Zakażenia narządów płciowych. Kandydoza sromu i pochwy: 200 mg 2x/dobę przez 1 dzień lub 200 mg/dobę przez 3 dni. Zakażenia skóry, błony śluzowej lub oczu. Grzybica skóry: 200 mg/dobę przez 7 dni lub 100mg/dobę przez 15 dni. Zakażenia okolic o zwiększonej keratynizacji, takie jak grzybica podeszew stóp i dłoni: 200 mg 2x/dobę przez 7 dni lub 100 mg/dobę przez 30 dni. Łupież pstry: 200 mg/dobę przez 7 dni. Kandydoza jamy ustnej: 100 mg/dobę przez 15 dni. U niektórych pacjentów z osłabieniem odporności (np. u pacjentów z neutropenią, AIDS lub po przeszczepieniu narządów) może wystąpić zmniejszenie biodostępności itrakonazolu po doustnym podaniu produktu. Z tego powodu może być konieczne podwojenie dawki. Grzybicze zapalenie rogówki: 200 mg/dobę przez 21 dni. Długość leczenia należy dostosować do odpowiedzi klinicznej. Grzybica paznokci, wywołana przez dermatofity i (lub) drożdżaki. Leczenie cykliczne: polega na przyjmowaniu 2 kaps. 2x/dobę (200 mg 2x/dobę) przez 1 tydz. W leczeniu grzybicy paznokci rąk stosuje się 2 cykle. W leczeniu grzybicy paznokci stóp stosuje się 3 cykle. Okresy przyjmowania leku (cykle) są oddzielone 3-tygodniową przerwą, w czasie której lek nie jest przyjmowany. Reakcja na leczenie staje się widoczna po zakończeniu leczenia i odrośnięciu paznokci. Paznokcie stóp lub wraz z paznokciami rąk: tydz. 1: cykl 1; tydz. 2-4: przerwa w przyjmowaniu itrakonazolu; tydz. 5: cykl 2; tydz. 6-8: przerwa w przyjmowaniu itrakonazolu; tydz.9: cykl 3. Wyłącznie paznokcie rąk: tydz. 1: cykl 1; tydz. 2-4: przerwa w przyjmowaniu itrakonazolu; tydz. 5: cykl 2. Leczenie ciągłe. Wyłącznie paznokcie stóp lub wraz z paznokciami rąk: 200 mg/dobę przez 3 m-ce. Eliminacja itrakonazolu ze skóry i paznokci zachodzi wolniej niż z osocza. Optymalne wyniki leczenia pod względem objawów klinicznych i rezultatów badań mikologicznych uzyskuje się w ciągu 2-4 tyg. po zakończeniu leczenia zakażeń skóry i po 6-9 m-cach od zakończenia leczenia zakażeń paznokci. Grzybice układowe. Aspergiloza: 200 mg/dobę przez 2-5 m-cy - zwiększyć dawkę do 200 mg 2x/dobę, jeżeli zmiany są głębokie lub rozsiane. Kandydoza: 100-200 mg/dobę przez 3 tyg. do 7-m-cy - zwiększyć dawkę do 200 mg 2x/dobę, jeżeli zmiany są głębokie lub rozsiane. Kryptokokoza (bez zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych): 200 mg/dobę przez 2 m-ce do 1 roku. Kryptokokowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych: 200 mg 2x/dobę przez 2 m-ce do 1 roku - leczenie podtrzymujące. Histoplazmoza: od 200 mg/dobę do 200 mg 2x/dobę przez 8 m-cy. Blastomikoza: od 100 mg/dobę do 200 mg 2x/dobę przez 6 m-cy. Sporotrychoza limfatyczno-skórna i skórna: 100 mg/dobę przez 3 m-ce. Parakokcydioidomikoza: 100 mg/dobę przez 6 m-cy - brak danych dotyczących skuteczności stosowania kaps. w leczeniu parakokcydioidomikozy u pacjentów z AIDS. Chromomikoza: 100-200 mg/dobę przez 6 m-cy. Dostępne dane dotyczące stosowania produktu w postaci kaps. u dzieci są ograniczone. Nie zaleca się stosowania tego produktu u dzieci, chyba że stwierdzi się, że spodziewane korzyści przewyższają ryzyko. Dostępne dane dotyczące stosowania produktu w postaci kaps. u osób w podeszłym wieku są ograniczone. Zaleca się stosowanie produktu postaci kaps. u tych osób tylko, jeśli stwierdzi się, że spodziewane korzyści przewyższają ryzyko. Zasadniczo zaleca się, by podczas wyboru dawki u osób w podeszłym wieku wziąć pod uwagę większą częstość występowania zaburzeń czynności wątroby, nerek lub serca oraz jednoczesne występowanie innych chorób lub stosowanie innych leków. Dostępne dane dotyczące stosowania itrakonazolu po podaniu doustnym u pacjentów z niewydolnością wątroby są ograniczone. Należy zachować ostrożność, jeśli produkt jest stosowany w tej grupie pacjentów. Dostępne dane dotyczące stosowania itrakonazolu u pacjentów z niewydolnością nerek są ograniczone. U niektórych pacjentów z niewydolnością nerek całkowite narażenie organizmu na itrakonazol może być mniejsze. Jeśli produkt jest stosowany w tej grupie pacjentów, należy zachować ostrożność i rozważyć możliwość modyfikacji dawki.

