Leczenie produktem leczniczym powinien rozpoczynać i nadzorować wykwalifikowany lekarz mający doświadczenie w rozpoznawaniu i leczeniu nefropatii toczniowej. Zalecana dawka wynosi 23,7 mg (3 kaps. miękkie 7,9 mg), 2x/dobę. Zaleca się stosowanie produktu leczniczego w sposób konsekwentny, maks. zbliżony do 12-godz. schematu dawkowania, przy minimalnym odstępie między każdą dawką wynoszącym 8 h. W przypadku pominięcia dawki należy ją jak najszybciej przyjąć w ciągu 4 h od pominięcia dawki; po upływie okresu dłuższego niż 4 h należy przyjąć następną dawkę o zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej jako następnej dawki. Produkt należy stosować w połączeniu z mofetylu mykofenolanem. Lekarze powinni oceniać skuteczność leczenia co najmniej co 24 tyg. i przeprowadzać odpowiednią analizę stosunku ryzyka do korzyści w celu kontynuowania terapii. Dostosowanie dawki na podstawie wartości eGFR. Zaleca się, aby przed rozpoczęciem leczenia woklosporyną ustalić początkową szacunkową wielkość filtracji kłębuszkowej (ang. eGFR) i przeprowadzać ocenę co 2 tyg. w pierwszym m-cu, a następnie co 4 tyg. Dostosowanie dawki jest wymagane w przypadku osób, u których potwierdzono obniżenie eGFR (tj. w 2 kolejnych ocenach w ciągu 48 h) i poniżej 60 ml/min/1,73 m2 pc. Jeśli wartość eGFR pozostaje ł60 ml/min/1,73 m2 pc., nie jest wymagane żadne dostosowanie dawki. Zalecane dostosowanie dawki na podstawie wartości eGFR. Zmniejszenie o ł30%: przerwać podawanie woklosporyny. Po uzyskaniu poprawy eGFR wznowić leczenie w dawce 7,9 mg (1 kaps.) 2x/dobę i zwiększać zgodnie z tolerancją na podstawie oceny czynności nerek. Zmniejszenie od >20% do <30%: zmniejszyć dawkę woklosporyny o 7,9 mg (1 kaps.) 2x/dobę. Powtórzyć test w ciągu 2 tyg.; jeśli nie nastąpiła poprawa po zmniejszeniu wartości eGFR, zmniejszyć dawkę o dalsze 7,9 mg (1 kaps.) 2x/dobę. Zmniejszenie o Ł20%: kontynuować leczenie bieżącą dawką i obserwację, szczegóły patrz ChPL. Zaleca się, aby w ciągu 2 tyg. pacjenci wymagający zmniejszenia dawki poddawani byli ponownej ocenie pod kątem poprawy wartości eGFR. W przypadku pacjentów, u których zmniejszono dawkę z powodu zmniejszenia wartości eGFR, należy rozważyć zwiększenie dawki o 7,9 mg 2x/dobę w przypadku każdego pomiaru eGFR, który wynosi ł80% wartości początkowej. Nie należy przekraczać dawki początkowej. Podawanie w skojarzeniu z umiarkowanymi inhibitorami CYP3A4. W przypadku podawania produktu leczniczego w skojarzeniu z umiarkowanymi inhibitorami cytochromu P450 (CYP)3A4 (np. werapamil, flukonazol, diltiazem) dawkę dobową należy zmniejszyć do 15,8 mg rano i 7,9 mg wieczorem. Zaburzenie czynności wątroby. W przypadku pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (odpowiednio klasa A i B w skali Childa i Pugha) zalecana dawka początkowa wynosi 15,8 mg 2x/dobę. Nie oceniano wpływu woklosporyny u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (klasa C w skali Childa i Pugha) i nie zaleca się podawania woklosporyny w tej grupie pacjentów. Zaburzenie czynności nerek. Zaleca się dokładne monitorowanie czynności nerek. Istnieją ograniczone dane dotyczące stosowania produktu leczniczego u pacjentów z początkową wartością eGFR od 30 do <45 ml/min/1,73 m2 pc. Zaleca się stosowanie produktu u tych pacjentów wyłącznie wtedy, gdy korzyści z leczenia dla pacjenta przewyższają ryzyko i po początkowej dawce 23,7 mg 2x/dobę. Nie badano produktu leczniczego u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (eGFR < 30 ml/min/1,73 m2 pc.) i produkt leczniczy nie jest zalecany u tych pacjentów, chyba że korzyści z leczenia dla pacjenta przewyższają ryzyko. W przypadku stosowania zalecana dawka początkowa wynosi 15,8 mg 2x/dobę. Pacjenci w podeszłym wieku. Dane są ograniczone w przypadku pacjentów z nefropatią toczniową w wieku >65 lat i nie ma danych w przypadku pacjentów w wieku >75 lat. Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego u pacjentów w wieku >75 lat. Dzieci i młodzież. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego u dzieci i młodzieży w wieku 5-18 at. Nie ma dostępnych danych. Produkt nie jest stosowany u dzieci w wieku poniżej 5 lat w leczeniu nefropatii toczniowej.

