawki 15 mg/m2pc. 2x/dobę. Nie zezwala się na zwiększenie dawki po wcześniejszym zmniejszeniu dawki. W przypadku wystąpienia u pacjentów hematologicznych i/lub niehematologicznych objawów toksyczności należy przestrzegać kryteriów przerwania, wznowienia i zmniejszenia dawkowania. Dawka początkowa i zmniejszenie dawki u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek według powierzchni ciała pacjenta. Szczegóły patrz ChPL. Końcowe stadium niewydolności nerek (ClCr poniżej 15 ml/min lub stan wymagający dializoterapii). U pacjentów z końcowym stadium niewydolności nerek nie zaleca się podawania produktu, ponieważ nie ma dostępnych danych dotyczących tych pacjentów. Zaburzenie czynności wątroby. Łagodne zaburzenie czynności wątroby. U pacjentów z łagodnym zaburzeniem czynności wątroby nie zaleca się dostosowania dawki początkowej. Umiarkowane lub ciężkie zaburzenie czynności wątroby. U pacjentów z wyjściowym umiarkowanym lub ciężkim zaburzeniem czynności wątroby [National Cancer Institute (NCI) Criteria, grupy C i D, stężenie bilirubiny całkowitej >1,5-krotnej wartości górnej granicy zakresu wartości prawidłowych] nie zaleca się podawania produktu, ponieważ u pacjentów z wyjściowym umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby częściej obserwowano hiperbilirubinemię 3. lub 4. stopnia, chociaż zalecenie to opiera się na bardzo ograniczonych danych. Pacjenci w podeszłym wieku. U pacjentów w wieku ł65 lat nie jest wymagane dostosowanie dawki początkowej. Dane dotyczące skuteczności i bezpieczeństwa stosowania produktu u pacjentów powyżej 75 lat są ograniczone. Dzieci i młodzież. Nie ma wskazań do stosowania produktu leczniczego u dzieci i młodzieży w leczeniu przerzutowego raka jelita grubego oraz przerzutowego raka żołądka. Rasa. Nie jest konieczne dostosowanie dawki początkowej w zależności od rasy pacjenta. Istnieją ograniczone dane dotyczące stosowania produktu leczniczego u pacjentów rasy czarnej/będących Afroamerykanami, ale nie ma biologicznego uzasadnienia, aby oczekiwać różnic między podgrupami populacji ogólnej.

Lek jest przeznaczony do podawania doustnego. Należy zażyć tabl. popijając szklanką wody w ciągu 1 h po zakończeniu porannego i wieczornego posiłku.

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Produkt leczniczy powodował zwiększenie częstości mielosupresji, w tym wystąpienie niedokrwistości, neutropenii, leukopenii i małopłytkowości. Przed rozpoczęciem terapii oraz tak często, jak to jest konieczne, należy wykonywać pełną morfologię krwi, aby monitorować objawy toksyczności, lecz co najmniej przed każdym cyklem leczenia. Nie wolno rozpoczynać leczenia, jeśli bezwględna liczba neutrofili wynosi <1,5 × 109/l, jeśli liczba płytek krwi wynosi <75 × 109/l lub jeśli u pacjenta występują niewyleczone niehematologiczne, klinicznie istotne objawy toksyczności 3. lub 4. stopnia, powstałe podczas wcześniejszych terapii. Po leczeniu produktem leczniczym zgłaszano wystąpienie ciężkich zakażeń. Ze względu na to, że większość zakażeń zgłaszano w kontekście hamowania czynności szpiku kostnego, należy dokładnie monitorować stan pacjenta i, jeśli jest to klinicznie wskazane, należy zastosować właściwe środki, takie jak leki przeciwdrobnoustrojowe oraz czynnik stymulujący wzrost kolonii granulocytów (ang. G-CSF). Podczas badań RECOURSE oraz TAGS, odpowiednio 9,4% oraz 17,3% pacjentów w grupie produktu leczniczego przyjmowało G-CSF głównie w celach terapeutycznych. Produkt leczniczy zwiększał częstość występowania objawów niepożądanych ze strony układu pokarmowego, w tym nudności, wymiotów i biegunki. Należy ściśle monitorować pacjentów, u których występują nudności, wymioty, biegunka oraz inne toksyczne działania na układ pokarmowy; jeśli jest to klinicznie wskazane, należy zastosować leki przeciwwymiotne, przeciwbiegunkowe i inne postępowanie, takie jak uzupełnienie płynów oraz elektrolitów. W razie konieczności należy modyfikować dawkę [opóźnienie podania leku i/lub zmniejszenie dawki]. U pacjentów z końcowym stadium niewydolności nerek (ClCr <15 ml/min lub konieczność dializy) nie zaleca się podawania produktu leczniczego, ponieważ nie oceniono stosowania produktu leczniczego