Produkt leczniczy powinien być przepisywany wyłącznie przez dermatologa lub lekarza mającego doświadczenie w zakresie stosowania retynoidów o działaniu ogólnym, w pełni rozumiejących ryzyko związane z leczeniem retynoidami o działaniu ogólnym i wymagania w zakresie monitorowania pacjentów. Kobietom w wieku rozrodczym produkt leczniczy należy wypisywać w ilości ograniczonej do 30 dni leczenia; kontynuacja leczenia wymaga wydania nowej recepty. Najlepiej, aby test ciążowy, wypisanie recepty i zrealizowanie recepty na produkt leczniczy nastąpiło tego samego dnia. Zrealizowanie recepty na produkt leczniczy powinno nastąpić w ciągu maksymalnie 7 dni od daty wypisania recepty. Zalecana dawka produktu leczniczego wynosi 10 mg lub 30 mg/dobę. Zalecana dawka początkowa produktu leczniczego wynosi 30 mg/dobę. U pacjentów z niedopuszczalnymi reakcjami niepożądanymi na dawkę 30 mg, można rozważyć zmniejszenie dawki do 10 mg /dobę. W badaniach dawek dobowych 10 mg i 30 mg wykazano, że obie dawki prowadziły do ustąpienia zmian chorobowych. Dawka 30 mg pozwalała uzyskać szybszą odpowiedź i wyższy wskaźnik odpowiedzi. Dawce dobowej 10 mg rzadziej towarzyszyły zdarzenia niepożądane. Można zastosować cykl leczenia produktem leczniczym trwający 12-24 tyg. w zależności od odpowiedzi na leczenie. Przerwanie terapii jest wskazane w przypadku pacjentów, u których uzyskano zupełne lub prawie zupełne ustąpienie zmian chorobowych na rękach wcześniej niż w 24 tyg. leczenia. Należy również rozważyć przerwanie terapii u pacjentów, u których po pierwszych 12 tyg. ciągłej terapii, choroba ma nadal ciężką postać. W razie nawrotu choroby pacjenci mogą odnieść korzyść z kolejnych cyklów leczenia produktem leczniczym. Dzieci i młodzież. Produkt nie jest zalecany do stosowania u pacjentów poniżej 18 lat. Zaburzenia czynności nerek. Stosowanie produktu leczniczego jest przeciwwskazane u pacjentów z ciężkimi bądź schyłkowymi zaburzeniami czynności nerek. Ze względu na brak wystarczających danych, stosowanie produktu leczniczego nie jest wskazane u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek. U pacjentów z łagodnymi zaburzenia czynności nerek nie jest konieczna zmiana dawki ani częstości podawania produktu. Zaburzenia czynności wątroby. Stosowanie produktu leczniczego jest przeciwwskazane u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Pacjenci w podeszłym wieku. U pacjentów w podeszłym wieku nie jest konieczna zmiana dawki ani częstości podawania leku.

Kaps. należy przyjmować raz na dobę wraz z głównym posiłkiem, najlepiej o tej samej porze każdego dnia. Produkt leczniczy nie powinien być przepisywany, jeśli wyprysk u pacjenta można odpowiednio opanować standardowym postępowaniem, w tym poprzez ochronę skóry, unikanie alergenów i substancji drażniących oraz leczenie silnymi kortykosteroidami stosowanymi miejscowo.

Ciąża jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do leczenia produktem leczniczym. Produkt leczniczy jest przeciwwskazany u kobiet w wieku rozrodczym, chyba że spełnione zostały wszystkie warunki Programu Zapobiegania Ciąży. Lek zawiera olej sojowy i sorbitol. Pacjenci z uczuleniem na orzeszki ziemne, soję lub z rzadką wrodzoną nietolerancją fruktozy nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego. Produkt leczniczy jest przeciwwskazany u kobiet karmiących piersią. Lek jest również przeciwwskazany u pacjentów: z zaburzeniami czynności wątroby, z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, z nieopanowaną hipercholesterolemią, z nieopanowaną hipertrójglicerydemią, z nieopanowaną niedoczynnością tarczycy, z nadmiarem witaminy A, z nadwrażliwością na alitretynoinę, na inne retynoidy lub na którąkolwiek substancję pomocniczą, w szczególności w razie uczulenia na orzeszki ziemne lub soję, leczonych jednocześnie tetracyklinami.

