Do stosowania wyłącznie u dorosłych. Zalecana dawka oksaliplatyny w leczeniu uzupełniającym wynosi 85 mg/m2 pc. podawanych doż. w dawkach powtarzanych co 2 tyg. przez 12 cykli (6 m-cy). Zalecana dawka oksaliplatyny w leczeniu raka okrężnicy i odbytnicy z przerzutami wynosi 85 mg/m2 pc. podawanych dożylnie w dawkach powtarzanych co dwa tygodnie aż do czasu progresji choroby lub nietolerowanej przez pacjenta toksyczności. Dawkowanie należy dostosować do tolerancji pacjenta na produkt leczniczy. Oksaliplatynę należy zawsze podawać przed podaniem pochodnej fluoropirymidyny. Oksaliplatynę należy zawsze podawać przed podaniem pochodnej fluoropirymidyny. Oksaliplatyna podawana jest w postaci inf. doż. trwającej 2-6 h, po rozcieńczeniu w 250-500 ml 5% roztw. glukozy do stężenia w zakresie 0,2 mg/ml-0,70 mg/ml. Stężenie 0,70 mg/ml jest największym stężeniem stosowanym w praktyce klinicznej w celu uzyskania dawki 85 mg/m2 pc. Oksaliplatyna była głównie stosowana w połączeniu ze schematami leczenia opartymi na ciągłej inf. 5-FU. W 2-tyg. cyklu leczenia stosowano schematy podawania 5-FU w bolusie i inf. ciągłej. Zaburzenia czynności nerek. Oksaliplatyny nie wolno podawać pacjentom z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. U pacjentów z lekkimi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek zalecana dawka oksaliplatyny wynosi 85 mg/m2 pc. Zaburzenia czynności wątroby. W badaniu I fazy, do którego włączono pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, częstość i nasilenie zaburzeń wątroby i dróg żółciowych zależały, jak się wydaje, od zaawansowania choroby i nieprawidłowości wyników testów czynności wątroby przed rozpoczęciem leczenia. Podczas badań klinicznych dawki nie modyfikowano w szczególny sposób u pacjentów z nieprawidłowymi wynikami testów czynności wątroby. Pacjenci w podeszłym wieku. Nie obserwowano nasilenia ciężkiej toksyczności oksaliplatyny stosowanej w monoterapii lub w skojarzeniu z 5-FU u pacjentów powyżej 65 lat. W związku z tym modyfikacja dawki dla pacjentów w podeszłym wieku nie jest konieczna. Dzieci i młodzież. Nie ma odpowiednich wskazań do stosowania oksaliplatyny u dzieci. Nie ustalono skuteczności oksaliplatyny w monoterapii guzów litych u dzieci i młodzieży.

Oksaliplatyna podawana jest w inf. doż. Podawanie oksaliplatyny nie wymaga dodatkowego nawodnienia pacjenta. Oksaliplatyna rozcieńczona w 250-500 ml 5% roztw. glukozy do stężenia nie mniejszego niż 0,2 mg/ml musi być podana w infuzji przez dojście centralne lub do żyły obwodowej w ciągu 2-6 h. Podanie oksaliplatyny musi zawsze poprzedzać infuzję 5-FU. W razie wynaczynienia podawanie leku trzeba natychmiast przerwać. Roztw. produktów cytotoksycznych do wstrzykiwań musi przygotowywać specjalnie przeszkolony personel, z wiedzą na temat przygotowywanego produktu leczniczego, w warunkach zapewniających integralność produktu leczniczego, ochronę środowiska, a w szczególności ochronę osób zajmujących się produktem, zgodnie z procedurami obowiązującymi w szpitalu. Wymaga to wydzielenia powierzchni przeznaczonej wyłącznie do tych czynności. W pomieszczeniach tych zabrania się palenia tytoniu, picia napojów i spożywania posiłków. Szczegóły dotyczące instrukcji stosowania - patrz ChPL.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na laktozę. Karmienie piersią. Mielosupresja przed rozpoczęciem 1-go cyklu leczenia, z liczbą neutrofilów <2 x 109/l i/lub liczbą płytek <100 x 109/l. Obwodowa neuropatia czuciowa z upośledzeniem czynnościowym przed 1-szym cyklem leczenia. Ciężkie zaburzenia czynności nerek (ClCr poniżej 30 ml/min).

