Produkt jest podawany w postaci ciągłego wlewu podskórnego, przez 24 h/dobę. Zalecana początkowa szybkość inf. produktu jest określana poprzez przeliczenie dobowej dawki przyjmowanej lewodopy na dawkę równoważną lewodopy (ang. LE), a następnie zwiększenie jej w celu uwzględnienia 24-godz. podawania produktu. Dawkę można dostosować w celu uzyskania odpowiedzi klinicznej, która maksymalizuje okres dobrej sprawności ruchowej (faza „włączenia” - ON) oraz minimalizuje liczbę i czas trwania epizodów „wyłączenia” - OFF oraz epizodów ON z uciążliwymi dyskinezami. Maksymalna zalecana dawka dobowa foslewodopy wynosi 6000 mg (lub 25 ml produktu/dobę, co odpowiada ok. 4260 mg lewodopy/dobę). Produodopa zastępuje leki zawierające lewodopę i inhibitory katecholo-O-metylotransferazy (ang. COMT). W razie potrzeby można stosować jednocześnie inne klasy produktów leczniczych stosowanych w leczeniu choroby Parkinsona. Rozpoczęcie leczenia. Pacjenci zakwalifikowani do leczenia produktem powinni być w stanie zrozumieć działanie systemu podawania i stosować go samodzielnie lub z pomocą opiekuna. Pacjenci powinni zostać przeszkoleni w zakresie prawidłowego stosowania produktu i systemu podawania przed rozpoczęciem leczenia produktem oraz, w razie potrzeby, w późniejszym okresie. Rozpoczęcie leczenia produktem wymaga wykonania 3 czynności. Krok 1: obliczenie dawki LE na podstawie leków zawierających lewodopę stosowanych w okresie aktywności pacjenta. Krok 2: określenie godzinowej szybkości inf. produktu. Krok 3: określenie objętości dawki nasycającej. Krok 1: obliczenie dawki LE na podstawie leków zawierających lewodopę stosowanych w okresie aktywności pacjenta. Ilość lewodopy ze wszystkich postaci zawierających lewodopę stosowanych w okresie aktywności pacjenta w ciągu dnia (zwykle 16 h/dobę) należy przeliczyć na LE, stosując odpowiedni mnożnik dawki, a następnie zsumować. W tych obliczeniach należy uwzględnić tylko lewodopę i inhibitory COMT. W obliczeniach nie należy uwzględniać lewodopy podawanej w ramach terapii ratunkowej ani żadnych innych leków lub terapii przeciwparkinsonowskich, w tym leków przyjmowanych poza okresem aktywności (np. w nocy). Jeśli w ciągu 24 h przyjmowane są jakiekolwiek inhibitory COMT, niezależnie od dawki inhibitora COMT, do sumy LE należy zastosować współczynnik korygujący; szczegóły, patrz ChPL. Krok 2: określenie godzinowej szybkości inf. produktu. Sugerowaną początkową szybkość inf. produktu na podstawie dawki LE obliczonej w kroku 1 przedstawiono w ChPL. Godzinowa szybkość inf. produktu jest oparta na dawce LE przyjmowanej przez pacjenta podczas typowego 16-godz. okresu aktywności (LE16). Jeśli w kroku 1 dawka LE była określona na podstawie okresu aktywności dłuższym lub krótszym niż 16 h, dawka LE powinna zostać dostosowana do okresu 16-godz. Aby dostosować dawkę do okresu 16-godz., należy dawkę LE obliczoną w kroku 1 podzielić przez liczbę godz., w których pacjent zazwyczaj nie śpi, a następnie pomnożyć przez 16. Następnie należy odnieść się do informacji zawartych w ChPL, w której podano sugerowane początkowe szybkości inf. produktu. Można również obliczyć początkową godzinową szybkość inf. zgodnie ze wzorem podanym w ChPL, gdzie X to liczba godz. czuwania pacjenta/dobę. Godzinowa szybkość inf. określona w tym kroku powinna zostać wprowadzona jako podstawowa szybkość inf. podczas programowania pompy (szczegółowe informacje znajdują się w instrukcji obsługi pompy); szczegóły, patrz ChPL. Krok 3: określenie objętości dawki nasycającej. Dawkę nasycającą można podać bezpośrednio przed rozpoczęciem godz. inf. w celu szybkiego osiągnięcia kontroli objawów