u tych pacjentów. Częstość występowania działań niepożądanych na świecie w podgrupach pacjentów z prawidłową czynnością nerek (ClCr ł90 ml/min), z łagodnym zaburzeniem czynności nerek (ClCr wynoszący 60-89 ml/min) lub z umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek (ClCr wynoszący 30-59 ml/min) jest podobna. Częstość występowania poważnych, ciężkich działań niepożądanych oraz działań niepożądanych prowadzących do modyfikacji dawki, wykazuje jednak tendencję do zwiększania się wraz z postępującym poziomem zaburzenia czynności nerek. Dodatkowo, u pacjentów z umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek obserwowano większą ekspozycję na triflurydynę i typiracylu chlorowodorek w porównaniu z pacjentami z prawidłową czynnością nerek lub pacjentami z łagodnym zaburzeniem czynności nerek. Pacjenci z ciężkim zaburzeniem czynności nerek (ClCr wynoszący 15-29 ml/min), u których zastosowano dawkę początkową wynoszącą 20 mg/m2pc. 2x/dobę, mieli profil bezpieczeństwa zgodny z profilem bezpieczeństwa pacjentów stosujących produkt leczniczy, z prawidłową czynnością lub łagodnym zaburzeniem czynności nerek. Ekspozycja na triflurydynę była podobna do ekspozycji u pacjentów z prawidłową czynnością nerek, a ekspozycja na typiracylu chlorowodorek była zwiększona w porównaniu z pacjentami z prawidłową czynnością nerek, z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek. Podczas leczenia produktem leczniczym należy ściśle monitorować pacjentów z zaburzeniem czynności nerek; należy częściej monitorować pacjentów z umiarkowanym lub ciężkim zaburzeniem czynności nerek w celu wykrycia toksyczności hematologicznej. Produktu leczniczego nie zaleca się u pacjentów z wyjściowym umiarkowanym lub ciężkim zaburzeniem czynności wątroby [National Cancer Institute (NCI) Criteria, grupy C i D, stężenie bilirubiny całkowitej >1,5-krotnej wartości górnej granicy zakresu wartości prawidłowych], ponieważ u pacjentów z wyjściowym umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby częściej obserwowano hiperbilirubinemię 3. lub 4. stopnia, chociaż zalecenie to opiera się na bardzo ograniczonych danych. Przed rozpoczęciem i podczas terapii zaleca się monitorowanie białkomoczu za pomocą testów paskowych. Produkt leczniczy zawiera laktozę. Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego. Produkt leczniczy wywiera niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Podczas leczenia może wystąpić zmęczenie, zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego lub złe samopoczucie.

Badania in vitro wskazywały, że triflurydyna, typiracylu chlorowodorek i 5-[trifluorometylo]uracyl nie hamowały aktywności izoenzymów ludzkiego cytochromu P450 (CYP). Ocena in vitro wskazywała, że triflurydyna, typiracylu chlorowodorek i FTY nie miały indukującego działania na izoenzymy cytochromu CYP u ludzi. Badania in vitro wskazywały, że triflurydyna jest substratem dla transporterów nukleozydów CNT1, ENT1 i ENT2. Z tego względu należy zachować ostrożność podczas stosowania produktów leczniczych, które wykazują interakcje z tymi transporterami. Typiracylu chlorowodorek jest substratem dla OCT2 i MATE1, z tego względu stężenie może się zwiększyć, gdy lek jest jednocześnie podawany z inhibitorami OCT2 lub MATE1. Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktów leczniczych, które są substratami ludzkiej kinazy tymidynowej, np. zydowudyny. Takie produkty lecznicze, jeśli są jednocześnie stosowane z produktem, mogą konkurować z efektorem, triflurydyną, o aktywację poprzez kinazy tymidynowe. Z tego względu, podczas stosowania przeciwwirusowych produktów leczniczych, które są substratami ludzkiej kinazy tymidynowej, należy obserwować, czy nie występuje zmniejszenie skuteczności przeciwwirusowego produktu leczniczego oraz rozważyć zmianę terapii na alternatywny lek przeciwwirusowy, który nie jest substratem ludzkiej kinazy tymidynowej, taki jak lamiwudyna, zalcytabina, dydanozyna i abakawir. Nie wiadomo, czy lek może zmniejszać skuteczność hormonalnych środków antykoncepcyjnych. Z tego względu, kobiety przyjmujące hormonalne środki antykoncepcyjne muszą także stosować mechaniczne metody zapobiegania ciąży.

