Leczenie dabrafenibem powinien rozpoczynać i nadzorować wykwalifikowany lekarz posiadający doświadczenie w stosowaniu leków przeciwnowotworowych. Przed rozpoczęciem stosowania dabrafenibu, u pacjentów należy potwierdzić przy użyciu walidowanego testu obecność mutacji genu BRAF V600 w guzie nowotworowym. Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania dabrafenibu u pacjentów z czerniakiem z genem BRAF typu dzikiego, nie należy stosować dabrafenibu w grupie pacjentów z genem BRAF typu dzikiego. Zalecana dawka dabrafenibu wynosi 150 mg (2 kaps. po 75 mg) 2x/dobę (co odpowiada całkowitej dawce dobowej 300 mg). Dabrafenib należy przyjmować co najmniej 1 h przed lub co najmniej 2 h po posiłku, zachowując odstęp ok. 12 h pomiędzy dawkami. Dabrafenib należy przyjmować o podobnej porze każdego dnia, aby zapewnić stosowanie się pacjenta do zaleceń lekarza. Czas trwania leczenia. Terapia powinna być prowadzona do czasu, kiedy pacjent nie odnosi już korzyści z leczenia lub do czasu wystąpienia nieakceptowanych objawów toksyczności. Pominięcie dawki. W przypadku pominięcia dawki nie należy już jej przyjmować, jeżeli do czasu przyjęcia następnej dawki pozostało mniej niż 6 h. Modyfikacja dawki. Kaps. dabrafenibu są dostępne w 2 mocach, 50 mg i 75 mg, co umożliwia skuteczne dostosowanie dawki. Postępowanie w razie działań niepożądanych może wymagać przerwania leczenia, zmniejszenia dawki lub zakończenia leczenia. Nie zaleca się modyfikowania dawek lub czasowego przerywania leczenia w przypadku działań niepożądanych, takich jak wystąpienie raka kolczystokomórkowego skóry (ang. cuSCC) lub wystąpienie nowego ogniska pierwotnego czerniaka. Należy przerwać leczenie, jeżeli temp. ciała pacjenta wynosi ł38,5°C. Pacjentów należy oceniać w celu wykrycia przedmiotowych i podmiotowych objawów zakażenia. Nie zaleca się modyfikacji dawkowania skutkującego zastosowaniem dawek mniejszych niż 50 mg 2x/dobę. Zalecane zmniejszanie dawek dabrafenibu: poziom dawkowania: pełna dawka - 150 mg 2x/dobę; pierwsze zmniejszenie dawki - 100 mg 2x/dobę; drugie zmniejszenie dawki - 75 mg 2x/dobę; trzecie zmniejszenie dawki - 50 mg 2x/dobę. Schemat modyfikacji dawkowania dabrafenibu w zależności od stopnia nasilenia zdarzeń niepożądanych: stopień (CTC-AE): stopień 1 lub stopień 2 (tolerowane) - kontynuować leczenie i monitorować pacjenta odpowiednio do wskazań klinicznych; stopień 2 (nietolerowane) lub stopień 3 - wstrzymać leczenie do czasu zmniejszenia nasilenia objawów toksyczności do stopnia 0-1, a następnie zredukować dawkę o jeden poziom po wznowieniu leczenia; stopień 4 - całkowicie zaprzestać leczenia lub wstrzymać leczenie do czasu zmniejszenia nasilenia objawów toksyczności do stopnia 0-1, a następnie zredukować dawkę o jeden poziom po wznowieniu leczenia. Gdy objawy niepożądane u danego pacjenta poddają się skutecznie leczeniu, wówczas można rozważyć ponowne zwiększenie dawki z zastosowaniem takich samych stopni modyfikacji dawkowania. Dawka nie powinna być większa niż 150 mg 2x/dobę. Pacjenci ras innych niż rasa kaukaska. Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności dabrafenibu u pacjentów ras innych niż rasa kaukaska. Brak dostępnych danych. Pacjenci w podeszłym wieku. Nie ma konieczności dostosowania dawki początkowej u pacjentów w wieku >65 lat. Zaburzenia czynności nerek. Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek. Nie ma dostępnych danych klinicznych na temat pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, w związku z czym nie można określić ewentualnej konieczności dostosowania dawki. Należy zachować ostrożność podczas stosowania dabrafenibu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Zaburzenia czynności wątroby. Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby. Nie ma dostępnych danych klinicznych na temat pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, w związku z czym nie można określić ewentualnej konieczności dostosowania dawki. Metabolizm wątrobowy i wydzielanie z żółcią są głównymi drogami eliminacji dabrafenibu i jego metabolitów, w związku z czym ekspozycja u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby może być zwiększona. Należy zachować ostrożność podczas stosowania dabrafenibu u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Dzieci i młodziez. Nie ustalono jeszcze bezpieczeństwa stosowania i skuteczności dabrafenibu u dzieci i młodzieży (osób w wieku <18 lat). Brak dostępnych danych klinicznych. Badania prowadzone na młodych zwierzętach wykazały działania niepożądane dabrafenibu, których nie obserwowano u dorosłych zwierząt.

Kaps. należy połykać w całości, popijając wodą. Nie należy ich rozgryzać, kruszyć ani mieszać z pokarmami lub płynami ze względu na niestabilność chemiczną dabrafenibu.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Nie istnieje swoiste leczenie w razie przedawkowania dabrafenibu. W razie przedawkowania u pacjenta należy zastosować leczenie objawowe oraz odpowiednie monitorowanie.

Dabrafenib jest inhibitorem kinaz RAF. Mutacje onkogenne BRAF prowadzą do konstytutywnej aktywacji szlaku RAS/RAF/MEK/ERK. Mutacje BRAF obserwuje się często w określonych nowotworach, w tym w około 50% przypadków czerniaka. Najczęściej obserwowaną mutacją BRAF jest V600E, która stanowi około 90% mutacji BRAF występujących w czerniaku.

1 kaps. twarda zawiera 50 mg lub 75 mg dabrafenibu w postaci mezylanu dabrafenibu.