Ten produkt leczniczy ma działanie TERATOGENNE. Produkt leczniczy jest przeciwwskazany u kobiet w wieku rozrodczym, chyba że spełnione zostały wszystkie poniższe warunki Programu Zapobiegania Ciąży: pacjentka rozumie ryzyko działań teratogennych, pacjentka rozumie konieczność ścisłej comiesięcznej obserwacji, pacjentka rozumie i akceptuje konieczność stosowania skutecznej, nieprzerywanej antykoncepcji przez 1 m-c przed rozpoczęciem leczenia, w trakcie trwania leczenia i przez 1 m-c po zakończeniu leczenia. Należy stosować co najmniej jedną, a najlepiej dwie uzupełniające się metody antykoncepcji, w tym metodę mechaniczną. Nawet jeśli u pacjentki nie występuje miesiączkowanie, powinna przestrzegać wszystkich zaleceń w zakresie skutecznej antykoncepcji.Pacjentka powinna być w stanie stosować skuteczne środki antykoncepcji. Pacjentka powinna zostać poinformowana o potencjalnym wpływie leku na ciążę i konsekwencjach zajścia w ciążę, być ich świadoma oraz rozumieć konieczność szybkiej konsultacji z lekarzem w razie ryzyka zajścia w ciążę. Pacjentka rozumie i akceptuje konieczność poddania się testom ciążowym przed leczeniem, w trakcie i 5 tyg. po zakończeniu leczenia. Pacjentka poświadcza, że zrozumiała zagrożenia i niezbędne środki ostrożności związane ze stosowaniem produktu leczniczego. Postanowienia te dotyczą również kobiet, które nie są obecnie aktywne seksualnie, chyba że lekarz wystawiający receptę na ten produkt leczniczy uzna, iż istnieją jednoznaczne powody wskazujące, że nie ma ryzyka zajścia w ciążę. Lekarz wystawiający receptę na ten produkt leczniczy powinien upewnić się, że: pacjentka przestrzega wymagań dotyczących zapobiegania ciąży podanych powyżej i potwierdziła, że zrozumiała te zagadnienia. Pacjentka potwierdziła zapoznanie się z wyżej wymienionymi wymaganiami. Pacjentka stosowała co najmniej jedną, a najlepiej dwie metody skutecznej antykoncepcji, w tym metodę mechaniczną przez co najmniej 1 m-c przed rozpoczęciem leczenia i będzie kontynuować stosowanie skutecznej antykoncepcji w trakcie całego okresu leczenia oraz co najmniej przez 1 m-c po zaprzestaniu leczenia. Ujemny wynik testu ciążowego uzyskano przed leczeniem, w trakcie leczenia i 5 tyg. po zakończeniu leczenia. Należy udokumentować terminy i wyniki testów ciążowych. Pacjentkom należy przekazać kompleksowe informacje na temat zapobiegania ciąży i skierowanie w celu uzyskania porady w sprawie antykoncepcji, jeśli nie stosują one skutecznej antykoncepcji. Jako niezbędne minimum pacjentki, które mogą zajść w ciążę powinny stosować co najmniej jedną skuteczną metodę antykoncepcji. Najlepiej byłoby, gdyby pacjentka stosowała dwie uzupełniające się metody antykoncepcji, w tym metodę mechaniczną. Antykoncepcję należy kontynuować przez co najmniej 1 m-c po zakończeniu leczenia produktem leczniczym, nawet w przypadku braku miesiączki. Zgodnie z miejscową praktyką, zalecane jest przeprowadzenie nadzorowanych przez personel medyczny testów ciążowych o minimalnej czułości 25 mIU/ml w ciągu pierwszych 3 dni cyklu menstruacyjnego w sposób opisany poniżej. Aby upewnić się, że pacjentka nie jest w ciąży przed rozpoczęciem stosowania antykoncepcji, zalecane jest przeprowadzenie wstępnego testu ciążowego nadzorowanego przez personel medyczny oraz odnotowanie jego terminu i wyniku. U pacjentek, u których nie występują regularne miesiączki, termin takiego testu ciążowego należy ustalić uwzględniając aktywność seksualną pacjentki. Test ten powinien być przeprowadzony około 3 tygodni po ostatnim odbytym przez pacjentkę stosunku