Ciężkie zaostrzenia astmy: badania kliniczne kontrolowane placebo, w których formoterol podawany był przez co najmniej 4 tyg., sugerują większą częstość występowania ciężkich zaostrzeń astmy u pacjentów otrzymujących formoterol (0,9% w przypadku dawki 10-12 µg 2x/dobę, 1,9% w przypadku dawki 24 µg 2x/dobę) niż u pacjentów otrzymujących placebo (0,3%), w szczególności u dzieci w wieku 6-12 lat. Doświadczenie u młodzieży i dorosłych pacjentów z astmą: w 2 szeroko zakrojonych, kontrolowanych badaniach (ang. pivotal studies) prowadzonych przez 12 tyg. w celu rejestracji produktu zawierającego formoterol na rynku amerykańskim, do których włączono 1095 pacjentów w wieku 12 lat i starszych, ciężkie zaostrzenia astmy (zaostrzenie astmy powodujące konieczność hospitalizacji) występowały częściej w przypadku podawania formoterolu w dawce 24 µg 2x/dobę (9/271, 3,3%) niż w przypadku podawania formoterolu w dawce 12 µg 2x/dobę (1/275, 0,4%), podawania placebo (2/277, 0,7%) lub albuterolu (2/272, 0,7%). Do kolejnego badania klinicznego, odnoszącego się do powyższych obserwacji, włączono 2085 pacjentów. Porównywano ciężkie zdarzenia niepożądane związane z astmą w grupach przyjmujących większe i mniejsze dawki leku. Wyniki uzyskane w tym 16-tyg. badaniu nie wskazują na istnienie wyraźnego związku między występowaniem tych działań a dawką formoterolu. Odsetek pacjentów z ciężkimi zaostrzeniami astmy w tym badaniu był nieco większy w przypadku podawania formoterolu niż w przypadku podawania placebo (w 3 grupach z podwójnie ślepą próbą: formoterol w dawce 24 µg 2x/dobę (2/527, 0,4%), formoterol w dawce 12 µg 2x/dobę (3/527, 0,6%) i placebo (1/514, 0,2%) oraz w grupie ze znanym lekiem (ang. open-label treatment group): formoterol w dawce 12 µg 2x/dobę oraz do 2 dodatkowych dawek /dobę (1/517, 0,2%). Doświadczenie u dzieci w wieku 6-12 lat z astmą: bezpieczeństwo stosowania produktu zawierającego formoterol w dawce 12 µg 2x/dobę i produktu w dawce 24 µg 2x/dobę oraz placebo było porównywane w jednym, dużym, wieloośrodkowym, randomizowanym badaniu klinicznym z podwójnie ślepą próbą, prowadzonym przez 52 tyg. w grupie 518 dzieci (w wieku 6-12 lat) z astmą, wymagających codziennego stosowania leków rozszerzających oskrzela i leków przeciwzapalnych. Ciężkie zaostrzenia astmy występowały częściej u dzieci otrzymujących formoterol w dawce 24 µg 2x/dobę (11/171, 6,4%) lub formoterol w dawce 12 µg 2x/dobę (8/171, 4,7%) niż u dzieci otrzymujących placebo (0/176, 0,0%). Zaburzenia układu immunologicznego: (rzadko) reakcje nadwrażliwości, takie jak niedociśnienie tętnicze, skurcz oskrzeli, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, świąd, wysypka skórna. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (rzadko) hipokaliemia; (bardzo rzadko) hiperglikemia. Zaburzenia psychiczne: (niezbyt często) pobudzenie, lęk, nerwowość, bezsenność. Zaburzenia układu nerwowego: (często) bóle głowy, drżenie mięśni; (niezbyt często) zawroty głowy; (bardzo rzadko) zaburzenia smaku. Zaburzenia serca: (często) kołatanie serca (niezbyt często) tachykardia; (rzadko) arytmie, np. migotanie przedsionków, tachykardia nadkomorowa, skurcze dodatkowe; (bardzo rzadko) obrzęki obwodowe, dusznica bolesna, wydłużony odstęp QT w elektrokardiogramie. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (niezbyt często) skurcz oskrzeli, w tym paradoksalny skurcz oskrzeli, podrażnienie błony śluzowej gardła. Zaburzenia żołądka i jelit: (rzadko) nudności. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (niezbyt często) skurcze mięśni, bóle mięśni. Ponadto u pacjentów leczonych produktem leczniczym po jego wprowadzeniu do obrotu zgłaszano następujące działania niepożądane. Ze względu na fakt, iż zebrane działania niepożądane pochodzą z populacji o nieznanej liczebności i zgłaszane były dobrowolnie, nie jest możliwe wiarygodne oszacowanie częstości ich występowania, i dlatego częstość ich występowania została sklasyfikowana jako nieznana. Działania niepożądane leku wymieniono według klasyfikacji układów i narządów zgodnej z MedDRA. W obrębie każdej grupy układów i narządów, działania niepożądane leku są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: kaszel. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: wysypka. Badania diagnostyczne: zwiększone ciśnienie krwi, w tym nadciśnienie tętnicze. Podobnie jak w przypadku wszystkich innych leków stosowanych wziewnie, bardzo rzadko może wystąpić paradoksalny skurcz oskrzeli. Stosowanie leków pobudzających receptory b2-adrenergiczne może powodować zwiększenie stężenia insuliny, wolnych kwasów tłuszczowych, glicerolu i ciał ketonowych we krwi. Substancja pomocnicza laktoza zawiera niewielką ilość białek mleka, które mogą powodować reakcje alergiczne.
Komentarze [0]