Oksaliplatynę należy stosować wyłącznie w specjalistycznych oddziałach onkologicznych i podawać pod nadzorem doświadczonego onkologa. U pacjentów z lekkimi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek należy ściśle kontrolować, czy nie występują działania niepożądane, a dawkę dostosować do objawów toksyczności. Pacjentów z objawami nadwrażliwości na inne produkty lecznicze zawierające związki platyny w wywiadzie należy poddać szczególnej obserwacji. Jeśli wystąpią objawy anafilaksji, infuzję należy natychmiast przerwać i rozpocząć odpowiednie leczenie objawowe. Powtórne podanie oksaliplatyny takim pacjentom jest przeciwwskazane. Opisywano reakcje krzyżowe związane ze stosowaniem wszystkich związków platyny, również zakończone zgonem. W razie wynaczynienia infuzję trzeba natychmiast przerwać i wdrożyć odpowiednie miejscowe leczenie objawowe. Należy uważnie obserwować, czy u pacjenta nie występują objawy neurotoksyczności oksaliplatyny, zwłaszcza jeśli podawana jest z innymi produktami leczniczymi o swoistej neurotoksyczności. Przed każdym podaniem oksaliplatyny i okresowo po jej podaniu należy przeprowadzić badanie neurologiczne. Pacjentom, u których wystąpiła ostra dyzestezja gardła i krtani w trakcie lub w ciągu kilku godzin po 2-godzinnej inf., następną inf. oksaliplatyny trzeba podawać przez 6 h. Neuropatia obwodowa: jeśli wystąpią objawy neurologiczne (parestezje, dyzestezje), dawkowanie należy dostosować w zależności od czasu trwania i nasilenia istniejących objawów: jeśli objawy trwają dłużej niż 7 dni i są dokuczliwe, następną dawkę oksaliplatyny należy zmniejszyć z 85 mg/m2 pc. do 65 mg/m2 pc. (leczenie raka z przerzutami) lub 75 mg/m2 pc. (leczenie uzupełniające); jeśli parestezja bez upośledzenia czynnościowego utrzymuje się do następnego cyklu leczenia, następną dawkę oksaliplatyny należy zmniejszyć z 85 mg/m2 pc. do 65 mg/m2 pc. (leczenie raka z przerzutami) lub 75 mg/m2 pc. (leczenie uzupełniające); jeśli parestezja z upośledzeniem czynnościowym utrzymuje się do następnego cyklu leczenia, podawanie oksaliplatyny należy przerwać; jeśli objawy te ustąpią po przerwaniu leczenia oksaliplatyną, można rozważyć wznowienie terapii. Należy poinformować pacjentów o możliwości utrzymywania się objawów obwodowej neuropatii czuciowej po zakończeniu leczenia. Ograniczone umiarkowane parestezje lub parestezje zaburzające czynności pacjenta mogą występować do 3 lat od zakończenia leczenia uzupełniającego. U pacjentów otrzymujących oksaliplatynę w ramach skojarzonej chemioterapii notowano przypadki zespołu odwracalnej tylnej leukoencefalopatii (RPLS, znanej również jako zespół tylnej odwracalnej encefalopatii, ang. PRES). RPLS jest rzadką, odwracalną, szybko postępującą chorobą neurologiczną, w której mogą występować między innymi napady drgawkowe, nadciśnienie tętnicze, bóle głowy, splątanie, utrata wzroku i inne zaburzenia widzenia lub zaburzenia neurologiczne. Rozpoznanie RPLS powinno być potwierdzone w badaniach obrazowych mózgu, najlepiej metodą rezonansu magnetycznego. Toksyczne działanie oksaliplatyny na przewód pokarmowy z takimi objawami, jak nudności i wymioty, wymaga zapobiegawczego i/lub terapeutycznego zastosowania leków przeciwwymiotnych. Ciężka biegunka i /lub wymioty mogą spowodować odwodnienie, porażenną niedrożność jelit, niedrożność jelit, hipokaliemię, kwasicę metaboliczną i niewydolność nerek, zwłaszcza w przypadku połączenia oksaliplatyny z 5-FU. Podczas leczenia oksaliplatyną zgłaszano przypadki niedokrwienia jelita, również zakończone zgonem. W razie stwierdzenia niedokrwienia jelita leczenie