Zalecane dawkowanie dożylne u pacjentów z szacowanym ClCr ł51 ml/min. Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej (należy stosować w skojarzeniu z metronidazolem w przypadku, gdy wiadomo lub podejrzewa się udział patogenów beztlenowych w procesie zapalnym; należy stosować w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko patogenom Gram(+), gdy wiadomo lub podejrzewa się, że mają one udział w procesie zapalnym): dawka ceftazydymu+awibaktamu 2 g + 0,5 g - co 8 h, czas trwania wlewu 2 h , czas trwania leczenia 5-14 dni. Powikłane zakażenia układu moczowego, w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek (należy stosować w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko patogenom Gram(+), gdy wiadomo lub podejrzewa się, że mają one udział w procesie zapalnym): dawka ceftazydymu+awibaktamu 2 g + 0,5 g - co 8 h, czas trwania wlewu 2 h, czas trwania leczenia 5-10 dni. Szpitalne zapalenie płuc, w tym respiratorowe zapalenie płuc (należy stosować w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko patogenom Gram(+), gdy wiadomo lub podejrzewa się, że mają one udział w procesie zapalnym): dawka ceftazydymu+awibaktamu 2 g + 0,5 g - co 8 h, czas trwania wlewu 2 h, czas trwania leczenia 7-14 dni. Zakażenia wywołane tlenowymi drobnoustrojami Gram(-) u pacjentów z ograniczonymi opcjami terapeutycznymi (należy stosować w skojarzeniu z metronidazolem w przypadku, gdy wiadomo lub podejrzewa się udział patogenów beztlenowych w procesie zapalnym; należy stosować w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko patogenom Gram(+), gdy wiadomo lub podejrzewa się, że mają one udział w procesie zapalnym): dawka ceftazydymu+awibaktamu 2 g + 0,5 g - co 8 h, czas trwania wlewu 2 h, czas trwania leczenia - zależnie od ciężkości zakażenia, rodzaju patogenu(ów) wywołujących zakażenia oraz odpowiedzi klinicznej i mikrobiologicznej na leczenie. Pacjenci w wieku podeszłym. U pacjentów w wieku podeszłym nie ma konieczności dostosowywania dawki. Zaburzenia czynności nerek. U pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności nerek (szacowany ClCr ł51 - Ł80 ml/min) nie ma konieczności dostosowywania dawki. Zalecane dawki dożylne u pacjentów z szacowanym ClCr Ł50 ml/min - szczegóły patrz ChPL. Zaburzenia czynności wątroby. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby modyfikacja dawki nie jest wymagana. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa i skuteczności stosowania produktu leczniczego u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Brak dostępnych danych.

Stosowanie produktu leczniczego w leczeniu dorosłych pacjentów z zakażeniami wywołanymi przez tlenowe drobnoustroje Gram(-) z ograniczonymi opcjami terapeutycznymi zaleca się wyłącznie po konsultacji z lekarzem posiadającym odpowiednie doświadczenie w leczeniu chorób infekcyjnych. Produkt leczniczy podaje się we wlewie dożylnym o objętości 100 ml trwającym 120 min.

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek z substancji pomocniczych. Nadwrażliwość na jakiekolwiek leki przeciwbakteryjne z grupy cefalosporyn. Ciężkie reakcje nadwrażliwości (np. reakcja anafilaktyczna, ciężka reakcja skórna) na jakikolwiek inny b-laktamowy lek przeciwbakteryjny (np. penicyliny, monobaktamy lub karbapenemy).