W celu uzyskania najlepszego wchłaniania produkt należy podawać bezpośrednio po pełnym posiłku. Kaps. należy połykać w całości.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Przeciwwskazane jest jednoczesne podawanie z produktem niektórych leków metabolizowanych przez CYP3A4. Zwiększone stężenia tych leków w osoczu, wynikające z jednoczesnego ich stosowania z itrakonazolem, mogą nasilić lub wydłużyć zarówno ich działanie lecznicze, jak i niepożądane, do takiego stopnia, że mogą wystąpić potencjalnie ciężkie zagrożenia. Na przykład zwiększone stężenia niektórych leków w osoczu mogą spowodować wydłużenie odstępu QT i wystąpienie tachyarytmii komorowych, w tym zaburzeń rytmu serca typu torsade de pointes - arytmii mogącej zagrażać życiu. Produktu nie należy stosować u pacjentów z rozpoznanymi zaburzeniami czynności komór serca, takimi jak zastoinowa niewydolność serca (ang. CHF) lub zastoinowa niewydolność serca w wywiadzie, z wyjątkiem leczenia zakażeń zagrażających życiu lub innych ciężkich zakażeń. Stosowanie produktu jest przeciwwskazane w ciąży (z wyjątkiem przypadków zagrożenia życia). Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną metodę antykoncepcji w okresie leczenia produktem. Stosowanie takiej metody należy kontynuować aż do momentu wystąpienia krwawienia miesiączkowego po zakończeniu stosowania produktu.

W badaniu z udziałem zdrowych ochotników, którzy przyjmowali itrakonazol w postaci dożylnej, obserwowano przemijające, bezobjawowe zmniejszenie frakcji wyrzutowej lewej komory. Zaburzenia te ustępowały przed podaniem następnej inf. doż. Nie wiadomo, czy opisywane zjawisko ma znaczenie kliniczne w odniesieniu do postaci doustnych leku. Wykazano, że itrakonazol ma działanie inotropowe ujemne. Opisywano przypadki zastoinowej niewydolności serca w związku ze stosowaniem produktu. W doniesieniach spontanicznych niewydolność serca częściej notowano po podaniu dawki dobowej 400 mg niż po zastosowaniu innych, mniejszych dawek dobowych, co świadczy o tym, że ryzyko niewydolności serca może zwiększać się wraz z dawką dobową itrakonazolu. Produktu nie należy stosować u pacjentów z zastoinową niewydolnością serca lub zastoinową niewydolnością serca w wywiadzie, o ile spodziewane korzyści wyraźnie nie przewyższają ryzyko. Określając indywidualnie dla każdego pacjenta stosunek korzyści do ryzyka, należy wziąć pod uwagę takie czynniki, jak: nasilenie choroby stanowiącej wskazanie do stosowania leku, schemat dawkowania (tj. całkowita dawka dobowa) oraz wystąpienie poszczególnych czynników ryzyka rozwoju zastoinowej niewydolności serca. Do tych czynników ryzyka należą choroby serca, takie jak choroba niedokrwienna serca, wady zastawkowe, poważne choroby płuc, takie jak przewlekła obturacyjna choroba płuc, a także niewydolność nerek i inne choroby, w przebiegu których występują obrzęki. Jeśli u pacjenta występuje ryzyko rozwoju zastoinowej niewydolności serca, należy go poinformować o możliwych objawach podmiotowych i przedmiotowych. Leczenie należy prowadzić ostrożnie, obserwując szczególnie wnikliwie, czy nie występują objawy podmiotowe i przedmiotowe zastoinowej niewydolności serca. W razie wystąpienia takich objawów należy przerwać stosowanie produktu. Leki z grupy antagonistów wapnia mogą mieć działanie inotropowe ujemne, które może się sumować z inotropowym ujemnym działaniem itrakonazolu. Ponadto itrakonazol może hamować metabolizm tych leków. Z tych powodów należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania itrakonazolu i antagonistów wapnia, gdyż zwiększa się ryzyko zastoinowej niewydolności serca. Możliwe interakcje z innymi lekami: jednoczesne stosowanie niektórych leków z