oksaliplatyną należy przerwać i wdrożyć odpowiednie postępowanie. Jeśli wystąpią objawy toksyczności ze strony układu krwiotwórczego (liczba neutrofilów <1,5 x 109/l lub liczba płytek <50 x 109/l), następny cykl leczenia należy zawiesić do czasu powrotu parametrów hematologicznych do dopuszczalnych wartości. Przed rozpoczęciem leczenia i przed każdym kolejnym cyklem leczenia należy wykonać badanie morfologii krwi z rozmazem. Działanie hamujące czynność szpiku kostnego może sumować się z działaniem jednocześnie stosowanej chemioterapii. U pacjentów z ciężką i utrzymującą się mielosupresją zwiększone jest ryzyko zakażeń z powikłaniami. U pacjentów leczonych oksaliplatyną notowano przypadki posocznicy, posocznicy neutropenicznej i wstrząsu septycznego, również zakończone zgonem. W razie wystąpienia któregokolwiek z wymienionych objawów, leczenie oksaliplatyną należy przerwać. Pacjentów trzeba poinformować o ryzyku biegunki i/lub wymiotów, zapalenia błony śluzowej jamy ustnej oraz neutropenii w następstwie stosowania oksaliplatyny i 5-FU i zalecić natychmiastowe zwrócenie się do lekarza prowadzącego w celu uzyskania właściwej opieki. Jeśli wystąpi zapalenie błony śluzowej jamy ustnej z neutropenią lub bez, następny cykl leczenia należy odłożyć do czasu wyleczenia zapalenia do stopnia Ł1. i/lub do czasu aż liczba neutrofilów osiągnie wartość ł1,5 x 109/l. Jeśli oksaliplatyna stosowana jest w połączeniu z 5-FU (z kwasem folinowym lub bez), należy dostosować jej dawki zależnie od objawów toksyczności związanych z podawaniem 5-FU. Jeśli wystąpi biegunka stopnia 4., neutropenia stopnia 3.-4. (liczba neutrofilów <1,0 x 109/l), gorączka neutropeniczna (gorączka niewiadomego pochodzenia bez klinicznie lub mikrobiologicznie udokumentowanego zakażenia z bezwzględną liczbą neutrofilów <1,0 x 109/l), epizod temperatury >38,3°C lub utrzymująca się przez ponad godzinę temperatura >38°C lub małopłytkowość stopnia 3.-4. (liczba płytek <50 x 109/l), poza każdym koniecznym zmniejszeniem dawki 5-FU należy zmniejszyć dawkę oksaliplatyny z 85 mg/m2 pc. do 65 mg/m2 pc. (leczenie raka z przerzutami) lub do 75 mg/m2 pc. (leczenie uzupełniające). W razie niewyjaśnionych objawów ze strony układu oddechowego, takich jak kaszel bez odkrztuszania, duszność, trzeszczenia w płucach lub nacieki płucne widoczne w badaniu RTG, podawanie oksaliplatyny należy przerwać do czasu, aż dalsze badania wykluczą śródmiąższową chorobę płuc. Zaburzenia krwi: zespół hemolityczno-mocznicowy (ang. HUS) jest zagrażającym życiu działaniem niepożądanym (występującym z nieznaną częstością). Podawanie oksaliplatyny należy przerwać po wystąpieniu 1-szych objawów świadczących o mikroangiopatycznej niedokrwistości hemolitycznej, takich jak nagłe zmniejszenie stężenia hemoglobiny z jednoczesną małopłytkowością, zwiększenie stężenia bilirubiny i kreatyniny w surowicy, azotu mocznikowego we krwi lub aktywności dehydrogenazy mleczanowej (LDH). Po odstawieniu oksaliplatyny niewydolność nerek może być nieodwracalna, z koniecznością stosowania dializoterapii. Podczas leczenia oksaliplatyną zgłaszano występowanie zespołu rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (ang. DIC), włącznie z przypadkami zakończonymi zgonem. W razie wystąpienia DIC, stosowanie oksaliplatyny należy przerwać i wdrożyć odpowiednie leczenie. Należy zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami związanymi z DIC, takimi jak zakażenia, posocznica itd. Wydłużenie odstępu QT może prowadzić do zwiększenia ryzyka komorowych zaburzeń rytmu serca, w tym zaburzeń typu torsade de pointes, które mogą prowadzić do