Kaps. miękkie należy połykać w całości. Można je przyjmować z posiłkiem lub bez posiłku. Nie zaleca się przyjmowania produktu leczniczego z grejpfrutem lub sokiem grejpfrutowym.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Podawanie woklosporyny w skojarzeniu z silnymi inhibitorami CYP3A4 (np. ketokonazol, itrakonazol, klarytromycyna).

Leki immunosupresyjne zwiększają ryzyko rozwoju chłoniaków i innych nowotworów złośliwych, w szczególności skóry. Zaleca się, aby pacjenci unikali lub ograniczali narażenie (bez stosowania odpowiedniej ochrony) na działanie promieni słonecznych i promieni UV. Leki immunosupresyjne, w tym woklosporyna, mogą zwiększać ryzyko wystąpienia zakażeń bakteryjnych, wirusowych, grzybiczych i zakażeń pierwotniakami, w tym zakażeń oportunistycznych, które mogą być ciężkie lub śmiertelne. W trakcie leczenia woklosporyną pacjenci muszą być objęci ścisłą obserwacją pod kątem zakażeń. W przypadku wystąpienia zakażenia należy ocenić korzyści wynikające z dalszego leczenia woklosporyną w stosunku do ryzyka związanego z jej dalszym podawaniem. Podobnie jak w przypadku innych inhibitorów kalcyneuryny, u pacjentów leczonych woklosporyną obserwowano działania niepożądane w postaci ostrego pogorszenia czynności nerek lub zmniejszenia wartości eGFR. W pierwszych 4 tyg. leczenia woklosporyną obserwowano obniżenie hemodynamiczne w zakresie eGFR. Można to kontrolować poprzez dostosowanie dawki. Zaleca się regularne monitorowanie wielkości eGFR. Przypadki czystej aplazji czerwonokrwinkowej (ang. PRCA) zgłaszano u pacjentów leczonych innym inhibitorem kalcyneuryny. U wszystkich tych pacjentów występowały czynniki ryzyka związane z PRCA, takie jak zakażenie parwowirusem B19, choroba podstawowa lub jednoczesne stosowanie leków związanych z PRCA. Mechanizm PRCA związany z inhibitorami kalcyneuryny nie został wyjaśniony. W przypadku rozpoznania PRCA należy rozważyć przerwanie podawania produktu leczniczego. Hiperkaliemia, która może być ciężka i wymagać leczenia, była zgłaszana w przypadku stosowania inhibitorów kalcyneuryny, w tym woklosporyny. Jednoczesne stosowanie produktów leczniczych związanych z hiperkaliemią (np. leków moczopędnych oszczędzających potas, inhibitorów konwertazy angiotensyny (ang. ACE), antagonistów receptorów angiotensyny (ang. angiotensin receptor blocker, ARB)) może zwiększać ryzyko wystąpienia hiperkaliemii. Zaleca się okresowe monitorowanie stężenia potasu w surowicy podczas leczenia. Woklosporyna może powodować lub nasilać nadciśnienie tętnicze układowe. Ciśnienie krwi powinno być monitorowane co 2 tyg. przez pierwszy m-c po rozpoczęciu podawania woklosporyny i w późniejszym czasie, jeśli klinicznie wskazane. W przypadku podwyższonego ciśnienia krwi o znaczeniu klinicznym należy przestrzegać zaleceń podanych poniżej. Zalecenia dotyczące leczenia nadciśnienia tętniczego. Ciśnienie skurczowe >130 i ł165 mmHg oraz ciśnienie rozkurczowe >80 i Ł105 mmHg: można rozpocząć/dostosować leczenie przeciwnadciśnieniowe. Ciśnienie krwi >165/105 mmHg, z objawami nadciśnienia tętniczego: przerwać podawanie woklosporyny i rozpocząć/dostosować leczenie przeciwnadciśnieniowe. Stosowanie woklosporyny w połączeniu z innymi produktami leczniczymi, o których wiadomo, że powodują