Produkt leczniczy musi być podawany wyłącznie pod nadzorem lekarza posiadającego doświadczenie w rozpoznawaniu i leczeniu pacjentów z chorobami nowotworowymi. Chłoniak rozlany z dużych komórek B. Pacjenci nie poddani wcześniejszej terapii. Zalecana dawka produktu leczniczego to 1,8 mg/kg mc., podawana w inf. dożylnej co 21 dni w skojarzeniu z rytuksymabem, cyklofosfamidem, doksorubicyną i prednizonem (R-CHP) przez 6 cykli. Produkt leczniczy, rytuksymab, cyklofosfamid i doksorubicyna mogą być podawane w dowolnej kolejności w 1. dniu każdego cyklu po podaniu prednizonu. Prednizon jest podawany w dniach 1.-5. każdego cyklu. Cykle 7 i 8 polegają na podaniu rytuksymabu jako jedynego leku. Należy zapoznać się z ChPL podawanych w skojarzeniu z produktem leczniczym pacjentom z DLBCL nie poddanym wcześniejszej terapii. Pacjenci z chorobą nawrotową lub oporną. Zalecana dawka produktu leczniczego to 1,8 mg/kg mc., podawana w inf. dożylnej co 21 dni w skojarzeniu z bendamustyną i rytuksymabem przez 6 cykli. Produkt leczniczy, bendamustyna i rytuksymab mogą być podawane w dowolnej kolejności w 1. dniu każdego cyklu. W leczeniu skojarzonym z produktem leczniczym zalecana dawka bendamustyny wynosi 90 mg/m2 pc./dobę w 1. i 2. dniu każdego cyklu, a zalecana dawka rytuksymabu wynosi 375 mg/m2 pc. w 1. dniu każdego cyklu. W związku z ograniczonym doświadczeniem klinicznym, u pacjentów leczonych produktem leczniczym Polivy w dawce 1,8 mg/kg mc., którzy otrzymali go w dawce całkowitej >240 mg, zaleca się, aby nie przekraczać dawki 240 mg na cykl. Pacjenci z chorobą nawrotową lub oporną niepoddani wcześniejszej terapii. Jeśli pacjent nie otrzymał wcześniejszej premedykacji, przed podaniem produktu leczniczego należy zastosować u pacjenta premedykację lekiem antyhistaminowym i przeciwgorączkowym. Opóźnienie lub pominięcie przyjęcia dawek leku. Jeśli planowana dawka produktu leczniczego zostanie pominięta, należy podać ją tak szybko, jak to możliwe, a następnie dostosować harmonogram podawania leku w taki sposób, by utrzymać 21-dniowe odstępy pomiędzy dawkami. Modyfikacje dawki. Należy zmniejszyć szybkość wlewu lub przerwać wlew produktu leczniczego, jeśli u pacjenta wystąpi reakcja związana z inf. Podawanie produktu należy natychmiast przerwać i na stałe zakończyć, jeśli u pacjenta wystąpi reakcja zagrażająca życiu. Modyfikacje dawki w przypadku wystąpienia neuropatii obwodowej, mielosupresji, w przypadku wystąpienia reakcji związanych z wlewem - patrz ChPL. Modyfikacje dawki produktu leczniczego, chemioterapii i rytuksymabu w przypadku wystąpienia mielosupresji - patrz ChPL. Modyfikacje dawki produktu leczniczego w przypadku wystąpienia reakcji związanych z wlewem (ang. IRR) - patrz ChPL. Pacjenci w podeszłym wieku. U pacjentów w wieku ł65 lat modyfikacja dawki produktu leczniczego nie jest wymagana. Zaburzenia czynności nerek. U pacjentów z ClCr ł30 ml/min modyfikacja dawki produktu leczniczego nie jest wymagana. Z powodu ograniczonych danych nie określono wielkości dawki zalecanej u pacjentów z ClCr <30 ml/min. Zaburzenia czynności wątroby. Należy unikać stosowania produktu leczniczego u pacjentów z umiarkowaną i ciężką niewydolnością wątroby (stężenie bilirubiny większe niż 1,5 × GGN). Nie jest wymagana modyfikacja dawki początkowej produktu leczniczego u pacjentów z łagodną niewydolnością wątroby [stężenie bilirubiny większe niż GGN ale nie większe niż 1,5 × GGN lub aktywność AspAT większa niż GGN]. W badanej populacji pacjentów z łagodną niewydolnością wątroby [definiowaną jako aktywność AspAT lub AlAT > 1,0 do 2,5 × GGN lub stężenie bilirubiny całkowitej >1,0 do 1,5 × GGN], nastąpiło zwiększenie o 40% ekspozycji na nieskoniugowaną MMAE, co nie zostało uznane za istotne klinicznie. Dzieci i młodzież. U dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat nie określono bezpieczeństwa ani skuteczności stosowania leku. Brak dostępnych danych.