zgonu. Należy regularnie kontrolować odstęp QT przed i po podaniu oksaliplatyny. Należy zachować ostrożność u pacjentów z wydłużeniem odstępu QT w wywiadzie lub z predyspozycjami do takiego wydłużenia, pacjentów przyjmujących produkty lecznicze wydłużające odstęp QT oraz pacjentów z zaburzeniami elektrolitowymi, takimi jak hipokaliemia, hipokalcemia lub hipomagnezemia. W razie stwierdzenia wydłużenia odstępu QT, stosowanie oksaliplatyny należy przerwać. Podczas leczenia oksaliplatyną zgłaszano występowanie rabdomiolizy, włącznie z przypadkami zakończonymi zgonem. Jeśli u pacjenta wystąpi ból mięśni i obrzęk wraz z osłabieniem, gorączką lub ciemnym zabarwieniem moczu, stosowanie oksaliplatyny należy przerwać. W razie potwierdzenia rabdomiolizy, należy wdrożyć odpowiednie postępowanie. Zaleca się ostrożność podczas jednoczesnego stosowania oksaliplatyny i produktów leczniczych związanych z wystąpieniem rabdomiolizy. Leczenie oksaliplatyną może spowodować owrzodzenie błony śluzowej żołądka i jelit oraz takie powikłania, jak krwawienie z przewodu pokarmowego i perforacja (z możliwym skutkiem śmiertelnym). W razie stwierdzenia owrzodzenia żołądka i jelit, stosowanie oksaliplatyny należy przerwać i wdrożyć odpowiednie postępowanie. W razie nieprawidłowych wyników testów czynności wątroby lub nadciśnienia wrotnego, które nie wynikają w sposób oczywisty z przerzutów nowotworowych do wątroby, należy brać pod uwagę możliwość bardzo rzadkich przypadków rozwoju zaburzeń czynności naczyń wątrobowych w wyniku zastosowanego leczenia. W badaniach nieklinicznych obserwowano genotoksyczne działanie oksaliplatyny. Z tego względu należy poinformować mężczyzn leczonych oksaliplatyną o konieczności stosowania przez nich metod zapobiegających zapłodnieniu w czasie leczenia i do 6 m-cy po zakończeniu terapii. Oksaliplatyna może powodować nieodwracalną niepłodność, dlatego mężczyznom planującym ojcostwo po zakończeniu terapii doradza się przechowywanie nasienia uzyskanego przed rozpoczęciem leczenia. Kobiety nie powinny być w ciąży w czasie leczenia oksaliplatyną i powinny stosować skuteczne metody zapobiegania ciąży. Dootrzewnowe podawanie oksaliplatyny (droga podania poza wskazaniami) może spowodować krwawienie dootrzewnowe. Nie przeprowadzono badań wpływu oksaliplatyny na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednak leczenie oksaliplatyną związane jest ze zwiększonym ryzykiem zawrotów głowy, nudności i wymiotów, a także innych objawów neurologicznych wpływających na chód i utrzymanie równowagi, co może lekko lub umiarkowanie wpływać na wykonywanie tych czynności. Zaburzenia widzenia, zwłaszcza przemijająca utrata wzroku (ustępująca po przerwaniu leczenia) może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Dlatego pacjentów należy ostrzec przed taką możliwością.

U pacjentów otrzymujących oksaliplatynę w pojedynczej dawce 85 mg/m2 pc. bezpośrednio przed podaniem 5-FU, nie obserwowano zmian w reakcji na leczenie 5-FU. W badaniach in vitro nie obserwowano znaczącej zmiany stopnia wiązania oksaliplatyny z białkami osocza podczas stosowania z następującymi lekami: erytromycyna, salicylany, granisetron, paklitaksel i walproinian sodu. Zaleca się ostrożność podczas jednoczesnego stosowania oksaliplatyny i innych produktów leczniczych, które powodują wydłużenie odstępu QT. Podczas takiego skojarzonego leczenia należy ściśle kontrolować odstęp QT. Zaleca się ostrożność, gdy oksaliplatyna podawana jest jednocześnie z innymi produktami leczniczymi związanymi z wystąpieniem rabdomiolizy. Badania interakcji przeprowadzono wyłącznie u dorosłych.