itrakonazolem może skutkować zmianą skuteczności itrakonazolu i/lub jednocześnie podawanego leku, działaniami zagrażającymi życiu i/lub nagłym zgonem. Dostępne dane dotyczące występowania nadwrażliwości krzyżowej na itrakonazol i inne leki przeciwgrzybicze z grupy azoli są ograniczone. Należy zachować ostrożność przepisując produkt pacjentom wykazującym nadwrażliwość na inne związki z grupy azoli. Leczenie produktem należy przerwać, jeśli wystąpią objawy neuropatii, którą można wiązać z przyjmowaniem leku. Notowano przypadki przemijającej lub trwałej utraty słuchu u pacjentów otrzymujących itrakonazol. W kilku przypadkach pacjent jednocześnie przyjmował chinidynę, której stosowanie z itrakonazolem jest przeciwwskazane. Utrata słuchu zwykle ustępuje po przerwaniu terapii, lecz u niektórych pacjentów może się utrzymywać. Oporność krzyżowa: jeśli podejrzewa się, że drożdżyca układowa jest wywołana szczepami Candida opornymi na flukonazol, nie można zakładać, że będą one wrażliwe na itrakonazol. Dlatego przed rozpoczęciem leczenia itrakonazolem należy wykonać test wrażliwości. Podczas leczenia produktem bardzo rzadko zaobserwowano występowanie ciężkiej hepatotoksyczności, w tym ostrej niewydolności wątroby zakończonej zgonem. Większość z tych zaburzeń występowała u pacjentów z istniejącą wcześniej chorobą wątroby, leczonych z powodu grzybic układowych, mających inne poważne obciążenia zdrowotne i/lub przyjmujących inne leki hepatotoksyczne. U niektórych z tych pacjentów nie występowały oczywiste czynniki ryzyka choroby wątroby. W niektórych przypadkach zaburzenia te wystąpiły w ciągu 1-go m-ca leczenia, w tym kilka w ciągu 1-go tyg. U pacjentów leczonych produktem należy rozważyć monitorowanie czynności wątroby. Należy poinformować pacjenta o konieczności niezwłocznego powiadomienia lekarza, jeśli wystąpią objawy świadczące o zapaleniu wątroby, takie jak: brak łaknienia, nudności, wymioty, uczucie zmęczenia, ból brzucha lub ciemna barwa moczu. Jeśli pacjent zgłasza takie objawy, należy natychmiast przerwać stosowanie produktu oraz przeprowadzić ocenę czynności wątroby. Dostępne dane dotyczące doustnego stosowania itrakonazolu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby są ograniczone. Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu w tej grupie pacjentów. Zaleca się, by pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby uważnie kontrolować podczas leczenia itrakonazolem. Decydując się na rozpoczęcie leczenia itrakonazolem jednocześnie z innymi produktami leczniczymi metabolizowanymi przy udziale CYP3A4, należy wziąć pod uwagę wydłużony czas połowicznej eliminacji obserwowany w badaniach klinicznych po jednokrotnym podaniu itrakonazolu w postaci kaps. u pacjentów z marskością wątroby. U pacjentów ze zwiększoną lub nieprawidłową aktywnością enzymów wątrobowych, czynną chorobą wątroby, a także u pacjentów, u których po zastosowaniu innych leków występowały objawy toksycznego działania na wątrobę, nie należy stosować produktu, chyba że występuje ciężki lub zagrażający życiu stan, a spodziewane korzyści z leczenia przewyższają ryzyko. Zaleca się monitorowanie czynności wątroby u pacjentów z wcześniejszymi zaburzeniami czynności wątroby lub u których wystąpiło toksyczne działanie innych leków na wątrobę. Wchłanianie itrakonazolu po podaniu doustnym jest słabsze, jeśli kwaśność soku żołądkowego jest zmniejszona. U pacjentów ze zmniejszoną kwaśnością soku żołądkowego wynikającą z choroby (np. pacjenci z achlorhydrią) lub ze stosowania leków (np. pacjenci przyjmujący leki zmniejszające kwaśność soku żołądkowego), zaleca się podawanie produktu z kwaśnymi napojami (typu „cola” niedietetyczna). Działanie