Produkt jest przeznaczony do podawania dożylnego. Dawkę początkową produktu leczniczego należy podawać we wlewie dożylnym trwającym 90 min. W trakcie wlewu i przez co najmniej 90 min po zakończeniu podawania dawki początkowej, pacjentów należy monitorować pod kątem reakcji związanych z inf. i/lub reakcji nadwrażliwości. Jeśli wcześniejsza inf. była dobrze tolerowana, kolejną dawkę produktu leczniczego można podać we wlewie trwającym 30 min., a pacjentów należy monitorować w trakcie wlewu i przez co najmniej 30 min. po zakończeniu wlewu. Produkt leczniczy musi być rozpuszczony i rozcieńczony przy zachowaniu zasad aseptyki, pod nadzorem fachowego personelu medycznego. Powinien być podawany w inf. dożylnej przez oddzielną linię inf. wyposażoną w jałowy, niepirogenny, wbudowany lub dołączany filtr o niskim stopniu wiązania z białkami (o średnicy porów 0,2 lub 0,22 mm) i cewnik. Produktu leczniczego nie wolno podawać w szybkim wstrzyk. dożylnym lub bolusie. Instr. dotyczące rekonstytucji (rozpuszczania) i rozcieńczania produktu leczniczego przed podaniem - patrz ChPL. Lek zawiera składnik cytotoksyczny, który jest kowalencyjnie połączony z przeciwciałem monoklonalnym. Należy przestrzegać odpowiednich procedur dotyczących prawidłowego postępowania z produktem leczniczym i jego usuwania.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Aktywne, ciężkie zakażenie.

W celu poprawy identyfikowalności biologicznych produktów leczniczych należy czytelnie zapisać nazwę i numer serii podawanego produktu. U pacjentów leczonych produktem już w pierwszym cyklu leczenia zgłaszano występowanie poważnej i ciężkiej neutropenii oraz gorączki neutropenicznej. W programie badań klinicznych wymagane było profilaktyczne podanie czynników stymulujących wzrost kolonii granulocytów (G-CSF) i dlatego należy je rozważyć. Po podaniu produktu może również wystąpić małopłytkowość lub niedokrwistość w 3. lub 4. stopniu nasilenia. Przed każdym podaniem produktu leczniczego należy monitorować wyniki pełnej morfologii krwi. U pacjentów z neutropenią i małopłytkowością stopnia 3. lub stopnia 4. należy rozważyć częstsze monitorowanie parametrów laboratoryjnych i/lub opóźnienie lub zakończenie podawania produktu. U pacjentów leczonych produktem już w pierwszym cyklu leczenia zgłaszano występowanie neuropatii obwodowej (PN) i ryzyko to wzrasta z podaniem kolejnych dawek. U pacjentów, u których wcześniej wystąpiła PN, może nastąpić pogorszenie tego stanu. PN zgłaszana w związku z leczeniem produktem to głównie PN czuciowa. Zgłaszano również występowanie PN ruchowej i czuciowo-ruchowej. Należy monitorować pacjentów pod kątem takich objawów PN jak niedoczulica, przeczulica, parestezje, upośledzenie czucia, ból neuropatyczny, uczucie pieczenia, osłabienie mięśni lub zaburzenia chodu. U pacjentów, u których PN wystąpi po raz pierwszy lub dojdzie do nasilenia istniejącej PN, może być konieczne opóźnienie podania produktu, zmniejszenia dawki lub zakończenia leczenia produktem. U pacjentów leczonych produktem zgłaszano występowanie ciężkich, zagrażających życiu lub śmiertelnych zakażeń, w tym zakażeń oportunistycznych, takich jak zapalenie płuc (w tym wywołane przez Pneumocystis jirovecii i inne grzyby), bakteriemia, posocznica, zakażenie wirusem opryszczki i cytomegalowirusem. Zgłaszano przypadki reaktywacji infekcji latentnych. Podczas leczenia lekiem pacjenci powinni być ściśle monitorowani pod kątem objawów infekcji bateryjnych, grzybiczych lub wirusowych, a w przypadku wystąpienia objawów podmiotowych i przedmiotowych powinni zgłosić się do lekarza w celu uzyskania pomocy medycznej. Należy rozważyć profilaktykę przeciwinfekcyjną przez cały okres