Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Stosować 2x/rok w okresach poprzedzających najbardziej niekorzystne warunki klimatyczne: w styczniu-lutym i sierpniu-wrześniu, przez okres co najmniej 2 lat. Szczepionkę podawać codziennie przez 6 tyg. W przypadku wystąpienia zakażenia górnych dróg oddechowych w trakcie stosowania szczepionki kontynuować jej podawanie, nie podwyższając jednak dawki. W przypadku przerwania stosowania skonsultować się z lekarzem. Produkt nie zastępuje leczenia przeciwzapalnego. Produkt leczniczy w postaci kropli do nosa należy podawać wg niżej zamieszczonego schematu, szczegóły patrz ChPL. Sposób dawkowania uzależniać od reakcji pacjenta. U osób, u których stwierdzono nadwrażliwość na zawarte w szczepionce antygeny bakteryjne, wydłużyć okres stosowania niższych dawek.
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Choroby zakaźne. Niewydolność krążenia. Choroby nerek i wątroby. Choroby rozrostowe układu krwiotwórczego. Choroby układowe. Stosowanie preparatów immunosupresyjnych.
Leczenie powinno być poprzedzone przeprowadzeniem dokładnego wywiadu lekarskiego (ze szczególnym uwzględnieniem poprzednich szczepień i działań niepożądanych, które mogły być nimi spowodowane) oraz badaniem lekarskim. Nie rozpoczynać leczenia w ostrym okresie choroby. U pacjentów poddawanych leczeniu immunosupresyjnemu odpowiedź na szczepionkę może być obniżona. W takim przypadku zaleca się przesunięcie szczepień do zakończenia terapii. Szczepionka może być podawana w przebiegu infekcji, jeśli leczenie rozpoczęto przed rozwojem zakażenia. Preparat nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Brak danych dotyczących stosowania szczepionki u kobiet w okresie ciąży. Brak wystarczających danych dotyczących przenikania substancji czynnych szczepionki do mleka ludzkiego. Szczepionka nie była oceniana w badaniu dotyczącym płodności.
Szczepionka w postaci kropli do nosa jest szczepionką bakteryjną podawaną profilaktycznie i leczniczo. Substancjami czynnymi są zawiesiny bakterii zabitych za pomocą wysokiej temp., które najczęściej wywołują zakażenia górnych dróg oddechowych lub towarzyszą stanom zapalnym górnych dróg oddechowych. Szczepionka działa immunostymulująco wzmagając ogólną, nieswoistą odporność układu immunologicznego prowadzącą do wzmocnienia procesów obronnych ustroju przed zakażeniami. Równocześnie wywołuje swoistą odporność na bakterie, których antygeny zawarte są w produkcie. Szczepionka chroni w ten sposób przed nawracającymi nieżytami górnych dróg oddechowych. Najlepszy efekt terapeutyczny uzyskuje się po zastosowaniu pełnego cyklu szczepień z zachowaniem schematu dawkowania.
Ładowanie komentarzy nie powiodło się. Spróbuj ponownie za chwilę.
Nasza strona używa plików cookies, czyli ciasteczek.
Do czego są one potrzebne mogą dowiedzieć się Państwo tutaj Korzystając ze strony, wyrażają Państwo zgodę na używanie ciasteczek (cookies). Ustawienia dotyczące przechowywania ciasteczek można zmienić w swojej przeglądarce.
OŚWIADCZENIE
Wejście do serwisu dla lekarzy i farmaceutów wymaga
potwierdzenia oświadczenia widocznego na stronie. Jeśli nie spełniasz wymienionych
warunków, kliknij przycisk Pomiń.
LekSeek Polska Spółka z o. o. Sp.k. oświadcza, że udostępniany ze strony: receptuariusz.pl
program informatyczny do wystawiania recept jest tylko narzędziem pomocniczym ułatwiającym
sporządzenie recepty, a zastosowanie konkretnego leku w określonej dawce jest w każdym wypadku
elementem indywidualnej terapii, której postać jest wynikiem medycznego rozpoznania stanu zdrowia
danego pacjenta dokonanego przez lekarza medycyny i na jego wyłączną odpowiedzialność zarówno pod
względem medycznym, jak i formalnej zgodności wystawianej recepty z właściwymi przepisami i
wymaganiami instytucji publicznoprawnych zajmujących się organizacją, regulacją i finansowaniem rynku usług medycznych.
Komentarze [0]