Tedyzolidu fosforan w postaci tabl. powl. lub prosz. do sporz. konc. roztw. do inf. można stosować w leczeniu początkowym. Jeśli jest to klinicznie wskazane, pacjenci, którzy rozpoczęli leczenie produktem leczniczym w postaci pozajelitowej, mogą go zamienić na postać doustną. Zalecana dawka i czas trwania leczenia. Zalecana dawka wynosi 200 mg raz/dobę przez 6 dni. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności tedyzolidu fosforanu podawanego pacjentom dłużej niż przez 6 dni. Pominięcie dawki. Jeśli dawka produktu leczniczego została pominięta, należy ją podać pacjentowi najszybciej jak to możliwe w ciągu 8 h przed podaniem kolejnej planowanej dawki. Jeśli do podania kolejnej dawki pozostało mniej niż 8 h, lekarz powinien poczekać do czasu podania kolejnej planowanej dawki. Nie należy stosować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Pacjenci w podeszłym wieku (ł65 lat). Nie jest konieczna zmiana dawki. Doświadczenie kliniczne w zakresie stosowania produktu u pacjentów ł75 lat jest ograniczone. Zaburzenia czynności wątroby. Nie jest konieczna zmiana dawki. Zaburzenia czynności nerek. Nie jest konieczna zmiana dawki. Dzieci i młodzież. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności tedyzolidu fosforanu u dzieci i młodzieży <18 lat. Aktualne dane przedstawiono w ChPL, ale brak zaleceń dotyczących dawkowania.