stosowania produktu. Produkt nie powinien być stosowany w przypadku obecności aktywnej, ciężkiej infekcji. U pacjentów z ciężkimi zakażeniami należy zakończyć leczenie produktem i jakąkolwiek jednocześnie stosowaną chemioterapię. Działanie produktu nie było oceniane u pacjentów zarażonych HIV. Żywe lub żywe-atenuowane szczepionki nie powinny być podawane w czasie leczenia. Nie przeprowadzono badań z udziałem pacjentów, którzy wcześniej otrzymywali żywe szczepionki. U pacjentów otrzymujących leczenie produktem zgłaszano występowanie PML. Należy ściśle monitorować pacjentów pod kątem sugerujących PML nowych lub pogarszających się objawów neurologicznych, zmian w stanie poznawczym lub zachowaniu. W przypadku podejrzenia PML należy wstrzymać podawanie produktu i jakiejkolwiek jednocześnie stosowanej chemioterapii, a w przypadku potwierdzenia tego rozpoznania należy zakończyć leczenie. U pacjentów z dużą masą guza lub guzem o szybkiej proliferacji ryzyko wystąpienia TLS jest zwiększone. Przed zastosowaniem produktu należy zgodnie z lokalnie obowiązującymi zaleceniami wdrożyć odpowiednie działania i/lub profilaktykę. Podczas leczenia produktem należy ściśle monitorować pacjentów pod kątem TLS. Produkt może powodować IRR, w tym także ciężkie. Opóźnione IRR stwierdzano nawet po 24 h po podaniu produktu. Przed podaniem produktu należy zastosować lek przeciwhistaminowy i lek przeciwgorączkowy, a przez cały okres trwania wlewu należy dokładnie monitorować pacjentów. W przypadku wystąpienia IRR należy przerwać wlew i wdrożyć odpowiednie postępowanie medyczne. Na podstawie mechanizmu działania i wyników badań nieklinicznych można stwierdzić, że produkt leczniczy stosowany u kobiet w ciąży może mieć szkodliwy wpływ na płód. W związku z tym należy poinformować kobiety w ciąży o ryzyku dla płodu. Pacjentki w wieku rozrodczym należy poinformować o konieczności stosowania skutecznej antykoncepcji podczas leczenia produktem i przez co najmniej 9 m-cy po przyjęciu ostatniej dawki leku. Mężczyźni, których partnerki są kobietami w wieku rozrodczym, powinni zostać poinformowani o konieczności stosowania skutecznej antykoncepcji podczas leczenia produktem i przez co najmniej 6 m-cy po zastosowamiu ostatniej dawki leku. W badaniach przedklinicznych polatuzumab wedotyny wykazywał toksyczny wpływ na jądra i może zaburzać funkcje reprodukcyjne i płodność u mężczyzn. Dlatego mężczyznom leczonym produktem zaleca się posiadanie zebranych przed leczeniem zakonserwowanych próbek nasienia. Spośród 173 pacjentów leczonych produktem w badaniu GO29365, w wieku ł65 lat było 95 pacjentów (55%). U pacjentów w wieku ł65 lat częściej występowały ciężkie działania niepożądane (64%) niż u pacjentów w wieku <65 lat (53%). Do badań klinicznych z produktem nie włączono wystarczającej liczby pacjentów w wieku ł65 lat, aby można było ocenić czy odpowiedź na leczenie w tej grupie różni się od odpowiedzi w grupie młodszych pacjentów. U pacjentów leczonych produktem występowały ciężkie przypadki toksycznych działań na wątrobę, odpowiadające uszkodzeniu komórek wątrobowych, w tym zwiększeniu aktywności aminotransferaz i/lub stężenia bilirubiny. Współwystępująca choroba wątroby, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych przed rozpoczęciem leczenia i jednocześnie stosowane produkty lecznicze mogą zwiększać to ryzyko. Należy monitorować aktywność enzymów wątrobowych i stężenie bilirubiny. Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na dawkę, to znaczy produkt uznaje się za „wolny od sodu”. Produkt wywiera niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Podczas leczenia produktem mogą wystąpić IRR, PN, uczucie zmęczenia i zawroty głowy.

