Dorośli, osoby w podeszłym wieku i dzieci: dawki mogą być wyrażone w mEq lub mmol sodu, jako masa sodu lub masa soli sodowej (1 g NaCl = 394 mg , 17,1 mEq lub 17,1 mmol Na i Cl). Stężenie i dawkowanie roztworu chlorku sodu do podawania dożylnego należy dostosować do czynników takich jak wiek, mc. i stan kliniczny pacjenta, a szczególnie do stanu nawodnienia pacjenta. Należy dokładnie monitorować stężenie elektrolitów w surowicy. Zalecane dawkowanie do uzupełniania utraty izotonicznego płynu pozakomórkowego i utraty sodu: dorośli: 500 ml-3 l/24 h; niemowlęta i dzieci: 20-100 ml/24 h/kg mc., zależnie od wieku i całkowitej mc. Prędkość wlewu zależy od stanu klinicznego pacjenta. Zalecane dawkowanie w przypadku stosowania do rozpuszczania lub rozcieńczania innych produktów leczniczych wynosi 50-250 ml na dawkę podawanego produktu leczniczego. Jeżeli produkt leczniczy użyty jest jako rozpuszczalnik do przygotowania roztworu innych produktów leczniczych, dawkowanie i prędkość podawania należy dobrać zależnie od właściwości i zalecanego schematu dawkowania dla dodanego produktu leczniczego.

Podawanie roztworu jest przeciwwskazane u pacjentów z hipernatremia lub hiperchloremią. Należy także uwzględnić przeciwwskazania do stosowania dodawanego produktu leczniczego.

Szczególny nadzór kliniczny jest konieczny na początku każdego wlewu dożylnego. W czasie podawania należy prowadzić systematyczną i dokładną obserwację. Należy kontrolować parametry kliniczne i biologiczne, a szczególnie stężenie elektrolitów w surowicy. Wcześniaki i noworodki mogą wykazywać skłonność do zatrzymywania w organizmie zbyt dużej ilości sodu z powodu niedojrzałości czynnościowej nerek. Dlatego u wcześniaków i noworodków wlew można powtórzyć tylko po uprzednim oznaczeniu stężenia sodu w surowicy. Należy zachować ostrożność podczas podawania chlorku sodu pacjentom, u których występuje nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca, obrzęk obwodowy lub płucny, zaburzenia czynności nerek, stan przedrzucawkowy, aldosteronizm lub inne stany kliniczne lub jest stosowane leczenie (np. kortykosteroidy) związane z zatrzymywaniem sodu. W celu uzyskania informacji dotyczących przygotowania produktu leczniczego i dodatkowych produktów leczniczych.

Nie są znane.

Można stosować podczas ciąży i laktacji.

W rutynowych warunkach leczenia nie powinny wystąpić działania niepożądane. Reakcje niepożądane mogą być związane z techniką podawania, jak np. reakcja gorączkowa, zakażenie w miejscu wkłucia, miejscowy ból lub odczyn, podrażnienie żył, zakrzepica żylna lub zapalenie żyły postępujące od miejsca wkłucia, wynaczynienie i hiperwolemia. Główne działania niepożądane wywołane zbyt dużym stężeniem sodu opisane są w punkcie Przedawkowanie. Jeżeli produkt leczniczy użyty jest jako rozpuszczalnik do przygotowania roztworu innych produktów leczniczych, możliwość wystąpienia innych działań niepożądanych zależy od właściwości dodanych leków. W przypadku wystąpienia niepożądanej reakcji na dodany produkt leczniczy należy przerwać wlew, ocenić stan pacjenta, wprowadzić stosowne środki zaradcze i w razie konieczności zachować do badań pozostałość roztworu.

Do głównych działań niepożądanych wywołanych zbyt dużym stężeniem sodu należą nudności, wymioty, biegunka, kurcze w jamie brzusznej, pragnienie, zmniejszenie wydzielania śliny i łez, pocenie się, gorączka, tachykardia, nadciśnienie tętnicze, niewydolność nerek, obrzęk obwodowy i płucny, zatrzymanie oddechu, bóle głowy, zawroty głowy, niepokój, drażliwość, osłabienie, drżenia i sztywność mięśni, drgawki, śpiączka i śmierć. Podanie zbyt dużej ilości chlorku sodu może prowadzić do hipernatremii i powinno być leczone przez lekarza specjalistę. Zbyt duże stężenie chlorków w organizmie może powodować utratę wodorowęglanów i działanie zakwaszające. Jeżeli chlorek sodu 0,9% użyty jest jako rozpuszczalnik do przygotowania roztworu innych produktów leczniczych, objawy przedmiotowe i podmiotowe przedawkowania wlewu zależeć będą od właściwości dodanego produktu leczniczego. W razie przypadkowego podania zbyt dużej ilości roztworu, należy przerwać wlew i obserwować, czy u pacjenta nie występują podmiotowe i przedmiotowe objawy świadczące o przedawkowaniu podawanego produktu leczniczego. W razie potrzeby należy zastosować odpowiednie leczenie objawowe i wspomagające.

O właściwościach farmakodynamicznych roztworu decyduje zawartość jonów sodowych i chlorkowych, które odpowiadają za zachowanie równowagi wodno-elektrolitowej. Jony takie jak sodowe przenikają przez błony komórkowe wykorzystując różne mechanizmy transportujące, m.in. pompę sodowo-potasową (Na-K-ATPaza). Sód odgrywa ważną rolę w przekaźnictwie nerwowym i elektrofizjologii serca, duże znaczenie ma także metabolizm sodu w nerkach.

100 ml roztw. zawiera 900 mg chlorku sodu.