Aktualnie nie ma dostępnych informacji dotyczących bezpieczeństwa stosowania oksaliplatyny u kobiet w ciąży. W badaniach na zwierzętach obserwowano wpływ na rozrodczość. W związku z tym nie zaleca się stosowania oksaliplatyny w okresie ciąży i u kobiet w wieku rozrodczym, które nie stosują odpowiednich metod antykoncepcji. Zastosowanie oksaliplatyny powinno być poprzedzone dokładnym rozważeniem zagrożenia dla pacjentki i płodu oraz wyrażeniem zgody przez pacjentkę. Należy stosować odpowiednią antykoncepcję w trakcie leczenia oraz przez 4 m-ce (kobiety) po zakończeniu terapii. Nie wiadomo, czy oksaliplatyna przenika do mleka kobiecego. Podczas leczenia oksaliplatyną karmienie piersią jest przeciwwskazane. Oksaliplatyna może powodować niepłodność. Ze względu na możliwe działanie genotoksyczne oksaliplatyny należy stosować skuteczną metodę antykoncepcji podczas leczenia oraz przez 4 m-ce (kobiety) i 6 m-cy (mężczyźni) po zakończeniu terapii.

Najczęstsze działania niepożądane związane ze stosowaniem oksaliplatyny w połączeniu z 5-fluorouracylem i kwasem folinowym (5-FU/FA) to objawy żołądkowo-jelitowe (biegunka, nudności, wymioty i zapalenie błony śluzowej), hematologiczne (neutropenia, małopłytkowość) oraz neurologiczne (obwodowa neuropatia czuciowa ostra i nasilająca się przy podawaniu kolejnych dawek). Na ogół wymienione działania niepożądane występowały częściej i miały większe nasilenie podczas stosowania oksaliplatyny w skojarzeniu z 5-FU/FA niż w przypadku samego 5-FU/FA. Częstości określono na podstawie badań klinicznych z udziałem 416 i 1108 pacjentów, którzy otrzymywali oksaliplatynę z 5-fluorouracylem (5-FU)/kwasem folinowym (FA) odpowiednio w leczeniu raka okrężnicy i odbytnicy z przerzutami i w leczeniu uzupełniającym oraz na podstawie doświadczeń po wprowadzeniu oksaliplatyny do obrotu. Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (bardzo często) zakażenie; (często) zapalenie błony śluzowej nosa Zakażenie górnych dróg oddechowych, posocznica neutropeniczna; (niezbyt często) posocznica. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo często) niedokrwistość, neutropenia, małopłytkowość, leukopenia, limfopenia; (często) gorączka neutropeniczna; (rzadko) niedokrwistość hemolityczna, małopłytkowość immunologiczna; (nieznana) pancytopenia autoimmunologiczna. Zaburzenia układu immunologicznego: (bardzo często) alergia, reakcja alergiczna. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (bardzo często) jadłowstręt, hiperglikemia, hipokaliemia, hipernatremia; (często) odwodnienie, hipokalcemia; (niezbyt często) kwasica metaboliczna. Zaburzenia psychiczne: (często) depresja, bezsenność; (niezbyt często) nerwowość. Zaburzenia układu nerwowego: (bardzo często) obwodowa neuropatia czuciowa, ból głowy, zaburzenia czucia, zaburzenia smaku; (często) zawroty głowy, zapalenie nerwów ruchowych, odczyn oponowy; (rzadko) dyzartria, zespół odwracalnej tylnej leukoencefalopatii (RPLS). Zaburzenia oka: (często) zapalenie spojówek, zaburzenia widzenia; (rzadko) przemijające zmniejszenie ostrości wzroku, zaburzenia pola widzenia, zapalenie nerwu wzrokowego, przemijająca utrata wzroku (ustępująca po przerwaniu leczenia). Zaburzenia ucha i błędnika: (niezbyt często) ototoksyczność; (rzadko) głuchota. Zaburzenia naczyniowe: (często) krwotok, uderzenia gorąca, zakrzepowe zapalenie żył głębokich, nadciśnienie tętnicze. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (bardzo często) duszność, kaszel, krwawienie z nosa; (często) czkawka, zatorowość płucna; (rzadko) śródmiąższowa choroba płuc (czasami zakończona zgonem), zwłóknienie płuc. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) biegunka, nudności, wymioty, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej/błon śluzowych, ból brzucha, zaparcie; (często) niestrawność, refluks żołądkowo-przełykowy, krwawienie z przewodu pokarmowego, krwawienie z odbytu; (niezbyt często) niedrożność jelit; (rzadko) zapalenie jelita grubego, w tym biegunka wywołana przez Clostridium difficile, zapalenie trzustki. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (bardzo często) zaburzenia skóry, łysienie; (często) złuszczanie się skóry (tzw. zespół dłoniowo-podeszwowy), wysypka rumieniowata, wysypka, nadmierne pocenie się, zaburzenia paznokci; (nieznana) alergiczne zapalenie naczyń. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (bardzo często) ból pleców; (często) bóle stawów, bóle kości. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (często) krwiomocz, bolesne lub trudne oddawanie moczu, nieprawidłowa częstość mikcji. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo często) gorączka, reakcja w miejscu wstrzyk., zmęczenie, osłabienie, ból. Badania diagnostyczne: (bardzo często) zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej, zwiększenie stężenia bilirubiny, zwiększenie aktywności LDH, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie mc. (leczenie wspomagające); (często) zwiększenie stężenia kreatyniny, zmniejszenie mc. (leczenie raka z przerzutami). Zaburzenia krwi i układu chłonnego, częstość (% pacjentów) i stopnie nasilenia. Oksaliplatyna/5-FU/FA 85 mg/m2 pc. co 2 tyg. Leczenie raka z przerzutami. Niedokrwistość: wszystkie stopnie - 82,2; stopień 3. - 3; stopień 4. - <1. Neutropenia: wszystkie stopnie - 71,4; stopień 3. - 28; stopień 4. - 14. Małopłytkowość: wszystkie stopnie - 71,6; stopień 3. - 4; stopień 4. - <1. Gorączka neutropeniczna: wszystkie stopnie: - 5,0; stopień 3. - 3,6; stopień 4. - 1,4. Leczenie uzupełniające. Niedokrwistość: wszystkie stopnie - 75,6; stopień 3. - 0,7; stopień 4. - 0,1. Neutropenia: wszystkie stopnie - 78,9; stopień 3. - 28,8; stopień 4. - 12,3. Małopłytkowość: wszystkie stopnie - 77,4; topień 3. - 1,5; stopień4. - 0,2. Gorączka neutropeniczna: wszystkie stopnie - 0,7; stopień 3. - 0,7; stopień 4. - 0,0. Rzadko: zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC), włącznie z przypadkami zakończonymi zgonem. Doświadczenie po wprowadzeniu oksaliplatyny do obrotu (nieznana): zespół hemolityczno-mocznicowy, pancytopenia o podłożu autoimmunologicznym. Zakażenia i zarażenia pasożytnicze, częstość (% pacjentów). Oksaliplatyna i 5-FU/FA 85 mg/m2 co 2 tyg. Posocznica (w tym posocznica i posocznica neutropeniczna): leczenie raka z przerzutami, wszystkie stopnie - 1,5; leczenie uzupełniające, wszystkie stopnie - 1,7. Doświadczenie po wprowadzeniu oksaliplatyny do obrotu (nieznana): wstrząs septyczny, włącznie z przypadkami zgonu. Zaburzenia układu immunologicznego, częstość reakcji alergicznych (% pacjentów) i stopnie nasilenia. Oksaliplatyna/5-FU/FA 85 mg/m2 pc. co 2 tyg. Reakcje alergiczne/alergia. Leczenie raka z przerzutami: wszystkie stopnie - 9,1; stopień 3. - 1; stopień 4. - <1. Leczenie wspomagające: wszystkie stopnie - 10,; stopień 3. - 2,3; stopień 4. - 0,6. Zaburzenia układu nerwowego: oksaliplatyna wykazuje ograniczającą dawkę toksyczność neurologiczną. Obejmuje ona obwodową neuropatię czuciową charakteryzującą się