Możliwe jest występowanie ciężkich i niekiedy prowadzących do zgonu reakcji nadwrażliwośc. W przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości, leczenie produktem leczniczym należy natychmiast przerwać i zastosować odpowiednie czynności ratunkowe. Przed rozpoczęciem leczenia należy ustalić, czy u pacjenta kiedykolwiek w przeszłości występowały ciężkie reakcje nadwrażliwości na ceftazydym, na inne cefalosporyny lub na jakiekolwiek inne b-laktamowe leki przeciwbakteryjne. Należy zachować ostrożność, jeżeli produkt złożony zawierający ceftazydym + awibaktam jest stosowany u pacjentów, u których uprzednio występowały mniej nasilone reakcje nadwrażliwości na penicyliny, monobaktamy lub karbapenemy. Podczas stosowania produktu złożonego zawierającego ceftazydym + awibaktam zgłaszano występowanie biegunki związanej z zakażeniem Clostridium difficile o przebiegu od łagodnego do zagrażającego życiu. Należy wziąć pod uwagę takie rozpoznanie u pacjentów, u których wystąpi biegunka podczas lub po zastosowaniu produktu leczniczego. W takim przypadku należy rozważyć przerwanie leczenia produktem leczniczym oraz podanie odpowiedniego leczenia skierowanego przeciwko Clostridium difficile. Nie należy stosować produktów leczniczych, które hamują perystaltykę jelit. Ceftazydym oraz awibaktam są eliminowane przez nerki; z tego względu konieczna jest redukcja dawki stosownie do stopnia zaburzenia czynności nerek. W przypadkach, gdy ceftazydym był stosowany u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek bez zmniejszania dawki zgłaszano niekiedy występowanie następstw neurologicznych, w tym drżenia, mioklonii, bezdrgawkowego stanu padaczkowego, drgawek, encefalopatii oraz śpiączki. U pacjentów z zaburzeniem czynności nerek należy dokładnie kontrolować wartości szacowanego CrCl, ponieważ u niektórych pacjentów, szczególnie w początkowej fazie zakażenia, CrCl szacowany na podstawie stężenia kreatyniny w surowicy może szybko ulegać zmianom. Równoczesne leczenie z zastosowaniem dużych dawek cefalosporyn oraz produktów leczniczych o działaniu nefrotoksycznym, takich jak aminoglikozydy lub silnie działające leki moczopędne (np. furosemid), może niekorzystnie wpływać na czynność nerek. Serokonwersja w bezpośrednim teście antyglobulinowym (test Coombs’a) oraz ryzyko niedokrwistości hemolitycznej: stosowanie produktu złożonego zawierającego ceftazydym + awibaktam może powodować występowanie dodatniego wyniku bezpośredniego testu antyglobulinowego (ang. DAGT lub testu bezpośredniego Coombsa), co może zakłócać wyniki próby krzyżowej krwi i/lub może powodować lekozależną niedokrwistość immunohemolityczną. O ile serokonwersja w teście bezpośrednim Coombsa u pacjentów przyjmujących produkt leczniczy występowała często w badaniach klinicznych (u pacjentów z wyjściowo ujemnym wynikiem testu Coombsa oraz co najmniej jednym kolejnym testem kontrolnym szacowany zakres serokonwersji obserwowany w badaniach III fazy wynosił 3,2%-20,8%), nie stwierdzono oznak hemolizy u pacjentów, u których w trakcie leczenia wystąpił dodatni wynik bezpośredniego testu antyglobulinowego. Jednakże, nie można wykluczyć możliwości wystąpienia niedokrwistości hemolitycznej w związku z leczeniem produktem leczniczym. Pacjentów, u których wystąpiła niedokrwistość w trakcie lub po zakończeniu leczenia produktem leczniczym należy przebadać pod kątem takiej możliwości. Badania skuteczności klinicznej oraz bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego zostały przeprowadzone jedynie w powikłanych zakażeniach w obrębie jamy brzusznej oraz powikłanych zakażeniach układu moczowego. W 2 badaniach u pacjentów z powikłanymi zakażeniami w obrębie jamy brzusznej najczęstszym rozpoznaniem (w przybliżeniu 42%) była perforacja wyrostka robaczkowego lub ropień okołowyrostkowy. W przybliżeniu 87% pacjentów uzyskało wynik Ł10 punktów wg skali APACHE a u 4,0% pacjentów na początku badania występowała bakteriemia. Zgony wystąpiły u 2,1% pacjentów (18/857) otrzymujących produkt leczniczy w połączeniu z metronidazolem i u 1,4% (12/863) pacjentów, którzy otrzymali meropenem. W podgrupie pacjentów z wyjściowym CrCl 30-50 ml/min zgony wystąpiły u 16,7% (9/54) pacjentów otrzymujących produkt leczniczy w połączeniu metronidazolem i u 6,8% 4/59 otrzymujących meropenem. Pacjenci z CrCl 30-50 ml/min otrzymywali zmniejszone dawki produktu leczniczego w stosunku do obecnie rekomendowanych w tej podgrupie pacjentów. Do dwóch badaniach u pacjentów z powikłanymi zakażeniami układu moczowego, zostało włączonych 381/1091 (34,9%) pacjentów z powikłanymi zakażeniami układu moczowego bez odmiedniczkowego zapalenia nerek oraz 710 (65,1%) pacjentów z ostrym odmiedniczkowym zapaleniem nerek (populacja mMITT). Łącznie bakteriemię na początku badania stwierdzono u 81 (7,4%) pacjentów z powikłanymi zakażeniami układu moczowego. Stosowanie produktu złożonego zawierającego ceftazydym + awibaktam w leczeniu pacjentów ze szpitalnym zapaleniem płuc, w tym z respiratorowym zapaleniem płuc, jest oparte na doświadczeniu ze stosowania samego ceftazydymu oraz analizach zależności farmakokinetyczno-farmakodynamicznych dotyczących produktu złożonego zawierającego ceftazydym + awibaktam. Stosowanie produktu złożonego zawierającego ceftazydym + awibaktam w leczeniu pacjentów z zakażeniami wywołanymi tlenowymi drobnoustrojami Gram(-), z ograniczonymi opcjami terapeutycznymi, jest oparte na doświadczeniu ze stosowania samego ceftazydymu oraz na ekstrapolacjach zależności farmakokinetyczno-farmakodynamicznych (PK/PD) produktu złożonego zawierającego ceftazydym + awibaktam. Ceftazydym wykazuje niewielką lub nie wykazuje żadnej aktywności wobec większości drobnoustrojów Gram(+) i beztlenowych. W przypadku, gdy stwierdza się lub podejrzewa udział takich patogenów w procesie zapalnym należy zastosować dodatkowe leki przeciwbakteryjne. Spektrum hamującego działania awibaktamu obejmuje wiele enzymów, które inaktywują ceftazydym, w tym b-laktamazy klasy A oraz klasy C wg klasyfikacji Amblera. Awibaktam nie hamuje enzymów klasy B (metalo-b-laktamaz) i nie jest w stanie zahamować aktywności wielu enzymów z klasy D. Przedłużone stosowanie może skutkować nadmiernym wzrostem niewrażliwych drobnoustrojów (np. enterokoków, grzybów), co może wymagać przerwania leczenia lub zastosowania innych odpowiednich działań terapeutycznych. Ceftazydym może wpływać na testy z zastosowaniem metod opartych na redukcji miedzi (metody Benedicta, Fehlinga, Clinitest) służących do wykrywania cukru w moczu prowadząc do uzyskania wyników fałszywie dodatnich. Ceftazydym nie wpływa na wyniki testów enzymatycznych wykrywających cukier w moczu. Każda fiolka zawiera 6,44 mmol (w przybliżeniu 148 mg) sodu. Należy wziąć to pod uwagę podczas stosowania produktu leczniczego u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie. Po podaniu produktu leczniczego możliwe jest wystąpienie działań niepożądanych (np. zawroty głowy), które mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