wydłużenie skorygowanego odstępu QT, może prowadzić do klinicznie istotnego wydłużenia odstępu QT. Niektóre okoliczności mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia torsade de pointes i/lub nagłej śmierci w związku ze stosowaniem produktów leczniczych wydłużających skorygowany odstęp QT, w tym bradykardia; hipokaliemia lub hipomagnezemia; jednoczesne stosowanie innych produktów leczniczych wydłużających skorygowany odstęp QT; oraz obecność wady wrodzonej wydłużenia odstępu QT. Pacjenci otrzymujący leczenie immunosupresyjne, w tym woklosporynę, są narażeni na zwiększone ryzyko neurotoksyczności. Należy monitorować pacjentów pod kątem wystąpienia nowych lub nasilenia dotychczasowych objawów neurologicznych, w tym napadów padaczkowych, drżenia lub objawów sugerujących wystąpienie zespołu tylnej odwracalnej encefalopatii (ang. PRES), a w razie wystąpienia takich objawów należy rozważyć zmniejszenie dawki lub przerwanie stosowania woklosporyny. Nie badano stosowania woklosporyny u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (klasa C w skali Childa i Pugha), dlatego nie zaleca się jej stosowania w tej populacji pacjentów. Leki immunosupresyjne mogą wpływać na reakcję na szczepienie, a szczepienie podczas leczenia woklosporyną może być mniej skuteczne. Należy unikać stosowania żywych szczepionek atenuowanych. Nie zaleca się podawania woklosporyny z lekami umiarkowanie lub silnie indukującymi cytochrom CYP3A4. Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności woklosporyny w skojarzeniu z cyklofosfamidem. Ten produkt leczniczy zawiera 21,6 mg alkoholu (etanolu) w każdej kaps. miękkiej. W związku z tym dawka 23,7 mg produktu leczniczego zawiera 64,8 mg etanolu. Ilość w każdej dawce 23,7 mg tego produktu leczniczego jest równoważna mniej niż 2 ml piwa lub 1 ml wina. Mała ilość alkoholu w tym produkcie leczniczym nie będzie powodowała zauważalnych skutków. Ten produkt leczniczy zawiera 28,7 mg sorbitolu w każdej kaps. miękkiej. Należy wziąć pod uwagę addytywne działanie podawanych jednocześnie produktów zawierających fruktozę (lub sorbitol) oraz pokarmu zawierającego fruktozę (lub sorbitol). Sorbitol zawarty w produkcie leczniczym może wpływać na biodostępność innych, podawanych równocześnie drogą doustną, produktów leczniczych. Ten produkt leczniczy może zawierać śladowe ilości lecytyny sojowej. Pacjenci, u których wystąpiły reakcje anafilaktyczne na soję lub orzeszki ziemne, nie mogą stosować tego produktu leczniczego. Produkt nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Woklosporyna jest metabolizowana przez CYP3A4 i jest inhibitorem glikoproteiny P (P-gp) oraz polipeptydu transportującego aniony organiczne (OATP)1B1 i OATP1B3. Możliwy wpływ innych produktów leczniczych na woklosporynę. Woklosporyna jest metabolizowana przez CYP3A4. Jednoczesne stosowanie produktów leczniczych lub leków ziołowych, o których wiadomo, że hamują lub indukują aktywność cytochromu CYP3A4, może wpływać na metabolizm woklosporyny, a tym samym zwiększać lub zmniejszać stężenie woklosporyny we krwi. Narażenie na woklosporynę było 18,6-krotnie większe w obecności ketokonazolu, silnego inhibitora aktywności cytochromu CYP3A4, w porównaniu z narażeniem na woklosporynę podawaną w monoterapii. Podawanie