Tabl. powl. można przyjmować wraz z posiłkiem lub bez posiłku. Czas do uzyskania maks. stężenia tedyzolidu po podaniu doustnym na czczo jest o 6 h krótszy niż po podaniu z bardzo tłustym, kalorycznym posiłkiem. Jeśli konieczne jest szybkie działanie przeciwbakteryjne, należy rozważyć podanie dożylne. Produkt leczniczy musi być podawany w inf. dożylnej przez 1 h. Fiolki z produktem leczniczym Sivextro są przeznaczone wyłącznie do jednorazowego użytku. Produkt leczniczy musi być podany wyłącznie w inf. dożylnej. Preparatu nie wolno podawać w szybkim wstrzyknięciu dożylnym. Podczas przygotowania roztw. do inf. należy przestrzegać zasad techniki aseptycznej. Zawartość produktu leczniczego należy rozpuścić w 4 ml wody do wstrzykiwań i delikatnie obracać aż do całkowitego rozpuszczenia proszku. Należy unikać wstrząsania lub szybkich ruchów, ponieważ mogą powodować powstawanie piany. W celu podania produktu leczniczego, roztw. uzyskany po rozpuszczeniu proszku (rekonstytucji) należy dodatkowo rozcieńczyć w 250 ml 0,9% roztworu chlorku sodu do wstrzykiwań. Nie wolno wstrząsać worka infuzyjnego. Powstały roztwór jest klarowny, bezbarwny lub jasnożółty i należy go podawać pacjentowi w przybliżeniu przez 1 h. Dostępne są jedynie ograniczone dane dotyczące zgodności produktu leczniczego z innymi substancjami do podawania dożylnego, dlatego nie należy dodawać substancji dodatkowych lub innych produktów leczniczych do fiolek do jednorazowego użycia zawierających preparat ani nie podawać ich w tym samym czasie w inf.. Jeśli ta sama linia dożylna jest używana do kolejnych inf. kilku różnych produktów leczniczych, należy ją przepłukać 0,9% roztw. chlorku sodu przed inf. i po niej. Przed podaniem roztw. należy obejrzeć, czy nie zawiera cząstek stałych. Roztw. zawierający widoczne cząstki należy wyrzucić. Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Nie badano bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności tedyzolidu fosforanu u pacjentów z neutropenią (liczba granulocytów obojętnochłonnych <1000 komórek/mm3). W modelu zwierzęcym zakażenia, w przypadku braku granulocytów, przeciwbakteryjne działanie tedyzolidu fosforanu było zmniejszone. Znaczenie kliniczne tych obserwacji nie jest znane. W leczeniu pacjentów z neutropenią oraz ostrymi zakażeniami bakteryjnymi skóry i tkanek miękkich należy rozważyć alternatywne metody leczenia. Tedyzolid hamuje syntezę białek w mitochondriach. W wyniku takiego hamowania mogą wystąpić reakcje niepożądane takie, jak kwasica mleczanowa, niedokrwistość i neuropatia (nerwu wzrokowego i obwodowa). Takie zdarzenia obserwowano w przypadku podawania innego produktu leczniczego z grupy oksazolidynonów przez okres czasu przekraczający czas leczenia, zalecany w przypadku stosowania produktu. U kilku pacjentów podczas leczenia tedyzolidu fosforanem obserwowano zmniejszenie liczby płytek krwi, zmniejszenie stężenia hemoglobiny i zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych. W przypadku przerwania leczenia tedyzolidem, zmienione parametry hematologiczne powracały do wartości z okresu przed rozpoczęciem leczenia. Zgłaszano zahamowanie czynności szpiku kostnego (w tym niedokrwistość, leukopenię, pancytopenię i trombocytopenię) u pacjentów leczonych innym produktem leczniczym z grupy oksazolidynonów i wydaje się, że ryzyko wystąpienia takich reakcji ma związek z czasem trwania leczenia. Neuropatię obwodową oraz neuropatię nerwu wzrokowego, czasami postępującą do utraty wzroku, obserwowano u pacjentów leczonych innym produktem leczniczym z grupy oksazolidynonów przez okres czasu, przekraczający zalecany czas leczenia produktem leczniczym. Neuropatii (nerwu wzrokowego i obwodowej) nie obserwowano u pacjentów leczonych tedyzolidu fosforanem przez zalecany czas leczenia trwający 6 dni. Wszystkim pacjentom należy zalecić zgłaszanie objawów zaburzeń widzenia, takich jak zmiany ostrości widzenia, zmiany widzianych kolorów, niewyraźne widzenie lub zaburzenia pola widzenia. W takich przypadkach zaleca się niezwłoczne badanie, w razie konieczności ze skierowaniem do okulisty. W związku ze stosowaniem innego produktu leczniczego z grupy oksazolidynonów zgłaszano występowanie kwasicy mleczanowej. Kwasicy mleczanowej nie obserwowano u pacjentów leczonych tedyzolidu fosforanem przez zalecany okres leczenia trwający 6 dni. Tedyzolidu fosforan należy stosować ostrożnie u pacjentów ze znaną nadwrażliwością na inne oksazolidynony, ponieważ może wystąpić nadwrażliwość krzyżowa. Zgłaszano biegunkę związaną z zakażeniem Clostridium difficile (ang.CDAD) w przypadku stosowania tedyzolidu fosforanu. CDAD może mieć różne nasilenie - od łagodnej biegunki po zapalenie okrężnicy zakończone zgonem. Leczenie lekami przeciwbakteryjnymi zmienia prawidłową florę bakteryjną okrężnicy i może umożliwiać nadmierne namnażanie się C. difficile. Należy rozważyć CDAD u wszystkich pacjentów, u których po zastosowaniu antybiotyków występuje ciężka biegunka. Niezbędne jest przeprowadzenie dokładnego wywiadu lekarskiego, ponieważ zgłaszano występowanie CDAD po ponad 2 m-cach po podaniu leków przeciwbakteryjnych. W przypadku podejrzewania lub potwierdzenia CDAD należy zaprzestać stosowania tedyzolidu fosforanu i - jeśli to możliwe - innych leków przeciwbakteryjnych, nie skierowanych przeciwko C. difficile, oraz natychmiast podjąć odpowiednie działania terapeutyczne. Należy rozważyć odpowiednie leczenie podtrzymujące, antybiotykoterapię C. difficile oraz przeprowadzić ocenę chirurgiczną. W takiej sytuacji są przeciwwskazane produkty lecznicze hamujące perystaltykę. Tedyzolid jest nieselektywnym, odwracalnym inhibitorem MAO in vitro. Donoszono o spontanicznych zgłoszeniach zespołu serotoninowego, związanego z jednoczesnym podawaniem innego leku z grupy oksazolidynonów z lekami serotoninergicznymi. Brak doświadczenia klinicznego z badań III fazy z udziałem pacjentów otrzymujących produkt leczniczy jednocześnie z lekami serotoninergicznymi takimi, jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (ang.SSRI), inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i norepinefryny (ang.SNRI), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, inhibitory MAO, tryptany i inne leki o potencjalnym działaniu adrenergicznym lub serotonergicznym. Przepisywanie tedyzolidu fosforanu w przypadku braku potwierdzonego lub zdecydowanie podejrzewanego zakażenia bakteryjnego zwiększa ryzyko rozwoju lekooporności bakterii. Zasadniczo tedyzolidu fosforan nie działa na bakterie Gram-(-). Podczas leczenia tedyzolidu fosforanem, kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną antykoncepcję. Nie wiadomo, czy tedyzolidu fosforan może zmniejszać skuteczność hormonalnych środków antykoncepcyjnych i dlatego kobiety stosujące hormonalne środki antykoncepcyjne muszą stosować dodatkową metodę antykoncepcji. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności tedyzolidu fosforanu podawanego dłużej niż przez 6 dni. Rodzaje leczonych zakażeń w ostrych zakażeniach bakteryjnych skóry i tkanek miękkich ograniczały się wyłącznie do zapalenia tkanki łącznej i/lub róży, ciężkich ropni skórnych i zakażeń ran. Nie badano innych rodzajów zakażeń skóry. Doświadczenie w zakresie stosowania tedyzolidu fosforanu w leczeniu pacjentów z ostrymi zakażeniami bakteryjnymi skóry i tkanek miękkich ze współistniejącą wtórną bakteriemią jest ograniczone. Nie ma też doświadczenia w leczeniu pacjentów z ostrymi zakażeniami bakteryjnymi skóry i tkanek miękkich ze współistniejącą ciężką posocznicą lub wstrząsem septycznym. Badania kliniczne prowadzone z grupą kontrolną nie obejmowały pacjentów z neutropenią (liczba granulocytów obojętnochłonnych <1000 komórek/mm3) lub silnie obniżoną odpornością. Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu leczniczego na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn. Produkt leczniczy może wywierać niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, ponieważ może powodować zawroty głowy, zmęczenie lub niezbyt często senność.