przeciwgrzybicze należy kontrolować i w razie konieczności zwiększyć dawkę. U niektórych pacjentów z osłabioną odpornością (np. pacjenci z neutropenią, AIDS, po przeszczepieniu narządów), biodostępność itrakonazolu podawanego doustnie może być zmniejszona. Z powodu swoich właściwości farmakokinetycznych, produktu nie zaleca się do rozpoczynania leczenia grzybic układowych bezpośrednio zagrażających życiu. Jeśli u pacjenta z AIDS, leczonego z powodu grzybicy układowej, takiej jak sporotrychoza, blastomikoza, histoplazmoza lub kryptokokoza (postać z zajęciem opon mózgowo-rdzeniowych lub bez), istnieje ryzyko nawrotu zakażenia, należy rozważyć pozostawienie leczenia podtrzymującego. U pacjentów z mukowiscydozą, stwierdzono zmienność stężeń terapeutycznych itrakonazolu w stanie stacjonarnym podczas podawania roztworu doustnego itrakonazolu w dawce 2,5 mg/kg 2x/dobę. Stężenia > 250 ng/ml w stanie stacjonarnym uzyskiwało około 50% osób w wieku ponad 16 lat, lecz żaden z pacjentów poniżej 16 lat. Jeśli pacjent nie reaguje na leczenie produktem, należy rozważyć zastosowanie alternatywnego leczenia. Produkt leczniczy zawiera sacharozę. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego. Nie przeprowadzano badań wpływu itrakonazolu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia takich działań niepożądanych, jak: zawroty głowy, zaburzenia widzenia i utrata słuchu.

Itrakonazol jest metabolizowany głównie z udziałem cytochromu CYP3A4. Inne związki, które albo są metabolizowane tym samym szlakiem, albo zmieniają czynność CYP3A4, mogą wpływać na farmakokinetykę itrakonazolu. Podobnie itrakonazol może zmieniać farmakokinetykę innych związków metabolizowanych tym samym szlakiem. Itrakonazol jest silnym inhibitorem CYP3A4 i glikoproteiny P. Należy zapoznać się z ChPL stosowanego jednocześnie, w celu sprawdzenia sposobu jego metabolizmu oraz ewentualnej konieczności modyfikacji dawki. Leki, które mogą zmniejszać stężenie itrakonazolu w osoczu. Leki zmniejszające kwaśność soku żołądkowego (np. leki zobojętniające, takie jak wodorotlenek glinu, lub zmniejszające wydzielanie kwasu, takie jak antagoniści receptora H2 i inhibitory pompy protonowej) zaburzają wchłanianie itrakonazolu uwalnianego z kaps. produktu. Zaleca się zachowanie ostrożności podczas jednoczesnego stosowania tych leków z itrakonazolem w kaps.: podczas jednoczesnego stosowania z lekami zmniejszającymi kwaśność soku żołądkowego zaleca się podawanie itrakonazolu z kwaśnymi napojami (typu „cola” niedietetyczna); zaleca się, by przyjmować leki zobojętniające (np. wodorotlenek glinu) co najmniej 1 h przed lub 2 h po zażyciu produktu; podczas leczenia skojarzonego zaleca się kontrolowanie działania przeciwgrzybiczego itrakonazolu i w razie konieczności - zwiększenie dawki. Jednoczesne podawanie itrakonazolu z silnymi induktorami CYP3A4 może prowadzić do zmniejszenia biodostępności itrakonazolu i hydroksyitrakonazolu w stopniu mogącym zmniejszyć skuteczność itrakonazolu, np.: leki przeciwbakteryjne: izoniazyd, ryfabutyna, ryfampicyna; leki przeciwpadaczkowe: karbamazepina, fenobarbital, fenytoina; leki przeciwwirusowe: efawirenz, newirapina. Dlatego nie zaleca się jednoczesnego podawania silnych induktorów CYP3A4 z itrakonazolem. Zaleca się, aby nie stosować tych leków 2 tyg. przed rozpoczęciem i w trakcie terapii itrakonazolem, chyba że spodziewane korzyści przewyższają ryzyko zmniejszonej skuteczności itrakonazolu. Podczas jednoczesnego stosowania zaleca się kontrolowanie działania przeciwgrzybiczego itrakonazolu i w razie konieczności - zwiększenie dawki. Leki, które mogą zwiększać stężenie itrakonazolu w osoczu. Silne inhibitory CYP3A4 mogą zwiększać