woklosporyny w skojarzeniu z silnymi inhibitorami cytochromu CYP3A4 (np. ketokonazol, itrakonazol, klarytromycyna) jest przeciwwskazane. Narażenie na woklosporynę było 2,71-krotnie większe w obecności werapamilu, umiarkowanego inhibitora aktywności cytochromu CYP3A4, w porównaniu z narażeniem na woklosporynę podawaną w monoterapii. Należy zmniejszyć dawkę do 15,8 mg rano i 7,9 mg wieczorem w przypadku, gdy woklosporyna jest podawana z umiarkowanymi inhibitorami aktywności cytochromu CYP3A4 (np. werapamil, flukonazol, erytromycyna, diltiazem, grejpfrut i sok grejpfrutowy). Łagodne inhibitory aktywności cytochromu CYP3A4 mogą zwiększyć narażenie na działanie woklosporyny, jednak nie przeprowadzono badania takiego działania in vivo. Nie jest wymagane dostosowanie dawki w przypadku stosowania woklosporyny z łagodnymi inhibitorami aktywności cytochromu CYP3A4, niemniej zaleca się dodatkowe monitorowanie wartości eGFR w przypadku rozpoczęcia leczenia łagodnym inhibitorem aktywności cytochromu CYP3A4. Narażenie na działanie woklosporyny było o 87% mniejsze, a maksymalne stężenie (wartość Cmax) było o 68% mniejsze w obecności ryfampicyny (600 mg raz/dobę przez 10 kolejnych dni), leku silnie indukującego aktywność cytochromu CYP3A4, w porównaniu z narażeniem na woklosporynę podawaną w monoterapii. Oczekuje się również, że podawanie w skojarzeniu wielu dawek leków umiarkowanie indukujących aktywność cytochromu CYP3A4, spowoduje istotne klinicznie zmniejszenie narażenia na woklosporynę. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania z woklosporyną leków silnie i umiarkowanie indukujących aktywność cytochromu CYP3A4 (np. karbamazepina, fenobarbital, ryfampicyna, ziele dziurawca, efawirenz). Leki łagodnie indukujące aktywność cytochromu CYP3A4 mogą również powodować zmniejszenie narażenia i potencjalnie zmniejszać działanie, ale znaczenie kliniczne nie jest znane. Możliwy wpływ woklosporyny na inne produkty lecznicze. Woklosporyna jest inhibitorem glikoproteiny P (P-gp). Jednoczesne podawanie woklosporyny z wielokrotnymi dawkami digoksyny zwiększało wartość Cmax digoksyny i pole powierzchni pod krzywą (AUC) odpowiednio 1,51-krotnie i 1,25-krotnie. Należy zachować ostrożność w przypadku podawania woklosporyny w skojarzeniu z wrażliwymi substratami P-gp, szczególnie tymi o wąskim indeksie terapeutycznym (np. digoksyna, eteksylan dabigatranu, feksofenadyna), w przypadku których pacjenci powinni być odpowiednio monitorowani, jak podano w dokumentacji rejestracyjnej odpowiednich produktów. Woklosporyna jest inhibitorem transporterów OATP1B1 i OATP1B3. W jednym badaniu klinicznym podawanie pojedynczej dawki 40 mg symwastatyny w skojarzeniu z 23,7 mg woklosporyny 2x/dobę zwiększało maks. stężenie (wartość Cmax) i pole powierzchni pod krzywą (AUC) aktywnego metabolitu - kwasu symwastatyny (wrażliwego substratu OATP1B1/OATP1B3) odpowiednio 3,1-krotnie i 1,8-krotnie. W tym samym badaniu narażenie na działanie leku macierzystego - symwastatyny (która jest również substratem białka oporności raka piersi (ang. BCRP)) nie uległo zmianie pod względem AUC, podczas gdy jej Cmax zwiększyło się 1,6-krotnie, co potencjalnie można przypisać interakcji między BCRP w jelitach a woklosporyną. Pacjentów należy