Dawka 2,5 mg: preparat stosuje się u pacjentów ze stabilną przewlekłą niewydolnością serca, u których w ciągu ostatnich 6 tyg. nie występowała ostra niewydolność serca oraz u których nie zmieniano sposobu leczenia niewydolności serca przez 2 ostatnie tyg. Przed rozpoczęciem podawania preparatu pacjent powinien być leczony inhibitorem konwertazy angiotensyny (a w przypadku złej tolerancji leków z tej grupy, innym lekiem rozszerzającym naczynia) w dawce optymalnej i lekiem moczopędnym oraz, w razie konieczności, glikozydami naparstnicy. Leczenie przewlekłej niewydolności serca powinien prowadzić lekarz z doświadczeniem w tym zakresie. Uwaga: stosowanie bisoprololu w stabilnej przewlekłej niewydolności serca należy rozpoczynać od małych dawek, które następnie należy stopniowo zwiększać zgodnie ze schematem podanym poniżej. Dorośli: 1,25 mg raz/dobę przez 1 tydzień. Jeśli dawka jest dobrze tolerowana, należy ją zwiększyć do 2,5 mg raz/dobę i taką dawkę stosować przez następny tydzień. Jeśli dawka jest dobrze tolerowana, należy ją zwiększyć do 3,75 mg raz/dobę i taką dawkę stosować przez kolejny tydzień. Jeśli dawka jest dobrze tolerowana, należy ją zwiększyć do 5 mg raz/dobę i taką dawkę stosować przez 4 tyg. Jeśli dawka jest dobrze tolerowana, należy ją zwiększyć do 7,5 mg raz/dobę i taką dawkę stosować przez następne 4 tyg. Jeśli dawka jest dobrze tolerowana, należy ją zwiększyć do 10 mg raz/dobę (dawka podtrzymująca). Po pierwszym podaniu dawki 1,25 mg należy obserwować stan pacjenta przez około 4 h, zwracając szczególną uwagę na ciśnienie tętnicze, tętno, objawy nasilenia niewydolności serca oraz ewentualne zaburzenia przewodzenia. Maks. zalecana dawka bisoprololu wynosi 10 mg raz/dobę. Jeśli podczas dostosowywania dawki dojdzie do nasilenia niewydolności serca lub pojawienia się objawów nietolerancji, należy zmniejszyć dawkę bisoprololu, a jeśli to konieczne, odstawić preparat (zwłaszcza w przypadku wystąpienia ciężkiego niedociśnienia, nasilenia objawów niewydolności serca z ostrym obrzękiem płuc, wstrząsu kardiogennego, objawowej bradykardii lub bloku przedsionkowo-komorowego). Zarówno zmniejszanie dawek, jak i odstawianie preparatu powinno odbywać się stopniowo, zwłaszcza u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca (nagłe odstawienie może spowodować nasilenie zaburzeń). Jeśli konieczne jest przerwanie stosowania bisoprololu, dawki należy zmniejszać o połowę na tydzień. Jeśli to konieczne, stosowanie bisoprololu można przerwać oraz rozpocząć ponownie, kiedy będzie to wskazane. Nie ma doświadczenia dotyczącego stosowania u dzieci, dlatego produktu leczniczego nie należy stosować w tej grupie wiekowej. Pacjenci w wieku podeszłym: nie jest konieczne modyfikowanie dawki. Nie ma danych dotyczących farmakokinetyki bisoprololu u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca i niewydolnością nerek lub wątroby, dlatego należy zachować szczególną ostrożność zwiększając u nich dawkę. Dawka 5mg i 10 mg. Nadciśnienie tętnicze i choroba niedokrwienna serca: dawkę ustala się indywidualnie dla każdego pacjenta, przede wszystkim na podstawie tętna i efektu leczniczego. Zazwyczaj stosuje się 5 mg raz/dobę. W razie konieczności dawka może zostać zwiększona do 10 mg raz/dobę. Dalsze zwiększanie dawki jest uzasadnione tylko w wyjątkowych przypadkach. W niektórych łagodniejszych przypadkach nadciśnienia tętniczego może być wystarczające podawanie dawki 2,5 mg raz/dobę. Odstawianie produktu leczniczego lub zmniejszanie dawki powinno odbywać się