W warunkach in vitro, awibaktam jest substratem transporterów OAT1 oraz OAT3, co może przyczyniać się do czynnego wychwytu awibaktamu z krwi i w ten sposób wpływać na wydalanie leku z organizmu. Probenecyd (silnie działający inhibitor OAT) hamuje ten wychwyt o 56%-70% w warunkach in vitro i może wpływać na eliminację awibaktamu. Ponieważ nie przeprowadzono badań dotyczących klinicznych interakcji awibaktamu z probenecydem, dlatego nie zaleca się jednoczesnego podawania awibaktamu oraz probenecydu. Awibaktam nie wykazywał w warunkach in vitro istotnego działania hamującego wobec enzymów cytochromu P450. Awibaktam oraz ceftazydym w stężeniach istotnych klinicznie nie wykazywały w warunkach in vitro działania indukującego wobec enzymów cytochromu P450. Awibaktam oraz ceftazydym w stężeniach istotnych klinicznie nie hamują głównych transporterów nerkowych lub wątrobowych, a zatem prawdopodobieństwo wystąpienia interakcji na tle tych mechanizmów jest oceniane jako małe. Dane kliniczne wykazały, że nie występuje żadna interakcja między ceftazydymem a awibaktamem, a także między produktem złożonym zawierającym ceftazydym + awibaktam a metronidazolem. Równoczesne leczenie z zastosowaniem dużych dawek cefalosporyn oraz produktów leczniczych o działaniu nefrotoksycznym, takich jak aminoglikozydy lub silnie działające leki moczopędne (np. furosemid) może niekorzystnie wpływać na czynność nerek. Chloramfenikol wykazuje w warunkach in vitro działanie antagonistyczne względem ceftazydymu oraz innych cefalosporyn. Kliniczna istotność tego spostrzeżenia jest nieznana, lecz ze względu na możliwość oddziaływania antagonistycznego w warunkach in vivo należy unikać stosowania tej kombinacji leków.

Badania na zwierzętach, dotyczące ceftazydymu nie wykazują bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka i płodu, przebieg porodu lub rozwój w okresie postnatalnym. Badania na zwierzętach, którym podawano awibaktam wykazały toksyczny wpływ na rozród bez udowodnionego działania teratogennego. Produkt złożony zawierający ceftazydym + awibaktam powinien być stosowany podczas ciąży tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści leczenia przewyższają możliwe ryzyko. Ceftazydym przenika w niewielkich ilościach do mleka kobiecego. Nie wiadomo czy awibaktam przenika do mleka kobiecego. Nie można wykluczyć istnienia zagrożenia dla noworodków/niemowląt karmionych piersią. Decyzję dotyczącą przerwania karmienie piersią lub przerwania/odstąpienia od leczenia ceftazydymem + awibaktamem, należy podjąć po rozważeniu korzyści wynikających dla dziecka z karmienia piersią oraz korzyści wynikających dla kobiety z leczenia produktem złożonym zawierającym ceftazydym + awibaktam. Nie badano wpływu ceftazydymu + awibaktamu na płodność u ludzi. Nie są dostępne żadne dane dotyczące wyników badań u zwierząt z zastosowaniem ceftazydymu. Badania na zwierzętach nie wykazują szkodliwego wpływu awibaktamu na płodność.