płciowym, podczas którego nie stosowano antykoncepcji. Lekarz wystawiający receptę na ten produkt leczniczy powinien zadbać o edukację pacjentki w zakresie zagadnień antykoncepcji. Nadzorowany przez personel medyczny test powinien być również przeprowadzony w trakcie konsultacji, gdy przepisywany jest produkt leczniczy, lub w ciągu 3 dni przed wizytą u lekarza wystawiającego receptę na ten produkt leczniczy; z testem należy poczekać do czasu, aż pacjentka będzie stosować skuteczną metodę antykoncepcji przez okres co najmniej 1 m-ca. Test ma na celu upewnienie się, że pacjentka nie jest w ciąży w momencie rozpoczynania leczenia produktem leczniczym. Wizyty kontrolne należy przeprowadzać w 28-dniowych odstępach. Należy ustalić konieczność przeprowadzenia wielokrotnych comiesięcznych testów ciążowych nadzorowanych przez personel medyczny, biorąc pod uwagę między innymi aktywność seksualną pacjentki i ostatnie cykle miesiączkowania (zaburzenia miesiączkowania, nieregularne miesiączkowanie lub całkowity brak miesiączek). Gdy jest to wskazane, kontrolne testy ciążowe należy przeprowadzić w dniu wizyty, w celu przepisania produktu leczniczego lub w ciągu 3 dni przed wizytą u lekarza wystawiającego na niego receptę. 5 tyg. po zakończeniu leczenia, u kobiet należy wykonać końcowy test ciążowy, aby wykluczyć ciążę. Kobietom w wieku rozrodczym alitretynoinę należy przepisywać w ilości ograniczonej do 30 dni leczenia, a kontynuacja leczenia wymaga wydania nowej recepty. Najlepiej, aby test ciążowy, wypisanie recepty i zrealizowanie recepty na alitretynoinę nastąpiło tego samego dnia. Zrealizowanie recepty na alitretynoinę powinno nastąpić maksymalnie w ciągu 7 dni od daty wypisania recepty. Niewielkie ilości alitretynoiny (powyżej poziomu endogennego) oznaczono w spermie niektórych zdrowych ochotników przyjmujących alitretynoinę w dawce 40 mg, a akumulacja leku w spermie nie jest przewidywana. Zakładając całkowite wchłanianie leku przez pochwę, takie ilości leku miałyby pomijalny wpływ na endogenne stężenia leku w osoczu partnerek pacjentów lub płodu i z tego względu nie wydaje się, aby stanowiły ryzyko dla płodu, jeśli partnerka jest w ciąży. W oparciu o obserwacje pozakliniczne ustalono, że płodność u mężczyzn może zostać upośledzona wskutek leczenia produktem leczniczym. Pacjenci płci męskiej powinni pamiętać, że nie wolno odstępować produktu leczniczego żadnej innej osobie, a szczególnie kobietom. Pacjentów należy pouczyć, aby nigdy nie przekazywali tego produktu leczniczego innej osobie i aby zwrócili wszelkie niezużyte kapsułki farmaceucie po zakończeniu leczenia. Pacjenci nie powinni być dawcami krwi w trakcie terapii i przez 1 m-c po zaprzestaniu przyjmowania produktu leczniczego, z powodu potencjalnego zagrożenia dla płodu u pacjentki w ciąży otrzymującej transfuzję krwi. Aby pomóc w zapobieganiu ekspozycji płodu na działanie alitretynoiny lekarzom wypisującym receptę, farmaceutom i pacjentom, przedstawiciel podmiotu odpowiedzialnego udostępni materiały edukacyjne w celu zwiększenia skuteczności ostrzeżeń o teratogenności produktu leczniczego, udzielenia porad na temat antykoncepcji przed rozpoczęciem terapii tym produktem i poinformowania o konieczności przeprowadzania testów ciążowych. Wszyscy pacjenci, zarówno mężczyźni, jak i kobiety, powinni otrzymać wyczerpujące informacje na temat ryzyka teratogennego i rygorystycznych metod zapobiegania ciąży, które podano w Programie Zapobiegania Ciąży. U pacjentów leczonych retynoidami o działaniu ogólnym, w tym alitretynoiną, zgłaszane były: depresja, nasilenie się depresji, stany lękowe, tendencje do agresji, wahania nastroju, objawy psychotyczne i bardzo rzadko myśli samobójcze, próby samobójcze i samobójstwo. W związku z tym, przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym oraz w trakcie każdej wizyty kontrolnej w czasie terapii, należy zapytać pacjenta o występowanie wszelkich zaburzeń psychicznych, depresji lub wahań nastroju. Pacjenci powinni zaprzestać stosowania produktu leczniczego, jeśli pojawi się u nich depresja, wahania nastroju, psychoza lub skłonność do agresji. Pacjenci powinni być monitorowani aż do czasu ustąpienia powyższych objawów. Uprzedzenie rodziny lub przyjaciół o możliwości wystąpienia takich objawów, może być pomocne w rozpoznaniu pogorszenia się stanu zdrowia psychicznego. Jednakże przerwanie podawania produktu leczniczego może nie być wystarczającym działaniem, aby złagodzić te objawy, dlatego konieczna może być dalsza ocena psychiatryczna. Działanie promieniowania ultrafioletowego jest potęgowane przez terapię retynoidami, dlatego pacjenci powinni unikać nadmiernej ekspozycji na światło słoneczne i nienadzorowane korzystanie z solarium. W razie konieczności należy stosować preparat ochronny, o dużej wartości współczynnika ochrony przed światłem, co najmniej SPF 15. Pacjentom, u których wystąpi suchość skóry i ust, należy doradzić stosowanie kremu lub mleczka nawilżającego do skóry oraz balsamu do ust. Leczenie przy użyciu innych retynoidów o działaniu ogólnym było związane ze zmianami kostnymi, w tym z przedwczesnym zamknięciem nasady kości, hiperostozą, zwapnieniem ścięgien i więzadeł. U pacjentów leczonych alitretynoiną obserwowano ból mięśni, ból stawów i zwiększoną aktywność kinazy fosfokreatynowej w surowicy krwi. Leczeniu alitretynoiną towarzyszyła suchość oczu. Objawy zwykle ustępowały po przerwaniu leczenia. Suchość oczu można złagodzić, stosując maść do oczu lub tzw. sztuczne łzy. Może pojawić się nietolerancja soczewek kontaktowych, wymagająca od pacjenta noszenia w trakcie leczenia okularów. Leczenie retynoidami o działaniu ogólnym było związane ze zmętnieniem rogówki i zapaleniem rogówki. U pacjentów leczonych alitretynoiną zaobserwowano osłabienie zdolności widzenia w nocy. Objawy te zwykle ustępowały po przerwaniu leczenia. Pacjenci, u których wystąpiły problemy ze wzrokiem, powinni zostać skierowani do okulisty. Konieczne może być odstawienie leczenia alitretynoiną. Leczenie retynoidami o działaniu ogólnym, w tym alitretynoiną, było związane wystąpieniem przypadków łagodnego nadciśnienia wewnątrzczaszkowego, przy czym część tych przypadków dotyczyła pacjentów jednocześnie przyjmujących tetracykliny. Objawy przedmiotowe i podmiotowe łagodnego nadciśnienia wewnątrzczaszkowego obejmują ból głowy, nudności i wymioty, zaburzenia widzenia i obrzęk tarczy nerwu wzrokowego. Pacjenci, u których pojawią się objawy łagodnego nadciśnienia wewnątrzczaszkowego , powinni natychmiast przerwać stosowanie alitretynoiny. Stosowaniu alitretynoiny towarzyszyło zwiększenie stężenia cholesterolu i trójglicerydów w osoczu krwi. Należy monitorować stężenie cholesterolu i trójglicerydów w surowicy (na czczo). Należy przerwać stosowanie alitretynoiny, jeśli nie można utrzymać hipertrójglicerydemii na dopuszczalnym poziomie. Należy zaprzestać stosowanie produktu leczniczego jeśli wystąpią objawy zapalenia trzustki. Poziomy stężenia trójglicerydów powyżej 800 mg/dl (9 mmol/l) są czasami związane z ostrym zapaleniem trzustki, które może skończyć się zgonem. U pacjentów otrzymujących alitretynoinę