Na podstawie wyników badań in vitro istnieje ryzyko, że tedyzolidu fosforan indukuje enzymy. Może to powodować zmniejszenie skuteczności podawanych jednocześnie produktów leczniczych, które są substratami CYP3A4 o wąskim zakresie terapeutycznym (takie jak doustny midazolam, triazolam, alfentanyl, cyklosporyna, fentanyl, pimozyd, chinidyna, syrolimus i takrolimus), CYP2B6 (efawirenz), CYP2C9 (warfaryna) i P-gp (digoksyna). Indukcja enzymów przez tedyzolidu fosforan może również zmniejszać skuteczność doustnych hormonalnych środków antykoncepcyjnych. Nie jest to wyczerpujący wykaz i należy zapoznać się z ChPL jednocześnie podawanego produktu leczniczego. Możliwe są interakcje pomiędzy tedyzolidu fosforanem w postaci doustnej i podawanymi doustnie substratami białka oporności raka piersi (ang.BCRP). Hamowanie BCRP może powodować zwiększenie narażenia na takie leki jak imatynib, lapatynib, metotreksat, pitawastatyna, rozuwastatyna, sulfasalazyna i topotekan. Jeśli jest to możliwe, należy rozważyć przerwanie stosowania jednocześnie podawanego produktu leczniczego podczas sześciu dni leczenia tedyzolidu fosforanem. Na podstawie danych z badań in vitro wiadomo o możliwości hamowania przez tedyzolidu fosforan organicznego transportera anionów (OATP1B1). Znaczenie tych danych dla badań in vivo nie jest znane. Hamowanie OATP1B1 może powodować zwiększenie narażenia na produkty lecznicze takie, jak statyny (atorwastatyna, fluwastatyna, pitawastatyna i lowastatyna), repaglinid, bozentan, walsartan, olmesartan i gliburyd. Jeśli jest to możliwe, należy rozważyć przerwanie stosowania jednocześnie podawanego produktu leczniczego podczas sześciu dni leczenia tedyzolidu fosforanem. Tedyzolid jest odwracalnym inhibitorem MAO in vitro. Nie przewiduje się jednak interakcji w przypadku porównania wartości IC50 dla hamowania MAO-A i przewidywanego narażenia na tedyzolid znajdujący się w osoczu u ludzi. U zdrowych ochotników przeprowadzono badania interakcji leków w celu określenia wpływu produktu leczniczego w stanie stacjonarnym, stosowanego w doustnej dawce 200 mg, na działanie pseudoefedryny i tyraminy zwiększające ciśnienie krwi. Nie obserwowano żadnych istotnych zmian ciśnienia krwi ani częstości akcji serca po podaniu pseudoefedryny u zdrowych ochotników oraz nie zaobserwowano klinicznie istotnego zwiększenia wrażliwości na tyraminę. Nie badano możliwość wystąpienia interakcji serotoninergicznych ani u pacjentów, ani u zdrowych ochotników.

Brak danych dotyczących stosowania tedyzolidu fosforanu u kobiet w okresie ciąży. Badania na myszach i szczurach wykazały wpływ na rozwój. W celu zachowania ostrożności jest zalecane unikanie stosowania tedyzolidu fosforanu w okresie ciąży. Nie wiadomo, czy tedyzolidu fosforan i/lub jego metabolity przenikają do mleka ludzkiego. Tedyzolid przenika do mleka szczurów. Nie można wykluczyć zagrożenia dla noworodków/dzieci karmionych piersią. Należy podjąć decyzję czy przerwać karmienie piersią czy przerwać podawanie produktu, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki. Nie badano wpływu tedyzolidu fosforanu na płodność u ludzi. Badania tedyzolidu fosforanu na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu na płodność.