Na podstawie danych dotyczących zwierząt, triflurydyna może powodować uszkodzenie płodu, gdy jest stosowana u kobiet w ciąży. Podczas przyjmowania produktu oraz przez okres do 6 m-cy po zakończeniu terapii kobiety powinny unikać zajścia w ciążę. Z tego względu, podczas przyjmowania produktu oraz przez 6 m-cy po zakończeniu leczenia kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczne metody zapobiegania ciąży. Obecnie nie wiadomo, czy lek może zmniejszać skuteczność hormonalnych środków antykoncepcyjnych, i z tego względu kobiety przyjmujące hormonalne środki antykoncepcyjne powinny także stosować mechaniczne metody zapobiegania ciąży. Mężczyźni oraz ich partnerki w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczne metody zapobiegania ciąży podczas leczenia i przez okres do 6 m-cy po zakończeniu terapii. Brak danych dotyczących stosowania produktu u kobiet w okresie ciąży. Na podstawie mechanizmu działania podejrzewa się, że triflurydyna powoduje wady rozwojowe, gdy jest podawana podczas ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję. Produktu nie stosować w okresie ciąży, chyba że stan kliniczny kobiety wymaga podawania produktu. Nie wiadomo, czy lek lub jego metabolity przenikają do mleka ludzkiego. Badania na zwierzętach wykazały, że triflurydyna, typiracylu chlorowodorek i/lub ich metabolity przenikały do mleka. Nie można wykluczyć zagrożenia dla karmionego piersią dziecka. Podczas leczenia produktem należy przerwać karmienie piersią. Brak danych dotyczących wpływu produktu na płodność u ludzi. Wyniki badań na zwierzętach nie wskazywały na wpływ produktu na płodność samców lub samic.

Najcięższe obserwowane działania niepożądane u pacjentów przyjmujących to hamowanie czynności szpiku kostnego oraz toksyczne działanie na układ pokarmowy. Najczęściej obserwowanymi działaniami niepożądanymi (ł30%) u pacjentów przyjmujących lek są: neutropenia [54% (35% łstopień 3.)], nudności [39% (1% łstopień 3.)], zmęczenie [35% (4% łstopień 3.)], niedokrwistość [32% (13% łstopień 3.)] i leukopenia [31% (12% łstopień 3.)]. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi u pacjentów przyjmujących lek, które powodowały przerwanie leczenia, zmniejszenie dawki, opóźnienie podania dawki lub przerwanie dawkowania, były neutropenia, ogólne pogorszenie stanu zdrowia, niedokrwistość, neutropenia z gorączką, zmęczenie, biegunka i duszność. Działania niepożądane obserwowane u 533 pacjentów z przerzutowym rakiem jelita grubego, leczonych dawką początkową produktu wynoszącą 35 mg/m2 pc./dawkę, w kontrolowanym placebo badaniu klinicznym III fazy (RECOURSE). Zostały pogrupowane według klasyfikacji SOC oraz terminów słownika MedDRA w celu opisania reakcji polekowej, jej synonimów i związanych z tym stanów. Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (często) zakażenie dolnych dróg oddechowych, zakażenie górnych dróg oddechowych; (niezbyt często) posocznica, zakaźne zapalenie jelit, zakażenie płuc, zakażenie dróg żółciowych, grypa, zakażenie dróg moczowych, zakażenie dziąseł, półpasiec, grzybica stóp, kandydoza, zakażenie bakteryjne, zakażenie. Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone (w tym torbiele i polipy): (niezbyt często) ból nowotworowy. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo często) neutropenia, leukopenia, niedokrwistość, małopłytkowość; (często) neutropenia z gorączką, limfopenia, monocytoza; (niezbyt często) pancytopenia, granulocytopenia, zmniejszona liczba monocytów krwi, niedobór krwinek czerwonych, leukocytoza. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (bardzo często) zmniejszenie apetytu; (często) niedobór albumin we krwi; (niezbyt często) odwodnienie, hiperglikemia, hiperkaliemia, hipokaliemia, hipofosfatemia, hipernatremia, hiponatremia, hipokalcemia, dna moczanowa. Zaburzenia psychiczne: (często) bezsenność; (niezbyt często) lęk. Zaburzenia układu nerwowego: (często) zaburzenie smaku, neuropatia obwodowa, zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego, ból głowy; (niezbyt często) neurotoksyczność, nieprawidłowe odczuwanie bodźców, przeczulica, niedoczulica, omdlenie, parestezja, uczucie pieczenia, letarg. Zaburzenia oka: (niezbyt często) zmniejszona ostrość widzenia, zamazane widzenie, podwójne widzenie, zaćma, zapalenie spojówek, suchość oczu. Zaburzenia ucha i błędnika: (niezbyt często) zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, dolegliwości uszne. Zaburzenia serca: (niezbyt często) dławica piersiowa, zaburzenia rytmu, kołatanie serca. Zaburzenia naczyniowe: (często) zaczerwienienie twarzy; (niezbyt często) zator, nadciśnienie tętnicze, niedociśnienie tętnicze. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (często) duszność, kaszel; (niezbyt często) zator tętnicy płucnej, wysięk opłucnowy, wyciek wodnisty z nosa, chrypka, ból jamy ustnej i gardła, krwawienie z nosa. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) biegunka, nudności, wymioty; (często) ból brzucha, zaparcia, zapalenie jamy ustnej, zaburzenia w obrębie jamy ustnej; (niezbyt często) krwotoczne zapalenie jelita cienkiego i okrężnicy, krwotok żołądkowo-jelitowy, ostre zapalenie trzustki, wodobrzusze, niedrożność jelita, podniedrożność jelita, zapalenie okrężnicy, zapalenie żołądka, refluksowe zapalenie żołądka, zapalenie przełyku, zaburzenie opróżniania żołądka, rozdęcie brzucha, zapalenie odbytu, owrzodzenie jamy ustnej, dyspepsja, choroba refluksowa przełyku, ból odbytu, polip policzka, krwawienie z dziąseł, zapalenie języka, choroba przyzębia, zaburzenia zębów, odruchy wymiotne, wzdęcie z oddawaniem wiatrów, cuchnący oddech. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (często) hiperbilirubinemia; (niezbyt często) toksyczne działanie na wątrobę, poszerzenie dróg żółciowych. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: zespół dłoniowo-podeszwowy (zespół erytrodyzestezji dłoniowo-podeszwowej), wysypka, łysienie, świąd, sucha skóra; (niezbyt często) złuszczanie skóry, pokrzywka, reakcja nadwrażliwości na światło, rumień, trądzik, nadmierne pocenie, powstawanie pęcherzy, zaburzenia paznokci. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (niezbyt często) obrzęk stawów, ból stawu, ból kości, ból mięśni, ból mięśniowo-szkieletowy, osłabienie mięśni, kurcze mięśni, ból kończyny, uczucie ciężkości. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (często) białkomocz; (niezbyt często) niewydolność nerek, niezakaźne zapalenie pęcherza moczowego, zaburzenie oddawania moczu, krwiomocz, obecność krwinek białych w moczu. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (niezbyt często) zaburzenia miesiączkowania. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo często) zmęczenie; (często) gorączka, obrzęk, zapalenie błon śluzowych, złe samopoczucie; (niezbyt często) ogólne pogorszenie stanu zdrowia, ból, uczucie zmiany temp. ciała, suchość skóry. Badania diagnostyczne: (często) zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej we krwi, zmniejszenie mc.; (niezbyt często) zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG, zwiększenie międzynarodowego współczynnika znormalizowanego (INR), wydłużenie czasu częściowej tromboplastyny po aktywacji, zwiększenie stężenia