monitorować pod kątem zdarzeń niepożądanych, takich jak miopatia i rabdomioliza, gdy substraty OATP1B1/OATP1B3 (np. symwastatyna, atorwastatyna, prawastatyna, rozuwastatyna) stosowane są jednocześnie z woklosporyną. Woklosporyna hamuje białko oporności raka piersi (BCRP) in vitro. Nie można wykluczyć istotnego klinicznie hamowania BCRP jelit i woklosporyna może zwiększyć stężenie tych substratów in vivo. W przypadku jednoczesnego stosowania z woklosporyną należy monitorować stosowanie substratów BCRP, w przypadku których niewielkie zmiany stężenia mogą prowadzić do poważnej toksyczności (np. rozuwastatyna). Podawanie woklosporyny w skojarzeniu z mofetylu mykofenolanem (ang. MMF) nie miało klinicznie istotnego wpływu na stężenie kwasu mykofenolowego (ang. MPA) we krwi. Wielokrotne podanie doustne woklosporyny (0,4 mg/kg 2x/dobę) nie miało klinicznie istotnego wpływu na farmakokinetykę midazolamu, który jest wrażliwym substratem CYP3A4.

Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane (mniej niż 300 kobiet w ciąży) dotyczące stosowania woklosporyny u kobiet w okresie ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję. Produkt nie jest zalecany do stosowania w okresie ciąży oraz u kobiet w wieku rozrodczym niestosujących skutecznej metody antykoncepcji. W badaniu z udziałem 12 uczestniczek karmiących piersią najwyższa szacowana dawka woklosporyny przyjęta przez niemowlę karmione wyłącznie piersią wynosiła 1,4% dawki dostosowanej do mc. matki. Wpływ woklosporyny na organizm noworodków/dzieci jest nieznany. Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią, czy przerwać podawanie produktu biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki. Brak jest danych dotyczących wpływu woklosporyny na płodność u ludzi. W badaniach na zwierzętach zaobserwowano zmiany związane z woklosporyną w męskim układzie rozrodczym.

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane podczas stosowania woklosporyny to zmniejszenie wartości eGFR (26,2%) i nadciśnienie (19,1%). Najczęściej zgłaszanymi ciężkimi działaniami niepożądanymi podczas stosowania woklosporyny były zakażenia (10,1%), ostre uszkodzenie nerek (3%) i nadciśnienie tętnicze (1,9%). W pierwszych 4 tyg. leczenia woklosporyną często występuje hemodynamiczne zmniejszenie wartości eGFR, które następnie ulega stabilizacji, nawet jeśli leczenie jest kontynuowane. Podsumowano działania niepożądane, które wystąpiły u pacjentów z nefropatią toczniową otrzymujących zalecaną dawkę woklosporyny przy średnim czasie trwania leczenia wynoszącym 1 rok, uczestniczących w 2 badaniach klinicznych prowadzonych z grupą kontrolną otrzymującą placebo. Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (bardzo często) zakażenia górnych dróg oddechowych; (często) grypa, półpasiec, nieżyt żołądka i jelit, zakażenia dróg moczowych. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo często) niedokrwistość. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (często) hiperkaliemia, zmniejszone łaknienie. Zaburzenia układu nerwowego: (bardzo często) ból głowy; (często) drgawki, drżenie. Zaburzenia naczyniowe: (bardzo często) nadciśnienie tętnicze. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (bardzo często) kaszel. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) biegunka, ból brzucha; (często) nudności, rozrost dziąseł, niestrawność. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) łysienie, nadmierne owłosienie. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (bardzo często) zmniejszenie wielkości filtracji kłębuszkowej; (często) ostra choroba nerek, ostre uszkodzenie nerek, szczegóły patrz ChPL. Ogólna częstość występowania zakażeń wynosiła 62,2% w grupie otrzymującej woklosporynę i 54,9% w grupie otrzymującej placebo. Zakażenia występujące u co najmniej 5% pacjentów otrzymujących woklosporynę i występujące co najmniej o 1% częściej niż u pacjentów przyjmujących placebo to zakażenia dróg moczowych, wirusowe zakażenie górnych dróg oddechowych, półpasiec i zapalenie żołądka i jelit. Poważne zakażenia wystąpiły u 10,1% pacjentów otrzymujących woklosporynę i 10,2% pacjentów otrzymujących placebo; najczęstszym przypadkiem było zapalenie płuc (4,1% w grupie otrzymującej woklosporynę, 3,8% w grupie otrzymującej placebo), zapalenie żołądka i jelit (1,5% w grupie otrzymującej woklosporynę, 0,4% w grupie otrzymującej placebo) i zakażenie dróg moczowych (1,1% w grupie otrzymującej woklosporynę, 0,4% w grupie otrzymującej placebo). Poważne zakażenia oportunistyczne wystąpiły u 1,1% pacjentów otrzymujących woklosporynę i 0,8% pacjentów otrzymujących placebo. U 0,7% pacjentów przyjmujących woklosporynę oraz u 0,8% pacjentów otrzymujących placebo wystąpiły zakażenia zakończone zgonem. Działania niepożądane sugerujące toksyczność nerek, które występowały z częstością ł1% większą w grupie otrzymującej woklosporynę w porównaniu do placebo, obejmowały zmniejszenie wartości eGFR (26,2% w porównaniu do 9,4%), zaburzenia czynności nerek (5,6% w porównaniu do 2,6%), ostre uszkodzenie nerek (3,4% w porównaniu do 0,8%) i hiperkaliemię (1,9% w porównaniu do 0,8%). Ciężkie działania niepożądane obserwowano u 5,2% pacjentów otrzymujących woklosporynę i u 3,4% pacjentów otrzymujących placebo. Najczęstsze działania niepożądane prowadzące do zmiany dawki (zmniejszenie dawki lub tymczasowe przerwanie leczenia) obejmowały zmniejszenie wartości eGFR (23,6% w grupie otrzymującej woklosporynę, 6,8% w grupie otrzymującej placebo), zaburzenia czynności nerek (3,0% w grupie otrzymującej woklosporynę, 0,8% placebo) i ostre uszkodzenie nerek (0,7% w grupie otrzymującej woklosporynę, 0% w grupie otrzymującej placebo). Najczęstsze działania niepożądane prowadzące do trwałego przerwania podawania produktu leczniczego to zmniejszenie wartości eGFR (3,7% w grupie otrzymującej woklosporynę, 1,9% w grupie placebo) i zaburzenia czynności nerek (1,9% w grupie otrzymującej woklosporynę, 1,5% w grupie placebo). W następstwie zmniejszenia wartości eGFR mediana czasu do uzyskania poprawy wynosiła 49 dni w grupie otrzymującej woklosporynę przy zmniejszeniu wartości eGFR o ł20%. Podobnie w przypadku pacjentów ze zmniejszeniem wartości eGFR o ł30% mediana czasu do uzyskania poprawy wynosiła 102 dni w grupie otrzymującej woklosporynę. Nadciśnienie tętnicze odnotowano u 19,1% pacjentów otrzymujących woklosporynę i u 8,6% pacjentów otrzymujących placebo. Częstość występowania nadciśnienia była największa w pierwszych 4 tyg. leczenia woklosporyną, a następnie uległa zmniejszeniu. Nadciśnienie