Bezpieczeństwo stosowania tedyzolidu fosforanu oceniano łącznie u 1485 uczestników badań, którzy otrzymali co najmniej 1 dawkę tedyzolidu fosforanu doustnie lub dożylnie. Podstawowa baza danych bezpieczeństwa stosowania obejmuje badania kliniczne III fazy, w trakcie których 662 uczestników otrzymywało 200 mg tedyzolidu fosforanu doustnie i/lub dożylnie (331 /662 pacjentów) maks. przez 6 dni. U ok. 22,4% pacjentów leczonych produktem leczniczym w trakcie badań klinicznych III fazy (n=662) wystąpiło co najmniej 1 działanie niepożądane związane z jego stosowaniem. Najczęściej zgłaszane działania niepożądane, występujące u pacjentów otrzymujących tedyzolidu fosforan według zbiorczej analizy wyników badań klinicznych III fazy prowadzonych z grupą kontrolną (tedyzolid 200 mg raz/dobę przez 6 dni), obejmowały nudności (6,9%), ból głowy (3,5%), biegunkę (3,2%) i wymioty (2,3%), a ich nasilenie było zazwyczaj łagodne lub umiarkowane. Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (niezbyt często) zakażenia grzybicze sromu i pochwy, zakażenie grzybicze, zakażenie drożdżakowe sromu i pochwy, ropień, zapalenie okrężnicy wywołane zakażeniem Clostridium difficile, dermatofitoza, zakażenie drożdżakowe jamy ustnej, zakażenie układu oddechowego. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (niezbyt często) limfadenopatia. Zaburzenia układu immunologicznego: (niezbyt często) nadwrażliwość na leki. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (niezbyt często) odwodnienie, niedostateczna kontrola glikemii, hiperkaliemia. Zaburzenia psychiczne: (niezbyt często) bezsenność, zaburzenia snu, lęk, koszmary senne. Zaburzenia układu nerwowego: (często) bóle głowy, zawroty głowy; (niezbyt często) senność, zawroty głowy, zaburzenia smaku, drżenie, parestezje, niedoczulica. Zaburzenia oka: (niezbyt często) niewyraźne widzenie, strąty ciała szklistego. Zaburzenia serca: (niezbyt często) bradykardia. Zaburzenia naczyniowe: (niezbyt często) nagłe zaczerwienienie twarzy, uderzenia gorąca. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (niezbyt często) kaszel, suchość błon śluzowych nosa, zastój w krążeniu płucnym. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) nudności, biegunka, wymioty; (niezbyt często) ból brzucha, zaparcia, uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej, suchość w jamie ustnej, niestrawność, ból w nadbrzuszu, wzdęcie z oddawaniem gazów, choroba refluksowa przełyku, obecność świeżej krwi w kale, odruchy wymiotne. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) świąd uogólniony; (niezbyt często) nadmierne pocenie się, świąd, wysypka, pokrzywka, łysienie, wysypka rumieniowata, wysypka uogólniona, trądzik, świąd na tle uczuleniowym, wysypka grudkowo-plamkowa, wysypka grudkowa, wysypka ze świądem. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (niezbyt często) ból stawów, skurcze mięśni, ból pleców, uczucie dyskomfortu w kończynach, ból szyi. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (niezbyt często) nieprawidłowy zapach moczu. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (niezbyt często) świąd sromu i pochwy. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) zmęczenie; (niezbyt często) dreszcze, drażliwość, gorączka, obrzęk obwodowy. Badania diagnostyczne: (niezbyt często) zmniejszenie siły chwytania, zwiększenie aktywności aminotransferaz, zmniejszenie liczby białych krwinek.

W przypadku przedawkowania, należy zaprzestać stosowania produktu i zastosować ogólne leczenie podtrzymujące. Hemodializa usuwa tedyzolid z krążenia ogólnoustrojowego jedynie w niewielkim stopniu. Największa pojedyncza dawka podana w badaniach klinicznych wynosiła 1200 mg. Wszystkie działania niepożądane po podaniu takiej dawki miały łagodne lub umiarkowane nasilenie.

Tedyzolidu fosforan jest prolekiem fosforanu oksazolidynonu. Działanie przeciwbakteryjne tedyzolidu jest związane z wiązaniem się z podjednostką 50S na rybosomie bakteryjnym, co powoduje zahamowanie syntezy białka. Tedyzolid działa przede wszystkim na bakterie Gram-(+). Tedyzolid działa bakteriostatycznie na enterokoki, gronkowce i paciorkowce in vitro.

1 tabl. powl. zawiera 200 mg tedyzolidu fosforanu. 1 fiolka zawiera 200 mg tedyzolidu fosforanu w postaci disodu tedyzolidu fosforanu.