W przypadku zaparcia przewlekłego. Dorośli: 1-3 sasz./dobę w podzielonych dawkach. Zazwyczaj stosowana dawka dla większości pacjentów to 1-2 sasz./dobę. W zależności od indywidualnej reakcji na lek może być konieczne zastosowanie 3 sasz./dobę. Leczenie zaparcia nie powinno trwać dłużej niż 2 tyg. W razie potrzeby można powtórzyć kurację. W przypadku dłuższego stosowania należy przyjmować najniższą dawkę skuteczną. Zaklinowanie stolca. Dorośli: 8 sasz./dobę. Zawartość tych sasz. należy spożyć w ciągu 6 h. Leczenie w przypadku zaklinowania stolca nie powinno trwać dłużej niż 3 dni. Pacjenci z zaburzeniami sercowo-naczyniowymi: w leczeniu zaklinowania stolca należy podzielić dawkę w taki sposób, aby nie przyjmować więcej niż 2 sasz. w ciągu 1 h. Pacjenci z niewydolnością nerek: nie ma potrzeby modyfikowania dawki leku podczas leczenia zarówno zaparć, jak i zaklinowania stolca. Dzieci i młodzież: lek nie jest zalecany do stosowania u dzieci poniżej 12 lat.

Zawartość każdej sasz. należy rozpuścić w 125 ml wody. W przypadku zaklinowania stolca zawartość 8 sasz. można rozpuścić w 1 litrze wody.

Perforacja lub niedrożność jelita spowodowana zaburzeniami strukturalnymi lub czynnościowymi ściany jelita, ciężkie stany zapalne jelit, takie jak choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie okrężnicy lub toksyczne rozszerzenie okrężnicy (okrężnica olbrzymia rzekoma). Nadwrażliwość na którąkolwiek z substancji czynnych lub substancji pomocniczych.

Diagnozę zaklinowania/wypełnienia stolcem odbytnicy należy potwierdzić w badaniu fizykalnym lub radiologicznym brzucha i odbytnicy. Należy zbadać przyczynę występowania zaparcia, jeśli istnieje konieczność przyjmowania środków przeczyszczających codziennie. Jeśli po 2 tyg. brak poprawy, należy zasięgnąć porady lekarza. Przyjmowanie produktu przez dłuższy czas może okazać się konieczne w przypadku ciężkiego przewlekłego lub spastycznego zaparcia, spowodowanego np. stwardnieniem rozsianym lub chorobą Parkinsona, lub zaparcia spowodowanego przez przyjmowanie innych leków, szczególnie opioidów lub preparatów antymuskarynowych. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów wskazujących na zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej (np. obrzęki, duszność, nasilające się zmęczenie, odwodnienie, niewydolność serca) należy natychmiast przerwać przyjmowanie produktu, wykonać pomiar stężenia elektrolitów i w razie potrzeby zastosować odpowiednie środki. Lek nie jest zalecany do stosowania u dzieci ze względu na brak danych klinicznych dotyczących stosowania. Wchłanianie innych produktów leczniczych może być przejściowo zmniejszone z powodu przyspieszenia pasażu żołądkowo-jelitowego, wywołanego działaniem produktu. Lek nie jest zalecany do stosowania u dzieci poniżej 12 lat. Produkt nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Możliwe jest wystąpienie przejściowego zmniejszenia wchłaniania innych produktów leczniczych podczas stosowania z produktem. Pojedyncze zgłoszenia wskazują na zmniejszenie skuteczności podczas jednoczesnego podawania z niektórymi produktami leczniczymi, np. przeciwpadaczkowymi.

Brak danych klinicznych dotyczących stosowania produktu leczniczego w czasie ciąży, dlatego należy go stosować tylko wówczas, gdy lekarz uzna za konieczne. Brak jest doświadczeń związanych ze stosowaniem produktu leczniczego w czasie karmienia piersią. Ryzyko wystąpienia działań niepożądanych u niemowląt karmionych piersią uważa się za nieistotne, ponieważ nieistotny jest stopień ekspozycji ustrojowej kobiety karmiącej piersią na makrogol 3350. Brak jest danych dotyczących wpływu produktu leczniczego na płodność lub ilość takich danych jest ograniczona.

Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi są zaburzenia żołądka i jelit. Reakcje te mogą pojawić się w następstwie zwiększenia objętości zawartości przewodu pokarmowego oraz nasilenia motoryki jelit w wyniku działań farmakologicznych produktu leczniczego. Łagodna biegunka zwykle reaguje na zmniejszenie dawki. Zaburzenia układu immunologicznego: (często) świąd; (niezbyt często)wysypka; (bardzo rzadko) reakcje alergiczne, w tym anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy, duszność, rumień, pokrzywka i zapalenie błony śluzowej nosa. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (bardzo rzadko) zaburzenia równowagi elektrolitowej, a zwłaszcza hiperkaliemia i hipokaliemia. Zaburzenia układu nerwowego: (często) ból głowy. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) bóle i skurcze żołądka, biegunka, wymioty, nudności, burczenie w brzuchu, wzdęcia; (niezbyt często) niestrawność, rozdęcie jamy brzusznej; (bardzo rzadko) dyskomfort w okolicy odbytu. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) obrzęki obwodowe.

Silny ból lub wzdęcia mogą być leczone poprzez odsysanie nosowo-żołądkowe. W przypadku znacznej utraty płynów z powodu biegunki lub wymiotów może być konieczne wyrównanie zaburzeń wodno-elektrolitowych.

Makrogol 3350 wykazuje działanie osmotyczne w jelicie, co powoduje efekt przeczyszczający. Makrogol 3350 zwiększa objętość stolca, co z kolei wywołuje ruchy okrężnicy poprzez stymulację nerwowo-mięśniową. Konsekwencją tego jest zwiększona perystaltyka i transport zmiękczonego stolca w okrężnicy oraz ułatwienie wypróżnienia. Elektrolity podane razem z makrogolem 3350 są wymieniane przez błonę śluzową jelita z elektrolitami surowicy, a następnie wydalane z kałem. Sumarycznie nie powoduje to żadnego zysku ani utraty sodu, potasu czy wody.

1 sasz. zawiera 13,125 g makrogolu 3350, 350,7 mg chlorku sodu, 46,6 mg chlorku potasu i 178,5 mg wodorowęglanu sodu. Ilość jonów po sporządzeniu 125 ml roztw. z zawartości jednej sasz.: 65 mmol/l sodu, 5,4 mmol/l potasu, 53 mmol/l chloru i 17 mmol/l wodorowęglanu.