zaobserwowano zmiany wyników testów czynnościowych tarczycy, najczęściej odwracalne zmniejszenie poziomów stężenia hormonu tyreotropowego (TSH) i wolnej tyroksyny (T4). Leczenie innymi retynoidami o działaniu ogólnym było związane z przemijającym i odwracalnym zwiększeniem aktywności transaminaz. W przypadku utrzymującego się, istotnego klinicznie zwiększenia aktywności transaminaz, należy rozważyć zmniejszenie dawki lub przerwanie leczenia. Stosowanie retynoidów o działaniu ogólnym, w tym alitretynoiny, jest związane z występowaniem zapalenia jelit (w tym miejscowego zapalenia jelita krętego) u pacjentów bez zaburzeń jelitowych w wywiadzie. Jeśli zaobserwowana zostanie ciężka biegunka należy rozważyć rozpoznanie zapalenia jelit i natychmiast przerwać stosowanie alitretynoiny. Rzadko zgłaszano reakcje anafilaktyczne podczas stosowania retynoidów o działaniu ogólnym, w niektórych przypadkach po wcześniejszej ekspozycji na retynoidy stosowane miejscowo. Reakcje alergiczne skóry są zgłaszane niezbyt często. Zgłaszano poważne przypadki alergicznego zapalenia naczyń, często z plamicą (siniaki i czerwonawe wykwity) na kończynach, i pozaskórnych zmian chorobowych. Ciężkie reakcje alergiczne wymagają przerwania leczenia i ścisłego monitorowania. U pacjentów z cukrzycą, otyłością, czynnikami ryzyka choroby sercowo-naczyniowej lub zaburzeniami metabolizmu lipidów poddawanych leczeniu z zastosowaniem alitretynoiny konieczne mogą być częstsze kontrole stężenia lipidów w surowicy i/lub stężenia glukozy we krwi. Kapsułki zawierają sorbitol. Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy, nie powinni stosować tego produktu leczniczego. U pacjentów leczonych alitretynoiną i innymi retynoidami obserwowano silne osłabienie zdolności widzenia w nocy. Pacjentów należy poinformować o tym potencjalnym problemie i przestrzec, aby zachowali ostrożność podczas prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.

Jednoczesne podawanie inhibitorów CYP3A4, takich jak ketokonazol, zwiększa stężenie alitretynoiny w osoczu krwi, w związku z tym należy rozważyć zmniejszenie dawki alitretynoiny do 10 mg. Nie badano wpływu innych inhibitorów CYP3A4. Zmniejszenie dawki do 10 mg powinno być rozważone w przypadku jednoczesnego stosowania alitretynoiny z silnymi inhibitorami CYP2C9 (np. flukonazol, mikonazol, oksandrolon) lub silnymi inhibitorami CYP2C8 (np. gemfibrozyl). Symwastatyna nie ma wpływu na farmakokinetykę alitretynoiny. Nie zaobserwowano żadnych interakcji farmakokinetycznych podczas jednoczesnego stosowania alitretynoiny z cyklosporyną. Alitretynoina może zwiększać ekspozycję na substraty CYP2C8, dlatego jednoczesne podawanie alitretynoiny z amiodaronem (substratem CYP2C8 o długim okresie półtrwania i wąskim indeksie terapeutycznym) nie jest wskazane. Należy zachować ostrożność w wypadku jednoczesnego podawania z innymi lekami, będącymi substratami CYP2C8 (np. paklitaksel, rozyglitazon, repaglinid). Zaobserwowano zmniejszenie stężenia symwastatyny oraz kwasowej postaci symwastatyny o <25% w osoczu krwi podczas jednoczesnego stosowania z alitretynoiną. Nie zbadano wpływu na inne podobne produkty lecznicze. Alitretynoina nie ma wpływu na farmakokinetykę ketokonazolu i cyklosporyny. Pacjenci nie powinni jednocześnie przyjmować witaminy A ani innych retynoidów z powodu ryzyka nadmiaru witaminy A. Zgłaszano przypadki łagodnego nadciśnienia wewnątrzczaszkowego (guza rzekomego mózgu) po jednoczesnym stosowaniu retynoidów i tetracyklin. Z tego względu należy unikać jednoczesnego leczenia tetracyklinami.