Nie przeprowadzono badań u ludzi, oceniających interakcje polatuzumabu wedotyny z innymi lekami. Na podstawie symulacji farmakokinetyki opartej na modelach fizjologicznych (ang. physiological-based pharmacokinetic, PBPK) dotyczących uwalniania MMAE z polatuzumabu wedotyny stwierdzono, że silne inhibitory CYP3A4 i P-gp (np. ketokonazol) mogą zwiększać o 48% pole pod krzywą (AUC) zależności stężenia nieskoniugowanej MMAE od czasu. Należy zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego leczenia z inhibitorem CYP3A4. Pacjenci otrzymujący jednocześnie silne inhibitory CYP3A4 (np. boceprewir, klarytromycynę, kobicystat, indynawir, itrakonazol, nefazodon, nelfinawir, pozakonazol, rytonawir, sakwinawir, telaprewir, telitromycynę, worykonazol) powinni być ściślej monitorowani pod kątem występowania objawów działań toksycznych. Nie przewiduje się, że nieskoniugowana MMAE ma wpływ na AUC jednocześnie podawanych leków będących substratami CYP3A4 (np. midazolamu). Silne induktory CYP3A4 [np. ryfampicyna, karbamazepina, fenobarbital, fenytoina, ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum)] mogą zmniejszyć ekspozycję nieskoniugowanej MMAE. Polatuzumab wedotyny podawany w skojarzeniu z rytuksymabem i bendamustyną nie ma wpływu na farmakokinetykę (PK) tych leków. Na podstawie analizy farmakokinetyki populacji stwierdzono, że jednoczesne stosowanie rytuksymabu wiąże się ze zwiększeniem o 24% osoczowego AUC MMAE skoniugowanej z przeciwciałami (ang. antibody conjugated MMAE, acMMAE) oraz ze zmniejszeniem o 37% osoczowego AUC nieskoniugowanej MMAE. Dostosowanie dawki nie jest wymagane. Bendamustyna nie wpływa na osoczowe AUC acMMAE i nieskoniugowanej MMAE.

Należy poinformować kobiety w wieku rozrodczym o konieczności stosowania skutecznej antykoncepcji podczas leczenia polatuzumabem wedotyny i przez co najmniej 9 m-cy po przyjęciu ostatniej dawki leku. Mężczyzn, których partnerki są w wieku rozrodczym, należy poinformować o konieczności stosowania skutecznej antykoncepcji podczas leczenia polatuzumabem wedotyny i przez co najmniej 6 m-cy po przyjęciu ostatniej dawki leku. Brak danych dotyczących stosowania produktu u kobiet w okresie ciąży. Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję. Na podstawie mechanizmu działania i wyników badań nieklinicznych można stwierdzić, że polatuzumab wedotyyn stosowany u kobiet w ciąży może mieć szkodliwy wpływ na płód. U kobiet w wieku rozrodczym przed wdrożeniem leczenia produktem należy sprawdzić czy są w ciąży (wykonać próbę ciążową). Produkt leczniczy nie jest zalecany do stosowania podczas ciąży oraz u kobiet w wieku rozrodczym niestosujących antykoncepcji, chyba że potencjalne korzyści dla matki przewyższają możliwe ryzyko dla płodu. Nie wiadomo czy polatuzumab wedotyny lub jego metabolity przenikają do mleka ludzkiego. Nie można wykluczyć ryzyka dla dzieci karmionych piersią. Kobiety powinny zaprzestać karmienia piersią podczas leczenia produktem. W badaniach przedklinicznych polatuzumab wedotyny wykazywał toksyczny wpływ na jądra i może zaburzać funkcje reprodukcyjne i płodność u mężczyzn. Dlatego mężczyznom leczonym produktem zaleca się posiadanie zebranych przed leczeniem zakonserwowanych próbek nasienia. Mężczyźni leczeni produktem nie powinni płodzić dziecka podczas leczenia produktem i 6 m-cy po zastosowaniu ostatniej dawki.