biodostępność itrakonazolu, np.: leki przeciwbakteryjne: cyprofloksacyna, klarytromycyna, erytromycyna; leki przeciwwirusowe: darunawir wzmocniony rytonawirem, fosamprenawir wzmocniony rytonawirem, indynawir, rytonawir i telaprewir. Zaleca się zachowanie ostrożności podczas jednoczesnego stosowania tych leków z itrakonazolem. Zaleca się, by dokładnie obserwować, czy u pacjentów, którzy muszą przyjmować itrakonazol jednocześnie z silnymi inhibitorami CYP3A4, nie występują objawy przedmiotowe i podmiotowe nasilonego lub wydłużonego działania itrakonazolu. W razie konieczności zaleca się zmniejszenie dawki i/lub pomiary stężeń itrakonazolu w osoczu. Leki, których stężenie w osoczu może być zwiększane przez itrakonazol. Itrakonazol i jego główny metabolit - hydroksyitrakonazol mogą hamować metabolizm leków przez CYP3A4 oraz hamować białko transportowe glikoproteinę P, co może skutkować zwiększeniem w osoczu stężeń tych leków i/lub ich czynnych metabolitów, gdy są podawane jednocześnie z itrakonazolem. To zwiększone stężenie może nasilać lub wydłużać zarówno działania terapeutyczne, jak i niepożądane tych leków. Stosowanie razem z itrakonazolem leków metabolizowanych przez CYP3A4, powodujących wydłużenie odstępu QT, może być przeciwwskazane, gdyż to połączenie może prowadzić do tachyarytmii komorowych, w tym do wystąpienia zaburzeń rytmu serca typu torsade de pointes - arytmii mogącej zagrażać życiu. Po zaprzestaniu leczenia stężenie itrakonazolu zmniejsza się do prawie nieoznaczalnego w ciągu 7-14 dni, w zależności od dawki i czasu trwania leczenia. U pacjentów z marskością wątroby lub osób otrzymujących inhibitory CYP3A4 zmniejszanie się stężeń w osoczu może nawet przebiegać wolniej. Jest to szczególnie ważne, gdy rozpoczyna się stosowanie leków, których metabolizm jest zaburzany przez itrakonazol. Leki, które wchodzą w interakcje z itrakonazolem, sklasyfikowano następująco: „przeciwwskazane”: w żadnych okolicznościach nie stosować leku razem z itrakonazolem ani przez 2 tyg. po zaprzestaniu podawania itrakonazolu; „nie zalecane”: unikać stosowania leku zarówno w trakcie, jak i przez 2 tyg. po zaprzestaniu podawania itrakonazolu, chyba że spodziewane korzyści przewyższają ryzyko działań niepożądanych; jeśli nie można uniknąć jednoczesnego stosowania, zaleca się obserwację kliniczną, czy u pacjenta nie występują objawy przedmiotowe lub podmiotowe nasilonego lub przedłużonego działania lub działań niepożądanych leku stosowanego w skojarzeniu oraz w razie konieczności zmniejszenie dawki lub przerwanie jego podawania; „stosowanie z ostrożnością”: zaleca się dokładną obserwację pacjenta, gdy lek jest stosowany razem z itrakonazolem; w razie skojarzonego leczenia zaleca się obserwację kliniczną; czy u pacjenta nie występują objawy przedmiotowe lub podmiotowe nasilonego lub przedłużonego działania lub działań niepożądanych leku stosowanego w skojarzeniu oraz w razie konieczności zmniejszenie dawki lub przerwanie jego podawania; w razie potrzeby zaleca się pomiary stężeń w osoczu. Przykłady leków, których stężenia w osoczu mogą zwiększać się pod wpływem itrakonazolu, uszeregowane wg grup leków, z zaleceniem dotyczącym skojarzonego stosowania z itrakonazolem. a-adrenolityki: (niezalecane) tamsulozyna. Leki przeciwbólowe: (przeciwwskazane) lewacetylmetadol (lewometadyl), metadon; (niezalecane) fentanyl; (stosowanie z ostrożnością) alfentanyl, buprenorfina i.v. i podjęzykowo, oksykodon, sufentanyl. Leki przeciwarytmiczne: (przeciwwskazane) dyzopiramid, dofetylid, dronedaron, chinidyna; (stosowanie z ostrożnością) digoksyna. Leki przeciwbakteryjne: (przeciwwskazane) telitromycyna u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami nerek lub wątroby; (niezalecane) ryfabutyna; (stosowanie z ostrożnością) telitromycyna. Leki przeciwzakrzepowe i przeciwpłytkowe: (przeciwwskazanie) tykagrelor; (niezalecane) apiksaban, rywaroksaban; (stosowanie z ostrożnością) kumaryny, cylostazol, dabigatran. Leki przeciwpadaczkowe: (niezalecane) karbamazepina. Leki przeciwcukrzycowe: (stosowanie z ostrożnością) repaglinid, saksagliptyna. Leki przeciwrobacze i przeciwpierwotniakowe: (przeciwwskazane) halofantryna; (stosowanie z ostrożnością) prazykwantel. Leki przeciwhistaminowe: (przeciwwskazane) astemizol, mizolastyna, terfenadyna; (stosowanie z ostrożnością) bilastyna, ebastyna. Leki przeciwmigrenowe: (przeciwwskazane) alkaloidy sporyszu, takie jak dihydroergotamina, ergometryna (ergonowina), ergotamina, metyloergometryna (metyloergonowina); (stosowanie z ostrożnością) eletryptan. Leki przeciwnowotworowe: (przeciwwskazane) irynotekan; (niezalecane) aksytynib, dabrafenib, dasatynib, ibrutynib, nilotynib, sunitynib, trabektedyna; (stosowanie z ostrożnością) bortezomib, busulfan, docetaksel, erlotynib, gefitynib, imatynib, iksabepilon, lapatynib, ponatynib, trymetreksat, alkaloidy barwinka. Leki przeciwpsychotyczne, przeciwlękowe i nasenne: (przeciwwskazane) lurazydon, midazolam podawany doustnie, pimozyd, sertyndol, triazolam; (stosowanie z ostrożnością) alprazolam, arypiprazol, brotyzolam, buspiron, haloperydol, midazolam i.v., perospiron, kwetiapina, ramelteon, rysperydon. Leki przeciwwirusowe: (niezalecane) symeprewir; (stosowanie z ostrożnością) marawirok, indynawir, rytonawir, sakwinawir. b-adrenolityki: (stosowanie z ostrożnością) nadolol. Leki działające na układ krążenia, różne: (przeciwwskazane) iwabradyna, ranolazyna; (niezalecane) aliskiren, syldenafil w leczeniu nadciśnienia płucnego; (stosowanie z ostrożnością) bozentan, riocyguat. Diuretyki: (przeciwwskazane) eplerenon. Leki żołądkowo-jelitowe: (przeciwwskazane) cyzapryd, domperydon; (stosowanie z ostrożnością) aprepitant. Leki immunosupresyjne: (niezalecane) ewerolimus; (stosowanie z ostrożnością) budezonid, cyklezonid, cyklosporyna, deksametazon, flutykazon, metyloprednizolon, syrolimus (czyli rapamycyna), takrolimus, temsyrolimus. Leki zmniejszające stężenie lipidów: (przeciwwskazane) lowastatyna, symwastatyna; (stosowanie z ostrożnością) atorwastatyna. Leki działające na układ oddechowy: (niezalecane) salmeterol. Selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI), trójpierścieniowe i inne odpowiednie leki przeciwdepresyjne: (stosowanie z ostrożnością) reboksetyna. Leki urologiczne: (przeciwwskazane) fezoterodyna - u osób z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, solifenacyna u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby; (niezalecane) daryfenacyna, wardenafil; (stosowanie z ostrożnością) fezoterodyna, imidafenacyna, oksybutynina, syldenafil w leczeniu zaburzeń erekcji, solifenacyna, tadalafil, tolterodyna. Inne leki: (przeciwwskazane) kolchicyna u osób z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby; (niezalecane) kolchicyna, koniwaptan, tolwaptan; (stosowanie z ostrożnością) alitretynoina (postać doustna), cynakalcet, mozawaptan. Leki, których stężenie w osoczu może zmniejszać itrakonazol. Jednoczesne podawanie itrakonazolu z niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym - meloksykamem, może zmniejszać jego stężenie w osoczu. Zaleca się ostrożne stosowanie meloksykamu w skojarzeniu z itrakonazolem oraz monitorowanie działania tych leków i działań niepożądanych. Gdy meloksykam jest podawany razem z itrakonazolem, zaleca się zmodyfikowanie w razie konieczności jego dawki. Badania interakcji przeprowadzano tylko o osób dorosłych.