mocznika we krwi, zwiększenie aktywności dehydrogenazy mleczanowej we krwi, zmniejszenie stężenia białka całkowitego we krwi, zwiększenie stężenia białka C-reaktywnego we krwi, zmniejszenie wartości hematokrytu. U pacjentów w wieku 65 lat lub starszych, przyjmujących lek, z większą częstością wystąpiły następujące działania niepożądane w porównaniu do pacjentów w wieku poniżej 65 lat: neutropenia 3. lub 4. stopnia (48% wobec 30%), niedokrwistość 3. stopnia (26% wobec 12%), leukopenia 3. lub 4. stopnia (26% wobec 18%) oraz małopłytkowość 3. lub 4. stopnia (9% wobec 2%). W badaniu klinicznym III fazy (RECOURSE), u pacjentów leczonych produktem Lonsurf (5,6%) częściej występowały zakażenia związane z terapią, w porównaniu do pacjentów otrzymujących placebo (1,9%). W badaniu klinicznym RECOURSE związany z leczeniem białkomocz występował częściej u pacjentów leczonych produktem (2,8%) w porównaniu do osób otrzymujących placebo (1,5%), o nasileniu 1. lub 2. stopnia u wszystkich tych pacjentów. W badaniu RECOURSE odnotowano nieco większą częstość występowania ogólnych hematologicznych oraz związanych z hamowaniem czynności szpiku kostnego reakcji niepożądanych u pacjentów, którzy wcześniej byli poddani radioterapii, w porównaniu do pacjentów nie poddanych wcześniej radioterapii (odpowiednio 54,6% wobec 49,2%), należy zauważyć, że neutropenia z gorączką występowała częściej u pacjentów leczonych produktem, którzy wcześniej byli poddani radioterapii, w porównaniu do pacjentów, którzy nie byli jej poddani. Doświadczenie po wprowadzeniu produktu do obrotu, dotyczące stosowania u pacjentów z nieoperacyjnym, zaawansowanym lub nawracającym rakiem jelita grubego. Po zarejestrowaniu produktu w Japonii, u pacjentów otrzymujących lek zgłaszano wystąpienie śródmiąższowej choroby płuc.

Największa dawka produktu, podawana w badaniach klinicznych, wynosiła 180 mg/m2 pc./dobę. Działania niepożądane zgłaszane w związku z przedawkowaniem były zgodne z ustalonym profilem bezpieczeństwa. Głównym spodziewanym powikłaniem przedawkowania jest hamowanie czynności szpiku kostnego. Nie ma odtrutki w przypadku przedawkowania produktu. Leczenie przedawkowania powinno obejmować typowe w takich przypadkach postępowanie polegające na zwalczaniu obserwowanych objawów klinicznych i zapobieganiu rozwojowi powikłań.

Produkt jest złożony z przeciwnowotworowego analogu nukleozydowego tymidyny, triflurydyny, oraz z inhibitora fosforylazy tymidynowej (TPazy), typiracylu chlorowodorku, w stosunku molowym 1:0,5 (stosunek masowy 1:0,471). Po wychwycie w komórkach rakowych, triflurydyna jest fosforylowana przez kinazę tymidynową, następnie metabolizowana w komórkach do substratu kwasu deoksyrybonukleinowego DNA i wbudowana bezpośrednio w DNA, tym samym zaburzając funkcję DNA, aby zapobiec proliferacji komórek. Triflurydyna jest jednak szybko rozkładana przez TPazę i łatwo metabolizowana w wyniku efektu pierwszego przejścia po podaniu doustnym, stąd dołączenie inhibitora TPazy, typiracylu chlorowodorku. W badaniach nieklinicznych skojarzenie triflurydyny i typiracylu chlorowodorku wykazywało przeciwnowotworową aktywność przeciw liniom komórek raka jelita grubego zarówno wrażliwych jak i opornych na 5-fluorouracyl (5-FU). Cytotoksyczna aktywność podawanych w skojarzeniu triflurydyny i typiracylu chlorowodorku przeciwko kilku przeszczepom ludzkich nowotworów wysoce korelowała z ilością triflurydyny wbudowanej w DNA, co sugeruje, że jest to główny mechanizm działania.

1 tabl. powl. zawiera 15 mg lub 20 mg triflurydyny i 6,14 mg lub 8,19 mg typiracylu (w postaci typiracylu chlorowodorku).