Szacuje się, że w całym programie badań klinicznych produktu leczniczego, łącznie 588 pacjentów otrzymało produkt. Działania niepożądane leku (ang. ADR) opisane w tym punkcie występowały u wcześniej leczonych pacjentów z DLBCL uczestniczących w głównym badaniu klinicznym GO29365, podczas leczenia i w okresie obserwacji (ang. follow-up). Grupa ta obejmuje pacjentów włączonych do fazy „run-in” (n=6) oraz zrandomizowanych do grupy otrzymującej lek w skojarzeniu z bendamustyną i rytuksymabem (BR) (n=39), których porównano z grupą pacjentów otrzymujących tylko BR (n=39). Mediana liczby cykli leczenia pacjentów losowo przydzielonych do grupy otrzymującej lek wynosiła 5, a w grupie leczonej BR 3 cykle. U pacjentów leczonych produktem w skojarzeniu z BR najczęściej zgłaszanymi ADR (ł30%) były niedokrwistość (46,7%), małopłytkowość (46,7%), neutropenia (46,7%), uczucie zmęczenia (40%), biegunka (37,8%), nudności (33,3%) i gorączka (33,3%). Ciężkie działania niepożądane zgłoszono u 27% pacjentów leczonych produktem w skojarzeniu z BR i obejmowały one gorączkę neutropeniczną (6,7%), gorączkę (4,4%) oraz zapalenie płuc (4,4%). ADR prowadzącymi do zakończenia leczenia tym schematem u >5% pacjentów były małopłytkowość (8,9%) i neutropenia (6,7%). Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (bardzo często) zapalenie płuca, zakażenie wirusem opryszczki, infekcja górnych dróg oddechowych; (często) posocznica, infekcja cytomegalowirusem. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo często) gorączka neutropeniczna, neutropenia, małopłytkowość, niedokrwistość, leukopenia, limfopenia; (często) pacytopenia. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (bardzo często) hipokaliemia, hipokalcemia, hipoalbuminemia, zmniejszone łaknienie. Zaburzenia układu nerwowego: (bardzo często) neuropatia obwodowa, czuciowa neuropatia obwodowa, zawroty głowy; (często) zaburzenia chodu, parestezje, niedoczulica. Zaburzenia oka: (często) zaburzenia widzenia. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (bardzo często) kaszel; (często) zapalenie płuc. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) biegunka, nudności, zaparcia, wymioty, ból brzucha, ból w nadbrzuszu. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (bardzo często) świąd. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (często) ból stawów. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo często) uczucie zmęczenia, gorączka, astenia, dreszcze. Badania diagnostyczne: (bardzo często) zmniejszenie mc.; (często) zwiększona aktywność aminotransferaz, zwiększona aktywność lipazy, hipofosfatemia. Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach: (bardzo często) reakcje związane z inf. W grupie leczonej produktem w skojarzeniu z BR zgłoszono, występujące w stopniu 3 lub wyższym, neutropenię, małopłytkowość i niedokrwistość, odpowiednio u 40%, 37,8% i 24,4% pacjentów. W grupie otrzymującej produkt w skojarzeniu z BR 8,9% pacjentów zakończyło przyjmowanie produktu z powodu neutropenii w porównaniu do grupy otrzymującej BR, w której 2,6% pacjentów zakończyło leczenie z powodu neutropenii. Wystąpienie zdarzeń małopłytkowości doprowadziło do zakończenia leczenia u 11,1% pacjentów z grupy otrzymującej produkt w skojarzeniu z BR i u 5,1% pacjentów z grupy otrzymującej BR. Żaden z pacjentów nie zakończył leczenia z powodu niedokrwistości ani w grupie otrzymującej produkt w skojarzeniu z BR, ani w grupie otrzymującej BR. W grupie otrzymującej produkt w skojarzeniu z BR zgłoszono PN stopnia 1. u 26,7%, i PN stopnia 2. u 13,3% pacjentów. W grupie leczonej BR zdarzenia PN stopnia 1, i 2, były zgłaszane odpowiednio u 2,6% i 5,1% pacjentów. Nie zgłoszono żadnych zdarzeń PN stopnia 3.