W sześciu badaniach klinicznych fazy 2 i 3 fazy, 1588 dorosłych pacjentów było leczonych produktem leczniczym. Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi u ł5% pacjentów leczonych produktem leczniczym były: pozytywny wynik bezpośredniego testu Coombs'a, nudności oraz biegunka. Nudności oraz biegunka miały zazwyczaj nasilenie łagodne lub umiarkowane. Następujące działania niepożądane zgłaszano w związku ze stosowaniem samego ceftazydymu i/lub zidentyfikowano podczas badań klinicznych fazy 2 i fazy 3 produktu leczniczego. Działania niepożądane przedstawiono zgodnie z częstością występowania oraz klasyfikacją układów i narządów. Częstości występowania określono na podstawie obserwacji działań niepożądanych i/lub istotnych klinicznie odchyleń w wynikach badań laboratoryjnych. Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (często) kandydoza (w tym drożdżakowe zapalenie pochwy i sromu oraz drożdżyca jamy ustnej); (niezbyt często) zapalenie jelita grubego wywołane przez Clostridium difficile, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo często) pozytywny wynik bezpośrednie go testu Coombsa; (często) eozynofilia, zwiększona liczba płytek krwi; (niezbyt często) neutropenia, leukopenia, małopłytkowość, zwiększona liczba limfocytów; (nieznana) agranulocytoza, niedokrwistość hemolityczna. Zaburzenia układu immunologicznego: (nieznana) reakcja anafilaktyczna. Zaburzenia układu nerwowego: (często) ból głowy, zawroty głowy; (niezbyt często) parestezje. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) biegunka, ból brzucha, nudności, wymioty; (niezbyt często) nieprawidłowe odczuwanie smaku. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (często) zwiększenie aktywności AlAT, zwiększenie aktywności AspAT, zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej, zwiększenie aktywności gammaglutamylotransferazy, zwiększenie aktywności dehydrogenazy mleczanowej we krwi; (nieznana) żółtaczka. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) wysypka plamisto-grudkowa, pokrzywka; (niezbyt często) świąd; (nieznana) toksyczna nekroliza naskórka, zespół Stevens- Johnsona, rumień wielopostaciowy, obrzęk naczynioruchowy, reakcja polekowa z eozynofilią oraz objawami ogólnoustrojowymi (ang. DRESS). Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (niezbyt często) zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, zwiększenie stężenia mocznika we krwi, ostre uszkodzenie nerek; (bardzo rzadko) cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) zakrzep w miejscu podania leku, zapalenie żyły w miejscu wlewu, gorączka.

Przedawkowanie produktu złożonego zawierającego ceftazydym + awibaktam może prowadzić do następstw neurologicznych, w tym do encefalopatii, drgawek i śpiączki, wywołanych przez ceftazydym. Stężenie ceftazydymu w surowicy można zmniejszyć stosując hemodializę lub dializę otrzewnową. Podczas 4-h hemodializy obserwowano eliminację 55% podanej dawki awibaktamu.

Ceftazydym hamuje syntezę peptydoglikanowej ściany komórkowej bakterii po związaniu się z białkami wiążącymi penicyliny (ang. PBPs), co prowadzi do lizy komórki bakteryjnej i jej śmierci. Awibaktam jest niebetalaktamowym inhibitorem b-laktamazy, którego działanie polega na tworzeniu z cząsteczką enzymu kowalencyjnego kompleksu, który jest stabilny, oporny na hydrolizę. Skutkiem takiego wiązania jest hamowanie b-laktamaz zarówno klas A i C oraz niektórych enzymów klasy D wg klasyfikacji Amblera, w tym b-laktamaz o szerokim spektrum substratowym (ang. ESBL), karbapenemaz serynowych KPC i OXA-48 oraz enzymów AmpC. Awibaktam nie hamuje enzymów klasy B (metalo-b-laktamaz) i nie jest w stanie zahamować aktywności wielu enzymów z klasy D.

1 fiol. zawiera ceftazydym pięciowodny w ilości odpowiadającej 2 g ceftazydymu oraz awibaktam sodowy w ilości odpowiadającej 0,5 g awibaktamu.