w przypadku rozpoczynania leczenia produktem w stanie OFF (lub jeśli pompa była wyłączona przez ponad 3 h). Dawki nasycające można podawać za pomocą pompy lub doustnych tabletek karbidopy i lewodopy o natychmiastowym uwalnianiu. W ChPL podano zalecaną objętość dawki nasycającej (ml) produktu, którą należy zaprogramować w pompie (szczegółowe informacje znajdują się w instrukcji obsługi pompy) oraz odpowiadającą jej ilość lewodopy o natychmiastowym uwalnianiu (mg), niezależnie od tego, czy podawany jest jednocześnie obwodowy inhibitor dekarboksylazy DOPA (np. karbidopa, benserazyd); szczegóły, patrz ChPL. Optymalizacja i konserwacja. Personel medyczny może dostosować początkową godzinową szybkość inf. w celu uzyskania optymalnej odpowiedzi klinicznej u danego pacjenta. Godzinowa szybkość inf. powinna być stosowana w sposób ciągły w czasie 24-godz. inf. W razie potrzeby personel medyczny może zaprogramować i umożliwić 2 różne szybkości godzinowej inf. (niska/wysoka). Wszystkie szybkości infuzji mogą być dostosowywane w odstępach co 0,01 ml/h (co odpowiada ok. 1,7 mg lewodopy/h) i nie powinny przekraczać 1,04 ml/h (lub ok. 4260 mg lewodopy/dobę [6000 mg foslewodope/dobę]). W pompie zastosowano funkcję bezpiecznego dostępu do konfiguracji dawki, aby uniemożliwić pacjentom wprowadzanie zmian w zaprogramowanych wartościach przepływu lub w funkcji dawki dodatkowej. Produkt może być przyjmowany samodzielnie lub, w razie konieczności, jednocześnie z innymi produktami stosowanymi w chorobie Parkinsona, w zależności od oceny lekarza. Podczas inf. produktu można rozważyć zmniejszenie dawki innych jednocześnie stosowanych leków stosowanych w chorobie Parkinsona, a następnie dostosowanie dawki produktu. Nie badano jednoczesnego stosowania produktu z innymi lekami zawierającymi lewodopę lub z produktami leczniczymi, które w istotny sposób regulują synaptyczne stężenie dopaminy (takie jak inhibitory COMT). Inna prędkość przepływu. Pompa umożliwia również zaprogramowanie dwóch innych szybkości inf. dla pacjenta (niska/wysoka). Inne szybkości inf. muszą być włączone i wstępnie zaprogramowane przez personel medyczny i mogą być wybierane przez pacjentów w celu uwzględnienia zmian w zapotrzebowaniu funkcjonalnym, np. obniżenia dawki w nocy lub zwiększenia dawki w przypadku długotrwałej intensywnej aktywności (szczegółowe informacje znajdują się w instrukcji obsługi pompy). Dawki dodatkowe. Jeśli lekarz wyrazi na to zgodę, pacjent może samodzielnie podać sobie dodatkową dawkę w celu opanowania ostrych objawów OFF występujących podczas ciągłej inf. Objętość dawki dodatkowej można wybrać spośród 5 opcji. Funkcja dawki dodatkowej jest ograniczona do maks. 1 dawki dodatkowej/h. Jeśli pacjent zużyje 5 lub więcej dodatkowych dawek w ciągu 24-godz./dobowego okresu leczenia, należy rozważyć zmianę podstawowej szybkości inf. Możliwość włączenia tej funkcji, jak również minimalny czas wymagany między dawkami dodatkowymi, jest określana przez lekarza i nie może być modyfikowana przez pacjenta (szczegółowe informacje na temat programowania funkcji dodatkowej dawki znajdują się w instrukcji obsługi pompy). Przerwanie leczenia. Zasadniczo należy unikać nagłego przerwania stosowania produktu lub szybkiego zmniejszania jego dawki, bez zastosowania alternatywnego leczenia dopaminergicznego. Podawanie produktu można przerwać bez podejmowania dalszych działań na krótki okres, np. gdy pacjent bierze prysznic. W przypadku przerw dłuższych niż 1 h należy użyć nowego zestawu infuzyjnego (zgłębnika i kaniuli) i zmienić miejsce inf. Jeśli inf. została przerwana na dłużej niż 3 h, pacjent może również