Produktu nie należy stosować w czasie ciąży, z wyjątkiem przypadków zagrożenia życia, w których spodziewana korzyść dla matki przewyższa ryzyko uszkodzenia płodu. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ itrakonazolu na reprodukcję. Dostępne dane dotyczące stosowania produktu w czasie ciąży są ograniczone. Po wprowadzeniu leku do obrotu odnotowano przypadki wystąpienia wad wrodzonych. Obejmowały one deformacje w obrębie szkieletu, dróg moczowo-płciowych, układu sercowo-naczyniowego i narządu wzroku, a także aberracje chromosomalne i wielorakie wady rozwojowe. Związek przyczynowy pomiędzy wystąpieniem wad a stosowaniem itrakonazolu nie został ustalony. Dane epidemiologiczne, dotyczące stosowania produktu w trakcie I trymestru ciąży, głównie u pacjentek leczonych krótkotrwale z powodu kandydozy pochwy i sromu, nie wykazały zwiększonego ryzyka wad rozwojowych w porównaniu z osobami z grupy kontrolnej, nienarażonymi na działanie znanych substancji teratogennych. W modelu u szczurów wykazano przenikanie itrakonazolu przez łożysko. Kobiety w wieku rozrodczym, leczone produktem, powinny stosować skuteczne metody antykoncepcji, do czasu wystąpienia 1-szej miesiączki po zakończeniu stosowania produktu. Bardzo niewielka ilość itrakonazolu przenika do mleka matki. Podczas karmienia piersią należy rozważyć oczekiwane korzyści ze stosowania produktu, w stosunku do ryzyka. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości, pacjentka nie powinna karmić piersią. Płodność - szczegóły patrz ChPL.

Działania niepożądane są zdarzeniami niepożądanymi, które powiązano ze stosowaniem itrakonazolu, w oparciu o kompleksową ocenę dostępnych danych dotyczących działań niepożądanych. Nie można wiarygodnie ustalić związku przyczynowego ze stosowaniem itrakonazolu, w odniesieniu do poszczególnych przypadków. Ze względu na to, że badania kliniczne przeprowadzane są w bardzo zmiennych warunkach, częstość występowania działań niepożądanych, obserwowanych w badaniach klinicznych produktu leczniczego, nie powinna być bezpośrednio porównana do częstości występowania działań niepożądanych wykazanych w badaniach klinicznych innego produktu leczniczego oraz nie musi odpowiadać częstości występowania takich działań obserwowanych w praktyce klinicznej. Bezpieczeństwo stosowania produktu, oceniano u 8499 pacjentów biorących udział w 107 otwartych badaniach klinicznych i badań z podwójnie ślepą próbą. Z 8499 pacjentów przyjmujących produkt, 2104 pacjentów przyjmowało produkt w trakcie badań z podwójnie ślepą próbą. Każdy z 8499 pacjentów otrzymał co najmniej jedną dawkę produktu, w leczeniu grzybicy skóry lub grzybicy paznokci i dostarczył danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania. Działania niepożądane stwierdzone u ł1% pacjentów leczonych produktem w trakcie 107 badań klinicznych. Zaburzenia układu nerwowego: ból głowy (1,6%). Zaburzenia żołądka i jelit: nudności (1,6%); ból brzucha (1,3%). Działania niepożądane stwierdzone u <1% pacjentów leczonych produktem w trakcie 107 badań klinicznych. Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: zapalenie błony śluzowej nosa; zapalenie zatok; zakażenia górnych dróg oddechowych. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: leukopenia. Zaburzenia układu immunologicznego: nadwrażliwość. Zaburzenia układu nerwowego: zaburzenia smaku; niedoczulica; parestezje. Zaburzenia ucha i błędnika: szumy uszne. Zaburzenia żołądka i jelit: zaparcie, biegunka, niestrawność, wzdęcia, wymioty. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: zaburzenia czynności wątroby, hiperbilirubinemia. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: świąd, wysypka, pokrzywka. Zaburzenia nerek i dróg żółciowych: wielomocz. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: zaburzenia erekcji, zaburzenia miesiączkowania. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: obrzęk. Bezpieczeństwo stosowania produktu, oceniono u 165 pacjentów w wieku 1-17 lat, biorących udział w 14 badaniach klinicznych (4 badania z kontrolą placebo i z podwójnie ślepą próbą, 9 badań otwartych oraz 1 badanie obejmujące fazę otwartą z następującą po niej fazą podwójnie ślepej próby). Pacjenci z tej grupy otrzymali co najmniej jedną dawkę produktu w leczeniu zakażeń grzybiczych i dostarczyli danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania. Na podstawie uzyskanych z tych badań klinicznych łącznych danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania, najczęściej odnotowanymi działaniami niepożądanymi u dzieci i młodzieży były: ból głowy (3,0%), wymioty (3,0%), ból brzucha (2,4%), biegunka (2,4%), zaburzenia czynności wątroby (1,2%), niedociśnienie tętnicze (1,2%), nudności (1,2%) oraz pokrzywka (1,2%). Charakter działań niepożądanych jest zasadniczo podobny u dzieci i młodzieży oraz u pacjentów dorosłych, jednak częstość występowania u dzieci i młodzieży jest większa. Działania niepożądane stwierdzone po raz pierwszy po wprowadzeniu leku do obrotu w odniesieniu do wszystkich postaci farmaceutycznych produktu. Działania niepożądane stwierdzone po wprowadzeniu produktu do obrotu wg kategorii częstości na podstawie doniesień spontanicznych. Zaburzenia układu immunologicznego: (bardzo rzadko) zespół choroby posurowiczej, obrzęk naczynioruchowy, reakcja anafilaktyczna. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (bardzo rzadko) hipertriglicerydemia. Zaburzenia układu nerwowego: (bardzo rzadko) drżenie. Zaburzenia oka: (bardzo rzadko) zaburzenia widzenia (w tym podwójne i niewyraźne widzenie). Zaburzenia ucha i błędnika: (bardzo rzadko) przemijająca lub trwała utrata słuchu. Zaburzenia serca: (bardzo rzadko) zastoinowa niewydolność serca. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (bardzo rzadko) duszność. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo rzadko) zapalenie trzustki. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (bardzo rzadko) ciężka hepatotoksyczność (w tym kilka przypadków zgonów z powodu ostrej niewydolności wątroby). Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (bardzo rzadko) martwica toksyczno-rozpływna naskórka, zespół Stevens-Johnsona, ostra uogólniona osutka krostkowa, rumień wielopostaciowy, złuszczające zapalenie skóry, leukoklastyczne zapalenie naczyń, łysienie, nadwrażliwość na światło. Badania laboratoryjne: (bardzo rzadko) zwiększone stężenie fosfokinazy kreatynowej.

Zasadniczo zdarzenia niepożądane stwierdzane po przedawkowaniu są zbieżne z działaniami niepożądanymi podczas stosowania itrakonazolu. W razie przedawkowania należy zastosować środki podtrzymujące czynności życiowe. Można podać węgiel aktywny, jeśli metoda ta zostanie uznana za odpowiednią. Usunięcie itrakonazolu metodą hemodializy jest niemożliwe. Nie ma swoistego antidotum.

Badania in vitro wykazały, że itrakonazol zaburza syntezę ergosterolu w komórkach grzybów. Ergosterol jest składnikiem błony komórkowej grzybów, o podstawowym znaczeniu dla ich życia. Zaburzenie syntezy ergosterolu wywołuje ostatecznie działanie przeciwgrzybicze.

1 kaps. zawiera 100 mg itrakonazolu w postaci granulatu.