Ciąża jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do leczenia produktem leczniczym. Jeśli pomimo zastosowania środków ostrożności w celu zapobieżenia ciąży w trakcie leczenia produktem leczniczym lub w miesiącu po przerwaniu takiego leczenia pacjentka zajdzie w ciążę, istnieje znaczne ryzyko bardzo ciężkich i poważnych wad rozwojowych płodu. Alitretynoina należy do retynoidów, co oznacza, że wykazuje silne działanie teratogenne. Wady rozwojowe płodu związane z ekspozycją na retynoidy obejmują nieprawidłowości ośrodkowego układu nerwowego (wodogłowie, wady rozwojowe/nieprawidłowości móżdżku, mikrocefalia), dysmorfię twarzy, rozszczep podniebienia, nieprawidłowości ucha zewnętrznego (brak ucha zewnętrznego, małe przewody słuchowe zewnętrzne lub ich brak), nieprawidłowości oka (małoocze), nieprawidłowości sercowo-naczyniowe (wady stożka i pnia tętniczego, takie jak tetralogia Fallota, przełożenie dużych naczyń, wady przegrody), nieprawidłowości grasicy oraz nieprawidłowości przytarczyc. Stwierdzono również zwiększoną częstość występowania samoistnych poronień. Jeśli kobieta leczona produktem leczniczym zajdzie w ciążę, należy przerwać leczenie i skierować pacjentkę do lekarza ze specjalizacją lub doświadczeniem w dziedzinie teratologii w celu przeprowadzenia oceny i uzyskania porady. Alitretynoina jest substancją silnie lipofilną; z tego względu bardzo prawdopodobne jest jej przenikanie do mleka kobiecego. Z powodu potencjalnego ryzyka narażenia na lek dziecka, stosowanie alitretynoiny jest przeciwwskazane u matek karmiących piersią. Niewielkie ilości alitretynoiny (powyżej poziomu endogennego) oznaczono w spermie niektórych zdrowych ochotników przyjmujących alitretynoinę w dawce 40 mg, ale nie przewiduje się kumulacji leku w spermie. Zakładając, że lek całkowicie wchłania się przez pochwę, takie ilości leku miałyby pomijalny wpływ na endogenne stężenia leku w osoczu partnerek pacjentów lub płodu. Z tego względu nie wydaje się, aby stanowiły ryzyko dla płodu, jeśli partnerka jest w ciąży. W oparciu o obserwacje pozakliniczne ustalono, że płodność u mężczyzn może zostać upośledzona wskutek leczenia produktem leczniczym.

Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania produktu leczniczego u pacjentów z ciężkim przewlekłym wypryskiem rąk (CHE), nie reagujących na leczenie silnymi kortykosteroidami stosowanymi miejscowo została oceniona w dwóch randomizowanych, podwójnie zaślepionych badaniach klinicznych kontrolowanych placebo. Najczęstsze reakcje niepożądane na lek (ADR) obserwowane podczas leczenia alitretynoiną to: ból głowy (30 mg: 23,9%; 10 mg: 10,8%), rumień (30 mg: 5,5%; 10 mg: 1,7%), nudności (30 mg: 5,1%; 10 mg: 2,4%), uderzenia gorąca (30 mg: 5,9%; 10 mg: 1,6%) i zmiany wartości badań laboratoryjnych obejmujące zwiększone stężenia trójglicerydów (30 mg: 35,4%; 10 mg: 17,0%), zwiększone stężenia cholesterolu (30 mg: 27,8%; 10 mg: 16,7%), zmniejszone stężenia hormonu tyreotropowego (TSH, 30 mg: 8,4%; 10 mg: 6,0%) i zmniejszone stężenia wolnej tyroksyny - T4 (30 mg: 10,5%; 10 mg: 2,9%). Te odwracalne reakcje niepożądane na lek są zależne od wielkości dawki i można je złagodzić poprzez zmniejszenie dawki. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (często) niedokrwistość, zwiększona zdolność wiązania żelaza, zmniejszona liczba monocytów, zwiększona liczba trombocytów. Zaburzenia układu immunologicznego: (nieznana) reakcje anafilaktyczne, nadwrażliwość. Zaburzenia endokrynologiczne: (często) zmniejszone stężenie TSH, zmniejszone stężenie wolnej T4. Zaburzenia psychiczne: (często) depresja; (nieznana) zmiany nastroju, myśli samobójcze. Zaburzenia układu nerwowego: (bardzo często) ból głowy; (często) zawroty głowy; (rzadko) łagodne nadciśnienie wewnątrzczaszkowe. Zaburzenia oka: (często) zapalenie spojówek, suchość oczu, podrażnienie oczu; (niezbyt często) niewyraźne widzenie, zaćma; (nieznana) pogorszenie się widzenia nocnego. Zaburzenia ucha i błędnika: (często) szumy uszne. Zaburzenia naczyniowe: (często) uderzenia gorąca, nadciśnienie; (rzadko) zapalenie naczyń. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (niezbyt często) krwotok z nosa. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) nudności, suchość w ustach, wymioty; (niezbyt często) dyspepsja; (nieznana) nieswoiste zapalenie jelit. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (często) zwiększona aktywność aminotransferaz1. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) suchość skóry, suchość ust, zapalenie warg, wyprysk1, zapalenie skóry1, rumień, łysienie; (niezbyt często) świąd, wysypka, łuszczenie się skóry, wyprysk z pęknięciami skóry. Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej: (często) bóle stawów1, bóle mięśni1; (niezbyt często) egzostoza, (hiperostoza), zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) zmęczenie; (nieznana) obrzęki obwodowe. Badania diagnostyczne: (bardzo często) hipertrójglicerydemia, zmniejszone stężenie lipoprotein o dużej gęstości, hipercholesterolemia; (często) zwiększona aktywność kinazy fosfokreatynowej we krwi. 1) ogólna częstość występowania działań niepożądanych nie była większa niż obserwowana w równoległej grupie placebo. Stosowaniu retynoidów, w tym alitretynoiny, towarzyszyły objawy psychiatryczne, w szczególności depresja, zmiany nastroju i myśli samobójcze. W badaniach klinicznych, z których wykluczono pacjentów z zaburzeniami psychiatrycznymi aktualnie lub w wywiadzie, pacjenci byli monitorowani pod kątem depresji za pomocą skali oceny depresji CES-D (ang. Center for Epidemiological StudiesDepression). Leczenie alitretynoiną nie wiązało się ze zmianami wyników na skali CES-D. W badaniach klinicznych z zastosowaniem alitretynoiny nie zaobserwowano następujących zdarzeń niepożądanych, ale zostały one zaobserwowane w przypadku stosowania innych retynoidów: cukrzyca, daltonizm (niedobory widzenia barw) i nietolerancja soczewek kontaktowych. Leczeniu retynoidami o działaniu ogólnym towarzyszyły zmiany mineralizacji kości i zwapnienia pozakostne. W badaniach klinicznych z zastosowaniem alitretynoiny często stwierdzano zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i zwapnienia więzadeł u pacjentów z przewlekłym wypryskiem rąk przed leczeniem (stan wyjściowy) z niewielką progresją u małej liczby pacjentów podczas leczenia. Obserwacje te odpowiadały zmianom zwyrodnieniowym zależnym od wieku. Pomiary gęstości kości (DXA) nie wskazywały zależnego od dawki wpływu na mineralizację kości.

Alitretynoina jest pochodną witaminy A. Alitretynoina była podawana w onkologicznych badaniach klinicznych w dawkach ponad 10 razy większych niż dawka terapeutyczna stosowana w leczeniu przewlekłego wyprysku rąk. Obserwowane działania niepożądane odpowiadały toksyczności retynoidów i obejmowały silny ból głowy, biegunkę, uderzenia gorąca na twarzy i hipertrójglicerydemię. Działania te były odwracalne.

Działanie farmakologiczne retynoidów można wyjaśnić jako ich wpływ na proliferację komórek, różnicowanie komórek, apoptozę, angiogenezę, rogowacenie, wydzielanie łoju i immunomodulację. Inaczej niż w przypadku innych retynoidów, które są specyficznymi agonistami receptora RAR albo receptora RXR, alitretynoina wiąże się z receptorami z obu grup. Mechanizm działania alitretynoiny w przewlekłym wyprysku rąk jest nieznany. Wykazano działanie immunomodulacyjne i przeciwzapalne alitretynoiny, które ma znaczenie w stanach zapalnych skóry. Alitretynoina hamuje wytwarzanie chemokin, które są zaangażowane w przechodzenie leukocytów do miejsca występowania stanu zapalnego skóry, redukuje ekspansję limfocytów T oraz komórek prezentujących antygen oraz hamuje proces różnicowania się komórek. Alitretynoina ogranicza działanie ligandów CXCR3 i chemokin CCL20, których ekspresja następuje w wypryskowych zmianach skórnych, w keratynocytach stymulowanych przez cytokiny i w komórkach śródbłonka skóry. Ponadto alitretynoina hamuje rozprzestrzenianie się podgrup leukocytów aktywowanych przez cytokiny i komórek prezentujących antygen. Zaobserwowano, że u ludzi alitretynoina tylko w minimalnym stopniu wpływa na wydzielani łoju.

1 kaps. miękka zawiera 10 lub 30 mg alitretynoiny.