samodzielnie podać sobie dawkę nasycającą, jeśli zezwoli na to lekarz, w celu szybkiego przywrócenia kontroli objawów. Jeśli leczenie produktem zostanie przerwane na dłuższy czas (>24 h) lub zostanie trwale przerwane, lekarz powinien określić odpowiednie alternatywne leczenie dopaminergiczne (np. doustna lewodopa/karbidopa). Leczenie produktem może być wznowione w dowolnym czasie, zgodnie z instrukcjami dotyczącymi rozpoczęcia leczenia tym produktem. Szczególne populacje. Farmakokinetyka produktu nie była oceniana w żadnej szczególnej populacji. Produkt jest przeznaczony do stosowania u pacjentów z chorobą Parkinsona, którzy przyjmują już stałą dawkę lewodopy doustnie. Różnice w ekspozycji nie są uważane za klinicznie istotne, ponieważ dawka produktu jest optymalizowana po rozpoczęciu leczenia. W związku z tym nie oczekuje się, że efekty zmiennych towarzyszących będą miały wpływ na skuteczność kliniczną lub bezpieczeństwo.

Produkt jest podawany podskórnie, najlepiej w brzuch, omijając obszar o promieniu 5 cm od pępka. Podczas przygotowywania i podawania tego produktu należy stosować technikę aseptyczną. Zestaw inf. (kaniula) może pozostać na miejscu nawet przez 3 dni, jeśli lek jest podawany w sposób ciągły. Należy zmieniać miejsce inf. i używać nowego zestawu infuzyjnego przynajmniej co 3 dni. Zaleca się, aby nowe miejsca inf. były oddalone o co najmniej 2,5 cm od miejsc używanych w ciągu ostatnich 12 dni. Produktu nie należy podawać w miejsca, które są tkliwe, zasinione, zaczerwienione lub twarde w dotyku. Do podawania produktu należy stosować wyłącznie pompę Vyafuser (szczegółowe informacje znajdują się w instrukcji obsługi pompy) z użyciem sterylnych, jednorazowych elementów infuzyjnych (strzykawka, zestaw infuzyjny i adapter fiol.) zakwalifikowanych do użytku. Pacjenci powinni zostać przeszkoleni w zakresie prawidłowego stosowania produktu oraz systemu podawania (pompa, fiol. z roztworem, adapter fiolki, strzykawka, zestaw infuzyjny, akcesoria do przenoszenia, akumulator i ładowarka) przed rozpoczęciem leczenia produktem oraz, w razie potrzeby, po jego zakończeniu. W badaniu krzyżowym farmakokinetyki podawanie produktu w ramię i udo powodowało prawie taką samą ekspozycję na lek jak w przypadku brzucha. Nie oceniano długoterminowego bezpieczeństwa i skuteczności podawania leku w ramię i udo. Fiolki z lekiem są przeznaczone wyłącznie do jednorazowego użytku. Po przeniesieniu zawartości fiolki do strzykawki, zawartość strzykawki należy podać w ciągu 24 h. Zużyte fiol. i strzykawki z lekiem należy usuwać zgodnie z lokalnymi przepisami. Strzykawki należy wyrzucić, nawet jeśli pozostały w nich resztki produktu, zgodnie z zaleceniami personelu medycznego.

Produkt jest przeciwwskazany u pacjentów z: nadwrażliwością na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą; jaskrą z wąskim kątem przesączania; ciężką niewydolnością serca; ostrą fazą udaru; ciężkimi zaburzeniami rytmu serca; przeciwwskazane jest stosowanie z produktem nieselektywnych inhibitorów MAO i selektywnych inhibitorów MAO typu A. Należy przerwać podawanie tych inhibitorów co najmniej na 2 tyg. przed rozpoczęciem leczenia produktem. Produkt można podawać równocześnie z zalecaną przez wytwórcę dawką inhibitora MAO o wybiórczym działaniu na MAO typu B (np. selegiliny chlorowodorek); chorobami, w których podawanie leków adrenomimetycznych jest przeciwwskazane, np. guz chromochłonny, nadczynność tarczycy oraz zespół Cushinga. Lewodopa może aktywować czerniaka złośliwego i dlatego nie należy stosować produktu u pacjentów z podejrzanymi, nierozpoznanymi zmianami skórnymi lub z czerniakiem w wywiadzie.