dyzestezjami i/lub parestezjami kończyn, z kurczami mięśni lub bez, często wywoływanymi działaniem zimna. Objawy te występują u maks. 95% pacjentów leczonych oksaliplatyną. Czas utrzymywania się tych objawów, które zwykle ustępują między kolejnymi cyklami leczenia, zwiększa się wraz z liczbą kolejnych cykli. Wystąpienie bólu i/lub zaburzeń czynnościowych jest wskazaniem (w zależności od czasu trwania tych zaburzeń) do dostosowania dawki lub nawet przerwania leczenia. Te zaburzenia czynnościowe obejmują trudności w wykonywaniu precyzyjnych ruchów i przypuszczalnie są konsekwencją upośledzenia czucia. Ryzyko utrzymywania się objawów dla dawki skumulowanej 850 mg/m2 pc. (10 cykli) wynosi około 10%, a dla dawki skumulowanej 1020 mg/m2 pc. (12 cykli) około 20%. W większości przypadków objawy neurologiczne zmniejszają się lub całkowicie ustępują po przerwaniu leczenia. W przypadku leczenia uzupełniającego raka jelita grubego po 6 miesiącach po przerwaniu leczenia u 87% pacjentów nie obserwowano żadnych lub tylko lekkie objawy. Po okresie obserwacji trwającym do 3 lat u około 3% pacjentów występowały albo utrzymujące się, ograniczone parestezje o umiarkowanym nasileniu (2,3%) albo parestezje zaburzające czynności pacjenta (0,5%). Donoszono o ostrych objawach neurosensorycznych, które występują w ciągu kilku godzin od podania leku i często wyzwalane są przez działanie zimna. Mogą mieć postać przemijającej parestezji, dyzestezji i niedoczulicy lub ostrego zespołu dyzestezji gardła i krtani. Zespół ten charakteryzuje się subiektywnym uczuciem trudności połykania lub duszności, bez obiektywnych objawów zaburzeń oddychania (brak sinicy lub niedotlenienia) i bez skurczu krtani czy oskrzeli (brak świstów oddechowych lub sapania). Wprawdzie w takich przypadkach podaje się leki przeciwhistaminowe i rozszerzające oskrzela, ale objawy te raptownie ustępują nawet bez leczenia. Wydłużenie czasu podawania infuzji sprzyja zmniejszeniu częstości tego zespołu. Ponadto sporadycznie obserwowano następujące objawy: skurcz żuchwy, skurcz mięśni, mimowolne skurcze mięśni, drganie mięśni, drgawki kloniczne mięśni, zaburzenia koordynacji, nieprawidłowy chód, ataksja, zaburzenia równowagi, odczucie ucisku w krtani lub klatce piersiowej, odczucie ucisku, dyskomfort, ból. Ponadto z wymienionymi zdarzeniami może być związana dysfunkcja nerwu czaszkowego lub, jako odrębne przypadki, opadanie powiek, podwójne widzenie, bezgłos, dysfonia, chrypka, czasami opisywane jako porażenie strun głosowych, nieprawidłowe czucie języka lub zaburzenia mowy, niekiedy opisywane jako afazja, neuralgia nerwu trójdzielnego, ból twarzy, ból oka, zmniejszenie ostrości widzenia, zaburzenia pola widzenia. Donoszono również o innych objawach neurologicznych występujących w trakcie leczenia oksaliplatyną, takich jak zanik głębokich odruchów ścięgnistych lub objaw Lhermitte’a. Opisywano pojedyncze przypadki zapalenia nerwu wzrokowego. Doświadczenie po wprowadzeniu oksaliplatyny do obrotu (nieznana): drgawki. Doświadczenie po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu (nieznana): wydłużenie odstępu QT może prowadzić do zwiększenia ryzyka komorowych zaburzeń rytmu serca, w tym zaburzeń typu torsade de pointes, które mogą prowadzić do zgonu. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia. Doświadczenie po wprowadzeniu oksaliplatyny do obrotu (nieznana): skurcz krtani. Zaburzenia żołądka i jelit, częstość (% pacjentów) i stopnie nasilenia. Oksaliplatyna/5-FU/FA 85 mg/m2 pc. co 2 tyg. Leczenie raka z przerzutami. Nudności: wszystkie stopnie - 69,9; stopień 3. - 8; stopień 4. - <1. Biegunka: wszystkie stopnie - 60,8; stopień 3. - 9; stopień 4. - 2. Wymioty: wszystkie stopnie - 49,0; stopień 3. - 6; stopień 4. - 1. Zapalenie błon śluzowych/jamy ustnej: wszystkie stopnie - 39,9; stopień 3. - 4; stopień 4. - <1. Leczenie uzupełniające. Nudności: wszystkie stopnie - 73,7; stopień 3. - 4,8; stopień 4. - 0,3. Biegunka: wszystkie stopnie - 56,3; stopień 3. - 8,3; stopień 4. - 2,5. Wymioty: wszystkie stopnie - 47,2; stopień 3. - 5,3; stopień 4. - 0,5. Zapalenie błon śluzowych/jamy ustnej: wszystkie stopnie - 42,1; stopień 3. - 2,8; stopień 4. - 0,1. Wskazane jest zapobiegawcze i/lub terapeutyczne zastosowanie leku o silnym działaniu przeciwwymiotnym. Ciężka biegunka i/lub wymioty mogą spowodować odwodnienie, porażenną niedrożność jelit, niedrożność jelit, hipokaliemię, kwasicę metaboliczną i zaburzenia czynności nerek, zwłaszcza jeśli oksaliplatyna stosowana jest w skojarzeniu z 5-FU. Doświadczenie po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu (nieznana): niedokrwienie jelita, włącznie z przypadkami śmiertelnymi. Owrzodzenie żołądka i jelit oraz perforacja, włącznie z przypadkami śmiertelnymi. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (bardzo rzadko) zespół niedrożności zatok wątrobowych (znany również jako choroba wenookluzyjna wątroby) lub związane z nim patologiczne objawy, w tym plamica wątroby, guzkowy przerost regeneracyjny wątroby i zwłóknienie okołozatokowe wątroby. Objawami klinicznymi mogą być: nadciśnienie wrotne i/lub zwiększona aktywność aminotransferaz. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej. Doświadczenie po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu: (nieznana) rabdomioliza, w tym przypadki śmiertelne. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (bardzo rzadko) ostra martwica kanalików nerkowych, ostre śródmiąższowe zapalenie nerek i ostra niewydolność nerek. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej. Doświadczenie po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu (nieznana): alergiczne zapalenie naczyń.

Nie jest znana odtrutka na oksaliplatynę. W razie przedawkowania należy oczekiwać zaostrzenia działań niepożądanych. Należy wdrożyć kontrolę wskaźników hematologicznych i odpowiednie leczenie objawowe.

Oksaliplatyna jest lekiem przeciwnowotworowym należącym do nowej klasy związków platyny, w których atom platyny tworzy kompleks z grupą 1,2-diaminocykloheksanową (DACH) i grupą szczawianową. Oksaliplatyna jest pojedynczym enancjomerem, cis-[szczawiano(trans-l-1,2- DACH)platyną]. W różnych układach modelowych guzów, w tym modelach raka okrężnicy i odbytnicy u ludzi oksaliplatyna wykazuje szeroki zakres działania cytotoksycznego in vitro i przeciwnowotworowego in vivo. Wykazuje również aktywność in vitro i in vivo w różnych modelach opornych na cisplatynę. Zarówno in vitro, jak i in vivo obserwuje się synergistyczne działanie cytotoksyczne oksaliplatyny w skojarzeniu z 5-FU. Badania nad mechanizmem działania oksaliplatyny (choć nie został w pełni wyjaśniony) wskazują, że powstałe w wyniku biotransformacji uwodnione pochodne oksaliplatyny zakłócają syntezę DNA, tworząc wiązania krzyżowe zarówno w obrębie jednego łańcucha, jak i pomiędzy nimi, co prowadzi do przerwania syntezy DNA i działania cytotoksycznego oraz przeciwnowotworowego.

1 ml odtworzonego stężonego roztw. do inf. zawiera 5 mg oksaliplatyny.