tętnicze było ciężkie u 1,1% pacjentów otrzymujących woklosporynę i 0,8% pacjentów otrzymujących placebo. Poważne nadciśnienie wystąpiło u 1,9% pacjentów otrzymujących woklosporynę i 0,4% pacjentów otrzymujących placebo. Profil działań niepożądanych w przypadku kontynuacji leczenia (12-36 m-cy) był zgodny z profilem obserwowanym w pierwszym roku leczenia; jednak w kolejnych latach odnotowano mniej przypadków wystąpienia większości zdarzeń niepożądanych. Ogólna częstość występowania zakażeń wynosiła 49,1% w grupie otrzymującej woklosporynę i 43,0% w grupie otrzymującej placebo. Zakażenia występujące u co najmniej 5% pacjentów przyjmujących woklosporynę i występujące co najmniej o 1% częściej niż u pacjentów przyjmujących placebo obejmowały zakażenie dróg moczowych, zakażenie górnych dróg oddechowych, wirusowe zakażenie górnych dróg oddechowych i zapalenie żołądka i jelit. Poważne zakażenia wystąpiły u 6,9% pacjentów przyjmujących woklosporynę i u 8,0% pacjentów przyjmujących placebo; najczęściej występowały zakażenia koronawirusem (u 1,7% pacjentów przyjmujących woklosporynę, u 5,0% pacjentów przyjmujących placebo) i wirusowe zapalenie płuc (u 1,7% pacjentów przyjmujących woklosporynę, u 0% pacjentów przyjmujących placebo). Działania niepożądane sugerujące toksyczność nerek, które wystąpiły z większą częstością w grupie otrzymującej woklosporynę w porównaniu do grupy placebo, obejmowały zmniejszenie wartości eGFR (10,3% w porównaniu do 5,0%) i zaburzenia czynności nerek (3,4% w porównaniu do 2,0%). Nadciśnienie tętnicze odnotowano u 8,6% pacjentów otrzymujących woklosporynę i u 7,0% pacjentów otrzymujących placebo.

Zgłaszano przypadki przypadkowego przedawkowania woklosporyny; objawy obejmowały drżenie i częstoskurcz. W badaniu interakcji u zdrowych ochotników jednoczesne podawanie ketokonazolu i woklosporyny powodowało 18,6-krotne zwiększenie narażenia na woklosporynę oraz zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy, zmniejszenie stężenia magnezu w surowicy i zwiększenie ciśnienia krwi. Objawy przedawkowania innych inhibitorów kalcyneuryny (jednak nie obserwowane w przypadku woklosporyny) obejmowały ból głowy, nudności i wymioty, zakażenia, pokrzywkę, letarg, zmiany stężenia elektrolitów i zwiększenie stężenia we krwi azotu mocznikowego oraz aktywności aminotransferazy alaninowej. Nie jest dostępne żadne swoiste antidotum w przypadku przedawkowania woklosporyny. W przypadku przedawkowania należy stosować ogólne leczenie podtrzymujące i leczenie objawowe, w tym tymczasowe wstrzymanie leczenia woklosporyną i ocenę stężenia we krwi azotu mocznikowego, kreatyniny w surowicy, wartości eGFR i aminotransferazy alaninowej.

Woklosporyna jest immunosupresyjnym inhibitorem kalcyneuryny, który hamuje kalcyneurynę w sposób zależny od dawki do maks. dawki 1,0 mg/kg mc. Aktywacja limfocytów wiąże się ze wzrostem wewnątrzkomórkowych stężeń wapnia. Kalcyneuryna jest fosfatazą zależną od wapnia/kalmoduliny, której aktywność jest wymagana do indukowania produkcji i proliferacji limfocytów T. Działanie immunosupresyjne prowadzi do hamowania proliferacji limfocytów, produkcji cytokin T oraz ekspresji antygenów powierzchniowych aktywacji komórek T.

1 kaps. miękka zawiera 7,9 mg woklosporyny.