Kilka poniższych ostrzeżeń i środków ostrożności dotyczy wszystkich produktów zawierających lewodopę, a zatem dotyczy również produktu. Produkt nie jest zalecany w leczeniu polekowych reakcji pozapiramidowych. Należy zachować ostrożność, podając produkt pacjentom z ciężką chorobą sercowo-naczyniową lub płuc, astmą oskrzelową, chorobą nerek, wątroby lub endokrynną, lub z chorobą wrzodową albo drgawkami w wywiadzie. U pacjentów z zawałem mięśnia sercowego w wywiadzie, u których utrzymują się zaburzenia rytmu serca, pochodzące z węzła przedsionkowo-komorowego lub komorowe, podczas początkowego dostosowania dawki należy szczególnie dokładnie monitorować czynność serca. Wszystkich pacjentów leczonych produktem należy dokładnie monitorować pod kątem rozwoju zaburzeń psychicznych, depresji z tendencjami samobójczymi i innych poważnych zaburzeń psychicznych. Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z psychozami występującymi w przeszłości lub obecnie. Większa częstość omamów może wystąpić u pacjentów leczonych agonistami dopaminy i/lub innymi lekami dopaminergicznymi zawierającymi lewodopę w tym produkt. W takich przypadkach zaleca się przeanalizowanie stosowanego leczenia. Należy zachować ostrożność przy równoczesnym podawaniu leków przeciwpsychotycznych o właściwościach blokowania receptorów dopaminowych, szczególnie antagonistów receptora D2, a pacjenci powinni być dokładnie obserwowani pod kątem utraty skuteczności działania przeciwparkinsonowskiego lub nasilenia objawów parkinsonizmu. Pacjentów z przewlekłą jaskrą z szerokim kątem przesączania można leczyć produktem z zachowaniem ostrożności, pod warunkiem, że ciśnienie wewnątrzgałkowe jest dobrze kontrolowane, a pacjent jest dokładnie monitorowany w kierunku zmian ciśnienia wewnątrzgałkowego. Produkt może wywoływać niedociśnienie ortostatyczne. Dlatego należy zachować ostrożność, jeśli produkt jest podawany pacjentom przyjmującym inne produkty lecznicze mogące powodować niedociśnienie ortostatyczne. U pacjentów z chorobą Parkinsona stosowanie lewodopy wiązano z sennością i epizodami nagłego zasypiania. Dlatego należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Po nagłym odstawieniu leków przeciwparkinsonowskich obserwowano objawy przypominające złośliwy zespół neuroleptyczny (ang. NMS), w tym sztywność mięśni, podwyższoną temperaturę ciała oraz zmiany stanu psychicznego (np. pobudzenie, splątanie, śpiączka), a także zwiększoną aktywność fosfokinazy kreatynowej w surowicy. U pacjentów z chorobą Parkinsona rzadko obserwowano rabdomiolizę, wtórną do złośliwego zespołu neuroleptycznego, lub ciężkich dyskinez. Dlatego po nagłym zmniejszeniu dawki lub przerwaniu podawania lewodopy z karbidopą należy dokładnie obserwować pacjentów, a szczególnie pacjentów przyjmujących leki przeciwpsychotyczne. Nie zgłaszano występowania NMS ani rabdomiolizy w związku z podawaniem produktu. Należy regularnie monitorować pacjentów pod kątem rozwoju zaburzeń kontroli impulsów. Należy poinformować pacjentów i ich opiekunów, że u osób leczonych agonistami dopaminy i/lub innymi produktami dopaminergicznymi zawierającymi lewodopę, w tym produktem, mogą wystąpić behawioralne objawy zaburzeń kontroli impulsów, a w tym: uzależnienie od hazardu, zwiększone libido i hiperseksualność, kompulsywne wydawanie pieniędzy lub kupowanie oraz kompulsywne lub napadowe objadanie się. W takich przypadkach zaleca się przeanalizowanie stosowanego leczenia. Badania epidemiologiczne wykazały, że u pacjentów z chorobą