Przedawkowanie może nastąpić wskutek donosowego lub doustnego podania produktu leczniczego. Przedawkowanie u dzieci może spowodować silne zahamowanie czynności OUN. Obraz kliniczny po przedawkowaniu pochodnych imidazoliny może być niejasny, ze względu na naprzemienne występowanie okresów nadmiernego pobudzenia i zahamowania czynności ośrodkowego układu nerwowego oraz układu sercowo-naczyniowego i układu oddechowego. Po przedawkowaniu, zwłaszcza u dzieci, często występują głównie objawy w obrębie OUN, takie jak: drgawki i śpiączka, bradykardia, bezdech, a także nadciśnienie tętnicze, po którym może nastąpić niedociśnienie. Pobudzenie czynności OUN objawia się lękiem, zdenerwowaniem, omamami i drgawkami. Zahamowanie czynności ośrodkowego układu nerwowego objawia się obniżoną temperaturą ciała, ospałością, sennością i śpiączką. Inne objawy mogą obejmować: zwężenie źrenic, rozszerzenie źrenic, pocenie się, gorączkę, bladość, sinicę, bezdech i kołatanie serca. W przypadku dominujących objawów ze strony OUN mogą wystąpić nudności, wymioty, tachykardia, bradykardia, zaburzenia rytmu serca, zatrzymanie akcji serca, nadciśnienie tętnicze, niedociśnienie podobne do wstrząsu, obrzęk płuc, zaburzenia oddychania oraz bezdech. Należy natychmiast podać węgiel aktywowany (adsorbent) i siarczan sodu (środek przeczyszczający), lub w przypadku przyjęcia dużej ilości ewentualnie przeprowadzić płukanie żołądka, ze względu na możliwość szybkiego wchłaniania ksylometazoliny. W przypadku znacznego przedawkowania, wskazana jest hospitalizacja na oddziale intensywnej opieki medycznej. Podanie, np. fentolaminy, nieselektywnego antagonisty receptorów alfa-adrenergicznych, jako antidotum, może obniżyć ciśnienie tętnicze krwi. Leki wazopresyjne są przeciwwskazane. W razie konieczności można zastosować leczenie przeciwgorączkowe, leczenie przeciwdrgawkowe i podać tlen do oddychania.
Komentarze [0]