-5. ani w grupie otrzymującej produkt Polivy w skojarzeniu z BR, ani w grupie otrzymującej BR. Z powodu PN leczenie produktem zakończono u 2,2% pacjentów, a u 4,4% pacjentów zmniejszono dawkę produktu. U żadnego pacjenta z grupy otrzymującej BR neuropatia obwodowa nie była przyczyną zakończenia leczenia ani zmniejszenia dawki leków. W grupie otrzymującej produkt w skojarzeniu z BR mediana czasu do wystąpienia pierwszego zdarzenia PN wyniosła 1,8 miesiąca, a u 61,1% pacjentów, u których występowały objawy PN, zgłoszono ich ustąpienie. Zakażenia, w tym zapalenie płuc i inne rodzaje zakażeń, były zgłaszane u 53,3% pacjentów w grupie otrzymującej produkt w skojarzeniu z BR oraz u 51,3% pacjentów w grupie otrzymującej BR. W grupie otrzymującej produkt w skojarzeniu z BR ciężkie zakażenia zgłaszano u 28,9% pacjentów, a zakażenia zakończone zgonem - u 8,9% pacjentów. W grupie otrzymującej BR ciężkie zakażenia zgłaszano u 30,8% pacjentów, a zakażenia zakończone zgonem - u 10,3% pacjentów. Jeden pacjent (2,2%) z grupy otrzymującej produkt w skojarzeniu z BR zakończył leczenie z powodu zakażenia, w porównaniu do 5,1% pacjentów z grupy otrzymującej BR. U jednego pacjenta otrzymującego produkt w skojarzeniu z bendamustyną i obinutuzumabem wystąpił jeden przypadek PML, który zakończył się zgonem. Ten pacjent otrzymał wcześniej trzy linie leczenia zawierające przeciwciała anty-CD20. W innym badaniu zgłoszono dwa przypadki ciężkich, odwracalnych działań hepatotoksycznych (uszkodzenie komórek wątroby i stłuszczenie wątroby). Przypadki toksycznego wpływu na układ pokarmowy zgłoszono u 80,0% pacjentów otrzymujących produkt w skojarzeniu z BR, w porównaniu do 64,1% pacjentów z grupy otrzymującej BR. Większość zdarzeń miała nasilenie stopnia 1.-2., a zdarzenia 3.-4. stopnia zgłoszono u 22,2% pacjentów z grupy otrzymującej produkt w skojarzeniu z BR, w porównaniu do 12,8% pacjentów z grupy otrzymującej BR. Najczęściej występującymi zdarzeniami mającymi toksyczny wpływ na układ pokarmowy były biegunka i nudności.

Nie ma doświadczenia z przedawkowaniem w badaniach klinicznych z udziałem ludzi. Największa dotychczas zbadana dawka 2,4 mg/kg mc. podana w inf. dożylnej, była związana z częstszym występowaniem i wyższym stopniem ciężkości zdarzeń PN. U pacjentów, u których przedawkowano lek, należy natychmiast przerwać wlew i prowadzić ścisłe monitorowanie.

Polatuzumab wedotyny jest koniugatem przeciwciała skierowanego przeciwko CD79b i leku antymitotycznego (monometyloaurystatyna E, MMAE). Koniugat ten dostarcza silny lek antymitotyczny preferencyjnie do limfocytów B, powodując śmierć nowotworowych limfocytów B. Cząsteczka polatuzumabu wedotyny składa się z MMAE połączonego kowalencyjnie z humanizowanym przeciwciałem monoklonalnym immunoglobuliną G1, za pomocą rozszczepialnego łącznika. Przeciwciało monoklonalne wiąże się z dużym powinowactwem i selektywnością z CD79b, znajdującym się na powierzchni receptora komórki B. Ekspresja CD79b jest ograniczona do komórek prawidłowych w obrębie linii komórek B (z wyjątkiem komórek plazmatycznych) i złośliwych limfocytów B; jego ekspresja występuje w >95% chłoniaków rozlanych z dużych komórek B. Po związaniu z CD79b polatuzumab wedotyny jest szybko internalizowany, a łącznik zostaje rozszczepiony przez proteazy lizosomalne, co umożliwia dostarczenie MMAE do wnętrza komórki. MMAE wiążąc się z mikrotubulami powoduje śmierć komórek poprzez zahamowanie ich podziału i indukcję apoptozy.

1 fiol. z prosz. do sporz. konc. roztw. do inf. zawiera 30 mg lub 140 mg polatuzumabu wedotyny. Po rekonstytucji każdy ml zawiera 20 mg polatuzumabu wedotyny.