Parkinsona, w porównaniu do populacji ogólnej, występuje zwiększone ryzyko rozwoju czerniaka. Nie wyjaśniono, czy zaobserwowane zwiększone ryzyko było spowodowane chorobą Parkinsona czy innymi czynnikami, takimi jak leki stosowane w chorobie Parkinsona. Dlatego podczas stosowania produktu, w każdym ze wskazań, zaleca się pacjentom i personelowi medycznemu regularną kontrolę w celu wykluczenia czerniaka. Najbardziej właściwe jest prowadzenie przez specjalistów (np. dermatologów) okresowych badań skóry. Zespół dysregulacji dopaminowej (ang. DDS) jest uzależnieniem prowadzącym do nadmiernego stosowania produktu, obserwowanym u niektórych pacjentów leczonych karbidopą z lewodopą. Przed rozpoczęciem leczenia należy ostrzec pacjenta i jego opiekunów o możliwym ryzyku DDS. W celu uniknięcia dyskinez wywołanych przez lewodopę może być konieczne zmniejszenie dawki produktu. Podczas długookresowej terapii produktem zaleca się okresową kontrolę czynności wątroby, układu krwiotwórczego, układu sercowo-naczyniowego oraz nerek. Produkt Zawiera hydrazynę, produkt rozpadu foskarbidopy, która może być genotoksyczna i potencjalnie kancerogenna. Mediana dawki dobowej produktu wynosi ok. 2541 mg/dobę foslewodopy i 127 mg/dobę foskarbidopy; maks. zalecana dawka dobowa wynosi 6000 mg foslewodopy i 300 mg foskarbidopy. Obejmuje to hydrazynę przy medianie ekspozycji do 0,2 mg/dobę i maks. dawce 0,5 mg/dobę. Znaczenie kliniczne takiej ekspozycji na hydrazynę nie jest znane. Obniżona zdolność do obsługiwania systemu podawania leku może prowadzić do powikłań. W przypadku takich pacjentów, choremu powinien pomagać opiekun (np. pielęgniarka lub bliski krewny). Nagłe lub stopniowe nasilenie bradykinezji może wskazywać na niedrożność urządzenia i wymaga sprawdzenia w celu ustalenia przyczyny. U pacjentów leczonych produktami zawierającym lewodopę z karbidopą notowano polineuropatię. Przed rozpoczęciem leczenia należy określić, czy u pacjenta w przeszłości występowały objawy polineuropatii oraz znane czynniki ryzyka, a następnie regularnie obserwować. U pacjentów otrzymujących produkt zgłaszano zdarzenia w miejscu inf. W celu zmniejszenia ryzyka zaleca się przestrzeganie zasad aseptyki podczas stosowania tego leku oraz częste zmienianie miejsca inf. W badaniach klinicznych u niewielu pacjentów, u których wystąpiły reakcje w miejscu inf., wystąpiły również zakażenia w miejscu inf. Dlatego zaleca się uważne monitorowanie ciężkich reakcji w miejscu inf. i zakażeń w miejscu inf. Lek zawiera sód. Produkt zawiera 42,4 mg (ok. 1,84 mmol) sodu/ml, co odpowiada 2,1% zalecanej przez WHO maks. dobowej dawki sodu; maks. dawka dobowa tego leku zawiera 54% zalecanej przez WHO maks. dobowej dawki sodu. Lek zawiera dużą ilość sodu. Należy to wziąć pod uwagę zwłaszcza u pacjentów stosujących dietę o niskiej zawartości soli. Produkt może wywierać znaczny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Lewodopa i karbidopa mogą powodować zawroty głowy i niedociśnienie ortostatyczne. Dlatego należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów oraz obsługiwania maszyn. Pacjentów leczonych produktem, u których występuje senność i/lub epizody nagłego zasypiania, należy poinformować o konieczności unikania prowadzenia pojazdów lub wykonywania czynności, podczas których osłabienie czujności mogłoby stanowić zagrożenie dla nich samych lub dla innych osób, z ryzykiem ciężkich obrażeń lub śmierci (np. podczas obsługiwania maszyn), dopóki takie nawracające epizody i senność nie ustąpią.