stopniowo, zwłaszcza u pacjentów z dławicą piersiową. Stabilna przewlekła niewydolność serca: produkt leczniczy stosuje się u pacjentów ze stabilną przewlekłą niewydolnością serca, u których w ciągu ostatnich 6 tyg. nie występowała ostra niewydolność serca oraz u których nie zmieniano sposobu leczenia niewydolności serca przez co najmniej 2 ostatnie tyg. Przed rozpoczęciem podawania produktu leczniczego pacjent powinien być leczony inhibitorem konwertazy angiotensyny (a w przypadku złej tolerancji leków z tej grupy, innym lekiem rozszerzającym naczynia) w dawce optymalnej, lekiem moczopędnym oraz, w razie konieczności, glikozydem nasercowym. Leczenie przewlekłej niewydolności serca powinien prowadzić lekarz z doświadczeniem w tym zakresie. Uwaga: stosowanie bisoprololu w stabilnej przewlekłej niewydolności serca należy rozpoczynać od małych dawek, które następnie należy stopniowo zwiększać zgodnie ze schematem podanym poniżej. Dorośli: 1,25 mg raz/dobę przez pierwszy tydzień. Jeśli dawka jest dobrze tolerowana, należy ją zwiększyć do 2,5 mg raz/dobę i taką dawkę stosować przez następny tydzień. Jeśli dawka jest dobrze tolerowana, należy ją zwiększyć do 3,75 mg raz/dobę i taką dawkę stosować przez kolejny tydzień. Jeśli dawka jest dobrze tolerowana, należy ją zwiększyć do 5 mg raz/dobę i taką dawkę stosować przez 4 tyg. Jeśli dawka jest dobrze tolerowana, należy ją zwiększyć do 7,5 mg raz/dobę i taką dawkę stosować przez następne 4 tyg. Jeśli dawka jest dobrze tolerowana, należy ją zwiększyć do 10 mg jeden raz na dobę (dawka podtrzymująca). Po pierwszym podaniu dawki 1,25 mg należy obserwować stan pacjenta przez około 4 h, zwracając szczególną uwagę na ciśnienie tętnicze, tętno, objawy nasilenia niewydolności serca oraz przewodnictwo bodźców w obrębie serca. Maks. zalecana dawka bisoprololu wynosi 10 mg/dobę. Jeśli w okresie dobierania dawki dojdzie do nasilenia niewydolności serca lub pojawienia się objawów nietolerancji, zaleca się zmniejszenie dawki bisoprololu, a jeśli to konieczne, odstawienie leku (zwłaszcza w przypadku wystąpienia ciężkiego niedociśnienia, nasilenia objawów niewydolności serca z ostrym obrzękiem płuc, wstrząsem kardiogennym, objawową bradykardią lub blokiem przedsionkowo-komorowym). Zarówno zmniejszanie dawek, jak i odstawianie leku powinno odbywać się stopniowo (nagłe odstawienie leku może spowodować przejściowe nasilenie niewydolności serca). Jeśli konieczne jest przerwanie stosowania bisoprololu, dawki należy zmniejszać o połowę na tydzień. Jeśli to konieczne, stosowanie bisoprololu można przerwać oraz rozpocząć ponownie, kiedy będzie to wskazane. Nie ma doświadczenia dotyczącego stosowania u dzieci, dlatego produktu leczniczego nie należy stosować u dzieci. Pacjenci w wieku podeszłym: nie jest konieczne modyfikowanie dawki. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby i/lub nerek:u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub chorobą niedokrwienną oraz z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek (klirens kreatyniny > 20 ml/min.) nie ma konieczności zmiany dawkowania. Jednak wówczas, gdy czynność nerek jest znacznie upośledzona (klirens kreatyniny < 20 ml/min) lub gdy występują ciężkie zaburzenia czynności wątroby, nie należy przekraczać dawki 10 mg/dobę. Nie ma danych dotyczących farmakokinetyki bisoprololu u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca i niewydolnością nerek lub wątroby, dlatego należy zachować szczególną ostrożność dobierając u nich dawkę leku.
Komentarze [0]