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji z produktem. Wymienione poniżej interakcje odnotowano podczas stosowania odtwórczego produktu zawierającego lewodopę z karbidopą. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania produktu z następującymi produktami leczniczymi. Objawowe niedociśnienie ortostatyczne występowało, gdy lewodopa oraz inhibitor dekarboksylazy zostały dodatkowo zastosowane w leczeniu pacjentów otrzymujących już leki przeciwnadciśnieniowe. Konieczne może być dostosowanie dawki leku przeciwnadciśnieniowego. Rzadko informowano o działaniach niepożądanych, w tym nadciśnieniu tętniczym i dyskinezach spowodowanych jednoczesnym podawaniem trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych (np. amoksapiny i trimipraminy) i produktów zawierających karbidopę z lewodopą. Jednoczesne stosowanie inhibitorów COMT (katecholo-O-metylotransferazy) oraz produktu leczniczego Produodopa może zwiększać biodostępność lewodopy. Konieczne może być dostosowanie dawki produktu. Antagoniści receptorów dopaminy (niektóre leki przeciwpsychotyczne, np. pochodne fenotiazyny, butyrofenonu, rysperydon oraz leki przeciwwymiotne, np. metoklopramid), pochodne benzodiazepiny, izoniazyd, fenytoina i papaweryna mogą osłabiać działanie terapeutyczne lewodopy. Pacjenci przyjmujący powyższe produkty lecznicze jednocześnie z produktem powinni być dokładnie obserwowani w kierunku utraty odpowiedzi terapeutycznej. Inhibitory MAO są przeciwwskazane u pacjentów przyjmujących produkt, z wyjątkiem selektywnych inhibitorów MAO typu B (np. selegiliny chlorowodorek). Może być konieczne zmniejszenie dawki lewodopy, jeśli dodany jest selektywny inhibitor MAO typu B. Jednoczesne stosowanie selegiliny oraz lewodopy z karbidopą było związane z występowaniem ciężkiego niedociśnienia ortostatycznego. Amantadyna działa synergistycznie z lewodopą i może nasilać działania niepożądane związane z przyjmowaniem lewodopy. Może być konieczne dostosowanie dawki produktu. Sympatykomimetyki (np. leki adrenergiczne, nie tylko salbutamol, fenylefryna, izoproterenol, dobutamina) mogą nasilać działania niepożądane ze strony układu sercowo-naczyniowego związane z przyjmowaniem lewodopy. Foskarbidopa została zidentyfikowana jako potencjalny czynnik indukujący CYP1A2 in vitro. Należy zachować ostrożność podczas przepisywania produktu w skojarzeniu z wrażliwymi substratami CYP1A2 (np. fluwoksamina, klozapina, kofeina, teofilina, duloksetyna i melatonina). Nie przeprowadzono badań klinicznych interakcji z innymi lekami, aby ocenić znaczenie kliniczne tego odkrycia.

Brak danych dotyczących stosowania produktu u kobiet w ciąży. Badania lewodopy z karbidopą na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję. Produkt nie jest zalecany do stosowania w okresie ciąży oraz u kobiet w wieku rozrodczym nie stosujących skutecznej metody antykoncepcji, chyba że korzyści dla matki przeważają nad możliwym ryzykiem dla płodu. Lewodopa, a być może także metabolity lewodopy przenikają do mleka ludzkiego. Istnieją dowody, że w czasie leczenia lewodopą laktacja ulega hamowaniu. Nie wiadomo, czy karbidopa lub jej metabolity przenikają do mleka ludzkiego. Badania na zwierzętach wykazały przenikanie karbidopy do mleka. Brak wystarczających danych dotyczących działania produktu lub jego metabolitów u noworodków i niemowląt. Podczas leczenia produktem należy przerwać karmienie piersią. W badaniach wpływu na reprodukcję nie wykazano oddziaływania na płodność szczurów otrzymujących lewodopę/karbidopę.

Najczęstszymi działaniami niepożądanymi (ł10%) zgłaszanymi we wszystkich badaniach fazy III przez pacjentów przyjmujących produkt były zdarzenia w miejscu inf. (rumień w miejscu inf., zapalenie tkanki łącznej w miejscu inf., guzek w miejscu infuzji, ból w miejscu inf., obrzęk w miejscu inf., reakcja w miejscu inf. i zakażenie w miejscu inf.), omamy, upadek i niepokój. Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (bardzo często) zapalenie tkanki łącznej w miejscu inf., zakażenie w miejscu inf., zakażenie układu moczowego; (często) ropień w miejscu inf. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (często) niedokrwistość; (niezbyt często) leukopenia, trombocytopenia. Zaburzenia układu immunologicznego: (nieznana) reakcja anafilaktyczna. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (często) zmniejszenie apetytu. Zaburzenia psychiczne: (bardzo często) niepokój, depresja, omamy; (często) nietypowe sny, pobudzenie, stan splątania, złudzenia, zaburzenie kontroli impulsów, bezsenność, paranoja, zaburzenie psychotyczne, napady snu, zaburzenie snu, myśli samobójcze; (niezbyt często) samobójstwo dokonane, otępienie, dezorientacja, zespół dysregulacji dopaminowej, nastrój euforyczny, strach, zwiększone libido, koszmary senne,próba samobójcza; (rzadko) nietypowe myśli. Zaburzenia układu nerwowego: (często) zaburzenia funkcji poznawczych, zawroty głowy, ortostatyczne zawroty głowy, dyskinezy, dystonia, bóle głowy, hipestezja, zjawisko ON-OFF, parestezje, polineuropatia, senność, omdlenia, drżenie; (niezbyt często) ataksja, drgawki, zaburzenia chodu. Zaburzenia oka: (niezbyt często) jaskra z zamkniętym kątem przesączania, kurcz powiek, podwójne widzenie, niedokrwienna neuropatia nerwu wzrokowego, niewyraźne widzenie. Zaburzenia serca: (często) nieregularna częstość pracy serca; (niezbyt często) kołatanie serca. Zaburzenia naczyniowe: (często) nadciśnienie tętnicze, niedociśnienie tętnicze, niedociśnienie ortostatyczne; (niezbyt często) zapalenie żył. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (często) duszność, ból jamy ustnej i gardła; (niezbyt często) dysfonia; (rzadko) nieprawidłowy oddech. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) rozdęcie brzucha, bóle brzucha, zaparcia, biegunka, suchość w jamie ustnej, zaburzenie smaku, niestrawność, utrudnione połykanie, wzdęcie z oddawaniem gazów, nudności, wymioty; (niezbyt często) nadmierne wydzielanie śliny; (rzadko) bruksizm, przebarwienie śliny, ból języka, czkawka. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) kontaktowe zapalenie skóry, nadmierna potliwość, świąd, wysypka; (niezbyt często) łysienie, rumień, pokrzywka; (rzadko) przebarwienie potu, czerniak złośliwy. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (często) skurcze mięśni, ból szyi. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (często) nietrzymanie moczu, zatrzymanie moczu; (niezbyt często) niewłaściwe zabarwienie moczu; (rzadko) priapizm. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo często) rumień w miejscu inf., reakcja w miejscu inf., guzek w miejscu inf., obrzęk w miejscu inf., ból w miejscu inf.; (często) astenia, uczucie zmęczenia, zasinienie w miejscu inf., złuszczenie w miejscu inf., wynaczynienie w miejscu inf., krwiak w miejscu inf., krwotok w miejscu inf., stwardnienie w miejscu inf., stan zapalny w miejscu inf., podrażnienie w miejscu inf., naciek w miejscu inf., grudka w miejscu inf., świąd w miejscu inf., wysypka w miejscu inf., opuchlizna w miejscu inf., złe samopoczucie, obrzęk obwodowy, ból; (niezbyt często) bóle w klatce piersiowej. Badania diagnostyczne: (często) zwiększenie stężenia aminokwasów (zwiększenie stężenia kwasu metylomalonowego), zwiększenie stężenia homocysteiny we krwi, obniżona zawartość wit. B6, niedobór wit. B12, zmniejszenie mc., zwiększenie mc. Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach: (bardzo często) upadki; szczegóły dotyczące działań niepożądanych, patrz ChPL. W badaniach fazy III najczęstszymi zdarzeniami niepożądanymi związanymi z produktem były reakcje w miejscu inf. 77,6% (N=294) i zakażenia w miejscu inf. 41,4% (N=157). W badaniach klinicznych obserwowano zdarzenia w miejscu inf., w tym reakcje w miejscu inf. i zakażenia, często występujące w przypadku inf. podskórnej produktu. Większość zdarzeń w miejscu inf. nie była ciężka, miała łagodne lub umiarkowane nasilenie i ustępowała samoistnie lub po zastosowaniu leczenia, takiego jak antybiotyki i/lub nacięcie i drenaż. U 3 uczestników z zakażeniami w miejscu inf. wystąpiło powikłanie w postaci posocznicy, które skutkowało hospitalizacją. Należy monitorować wszelkie zmiany na skórze w miejscu inf., które mogą wskazywać na potencjalne zakażenie, takie jak zaczerwienienie połączone z ciepłem, obrzęk, ból i odbarwienie po uciśnięciu. Podczas stosowania tego leku należy przestrzegać zasad aseptyki i rozważyć częstszą niż co 3 dni zmianę miejsca infuzji, używając nowego zestawu do inf., jeśli pojawią się takie zmiany na skórze. Zaleca się, aby nowe miejsca infuzji były oddalone o co najmniej 2,5 cm od miejsc używanych w ciągu ostatnich 12 dni. Badania laboratoryjne: zgłaszano następujące nieprawidłowości w badaniach laboratoryjnych podczas leczenia lewodopą z karbidopą, które należy brać pod uwagę podczas leczenia pacjentów produktem: podwyższone stężenie azotu mocznikowego we krwi, zwiększona aktywność fosfatazy alkalicznej, zwiększenie aktywności AspAT, AlAT, LDH, zwiększone stężenie bilirubiny, glukozy we krwi, kreatyniny, kwasu moczowego, dodatni odczyn Coombsa oraz zmniejszenie stężenia hemoglobiny i wartości hematokrytu. Notowano obecność leukocytów, bakterii oraz krwi w moczu. Lewodopa z karbidopą, a zatem również produkt leczniczy Produodopa, mogą powodować fałszywie dodatni wynik, gdy stosowany jest test paskowy do wykrywania ciał ketonowych w moczu; reakcja ta nie ulega zmianie pod wpływem gotowania próbki moczu. Zastosowanie testu na obecność glukozy w moczu z oksydazą glukozową może dać fałszywie ujemne wyniki.

W przypadku przedawkowania produktu należy natychmiast przerwać inf. Postępowanie w przypadku ostrego przedawkowania podczas leczenia produktem jest ogólnie takie samo jak w przypadku ostrego przedawkowania lewodopy. Pirydoksyna nie jest jednak skuteczna w odwracaniu działania produktu. Należy zastosować monitorowanie EKG i dokładnie obserwować pacjenta w kierunku wystąpienia zaburzeń rytmu serca, a w razie konieczności zastosować odpowiednią terapię przeciwarytmiczną. Pacjentów należy również monitorować pod kątem niedociśnienia tętniczego. Należy uwzględnić możliwość przyjęcia przez pacjenta innych leków oprócz produktu.

Produodopa (foslewodopa/foskarbidopa) 240 mg/12 mg/ml roztw. do inf. jest prolekiem składającym się z monofosforanu lewodopy i monofosforanu karbidopy (w stosunku 20:1) w roztworze do podawania w ciągłej inf. podskórnej przez 24 h/dobę u pacjentów z zaawansowaną chorobą Parkinsona, którzy nie są odpowiednio kontrolowani za pomocą aktualnego leczenia. Foslewodopa i foskarbidopa są przekształcane w warunkach in vivo do lewodopy i karbidopy. Lewodopa łagodzi objawy choroby Parkinsona po dekarboksylacji do dopaminy w mózgu. Karbidopa, która nie przekracza bariery krew-mózg, hamuje pozamózgową dekarboksylację lewodopy do dopaminy, co oznacza, że większa ilość lewodopy jest dostępna do transportu do mózgu i przekształcenia w dopaminę.

1 ml zawiera 240 mg foslewodopy i 12 mg foskarbidopy.